در موقعیت های اجتماعی به شدت احساس ناراحتی می کنید؟ از این راهنما برای آشنایی با علائم، درمان و خودیاری برای اختلال اضطراب اجتماعی استفاده کنید.
اختلال اضطراب اجتماعی یا فوبیای اجتماعی چیست؟
بسیاری از مردم گاهی اوقات عصبی یا خودآگاه می شوند، مانند هنگام سخنرانی یا مصاحبه برای یک شغل جدید. اما اختلال اضطراب اجتماعی یا فوبیای اجتماعی چیزی بیش از خجالتی بودن یا اضطراب گاه به گاه است. اختلال اضطراب اجتماعی شامل ترس شدید از موقعیت‌های اجتماعی خاص است، به‌ویژه موقعیت‌هایی که ناآشنا هستند یا در آنها احساس می‌کنید توسط دیگران تحت نظر یا ارزیابی خواهید بود. این موقعیت‌ها ممکن است آنقدر ترسناک باشند که فقط با فکر کردن به آنها مضطرب شوید یا برای اجتناب از آنها تلاش زیادی کنید و در این روند زندگی شما را مختل کند.
زیربنای اختلال اضطراب اجتماعی ترس از بررسی دقیق، قضاوت یا خجالت در جمع است. ممکن است از این بترسید که دیگران در مورد شما بد فکر کنند یا اینکه شما در مقایسه با دیگران رفتار نکنید. و حتی اگر احتمالاً متوجه شده اید که ترس شما از قضاوت شدن حداقل تا حدودی غیرمنطقی و بیش از حد است، اما هنوز نمی توانید از احساس اضطراب خودداری کنید. اما مهم نیست که چقدر خجالتی باشید و مهم نیست که اضطرابها چقدر بد هستند، می توانید یاد بگیرید که در موقعیت های اجتماعی راحت باشید و زندگی خود را پس بگیرید.
چه چیزی باعث اضطراب اجتماعی می شود؟
اگرچه ممکن است به نظر برسد که شما تنها کسی هستید که این مشکل را دارید، اما اضطراب اجتماعی در واقع بسیار رایج است. بسیاری از مردم با این ترس ها دست و پنجه نرم می کنند. اما موقعیت هایی که باعث ایجاد علائم اختلال اضطراب اجتماعی می شوند می توانند متفاوت باشند.
برخی افراد در اکثر موقعیت های اجتماعی اضطراب را تجربه می کنند. برای دیگران، اضطراب به موقعیت‌های اجتماعی خاص مانند صحبت با غریبه‌ها، اختلاط در مهمانی‌ها یا اجرا در مقابل تماشاگران مرتبط است. محرک های رایج اضطراب اجتماعی عبارتند از:
- ملاقات با افراد جدید
- صحبت های کوچک
- سخنرانی عمومی
- اجرای روی صحنه
- در مرکز توجه بودن
- تحت نظر بودن در حین انجام کاری
- مسخره شدن یا مورد انتقاد قرار گرفتن
- صحبت با افراد «مهم» یا شخصیت های معتبر
- در کلاس فراخوانده شدن
- قرار گذاشتن
- صحبت کردن در یک جلسه
- استفاده از سرویس های بهداشتی عمومی
- شرکت در امتحانات
- خوردن یا آشامیدن در ملاء عام
- برقراری تماس های تلفنی
- شرکت در مهمانی ها یا سایر مجالس اجتماعی
علائم و نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی
فقط به این دلیل که گاهی اوقات در موقعیت‌های اجتماعی مضطرب می‌شوید، به این معنی نیست که دچار اختلال اضطراب اجتماعی یا فوبیای اجتماعی هستید. بسیاری از افراد در مواقعی احساس خجالتی یا خودآگاهی می کنند، اما مانعی در عملکرد روزمره آنها نمی شود. از سوی دیگر، اختلال اضطراب اجتماعی با روال عادی شما تداخل می کند و باعث ناراحتی شدید می شود.
به عنوان مثال، کاملاً طبیعی است که قبل از سخنرانی دچار عصبانیت شوید. اما اگر اضطراب اجتماعی دارید، ممکن است هفته‌ها زودتر نگران باشید، برای رهایی از آن با بیمار تماس بگیرید، یا در طول سخنرانی آنقدر لرزید که به سختی میتوانید صحبت کنید.
علائم و نشانه های عاطفی اختلال اضطراب اجتماعی:
- خودآگاهی مفرط و اضطراب در موقعیت های اجتماعی روزمره
- نگرانی شدید برای روزها، هفته ها یا حتی ماه ها قبل از یک موقعیت اجتماعی آینده
- ترس شدید از زیر نظر گرفتن یا قضاوت شدن توسط دیگران، به خصوص افرادی که نمی شناسید
- بترسید که طوری رفتار کنید که باعث شرمساری یا تحقیر خودتان شود
- ترس از اینکه دیگران متوجه شوند که شما عصبی هستید
نشانه ها و علائم جسمی:
- صورت قرمز، یا سرخ شدن
- تنگی نفس
- ناراحتی معده، حالت تهوع (یعنی پروانه ها)
- لرزش یا لرزش (از جمله صدای لرزان)
- ضربان قلب یا سفتی در قفسه سینه
- عرق کردن یا گرگرفتگی
- احساس سرگیجه یا ضعف
علائم و نشانه های رفتاری:
- اجتناب از موقعیت های اجتماعی تا حدی که فعالیت های شما را محدود کند یا زندگی شما را مختل کند
- ساکت ماندن یا پنهان شدن در پس زمینه برای فرار از توجه و خجالت
- نیاز به همراه داشتن یک دوست با خود هر جا که می روید
- قبل از موقعیت های اجتماعی نوشیدنی بنوشید تا اعصابتان آرام شود
اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان
هیچ چیز غیرطبیعی در مورد خجالتی بودن کودک وجود ندارد، اما کودکان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی در موقعیت‌های روزمره مانند بازی با بچه‌های دیگر، مطالعه در کلاس، صحبت با بزرگسالان یا انجام تست‌ها، پریشانی شدیدی را تجربه می‌کنند. اغلب کودکان مبتلا به فوبیای اجتماعی حتی نمی خواهند به مدرسه بروند.
نکته 1 چگونه بر اختلال اضطراب اجتماعی غلبه کنیم: افکار منفی را به چالش بکشید
در حالی که به نظر می رسد هیچ کاری نمی توانید در مورد علائم اختلال اضطراب اجتماعی یا فوبیای اجتماعی انجام دهید، در واقعیت، چیزهای زیادی وجود دارد که می تواند کمک کند. اولین قدم این است که ذهنیت خود را به چالش بکشید.
مبتلایان به اضطراب اجتماعی افکار و باورهای منفی دارند که به ترس و اضطراب آنها کمک می کند. اینها می توانند شامل افکاری مانند:
- “می دانم که در نهایت شبیه یک احمق خواهم شد.”
- “صدای من شروع به لرزیدن خواهد کرد و خودم را تحقیر خواهم کرد.”
- “مردم فکر خواهند کرد که من احمق هستم”
- من چیزی برای گفتن نخواهم داشت. خسته کننده به نظر میرسم.»
به چالش کشیدن این افکار منفی راه موثری برای کاهش علائم اضطراب اجتماعی است.
مرحله 1: افکار منفی خودکار که زمینه ساز ترس شما از موقعیت های اجتماعی هستند را شناسایی کنید. برای مثال، اگر نگران یک ارائه کاری در آینده هستید، فکر منفی زیربنایی ممکن است این باشد: «من آن را خراب خواهم کرد. همه فکر خواهند کرد که من کاملاً بی کفایت هستم.»
مرحله 2: این افکار را تجزیه و تحلیل و به چالش بکشید. این کمک می کند که از خود سوالاتی در مورد افکار منفی بپرسید: “آیا مطمئن هستم که ارائه را خراب خواهم کرد؟” یا “حتی اگر عصبی باشم، آیا مردم لزوما فکر می کنند من بی کفایت هستم؟” از طریق این ارزیابی منطقی از افکار منفی خود، می توانید به تدریج آنها را با روش های واقعی تر و مثبت تری برای نگاه کردن به موقعیت های اجتماعی که باعث اضطراب شما می شود جایگزین کنید.
فکر کردن به اینکه چرا احساس می‌کنید و فکر می‌کنید می‌تواند فوق‌العاده ترسناک باشد، اما درک دلایل اضطراب شما به کاهش تأثیر منفی آنها بر زندگی شما کمک می‌کند.
سبک های تفکر غیر مفیدی که به اضطراب اجتماعی دامن می زنند
از خود بپرسید که آیا درگیر هر یک از سبک های تفکر غیر مفید زیر هستید:
- ذهن خوانی – با فرض اینکه می دانید دیگران به چه فکر می کنند، و آنها شما را به همان شیوه منفی می بینند که شما خودتان را می بینید.
- پیشگویی– پیش‌بینی آینده، معمولاً با فرض اینکه بدترین اتفاق خواهد افتاد. شما فقط “می دانید” که همه چیز به طرز وحشتناکی پیش خواهد رفت، بنابراین قبل از اینکه در موقعیت قرار بگیرید، از قبل مضطرب هستید.
- فاجعه سازی – دمیدن چیزهای نامتناسب. برای مثال، اگر مردم متوجه شوند که شما عصبی هستید، “وحشتناک”، “وحشتناک” یا “فاجعه بار” خواهد بود.
- شخصی سازی – با فرض اینکه مردم به شکلی منفی روی شما تمرکز می کنند یا اینکه آنچه با افراد دیگر می گذرد به شما مربوط است.
نکته ۲: روی دیگران تمرکز کنید نه خودتان
وقتی در موقعیت اجتماعی قرار می گیریم که ما را عصبی می کند، بسیاری از ما تمایل داریم در افکار و احساسات مضطرب خود گرفتار شویم. ممکن است متقاعد شده باشید که همه به شما نگاه می کنند و شما را قضاوت می کنند. تمرکز شما روی احساسات بدنی شماست، به این امید که با توجه بیشتر بتوانید آنها را بهتر کنترل کنید. اما این تمرکز بیش از حد بر روی خود باعث می شود که شما از میزان عصبی بودن خود آگاه تر شوید و باعث اضطراب بیشتر شود! همچنین مانع از تمرکز کامل شما بر روی مکالمات اطرافتان یا عملکردی که ارائه می دهید می شود.
تغییر از یک تمرکز درونی به یک تمرکز بیرونی می تواند تا حد زیادی به کاهش اضطراب اجتماعی کمک کند. گفتن این کار آسان تر از انجام آن است، اما نمی توانید همزمان به دو چیز توجه کنید. هر چه بیشتر روی اتفاقات اطرافتان تمرکز کنید، کمتر تحت تاثیر اضطراب قرار خواهید گرفت.
میتوانید کارهای زیر را انجام دهید:
توجه خود را بر روی دیگران متمرکز کنید ، اما نه به آنچه در مورد شما فکر می کنند! در عوض، تمام تلاش خود را بکنید تا آنها را درگیر کنید و ارتباط واقعی برقرار کنید.
به یاد داشته باشید که اضطراب آنطور که فکر می کنید قابل مشاهده نیست. و حتی اگر کسی متوجه شود که شما عصبی هستید، به این معنی نیست که او در مورد شما بد فکر خواهد کرد. این احتمال وجود دارد که افراد دیگر نیز به اندازه شما عصبی باشند – یا در گذشته احساس می کردند.
واقعاً به آنچه گفته می شود گوش دهید نه به افکار منفی خودتان.
بر روی لحظه حال تمرکز کنید ، به جای نگرانی در مورد چیزی که قرار است بگویید یا خودتان را به خاطر اتفاقی که قبلاً پشت سر گذاشته اید، سرزنش کنید.
فشار را رها کنید تا کامل باشید. در عوض، بر واقعی بودن و توجه بودن تمرکز کنید – ویژگی هایی که دیگران از آنها قدردانی می کنند.
نکته 3: یاد بگیرید که تنفس خود را کنترل کنید
هنگامی که مضطرب می شوید، تغییرات زیادی در بدن شما اتفاق می افتد. یکی از اولین تغییرات این است که شما شروع به تنفس سریع می کنید. تنفس بیش از حد (هیپرونتیلاسیون) تعادل اکسیژن و دی اکسید کربن را در بدن شما از بین می برد که منجر به علائم فیزیکی بیشتر اضطراب، مانند سرگیجه، احساس خفگی، افزایش ضربان قلب و تنش عضلانی می شود.
یادگیری کاهش سرعت تنفس می تواند به کنترل مجدد علائم فیزیکی اضطراب کمک کند. انجام تمرینات تنفسی زیر به شما کمک می کند آرام بمانید:
- با پشت صاف و شانه هایتان راحت بنشینید . یک دست را روی سینه و دست دیگر را روی شکم خود قرار دهید.
- به مدت 4 ثانیه به آرامی و عمیق از بینی نفس بکشید. دست روی شکم شما باید بالا بیاید، در حالی که دست روی سینه شما باید خیلی کم حرکت کند.
- نفس را 2 ثانیه نگه دارید.
- به مدت 6 ثانیه به آرامی از طریق دهان بازدم کنید و تا جایی که می توانید هوا را به بیرون فشار دهید. هنگام بازدم، دست روی شکم شما باید به سمت داخل حرکت کند، اما دست دیگر شما باید خیلی کم حرکت کند.
- به تنفس از طریق بینی و بیرون آوردن از دهان خود ادامه دهید. روی حفظ یک الگوی تنفس آهسته و ثابت 4 در، 2 نگه دارید و 6 بیرون تمرکز کنید.
[بیشتر بخوانید: تنفس شکمی]
نکته 4: با ترس های خود روبرو شوید
یکی از مفیدترین کارهایی که می توانید برای غلبه بر اضطراب اجتماعی انجام دهید این است که به جای اجتناب از آنها، با موقعیت های اجتماعی که از آنها می ترسید، روبرو شوید. اجتناب، اختلال اضطراب اجتماعی را ادامه می دهد. در حالی که اجتناب از موقعیت‌های اعصاب خردکن ممکن است در کوتاه‌مدت به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید، اما از راحت‌تر شدن در موقعیت‌های اجتماعی و یادگیری نحوه کنار آمدن در بلندمدت جلوگیری می‌کند. در واقع، هر چه بیشتر از یک موقعیت اجتماعی ترسناک اجتناب کنید، ترسناک تر می شود.
اجتناب همچنین می تواند شما را از انجام کارهایی که دوست دارید انجام دهید یا رسیدن به اهداف خاصی را باز دارد. به عنوان مثال، ترس از صحبت کردن ممکن است شما را از به اشتراک گذاشتن ایده های خود در محل کار، برجسته شدن در کلاس یا پیدا کردن دوستان جدید باز دارد.
استفاده از نردبان اضطراب
در حالی که ممکن است غلبه بر یک موقعیت اجتماعی ترسناک غیرممکن به نظر برسد، میتوانید با برداشتن یک قدم کوچک آن را انجام دهید. نکته کلیدی این است که با موقعیتی شروع کنید که بتوانید از پس آن برآیید و به تدریج راه خود را به موقعیت های چالش برانگیزتر ارتقا دهید، در حالی که از «نردبان اضطراب» بالا می روید، اعتماد به نفس و مهارت های مقابله ای خود را تقویت کنید.
به عنوان مثال، اگر معاشرت با غریبه ها شما را مضطرب می کند، ممکن است با همراهی یک دوست خارجی در یک مهمانی شروع کنید. هنگامی که با آن مرحله راحت شدید، ممکن است سعی کنید خود را به یک فرد جدید معرفی کنید و غیره. برای بالا رفتن از نردبان اضطراب اجتماعی:
سعی نکنید فوراً با بزرگترین ترس خود روبرو شوید. این هرگز ایده خوبی نیست که خیلی سریع حرکت کنید، بیش از حد بر خود فشار وارد کنید. این ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد و اضطراب شما را تشدید کند.
صبور باشید. غلبه بر اضطراب اجتماعی نیازمند زمان و تمرین است. این یک پیشرفت تدریجی و گام به گام است.
از مهارت هایی که آموخته اید برای آرام ماندن استفاده کنید، مانند تمرکز بر تنفس و به چالش کشیدن فرضیات منفی.
مراحل تعامل اجتماعی با همکاران: نمونه ای از نردبان اضطراب
1: به همکاران خود “سلام” بگویید.
2: از یک همکار یک سوال مرتبط با کار بپرسید.
3: از یک همکار بپرسید که در آخر هفته چه کار کرده اند.
4: در زمان استراحت قهوه با همکاران خود در اتاق استراحت بنشینید.
5: ناهار را در اتاق استراحت با همکاران خود بخورید.
6: ناهار را در اتاق استراحت بخورید و با یک یا چند نفر از همکاران خود صحبت های کوچکی انجام دهید، مانند صحبت کردن در مورد آب و هوا، ورزش یا رویدادهای جاری.
7: از یک همکار بخواهید بعد از کار برای نوشیدن قهوه یا نوشیدنی برود.
8: با گروهی از همکاران برای ناهار بیرون بروید.
9: اطلاعات شخصی خود را با یک یا چند همکار به اشتراک بگذارید.
10: در یک مهمانی کارکنان با همکاران خود شرکت کنید.
نکته 5: برای اجتماعی شدن بیشتر تلاش کنید
جستجوی فعال محیط های اجتماعی حمایت کننده یکی دیگر از راه های موثر برای به چالش کشیدن ترس ها و غلبه بر اضطراب اجتماعی است. پیشنهادات زیر راه های خوبی برای شروع تعامل با دیگران به روش های مثبت هستند:
در یک کلاس مهارت های اجتماعی یا یک کلاس آموزش جرات ورزی شرکت کنید. این کلاس ها اغلب در مراکز آموزش بزرگسالان محلی یا کالج های محلی ارائه می شوند.
برای انجام کاری که از آن لذت می برید ، داوطلب شوید، مانند راه رفتن سگ ها در پناهگاه، یا پر کردن پاکت برای یک کمپین – هر کاری که به شما امکان می دهد روی آن تمرکز کنید ، در حالی که با تعداد کمی از افراد همفکر نیز درگیر هستید.
روی مهارت های ارتباطی خود کار کنید. روابط خوب به ارتباط روشن و عاطفی-هوشمند بستگی دارد. اگر متوجه شدید که در برقراری ارتباط با دیگران مشکل دارید، یادگیری مهارت های اساسی هوش هیجانی می تواند کمک کننده باشد.
نکاتی برای دوست یابی حتی اگر خجالتی یا از نظر اجتماعی بی دست و پا هستید
مهم نیست که چقدر در جمع دیگران احساس ناخوشایندی یا عصبی می کنید، می توانید یاد بگیرید که افکار انتقادی خود را ساکت کنید، عزت نفس خود را تقویت کنید و در تعاملات خود با دیگران اعتماد به نفس و امنیت بیشتری پیدا کنید. لازم نیست شخصیت خود را تغییر دهید. با یادگیری مهارت‌های جدید و اتخاذ دیدگاهی متفاوت، میتوانید بر ترس‌ها و اضطراب‌های خود غلبه کنید و دوستی‌های مفیدی ایجاد کنید.
نکته 6: سبک زندگی ضد اضطرابی را در پیش بگیرید
ذهن و بدن ذاتاً به هم مرتبط هستند – و شواهد بیشتر و بیشتر نشان می دهد که نحوه رفتار با بدن شما می تواند تأثیر قابل توجهی بر سطح اضطراب، توانایی شما در مدیریت علائم اضطراب و اعتماد به نفس کلی شما داشته باشد.
در حالی که تغییرات سبک زندگی به تنهایی برای غلبه بر فوبیای اجتماعی یا اختلال اضطراب اجتماعی کافی نیست، اما می تواند از پیشرفت کلی درمان شما حمایت کند. نکات سبک زندگی زیر به شما کمک می کند تا سطح کلی اضطراب خود را کاهش دهید و زمینه را برای درمان موفقیت آمیز فراهم کنید.
این کارها می تواند برایتان مفید باشد:
کافئین را محدود کنید یا آن را محدود کنید – قهوه، چای، نوشابه و نوشیدنی های انرژی زا به عنوان محرک هایی عمل می کنند که علائم اضطراب را افزایش می دهند. در نظر بگیرید که کافئین را به طور کامل قطع کنید یا مصرف خود را کم و محدود به صبح کنید.
فعال باشید – فعالیت بدنی را در اولویت قرار دهید – در صورت امکان 30 دقیقه در روز. اگر از ورزش متنفرید، سعی کنید آن را با چیزی که از آن لذت می برید، جفت کنید، مانند خرید ویترینی در حین پیاده روی در مرکز خرید یا رقصیدن با موسیقی مورد علاقه خود.
چربی های امگا 3 بیشتری را به رژیم غذایی خود اضافه کنید – اسیدهای چرب امگا 3 از سلامت مغز حمایت می کنند و می توانند خلق و خوی، دیدگاه و توانایی شما را برای کنترل اضطراب بهبود بخشند. بهترین منابع ماهی های چرب (سالمون، شاه ماهی، ماهی خال مخالی، آنچوی، ساردین)، جلبک دریایی، بذر کتان و گردو هستند.
از مصرف الکل اجتناب کنید – ممکن است قبل از یک موقعیت اجتماعی برای آرام کردن اعصاب خود وسوسه شوید که الکل بنوشید، اما الکل خطر ابتلا به حمله اضطراب را افزایش می دهد.
سیگار را ترک کنید – نیکوتین یک محرک قوی است. برخلاف تصور رایج، سیگار کشیدن منجر به سطوح بالاتر و نه پایین تر اضطراب می شود. اگر برای ترک این عادت به کمک نیاز دارید، ببینید: چگونه سیگار را ترک کنیم .
به اندازه کافی با کیفیت بخوابید – وقتی کم خواب هستید، در برابر اضطراب آسیب پذیرتر هستید. استراحت خوب به شما کمک می کند در موقعیت های اجتماعی آرام بمانید.
درمان اختلال اضطراب اجتماعی
اگر تکنیک‌های خودیاری بالا را امتحان کرده‌اید و همچنان با ناتوان کردن اضطراب اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کنید، ممکن است به کمک حرفه‌ای نیز نیاز داشته باشید.
درمان
از بین تمام درمان‌های حرفه‌ای موجود، درمان شناختی-رفتاری (CBT) برای درمان اختلال اضطراب اجتماعی بهترین عملکرد را دارد. CBT بر این فرض استوار است که آنچه شما فکر می کنید بر احساس شما تأثیر می گذارد و احساسات شما بر رفتار شما تأثیر می گذارد. بنابراین اگر طرز فکر خود را در مورد موقعیت‌های اجتماعی که به شما اضطراب می‌دهد تغییر دهید، احساس بهتری خواهید داشت و عملکرد بهتری خواهید داشت.
CBT برای فوبیای اجتماعی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
آموزش نحوه کنترل علائم جسمانی اضطراب از طریق تکنیک های آرام سازی و تمرینات تنفسی.
به چالش کشیدن افکار منفی و غیر مفیدی که باعث تحریک و تشدید اضطراب اجتماعی می شود و دیدگاه های متعادل تری را جایگزین آنها می کند.
رویارویی با موقعیت‌های اجتماعی که از آن می‌ترسید به‌جای اجتناب از آنها، به‌صورت تدریجی و منظم.
در حالی که میتوانید این تمرین‌ها را به تنهایی یاد بگیرید و تمرین کنید، اگر با خودیاری مشکل داشته‌اید، ممکن است از حمایت و راهنمایی اضافی که یک درمانگر به ارمغان می‌آورد بهره‌مند شوید.
[بخوانید: درمان آنلاین: آیا برای شما مناسب است؟]
ایفای نقش، آموزش مهارت های اجتماعی و سایر تکنیک های CBT، اغلب به عنوان بخشی از یک گروه درمانی. گروه درمانی از بازیگری، فیلمبرداری و مشاهده، مصاحبه های ساختگی و سایر تمرین ها برای کار بر روی موقعیت هایی استفاده می کند که در دنیای واقعی شما را مضطرب می کند. همانطور که تمرین می کنید و برای موقعیت هایی که از آن ها می ترسید آماده می شوید، راحت تر و راحت تر می شوید و اضطراب شما کاهش می یابد.
دارو
گاهی اوقات از دارو برای تسکین علائم اضطراب اجتماعی استفاده می شود، اما درمان نیست. زمانی که داروها علاوه بر روش‌های درمانی و خودیاری که به علت اصلی اختلال اضطراب اجتماعی شما رسیدگی می‌کنند، بسیار مفید است.
سه نوع دارو در درمان اضطراب اجتماعی استفاده می شود:
مسدود کننده های بتا برای تسکین اضطراب عملکرد استفاده می شوند. در حالی که آنها بر علائم احساسی اضطراب تأثیر نمی گذارند، می توانند علائم فیزیکی مانند لرزش دست یا صدا، عرق کردن و ضربان قلب سریع را کنترل کنند.
هنگامی که اختلال اضطراب اجتماعی شدید و ناتوان کننده است، داروهای ضد افسردگی ممکن است مفید باشند.
بنزودیازپین ها داروهای ضد اضطراب سریع الاثر هستند . با این حال، آنها آرام بخش و اعتیاد آور هستند، بنابراین معمولاً تنها زمانی تجویز می شوند که سایر داروها تأثیری نداشته باشند.