Luvox CR نام تجاری داروی عمومی فلووکسامین مالئات است. فلووکسامین یک داروی نسخه‌ای است که برای درمان افسردگی ، اختلال وسواس فکری-اجباری و سایر اختلالات سلامت روان استفاده می‌شود.
فلووکسامین چیست؟
این دارو توسط اداره غذا و داروی سازمان غذا و دارو برای درمان اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) در فوریه 2008 مورد تایید قرار گرفت. Luvox CR نسخه کنترل شده رهش فلووکسامین است.
فلووکسامین ، یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) است که بازجذب سروتونین در مغز را کند می کند. اعتقاد بر این است که سروتونین در تنظیم خلق و اضطراب نقش دارد.
نحوه مصرف فلووکسامین
این دارو به شکل قرص است و باید به طور کامل بلعیده شود. باید یک بار در روز، با یا بدون غذا مصرف شود. اگر مصرف یک نوبت روزانه را فراموش کردید، آن را زمانی که به یاد آوردید مصرف کنید. با این حال، اگر به زمان مصرف نوبت بعدی نزدیک است، بهتر است دوز فراموش شده را به طور کلی نادیده بگیرید.
مهم است که مصرف این دارو را تا زمانی که پزشک شما دستور داده است ادامه دهید، حتی اگر احساس بهتری داشته باشید. اگر به طور ناگهانی مصرف فلووکسامین را قطع کنید، ممکن است علائم ترک مانند حالت تهوع، بی خوابی، اضطراب و سرگیجه را تجربه کنید. برای اجتناب از این علائم، با قطع مصرف فلووکسامین ، پزشک به آرامی دوز شما را کاهش می دهد.
دستورالعمل دوز
برای افراد مبتلا به SAD، دوز معمولی فلووکسامین از 100 میلی گرم در روز شروع می شود، با افزایش 50 میلی گرم در هفته تا حداکثر 300 میلی گرم.
به طور کلی افزایش دوز برای بیماران مسن تدریجی تر خواهد بود.
چه کسانی نباید فلووکسامین مصرف کنند
در موارد زیر باید از این دارو با احتیاط استفاده شود:
- به فلووکسامین مالئات حساس هستند
- سابقه تشنج داشته باشید
- سابقه شیدایی داشته باشید
- باردار هستید یا قصد بارداری دارید
- در حال شیردهی هستند
اثربخشی شیدایی در کودکان و نوجوانان مورد مطالعه قرار نگرفته است و این دارو برای درمان اختلال اضطراب اجتماعی در افراد زیر 18 سال تایید نشده است. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد خطر افزایش افکار و رفتارهای خودکشی در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان جوانی که فلووکسامین مصرف می کنند، وجود دارد.
تداخلات
این دارو نباید همراه با یا در عرض چند هفته از مصرف مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOI) مصرف شود. نتیجه چنین ترکیباتی می تواند کشنده باشد. این دارو همچنین نباید با تیوریدازین، پیموزاید، آلوسترون، تیزانیدین و راملتئون مصرف شود.
هنگام مصرف تعدادی از داروهای دیگر در ترکیب با این دارو، مانند داروهای ضد انعقاد و ضد التهاب، باید احتیاط کرد. مصرف الکل نیز هنگام مصرف فلووکسامین توصیه نمی شود. شما باید پزشک خود را از داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه یا سایر موادی که مصرف می کنید یا قصد مصرف آن را دارید مطلع کنید.
اثرات جانبی
عوارض جانبی فلووکسامین شامل تهوع، خواب آلودگی، ضعف، اسهال، بی اشتهایی، لرزش، تعریق و اختلال عملکرد جنسی (مانند انزال غیرطبیعی و ناتوانی در رسیدن به ارگاسم) است.
هنگام شروع اولین بار فلووکسامین یا هنگام تغییر دوز، مراقب عوارض جانبی جدی تری مانند بی قراری، خصومت، وحشت، بیش فعالی شدید، و افکار و رفتارهای خودکشی باشید. اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، مهم است که فوراً آنها را به پزشک خود گزارش دهید.
برای برخی افراد، فلووکسامین ممکن است در قضاوت، تفکر و مهارت‌های حرکتی اختلال ایجاد کند. مهم است که از ماشین آلات خطرناک، از جمله خودروها استفاده نکنید، مگر اینکه مطمئن باشید که این دارو بر شما تأثیری ندارد.
ریسک های مرتبط
خطر مسمومیت فلووکسامین بسیار کم است. علائم مسمومیت شامل تهوع، استفراغ، اسهال، کما، هیپوکالمی، افت فشار خون، مشکلات تنفسی، خواب آلودگی و ضربان قلب سریع است.
هنگامی که با برخی داروها ترکیب می شود، خطر ابتلا به سندرم سروتونین وجود دارد که یک وضعیت بالقوه کشنده است. علائم سندرم سروتونین شامل بی قراری، گیجی، تعریق، توهم، رفلکس های غیر طبیعی، اسپاسم عضلانی و ضربان قلب سریع است.