بیماری های همراه (همبودی) در اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) شایع و مورد انتظار است زیرا در 78.5٪ موارد رخ می دهد. اگر یک رویداد یا تجربه آسیب زا را تجربه کرده اید، مانند یک بلای طبیعی، تصادف رانندگی، خشونت، بیماری جدی، بدرفتاری، آسیب جسمی یا مرگ یکی از عزیزانتان، ممکن است در معرض خطر ابتلا به PTSD و سایر اختلالات روانپزشکی باشید.
PTSD شایع ترین اختلال روانپزشکی در جمعیت های مرتبط با تروما است و اغلب در کنار سایر اختلالات سلامت روان مانند اضطراب، افسردگی و اختلال مصرف مواد تشخیص داده می شود. این بیماری می‌تواند در هر زمانی ایجاد شود، اما اغلب با جمعیت‌های در معرض خطر مانند کودکان، جانبازان و دیگرانی که خشونت یا ضربه‌های مکرر را تجربه کرده‌اند، همراه است. شناسایی زودهنگام، تشخیص و مداخله برای درمان صحیح اختلالات همراه بسیار مهم است.
اگر از یک بیماری همراه رنج می برید، تنها نیستید. در مورد PTSD و سایر اختلالات بیشتر بدانید.
بیماری های همراه و PTSD
PTSD اغلب پس از یک رویداد آسیب زا رخ می دهد. این رویداد آسیب زا (یا مجموعه ای از رویدادها) می تواند باعث آسیب جسمی و روحی به فرد شود و منجر به تعدادی علائم مختلف شود. علاوه بر PTSD، ممکن است درد مزمن، ناتوانی جسمی، اختلال خوردن، اعتیاد به الکل یا اختلالات دیگری را تجربه کنید. تشخیص بیماریهای همراه در PTSD می تواند چالش برانگیز باشد زیرا علائم اغلب با هم همپوشانی دارند.
برخی از علائم رایج PTSD عبارتند از:
- فلاش بک ها
- افکار مزاحم
- اجتناب
- کابوس های واقعه
- مشکل در تمرکز
- تغییر در الگوهای خواب
- تحریک پذیری، عصبانیت یا پرخاشگری
- رفتار مخاطره آمیز یا مخرب
- افکار منفی
- احساس انزوای اجتماعی
- از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که قبلاً از آنها لذت می بردید
بسیاری از این علائم در اختلال اضطراب، اختلال افسردگی اساسی و سایر اختلالات سلامت روان وجود دارد، به همین دلیل است که تشخیص صحیح بسیار مهم است. اگر تروما را تجربه کرده اید، بهتر است علائم خود را با یک روانپزشک که می تواند به شما کمک کند درک کنید چه احساسی دارید و چگونه آن را درمان کنید، بررسی کنید. ممکن است با یک یا چند بیماری روانی دست و پنجه نرم کنید که نیاز به یک برنامه درمانی مناسب‌تر دارد.
بیماری های روانپزشکی شایع همراه با PTSD
تروما می تواند تأثیری پایدار بر سلامت روان شما بگذارد، حتی اگر باعث PTSD نشود. انعکاس ساده در مورد یک رویداد می تواند شما را دچار استرس، اضطراب یا ترس کند. در حالی که این طبیعی است، نباید زندگی روزمره شما را تحت تاثیر قرار دهد. با این حال، اگر علائم شما بدتر شد یا باعث تغییر در خلق، رفتار یا سبک زندگی شد، باید به یک درمانگر یا متخصص مراجعه کنید تا علت اصلی را کشف کنید.
اگر دچار PTSD و یک بیماری دیگر هستید، یک بیماری همراه دارید که نیاز به تشخیص و درمان دارد. در اینجا برخی از شایع ترین اختلالات همراه در افراد مبتلا به PTSD آورده شده است:
PTSD و اضطراب
PTSD که قبلا به عنوان یک اختلال اضطرابی در نظر گرفته می شد ، اغلب در کنار یک اختلال اضطراب فراگیر ایجاد می شود. می تواند منجر به اختلالات دیگری مانند اختلال پانیک، اختلال اضطراب اجتماعی یا اختلال وسواس فکری-اجباری شود. همچنین ممکن است در نتیجه تروما دچار فوبیا و علائم اضطراب همپوشانی شوید. به عنوان مثال، اگر شما در یک تصادف رانندگی مهم بودید، ممکن است ترس از رانندگی یا تصادف ایجاد کنید و بنابراین از رانندگی یا مسافرت با اتومبیل خودداری کنید.
در حالی که اضطراب به خودی خود طبیعی است، نباید بر توانایی شما برای عملکرد در زندگی روزمره تأثیر بگذارد. اگر چنین شد، باید به یک متخصص روانپزشک مراجعه کنید.
PTSD و افسردگی
در میان افرادی که مبتلا به PTSD تشخیص داده شده اند، تا 48 درصد به افسردگی اساسی مبتلا می شوند. افسردگی، مانند اضطراب، یک بیماری رایج سلامت روان است که سالانه میلیون ها آمریکایی را تحت تاثیر قرار می دهد. اگر دچار PTSD هستید، احتمالاً علائمی دارید که با علائم افسردگی بالینی همپوشانی دارند . PTSD و افسردگی معمولاً به ویژه در جمعیت های آسیب دیده مرتبط هستند.
مشکل این است که آنها با هم باعث آسیب بیشتر، منجر به سطوح بالاتر پریشانی می شوند و افراد را در معرض خطر بیشتری برای خودکشی قرار می دهند.
PTSD و اختلال مصرف الکل
اگر در حال تجربه کابوس‌های شبانه، بازگشت به گذشته یا سایر افکار منفی مرتبط با آسیب‌های روحی خود هستید، ممکن است متوجه شوید که برای مقابله با آن الکل می‌نوشید. در حالی که این می تواند تسکین موقتی را ارائه دهد، اما باعث مشکلات سلامت روانی بیشتر و تشدید علائم موجود می شود.
متأسفانه، استفاده از الکل در میان کسانی که ضربه روحی را تجربه می کنند رایج است و اغلب منجر به نوشیدن مشکل ساز می شود. درمان PTSD و اختلال مصرف الکل چالش برانگیز است، و یک متخصص بهداشت ممکن است به شما توصیه کند که قبل از شروع درمان PTSD خود، نوشیدنی خود را متوقف کنید.
PTSD و اختلال مصرف مواد (SUD)
برای درمان علائم PTSD، برخی از افراد از داروها برای خوددرمانی استفاده می کنند . این می تواند به سرعت به اعتیاد تبدیل شود. شدت یک اعتیاد ممکن است با شدت تروما مرتبط باشد. هنگام مبارزه با یک اختلال استرس پس از سانحه و مصرف مواد مخدر، با خطر قابل توجهی از آسیب های اجتماعی و روانی مواجه می شوید، اما اگر ابتدا به اختلال مصرف مواد توجه نکنید، درمان تروما و PTSD ممکن است دشوار باشد. برای مثال، داروهای PTSD برای کسانی که با SUD مبارزه می کنند توصیه نمی شود.
PTSD و رفتارهای مخرب
ارتباطی که اغلب نادیده گرفته می شود ارتباط بین PTSD و رفتارهای مخرب است. افرادی که دارای رفتارهای مخرب هستند یا دارای اختلالات رفتاری مخرب هستند تقریباً همیشه سابقه تروما دارند و اغلب معیارهای PTSD را دارند. اختلالات رفتار مخرب شامل اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD) و اختلال سلوک است .
درمان PTSD
هنگام درمان PTSD، مهم است که به ترومای زمینه ای و همچنین علائم مرتبط با شرایط تشخیص داده شده توجه کنید. تروما می تواند اثرات طولانی مدت قابل توجهی داشته باشد و منجر به افسردگی، اختلال پانیک، افکار خودکشی و سایر مشکلات سلامت روان شود.
درمان شما باید متناسب با نیازهای خاص شما باشد، زیرا هر بیماری به برنامه و استراتژی مقابله ای متفاوتی نیاز دارد. اگر شما مبتلا به PTSD و یک بیماری دیگر تشخیص داده شده اید، یک متخصص سلامت ممکن است شما را با درمان، دارو یا ترکیبی درمان کند. برخی از درمان های رایج عبارتند از:
- مواجهه سازی طولانی مدت (PE)
- درمان پردازش شناختی (CPT)
- حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم (EMDR)
- درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT)
- آموزش تلقیح استرس (SIT)
- داروهای ضد افسردگی، مانند مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)
- داروهای ضد اضطراب مانند بنزودیازپین ها
هنگام درمان PTSD و یک بیماری همراه دیگر، می‌خواهید مطمئن شوید که داروها و درمان‌ها تأثیر منفی ندارند یا علائم را بدتر نمی‌کنند. ترکیبات خاصی برای کمک به پیشبرد درمان بیماری های همراه در حال مطالعه و تحقیق هستند، اما هر مورد باید به صورت جداگانه ارزیابی و درمان شود.
سخن پایانی
بسیاری از موارد PTSD تشخیص داده نشده یا درمان نمی شوند. هیچ درمانی برای PTSD وجود ندارد، اما علائم را می توان درمان و مدیریت کرد. پس از یک رویداد آسیب زا، به یک درمانگر یا دیگر متخصص سلامت روان مراجعه کنید تا در مورد نیازهای سلامت روان خود صحبت کنید. حتی اگر سال ها بعد علائم را تجربه کردید، باز هم می توانید کمک بگیرید. فقط به یاد داشته باشید، بهبودی زمان می برد.