افسردگی که به آن افسردگی بالینی یا اختلال افسردگی اساسی نیز گفته می شود، یک بیماری پزشکی است که به عنوان یک اختلال خلقی طبقه بندی می شود.می تواند بر احساس شما و توانایی شما برای عملکرد روزانه تأثیر بگذارد.
در حالی که همه گاهی اوقات احساس غم و اندوه می کنند، این احساس برای هفته ها یا ماه ها می تواند به معنای افسردگی باشد.
اگر مشکوک به افسردگی هستید، تنها نیستید. بیش از 8 درصد از بزرگسالانی که در ایالات متحده زندگی می کنند حداقل یک دوره افسردگی اساسی را تجربه کرده اند.
این مقاله علائم، علل ، و تشخیص اختلال افسردگی اساسی و همچنین برخی از گزینه های درمانی و استراتژی های مقابله ای را که ممکن است مفید باشد، بررسی می کند.
علائم اختلال افسردگی اساسی
اینها برخی از علائم اختلال افسردگی اساسی هستند که ممکن است تجربه کنید:
- احساس غم و اندوه یا پایین بودن
- احساس تهی بودن
- احساس اضطراب
- احساس گناه یا درماندگی
- احساس بی ارزشی، ناامیدی یا بدبین بودن
- احساس بی قراری، ناامیدی یا تحریک پذیری
- کاهش علاقه به چیزهایی که زمانی از آنها لذت می بردید
- پرهیز از فعالیت های معمول
- داشتن انرژی کمتر و احساس خستگی
- آهسته حرکت کردن یا صحبت کردن
- داشتن مشکل در توجه، به خاطر سپردن یا تصمیم گیری
- مشکل در به خواب رفتن، خیلی زود بیدار شدن یا پرخوابی
- تجربه تغییرات برنامه ریزی نشده در اشتها و وزن
- تجربه سردرد، گرفتگی عضلات، مشکلات گوارشی یا سایر دردها و دردهایی که دلیل مشخصی ندارند و با درمان بهبود نمی یابند.
- صحبت در مورد مرگ، داشتن افکار خودکشی ، یا اقدام به آسیب رساندن به خود
هر کس افسردگی را متفاوت تجربه می کند. در حالی که برخی از افراد ممکن است علائم کمی داشته باشند، برخی دیگر ممکن است علائم زیادی داشته باشند. فرکانس، شدت و مدت علائم نیز می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.
انواع افسردگی
افسردگی ممکن است اشکال مختلفی داشته باشد یا تحت شرایط خاصی ایجاد شود. بر این اساس، ممکن است به انواع مختلفی از افسردگی طبقه بندی شود که یکی از آنها اختلال افسردگی اساسی است.
انواع افسردگی عبارتند از:
- اختلال افسردگی اساسی: این نوعی از افسردگی است که در آن فرد علائم را برای بیش از دو هفته تجربه می کند. این علائم بر توانایی آنها در خوردن، خواب، کار و عملکرد تأثیر می گذارد.
- اختلال افسردگی مداوم: که به نام دیس تایمیا نیز شناخته می شود ، نوعی افسردگی است که بیش از دو سال طول می کشد.
- افسردگی پری ناتال: این نوعی از افسردگی است که افراد در دوران بارداری (معروف به افسردگی قبل از زایمان ) و بعد از بارداری (معروف به افسردگی پس از زایمان ) تجربه می کنند.
- اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD): PMDD شکل شدید و ناتوان کننده سندرم پیش از قاعدگی (PMS) است که می تواند باعث نوسانات خلقی شدید شود.
- افسردگی با ویژگی های روان پریشی: اگر فردی افسردگی و همچنین روان پریشی داشته باشد، ممکن است افسردگی روان پریشی داشته باشد، که وضعیتی است که تشخیص واقعی و غیر واقعی را دشوار می کند.
- اختلال عاطفی فصلی (SAD): این یک نوع افسردگی است که در زمستان رخ می دهد ، زمانی که نور طبیعی خورشید کمتر است.
- اختلال دوقطبی: در حالی که اختلال دوقطبی از نظر فنی نوعی افسردگی نیست، می‌تواند باعث ایجاد دوره‌هایی از خلق پایین با علائمی مشابه افسردگی اساسی شود.
علل اختلال افسردگی اساسی
افسردگی ناشی از عدم تعادل مواد شیمیایی، به نام انتقال دهنده های عصبی ، در مغز است.
برخی از عوامل ژنتیکی، بیولوژیکی، روانی و محیطی می توانند شانس ابتلا به افسردگی را افزایش دهند. با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که هر کسی ممکن است به افسردگی مبتلا شود.
علل بالقوه و عوامل خطر افسردگی عبارتند از:
- بیوشیمی: وجود تفاوت در سطوح برخی مواد شیمیایی مغز می تواند شما را مستعد ابتلا به افسردگی کند.
- عوامل ژنتیکی: ژن ها می توانند در افسردگی نقش داشته باشند. داشتن یک خویشاوند مبتلا به افسردگی می تواند شانس ابتلا به افسردگی را افزایش دهد.
- سابقه پزشکی شخصی: اگر قبلاً آن را داشته اید، ممکن است احتمال بیشتری برای ابتلا به افسردگی داشته باشید.
- جنسیت: احتمال ابتلای زنان به افسردگی دو برابر بیشتر از مردان است.
- رویدادهای زندگی: تروما ، مرگ یکی از عزیزان، تغییرات اساسی در زندگی و سایر رویدادهای ناراحت کننده می تواند باعث افسردگی شود.
- استرس: استرس می تواند از نظر جسمی و روحی بر شما تأثیر بگذارد و خطر ابتلا به افسردگی را افزایش دهد.
- انزوا: عدم حمایت و انزوای اجتماعی می تواند شانس ابتلا به افسردگی را افزایش دهد.
- شرایط پزشکی: افسردگی ممکن است همراه با شرایط پزشکی مزمن یا جدی مانند سرطان، بیماری قلبی، دیابت و بیماری پارکینسون رخ دهد. ابتلا به افسردگی می تواند این شرایط را بدتر کند.
- دارو: برخی داروها می توانند به عنوان یک عارضه جانبی باعث افسردگی شوند.
- مواد: موادی مانند الکل یا مواد مخدر می توانند باعث یا تشدید افسردگی شوند.
- شخصیت: افرادی که در کنار آمدن با رویدادهای مختلف زندگی مشکل دارند، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی باشند.
تشخیص اختلال افسردگی اساسی
اگر شما یا یکی از عزیزانتان احساس افسردگی و ضعف کرده اید، در اسرع وقت به دنبال کمک باشید. می توانید برای تشخیص یا ارجاع به یک روانپزشک مراجعه کنید یا با پزشک خود تماس بگیرید.
پزشک از شما یک سری سوالات می پرسد که احتمالاً علائم ، افکار و احساسات و سابقه پزشکی شما را پوشش می دهد. آنها ممکن است نیاز به انجام یک معاینه فیزیکی یا روانی یا انجام تست های آزمایشگاهی داشته باشند تا سایر شرایط سلامتی را که می توانند علائم مشابه ایجاد کنند رد کنند.
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما تعیین خواهد کرد که آیا علائم شما با معیارهای تشخیصی اختلال افسردگی اساسی مطابقت دارد یا خیر، که عبارتند از:
- داشتن خلق مداوم افسرده و عدم علاقه به فعالیت ها
- داشتن پنج علامت یا بیشتر از افسردگی
- داشتن علائم هر روز، تقریباً در تمام طول روز
- داشتن علائم بیش از دو هفته
- به دلیل علائم، نمی توانید مانند قبل عمل کنید
درمان اختلال افسردگی اساسی
در حالی که افسردگی یک بیماری جدی است، می توان آن را درمان کرد. در واقع، بین 80 تا 90 درصد افراد مبتلا به افسردگی به خوبی به درمان پاسخ می‌دهند و تقریباً همه بیماران تا حدودی از علائم خود تسکین می‌یابند.
بسیار مهم است که در اسرع وقت به دنبال درمان افسردگی باشید، زیرا هر چه زودتر درمان شود، درمان موثرتر خواهد بود. نادیده گرفتن علائم افسردگی و درمان نشدن آن می تواند منجر به آسیب رساندن به خود یا مرگ شود.
درمان افسردگی ممکن است شامل دارو، درمان یا تحریک مغز باشد. روش های درمانی انتخاب شده می تواند به شدت افسردگی و نیازهای فردی شما بستگی داشته باشد.
دارو
داروهای ضد افسردگی نوعی دارویی هستند که می توانند به درمان افسردگی کمک کنند. آنها با بهبود تعادل انتقال دهنده های عصبی در مغز کار می کنند. آنها معمولاً برای درمان موارد متوسط یا شدید افسردگی تجویز می شوند.
انواع مختلفی از داروهای ضد افسردگی وجود دارد، بنابراین ممکن است لازم باشد چند نوع مختلف را امتحان کنید تا بهترین گزینه را پیدا کنید.
با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که داروهای ضد افسردگی ممکن است چند هفته یا چند ماه طول بکشد تا خلق شما را بهبود بخشند، بنابراین باید به دارو زمان بدهید تا به اثر کامل آن برسد.
درمان
روان درمانی یا گفتار درمانی می تواند به درمان افسردگی کمک کند. برای موارد خفیف افسردگی، پزشک شما ممکن است فقط روان درمانی را توصیه کند، در حالی که برای موارد متوسط تا شدید، ترکیبی از دارو و درمان ممکن است توصیه شود.
اینها برخی از انواع درمانی است که می تواند به درمان افسردگی کمک کند:
- درمان شناختی رفتاری (CBT): CBT می تواند به شما کمک کند الگوهای فکری غیرمفید را که به افسردگی کمک می کنند، بشناسید. این می تواند به شما کمک کند تا افکار و رفتارهای مثبت بیشتری ایجاد کنید.
- درمان روان پویایی: درمان روان پویایی می تواند به شما کمک کند تا بفهمید که چگونه عواملی از گذشته شما، مانند رویدادهای آسیب زا، ممکن است در ایجاد افسردگی نقش داشته باشند.
- گروه درمانی: این نوع درمان در یک محیط گروهی انجام می شود نه به صورت فردی. تعامل با افرادی که تجربیات مشابهی در یک محیط حمایتی دارند می تواند مفید باشد.
- زوج درمانی یا خانواده درمانی: خانواده درمانی می تواند به رفع مشکلات درون خانواده کمک کند، در حالی که زوج درمانی می تواند به زوجین کمک کند تا مشکلات را با یکدیگر حل کنند.
پس از 10 تا 15 جلسه اول درمان، باید انتظار داشته باشید که احساس بهتری داشته باشید. بسته به شدت افسردگی، طول درمان می تواند متفاوت باشد.
تحریک مغز
تحریک مغز می تواند به موارد شدید افسردگی که به دارو یا درمان پاسخ نمی دهند کمک کند. انواع مختلف تحریک مغز عبارتند از:
- الکتروشوک درمانی (ECT): ECT شامل تحریک الکتریکی مغز است. این روش بدون درد است و نمی‌توانید تکانه‌های الکتریکی را احساس کنید، اما باید قبل از هر جلسه یک شل‌کننده عضلانی مصرف کنید و بیهوشی مختصری انجام دهید.
- تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال مکرر (rTMS): rTMS یک روش غیر تهاجمی است که شامل قرار دادن یک سیم پیچ الکترومغناطیسی در نزدیکی پیشانی است. سیم پیچ یک پالس مغناطیسی ایجاد می کند که سلول های عصبی مغز را تحریک می کند. rTMS به صورت سرپایی انجام می شود و نیازی به بیهوشی ندارد.
- تحریک عصب واگ (VNS): VNS شامل کاشت دستگاهی است که پالس های انرژی الکتریکی را از طریق عصب واگ در گردن به مغز می فرستد. می توانید آن را به عنوان یک ضربان ساز برای مغز خود در نظر بگیرید. دستگاه در طی یک عمل جراحی که ممکن است نیاز به یک شب اقامت در بیمارستان داشته باشد، وارد می شود.
مروری بر افسردگی مقاوم به درمان
مقابله با اختلال افسردگی اساسی
این چند نکته است که می تواند به شما در مقابله با افسردگی کمک کند:
- احساسات خود را با دوستان نزدیک و اعضای خانواده در میان بگذارید
- بدانید که بهبودی ممکن است تدریجی باشد، بنابراین اهداف واقع بینانه برای خود تعیین کنید
- تصمیمات مهم را تا زمانی که احساس بهتری کنید به تعویق بیندازید
- فعال بمانید و به طور منظم ورزش کنید
- یک روال ثابت را حفظ کنید
- به اندازه کافی بخوابید
- یک رژیم غذایی متعادل و مغذی داشته باشید
- از الکل، نیکوتین، داروها و داروهایی که برای شما تجویز نشده است خودداری کنید
سخن پایانی
درجه افسردگی عمده، نوعی افسردگی، یک وضعیت پزشکی جدی است که به دلیل عدم تعادل شیمیایی در مغز ایجاد می شود. این نه نقص شخصیتی است و نه ضعف و ممکن است برای هرکسی اتفاق بیفتد.
اگر شما یا شخصی که می شناسید افسردگی را تجربه می کنید ، مهم است که برای آن به دنبال درمان باشید . درمان می تواند علائم را کاهش دهد، به شما کمک کند تا با آن مقابله کنید و شما را قادر می سازد تا به صورت روزانه عمل کنید.