اگر علائم سندرم پیش از قاعدگی (PMS) شما ناتوان کننده است، ممکن است اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی (PMDD) داشته باشید.
اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی (PMDD) چیست؟
اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی (PMDD) شکل شدیدتر و کمتر شایع سندرم پیش از قاعدگی (PMS) است. در حالی که این دو بیماری اغلب با هم گروه‌بندی می‌شوند، PMDD اکنون به عنوان یک بیماری متمایز شناخته میشود، که در سال 2013 به راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) اضافه شد. تحقیقات در مورد PMDD تا حدودی محدود بود، اما این شناخت اخیر منجر به بهبود درک ما از این وضعیت پیچیده و مزمن شده است.
حدود 80 درصد از زنان در سنین باروری علائم فیزیکی یا عاطفی را در یک یا دو هفته قبل از عادت ماهانه خود تجربه می کنند. این موارد می تواند از نفخ، گرفتگی عضلات، خستگی و میل به غذا گرفته تا عصبانیت، بی قراری و افسردگی متغیر باشد. برای برخی از زنان، این علائم می تواند ناتوان کننده باشد، ناراحتی و تغییرات خلقی قابل توجهی را به همراه داشته باشد، و در کار، روابط و توانایی شما برای عملکرد در زندگی روزمره اختلال ایجاد کند. ممکن است در تمرکز مشکل داشته باشید، به سختی بخوابید، و احساس اضطراب کنید، از کنترل خارج شوید، یا حتی آنقدر غمگین و ناامید باشید که به فکر خودکشی بیفتید. این علائم معمولاً در عرض چند روز پس از قاعدگی محو می شوند.
لزوم درک درست از اختلال دیسفوریای قبل از قاعدگی (PMDD)
از آنجایی که اغلب درک درستی از اختلال دیسفوریای قبل از قاعدگی (PMDD) وجود ندارد می تواند علائم را مأیوس کننده جلوه دهد و مدیریت آن را دشوار کند. یک پاسخ رایج از طرف خانواده و عزیزان اغلب می تواند این باشد «صبر کنید تا تمام شود». حتی نزدیک‌ترین افراد ممکن است تشخیص ندهند که علائمی که تجربه می‌کنید واقعی هستند و سریع قضاوت یا انتقاد میکنند.
به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید (حدود سه تا هشت درصد از زنان در دوران قاعدگی معیارهای تشخیصی PMDD را دارند) و شما خدای ناکرده “دیوانه” نیستید و یا واکنش بیش از حد نشان نمی دهید. مهم نیست که علائم شما چقدر شدید است. در هر حال روشهایی برای کاهش رنج، بهبود کیفیت زندگی و دریافت حمایت های لازم برای مقابله بهتر با این وضعیت وجود دارد.
علل اختلال دیسفوریای قبل از قاعدگی (PMDD)
تصور میشود PMDD از نوسانات سطح هورمون‌ها ناشی میشود، که اغلب حدود 10 تا 14 روز قبل از چرخه قاعدگی شروع میشود و در عرض چند روز پس از شروع پریود کاهش می‌یابد. در طول چرخه قاعدگی، بافت‌های بدن به تغییرات در سطوح هورمونی حساس می‌شوند، که ممکن است بر انتقال‌دهنده‌های عصبی در مغز که بر خلق موثرند، تأثیر بگذارد. در حالی که دلایلی که چرا برخی از زنان علائم بیشتری از PMS یا PMDD دارند، قطعی نیست، مطالعات نشان می‌دهد که برخی از زنان ممکن است به تغییرات چرخه‌ای در عملکرد استروژن و سروتونین حساس باشند.
قرار گرفتن قابل توجه در معرض استرس نیز ممکن است با ایجاد PMDD مرتبط باشد. یک مطالعه مقطعی روی تقریباً 4000 زن نشان می دهد که سابقه تروما می تواند با شروع PMDD مرتبط باشد.
علائم و نشانه های اختلال دیسفوریای قبل از قاعدگی (PMDD)
علائم PMS و PMDD شباهت هایی مانند خستگی، تحریک پذیری، تغییر در اشتها و مشکل در تمرکز دارند. اینها می توانند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشند، اما PMDD معمولاً از ترکیبی از اجزای جسمی، رفتاری و روانشناختی تشکیل شده است.
علائم فیزیکی ممکن است شامل نفخ، گرفتگی عضلات، سردرد، کمردرد یا سایر انواع بدن درد باشد. همچنین ممکن است علائم اضطراب و افسردگی مانند عصبانیت، نوسانات خلقی، مشکل در خواب، کم انرژی، ناامیدی و گریه های مکرر را داشته باشید. از آنجایی که زنان بیشتر از مردان احساس افسردگی می کنند، نوسانات هورمونی احتمالاً در PMDD و سایر شرایط قبل از قاعدگی نقش دارند.
[بیشتر بخوانید: افسردگی در زنان]
اگرچه میزان قابل توجهی از همپوشانی بین علائم PMS و PMDD وجود دارد، تظاهرات PMDD از شدت بسیار بیشتری برخوردار است. این می تواند باعث شود در این مدت احساس کنید که یک فرد کاملاً متفاوت هستید، مانند اینکه در یک ترن هوایی احساسی هستید. ممکن است نتوانید مسئولیت‌های کاری، تعهدات خانوادگی، فعالیت‌های اجتماعی خود را مدیریت کنید یا حتی به سادگی از پس آن برآیید. هوس غذایی شما ممکن است خارج از کنترل باشد و همچنین ممکن است احساس غیرمنطقی، وحشت زدگی یا حتی خودکشی کنید.
اگر افکار یا احساسات خودکشی دارید…
لطفا به دنبال کمک فوری باشید. بخوانید آیا احساس خودکشی می کنید؟
[بیشتر بخوانید: پیشگیری از خودکشی]
تشخیص اختلال دیسفوریای قبل از قاعدگی (PMDD)
به دست آوردن یک تشخیص دقیق برای تعیین درمان مناسب برای اختلال نارسایی پیش از قاعدگی مهم است. اما تشخیص قطعی PMS یا PMDD همیشه ساده نیست.
در حال حاضر هیچ آزمایش واحدی وجود ندارد که بتواند تشخیص دهد که آیا شما PMDD دارید یا خیر، بنابراین پزشک سابقه پزشکی شما را می گیرد و یک معاینه فیزیکی انجام می دهد. برای تشخیص PMDD، علائم شما باید 5 تا 7 روز قبل از شروع دوره قاعدگی شما وجود داشته باشد.
شمارش کامل خون (CBC) ممکن است به عنوان یک ابزار غربالگری برای رد سایر شرایطی که می توانند باعث خستگی شوند، مانند کم خونی، استفاده شود. آزمایش‌های عملکرد تیروئید نیز ممکن است برای بررسی غدد تیروئید کم‌کار یا پرکار انجام شود، که می‌تواند علائم PMS و PMDD را تقلید کند.
یادداشت روزانه علائم خود برای حداقل دو دوره کامل قاعدگی می تواند برای رسیدن به تشخیص مفید باشد. احتمالاً پزشک از شما درخواست خواهد کرد که هم علائم جسمی و هم خلق و روحیات خود را در این مدت ثبت کنید.
درمان اختلال دیسفوریای قبل از قاعدگی (PMDD)
درمان PMDD در درجه اول با هدف تسکین علائم و بهبود عملکرد روزانه شما انجام می شود. این شامل انواع رویکردهای مختلف از جمله درمان شناختی رفتاری، داروها، ورزش، تکنیک های آرامش بخش و مکمل های غذایی است.
درمان
درمان شناختی-رفتاری (CBT) شکلی از رواندرمانی است که به شما کمک می کند تا افکار، احساسات، رفتارهای منفی را بازنگری کنید. CBT می تواند به تغییر درک شما از نحوه تجربه PMS و PMDD، از جمله درد و ناراحتی فیزیکی کمک کند .
نشان داده شده است که CBT برای سایر اختلالات خلقی و اضطرابی و همچنین دردهای فیزیکی موثر است. یادگیری استراتژی های شناختی جدید از یک درمانگر ماهر می تواند یک گزینه درمانی مهم باشد و به شما در مدیریت بهتر علائم کمک کند.
داروها
- داروهای ضد افسردگی به نام مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) اغلب برای درمان PMDD توصیه می‌شوند. دوز متناوب در زمان های مختلف در طول چرخه قاعدگی ممکن است علائم تحریک پذیری و نوسانات خلقی را کاهش دهد. ممکن است برای کاهش احساس افسردگی و برخی از ناراحتی‌های جسمی، مدت زمان طولانی‌تری لازم باشد.
- تحقیقات در مورد اثربخشی درمان های هورمونی، از جمله داروهای ضد بارداری خوراکی، محدود است. بنابراین به طور گسترده ای برای درمان PMDD استفاده نشده است.
- شما همچنین می توانید از داروهای مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن برای کمک به تسکین درد برای گرفتگی عضلات، کمردرد، سردرد و سایر علائم جسمی ناراحت کننده استفاده کنید.
درمان های جایگزین برای اختلال دیسفوریای قبل از قاعدگی (PMDD)
رویکردهای پزشکی تکمیلی، همراه با تغییرات سبک زندگی، می تواند به شما در مدیریت علائم PMDD نیز کمک کند.
ورزش کنید.
قطعاً یافتن انگیزه برای ورزش کردن زمانی که احساس خستگی، افسردگی یا ناراحتی جسمی می کنید، آسان نیست. زندگی با PMDD ممکن است گاهی اوقات بسیار طاقت فرسا به نظر برسد. بنابراین فرد وسوسه میشود که روی مبل دراز بکشد و فقط شمارش معکوس برای گذر زمان انجام دهد. اما هر نوع فعالیت بدنی که بتوانید از عهده آن برآیید ممکن است خلق و روحیات شما را بالا ببرد و مقداری از دردهای فیزیکی ناشی از PMDD را کاهش دهد.
اگر از بودن در فضای باز لذت می برید، با یک پیاده روی کوتاه در محیطی دلپذیر و خوش منظره شروع کنید. در روزهایی که احساس می‌کنید، ورزش‌های شدیدتری مانند پیاده‌روی سریع ، دویدن یا دوچرخه‌سواری را انتخاب کنید. در خانه، تمرین یوگا یا حتی انجام حرکات کششی سبک نیز ممکن است برای کاهش درد و تقویت خلق شما مفید باشد.
[ بخوانید: فواید ورزش بر سلامت روان ]
طب سوزنی
تحقیقات نشان داده است که طب سوزنی ممکن است برای شرایط درد مفید باشد و همچنین می تواند در درمان PMS و PMDD نقش داشته باشد. طب سوزنی همچنین ممکن است برای کاهش افسردگی مفید باشد، اگرچه مطالعات بیشتری برای نتیجه گیری دقیق تر مورد نیاز است.
مکمل های غذایی
در حالی که همیشه بهتر است ویتامین ها و مواد مغذی مورد نیاز خود را از یک رژیم غذایی سالم و متعادل دریافت کنید، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مصرف مکمل های کلسیم ممکن است برای علائم PMS و PMDD مفید باشد.
- ویتامین B6 و منیزیم نیز ممکن است به تسکین گرفتگی عضلات کمک کند.
- سایر مکمل ها مانند اسیدهای چرب امگا 3 و جینکوبیلوبا می توانند در کاهش گرفتگی عضلات و سایر علائم مفید باشند.
- قبل از افزودن مکمل ها به رژیم غذایی خود با پزشک یا متخصص تغذیه خود مشورت کنید.
چگونه با اختلال دیسفوریای قبل از قاعدگی (PMDD) زندگی خود را بهبود بخشیم؟
جدای از دستورالعمل‌های درمانی که در بالا توضیح داده شد، استراتژی‌های دیگری وجود دارد که می‌تواند تاثیر علائم PMDD را کاهش داده و زندگی شما را کمی آسان‌تر کند. هیچ “فرمول جادویی” برای بهبود زندگی روزمره با PMDD وجود ندارد، اما مراحل افزایشی می تواند شما را در مسیر درست قرار دهد.
اول از همه، با خودتان مهربان باشید و روی برداشتن گام‌های کوچک تمرکز کنید تا هر روز را قابل مدیریت‌تر کنید. آماده باشید تا روش‌های مختلف را امتحان کنید تا مناسب‌ترین و مؤثرترین روش‌ها را پیدا کنید.
نکته 1: چرخه قاعدگی خود را دنبال کنید.
مانند دفتر یادداشت یا تقویمی که ممکن است برای پزشک خود تهیه کرده باشید، مهم است که به طور منظم چرخه قاعدگی خود را پیگیری کنید. این نوع داده می تواند به شما کمک کند الگوهای چرخه خود را دنبال کنید تا بهتر درک کنید که چگونه PMDD بر ذهن و بدن شما تأثیر می گذارد. همچنین می‌تواند شما را در زمان‌بندی فعالیت‌ها در زمان‌هایی که بیشترین بهره‌وری را دارید و به احتمال زیاد قادر به نگه‌داشتن قرار ملاقات‌ها هستید، راهنمایی کند.
این روش ثبت سوابق می‌تواند برای برنامه‌ریزی مشارکت‌های اجتماعی و همچنین تعهدات کاری و سایر رویدادهای حیاتی در زندگی شما مفید باشد. بسیاری از برنامه‌های «ردیابی دوره» ارائه شده است که به شما امکان می‌دهد علائم روزانه خود را ردیابی کنید. برخی از آنها رایگان هستند، برخی دیگر می توانند داده ها را به نمودارهایی برای شما و پزشکتان ترجمه کنند تا بررسی کنید.
نکته 2: استرس را مدیریت کنید
زمانی که درگیر چالش های عظیم زندگی با PMDD هستیم، همیشه به آرامش فکر نمی کنیم. با این وجود، زمانی که احساس اضطراب یا افسردگی می کنید، سعی کنید بر مراقبت از خود و مراقبت از سلامت عاطفی خود تمرکز کنید.
مدیریت استرس یکی از راهبردهای کلیدی برای مقابله با علائم PMDD است. راه های متعددی برای رسیدن به حالت آرامش عمیق به منظور ماندن در لحظه حال و بازگرداندن تعادل مناسب ذهن و بدن وجود دارد.
بیشتر تکنیک‌های آرامش‌بخشی دقیقاً در نوک انگشتان شما هستند، مانند تمرین‌های تنفس عمیق، مدیتیشن، حمام آب گرم، ماساژ، گوش دادن به موسیقی ملایم یا رایحه‌درمانی. تصویرسازی و تجسم هدایت شده، که در آن صحنه ای آرام را برای آرام کردن ذهن و بدن خود تصور می کنید، گزینه موثر دیگری برای آرامش است.
[بخوانید: تکنیک های آرامش بخشی برای کاهش استرس]
نکته 3: استراحت کنید و بدن خود را شارژ کنید
اهمیت خواب کافی و تغذیه سالم را نادیده نگیرید. اغلب گفتن این کار آسان تر از انجام آن است، اما بدن شما برای اینکه به درستی عمل کند و در هنگام مقابله با PMDD به تغذیه و استراحت نیاز دارد، انعطاف پذیری شما را تقویت کند.
نکاتی برای خواب بهتر با اختلال دیسفوریای قبل از قاعدگی (PMDD)
سعی کنید حداقل 7 تا 8 ساعت خواب با کیفیت در هر شب داشته باشید. این ممکن است همیشه امکان پذیر نباشد زیرا اختلالات خواب با PMDD رایج است. با این حال، اقداماتی وجود دارد که می توانید برای بهبود کیفیت استراحت خود در شب انجام دهید :
- یک برنامه خواب ثابت و ثابت داشته باشید که به رختخواب بروید و هر روز تقریباً در یک ساعت از خواب بیدار شوید.
- اطمینان از اینکه اتاق خواب شما ساکت، تاریک و راحت است می تواند به شما کمک کند تا سریعتر به خواب بروید و در طول شب کمتر از خواب بیدار شوید.
- در صورت لزوم، سعی کنید برای کاهش علائم فیزیکی PMDD از مسکن استفاده کنید.
- همچنین ممکن است پزشک شما استفاده از قرص های خواب یا داروهای خواب آور را زمانی که علائم شما در بدترین حالت خود هستند توصیه کند.
[ بخوانید: بهداشت خواب ]
چگونه یک رژیم غذایی سالم می تواند از شما حمایت کند
خوردن غذاهای سالم به اندازه خواب کافی مهم است. در حالی که تغییرات رژیم غذایی خاصی برای علائم PMS توصیه شده است – اما ممکن است لزوماً برای زنان مبتلا به PMDD موثر نباشد – سایرین بخشی از یک برنامه کلی تغذیه سالم هستند.
- به خاطر داشته باشید که سه وعده غذایی در روز بخورید تا بدنتان در طول روز سوخت و هیدراته بماند.
- غذاهای سرخ شده، فرآوری شده و شیرین می توانند التهاب زا باشند و علائم PMS یا PMDD را بدتر کنند.
- کربوهیدرات های پیچیده مانند غلات کامل، سبزیجات و میوه ها کمتر باعث تشدید خستگی، نوسانات خلقی و هوس های غذایی ناسالم می شوند .
- سعی کنید مصرف نمک خود را محدود کنید، که می تواند نفخ را بدتر کند.
- هم کافئین و هم الکل می توانند علائم PMS و PMDD را بدتر کنند، بنابراین سعی کنید مقدار مصرفی خود را در هفته های قبل از قاعدگی کاهش دهید.
نکته 4: به دنبال گروه های پشتیبانی و سایر منابع باشید
گروه های حمایتی منابع ارزشمندی برای ارتباط با سایر زنان مبتلا به PMDD هستند. هر دو گروه پشتیبانی حضوری و آنلاین وجود دارد که بدون تغییر ارائه می شوند. برخی از این گروه ها در فیس بوک و اینستاگرام قرار دارند. عضویت در یک گروه منسجم می‌تواند باعث شود کمتر احساس انزوا کنید، فضای امنی برای به اشتراک گذاشتن تجربیات خود فراهم کنید و نکات بیشتری را برای مقابله با دیگران دریافت کنید.
اگر در محیط‌های فردی احساس راحتی بیشتری می‌کنید، صحبت با یک درمانگر مجاز ، مشاور سلامت روان یا سایر متخصصان سلامت مانند روانپزشکان یا متخصصین زنان ابزار دیگری برای دریافت پشتیبانی مداوم است. مهمتر از همه، به خاطر داشته باشید که دلیلی برای رنج کشیدن در سکوت وجود ندارد. به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید، و بسیاری از سازمان های ارزشمند وجود دارند که می توانید به آنها دسترسی داشته باشید و به آنها تکیه کنید. برای لینک ها به زیر مراجعه کنید
نکته 5: یک “بسته ابزار سلامتی” ایجاد کنید
جمع‌آوری یک «بسته ابزار سلامتی» ممکن است پیچیده به نظر برسد، اما به سادگی فهرستی از ابزارهایی است که می‌تواند به شما کمک کند امیدوارتر باشید و بهتر با استرس‌های روزانه کنار بیایید. اینها تنها چند پیشنهاد برای راه‌هایی برای کاهش استرس و تقویت خلق شما هستند، اما ابزارهای دیگری را که ممکن است برای شما بهتر کار کنند، در نظر بگیرید.
- به موسیقی مورد علاقه خود گوش دهید .
- وقت خود را با دوستان یا خانواده ای بگذرانید که در صحبت کردن با آنها احساس راحتی می کنید.
- کمتر از رسانه های اجتماعی استفاده کنید.
- یک فیلم، ویدیو یا برنامه تلویزیونی سرگرم کننده تماشا کنید.
- با حیوانات خانگی بازی کنید ، چه مال شما باشند و چه مال دیگران.
- برای لذت بردن یا یادگیری چیز جدیدی کتاب بخوانید.
- طبیعت گردی را فراموش نکنید.
- قرار گرفتن در معرض نور خورشید می تواند برای کاهش افسردگی موثر باشد، بنابراین بیرون بروید و آفتاب بگیرید.
- به سرگرمی‌ای بپردازید که از آن لذت می‌برید یا از خلاقیت خود بهره می‌برید.
- گفتن جملات تاکیدی مثبت در مورد خود را به صورت روزانه تمرین کنید.
چگونه به یک عزیز مبتلا به PMDD کمک کنیم؟
زمانی که فردی که به او اهمیت می دهید با PMDD دست و پنجه نرم می کند، طبیعی است که احساس درماندگی کنید. همه افراد تجربه منحصر به فردی از این عارضه دارند و ممکن است با بالا رفتن سن فرد مورد علاقه شما تغییر کند. زندگی با PMDD در نوجوانی و اوایل بزرگسالی می تواند به ویژه دشوار باشد زیرا عزیز شما در مرحله انتقالی از رشد قرار می گیرد.
به عنوان والدین یک نوجوان یا نوجوان، یا یک دوست نزدیک، خویشاوند یا فرد مهم یک زن مبتلا به PMDD، راه هایی برای حمایت و درک وجود دارد.
هر چه می توانید در مورد PMDD بیاموزید.
هنگامی که خود را در مورد PMDD آموزش می دهید، اطلاعات بیشتری خواهید داشت و همچنین درک بیشتری در مورد آنچه که عزیزتان در حال گذرانده است خواهید داشت. این همچنین باعث می شود که عزیزتان در مورد احساسات و تجربیات خود در مورد PMDD به شما اعتماد کند.
به نیازهای او توجه داشته باشید و به بحث و گفتگو بپردازید.
در عین حال، اگر در مورد صحبت با شما مقاومت می کند، به مرزهای او احترام بگذارید. پرس و جو کنید که چگونه می توانید به بهترین شکل از او حمایت کنید، بنابراین تصور نکنید که او به چه چیزی نیاز دارد. همچنین می‌توانید پیشنهاد کنید که با یک متخصص آموزش دیده صحبت کنید، یا با یک گروه پشتیبانی تماس بگیرید، در صورتی که مناسب‌تر به نظر می‌رسد.
با دقت گوش کنید.
فقط یک شنونده خوب بودن یک دارایی فوق العاده برای عزیز شما با PMDD است. به او بگویید که نگران هستید و نشان دهید که چقدر به او اهمیت می دهید. می توانید بگویید “من نگران شما هستم و می خواهم تا حد امکان کمک کنم.” به او اجازه دهید تا بیان کند که چگونه PMDD بر زندگی او تأثیر می گذارد. تایید شدن نشان دهنده دلسوزی شما برای وضعیت اوست.
[بیشتر بخوانید: ارتباط موثر]
صبر کنید و اطمینان دهید .
اگر فرزند یا شریک زندگی شما غیرمنطقی عمل می کند یا کاملاً خارج از کنترل به نظر می رسد، ممکن است صبر و استقامت زیادی در کنار آنها باشد. به خاطر داشته باشید که این موقتی است و کاری نیست که او هدفمند انجام دهد. سعی کنید آرام بمانید و به او اجازه دهید احساسات خود را بدون واکنش به چیزهای آزاردهنده ای که ممکن است بگوید یا انجام دهد تخلیه کند. به او اطمینان دهید که این اتفاق خواهد افتاد، و شما برای حمایت از او در هر مرحله از راه هستید.
با برنامه و زمان بندی کار کنید .
می‌توانید به عزیزتان در برنامه‌ریزی تعهدات در مناسب‌ترین زمان‌های چرخه قاعدگی کمک کنید. همچنین می‌توانید در سخت‌ترین روزها از او حمایت کنید تا به او کمک کنید تا وظایفش را انجام دهد، منظم بماند یا کارهایش را انجام دهد.
از شرایط بحرانی یا اضطراری آگاه باشید .
زنان مبتلا به PMDD ممکن است در معرض خطر بیشتری برای خودکشی باشند. اگر فرد مورد علاقه شما افکار یا احساسات خودکشی دارد ، فوراً به دنبال کمک باشید. همچنین می توانید مراقب علائم هشدار دهنده دیگری مانند تشدید شدید اضطراب، پرخاشگری یا افسردگی باشید که غیرعادی هستند.
مراقب خودتان باشید.
به خاطر داشته باشید که تا زمانی که مراقب خودتان نباشید نمی توانید به دیگران کمک کنید. توصیه های مشابه در مورد تغذیه سالم، خواب کافی و کاهش استرس در مورد شما نیز صدق می کند. سعی کنید شیوه های تمدد اعصاب را به برنامه روزانه خود اضافه کنید تا به حفظ ذهنیت مثبت تر، رفتار آرام تر و جلوگیری از فرسودگی مراقب کمک کنید .
منبع
Premenstrual Dysphoric Disorder (PMDD): Coping with Severe PMS