میرتازاپین یک داروی ضد افسردگی غیر معمول است که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای درمان اختلال افسردگی اساسی (MDD) در بزرگسالان تایید شده است. میرتازاپین با تأثیر بر سروتونین و نوراپی نفرین ، دو انتقال دهنده عصبی که بر خلق ، اضطراب و شناخت تأثیر می گذارند، عمل می کند. در حالی که میرتازاپین در درمان MDD موثر است، باید در درمان افسردگی مربوط به اختلال دوقطبی با احتیاط استفاده شود ، زیرا داروهای ضد افسردگی به طور بالقوه می توانند منجر به شیدایی یا بدتر شدن خلق در این شرایط شوند.
نشانه ها
میرتازاپین برای درمان افسردگی بالینی نشان داده شده است . یک دوره افسردگی اساسی حداقل دو هفته خلق افسرده مداوم یا از دست دادن علاقه همراه با چندین علامت دیگر است که باعث ناراحتی قابل توجهی می شود و بر عملکرد فرد تأثیر می گذارد.
سایر علائم افسردگی بالینی عبارتند از:
- احساس گناه یا بی ارزشی
- افزایش خستگی
- بی خوابی یا پرخوابی (خواب بیش از حد)
- تحریک یا کندی روانی حرکتی
- تغییرات قابل توجه در وزن و/یا اشتها
- کندی تفکر یا اختلال در تمرکز
- افکار خودکشی یا اقدام به خودکشی
دوز
میرتازاپین به شکل قرص در دوزهای 15، 30 و 45 میلی گرم (میلی گرم) موجود است. همچنین در دوزهای مشابه قرص های محلول موجود است. میرتازاپین ژنریک نیز در یک قرص 7.5 میلی گرمی عرضه می شود.
دوز توصیه شده برای بزرگسالان مبتلا به MDD به شرح زیر است:
- دوز اولیه : میرتازاپین اغلب با 15 میلی گرم یک بار در روز شروع می شود، معمولا قبل از خواب مصرف می شود تا علائم را به حداقل برساند. میرتازاپین را می توان با یا بدون غذا مصرف کرد.
- دوز نگهدارنده : دارو به طور کلی هر یک تا دو هفته افزایش می یابد تا اثر مورد نظر حاصل شود. حداکثر دوز 45 میلی گرم در روز در نظر گرفته می شود.
- افراد مسن 65 سال و بالاتر : به دلیل احتمال بیشتر کاهش عملکرد کلیه، ممکن است دوزهای کمتر در بیماران مسن تجویز شود.
هرگز بدون مشورت با پزشک خود مصرف میرتازاپین را قطع نکنید. توقف ناگهانی می تواند باعث علائم ترک شود، از جمله اضطراب، لرزش، استفراغ، و احساسات ناراحت کننده پوست.
اثرات جانبی
عوارض جانبی رایجی در ارتباط با همه داروهای ضد افسردگی وجود دارد. در حالی که بسیاری از آنها به خودی خود طی چند روز یا چند هفته از بین می روند، برخی دیگر ممکن است ادامه داشته باشند و غیرقابل تحمل شوند. چندین عارضه جانبی رایج مرتبط با استفاده از میرتازاپین وجود دارد:
- یبوست
- سرگیجه
- خشکی دهان
- افزایش اشتها
- خواب آلودگی
- افزایش وزن
اگر عوارض جانبی بدتر شد یا ادامه یافت، با پزشک خود تماس بگیرید.
عوارض جانبی غیر معمول
میرتازاپین خطر نادری برای ایجاد آگرانولوسیتوز دارد
- آنافیلاکسی (یک آلرژی بالقوه تهدید کننده زندگی و تمام بدن)
- هیپوناترمی (کم شدن سدیم خون)
- سندرم سروتونین
- سندرم استیونز-جانسون (یک واکنش دارویی بالقوه تهدید کننده زندگی که با تاول های بزرگ و پوست کنده مشخص می شود)
اگر بعد از مصرف میرتازاپین دچار کهیر، بثورات پوستی، مشکل در تنفس، سبکی سر، گیجی، ضربان قلب سریع، یا تورم صورت، گلو یا زبان شدید، فوراً به اورژانس مراجعه نمایید.
هشدار جعبه سیاه
در صورت تجربه هر یک از موارد زیر با پزشک خود تماس بگیرید یا به دنبال مراقبت های اورژانسی باشید:
- عمل بر روی انگیزه های خطرناک
- رفتارهای پرخاشگرانه یا خشونت آمیز
- هرگونه تغییر غیرعادی در خلق ، افکار یا رفتار
- رفتار شیدایی و ناتوانی در خواب
- اضطراب جدید یا تشدید شده
- حمله پانیک جدید یا بدتر شد
- افکار یا اعمال خودکشی
- صحبت کردن سریع تر و دیوانه تر از حد معمول
- افکار مرگ
- تشدید افسردگی
موارد منع مصرف
- سلژیلین
- ایزوکاربوکسازید
- فنلزین
- ترانیل سیپرومین
برعکس، اگر مصرف میرتازاپین را متوقف کنید، باید حداقل 14 روز قبل از شروع MAOI صبر کنید. شناخته شده است که مصرف همزمان میرتازاپین و MAOI باعث ایجاد واکنش‌های جدی و گاهی کشنده از جمله لرزش، سفتی عضلات، تشنج و هایپرترمی (دمای بالا بدن) و کما می‌شود.
تداخلات دارویی
تعداد زیادی دارو وجود دارد که با میرتازاپین تداخل دارند. در برخی موارد، داروی همزمان می تواند غلظت میرتازاپین را در خون افزایش دهد و همراه با آن، شدت عوارض جانبی را افزایش دهد.
برخی دیگر، به ویژه کاربامازپین و فنی توئین، اثر معکوس دارند. برخی دیگر هنوز هم می توانند اثرات روانگردان میرتازاپین را افزایش دهند و باعث افزایش خواب آلودگی و سرگیجه شوند.
- الکل
- داروهای ضد انعقاد مانند کومادین (وارفارین)
- داروهای ضد قارچ مانند Nizoral (کتوکونازول)
- بوسپیرون
- اریترومایسین
- فنتانیل
- لیتیوم
- داروهای میگرن مانند ماکسالت (ریزاتریپتان)، ایمیترکس (سوماتریپتان)
- ریفامپین
- مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند سیتالوپرام، اس سیتالوپرام، فلووکسامین، پروزاک (فلوکستین)، پاروکستین، و زولوفت (سرترالین)
- مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs) مانند دولوکستین، افکسور (ونلافاکسین)
- مخمر سنت جان
- سایمتیدین
- داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مانند کلومیپرامین، آموکساپین، نورتریپتیلین، آمی تریپتیلین، دزیپرامین، تریمی پرامین، ایمی پرامین و پروتیپتیلین
- ترامادول
- والیوم (دیازپام)
در مورد داروهایی که مصرف می کنید، از جمله داروهای بدون نسخه، مکمل ها و داروهای گیاهی، به پزشک خود مشورت کنید. برخی موارد، تنظیم دوز می تواند بر این تعامل غلبه کند. در برخی دیگر، جایگزینی دارو ممکن است مورد نیاز باشد.
مصرف داروهای ضد افسردگی در دوران بارداری