مقیاس استرس هولمز و راهه چیست؟
مقیاس استرس هولمز و راهه فهرستی از 43 رویداد استرس زا در زندگی است که می تواند در ایجاد بیماری نقش داشته باشد. این مقیاس توسط متخصصان مراقبت های بهداشتی برای کمک به تشخیص اینکه آیا یک فرد مقدار زیادی استرس را تجربه می کند استفاده می شود .
این می تواند در تعیین اینکه آیا فردی در معرض خطر ابتلا به بیماری است یا اینکه ممکن است از مداخلات کاهش استرس بهره مند شود، مفید باشد .
تاریخچه مقیاس استرس هولمز و راهه
مقیاس استرس هولمز و راهه در سال 1967 توسط دو روانپزشک، توماس هولمز و ریچارد راهه در حین کار در دانشگاه واشنگتن ایجاد شد. این مقیاس بر اساس مطالعه ای بر روی بیش از 5000 بیمار پزشکی بود که از آنها خواسته شد رویدادهای تغییر دهنده زندگی را که در دو سال گذشته تجربه کرده بودند، رتبه بندی کنند.
آنها در ابتدا مقیاسی را طراحی کردند تا در تحقیقات مورد استفاده قرار گیرد تا به شناسایی پیوندهای احتمالی بین استرس و بیماری کمک کند.
از زمان پیدایش، مقیاس استرس هولمز و راهه به طور گسترده توسط متخصصان مراقبت های بهداشتی مورد استفاده قرار گرفته است. یکی از شناخته شده ترین و تحقیق شده ترین ابزار برای اندازه گیری استرس است.
آیتمهای مقیاس استرس هولمز و راهه
در این مقیاس 43 آیتم وجود دارد. به هر آیتم بر اساس استرس ادراک شده، تعداد مشخصی امتیاز اختصاص داده می شود. تعداد کل امتیازهایی که یک فرد به دست می آورد می تواند نشان دهنده سطح کلی استرس او باشد. برخی از موارد موجود در مقیاس شامل موارد زیر است:
- فوت همسر : 100 امتیاز
- طلاق : 73 امتیاز
- جدایی زناشویی : 65 امتیاز
- مدت زندان: 63 امتیاز
- فوت یکی از اعضای نزدیک خانواده : 63 امتیاز
- آسیب شخصی یا بیماری : 53 امتیاز
- ازدواج : 50 امتیاز
- از دست دادن شغل : 47 امتیاز
نمرات در مقیاس استرس هولمز و راهه
به طور کلی، کل امتیازات می تواند از 0 تا 430 امتیاز متغیر باشد.
- نمره 300 یا بیشتر در مقیاس استرس هولمز و راهه نشان دهنده استرس زیاد است. این بدان معنی است که فرد در معرض افزایش خطر ابتلا به بیماری است.
- امتیاز بین 150 تا 299 نشان دهنده میزان متوسط استرس است.
- نمره زیر 150 نشان دهنده میزان کم استرس است.
با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که مقیاس فقط به عنوان راهنما مورد استفاده قرار می گیرد و سایر عوامل، مانند تحمل استرس فردی فرد، نیز می تواند بر خطر ابتلا به بیماری تأثیر بگذارد.
نحوه اجرای مقیاس استرس هولمز و راهه
این مقیاس می تواند توسط خود فرد انجام شود یا می تواند توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی اجرا گردد.
- اگر خودتان، خود را ارزیابی می کنید ، باید وقایع استرس زا را که در طول سال گذشته در زندگی شما رخ داده است را به یاد بیاورید. برای هر رویداد، باید تاریخ وقوع و تعداد امتیازهای آن را یادداشت کنید. هنگامی که تمام این اطلاعات را به دست آوردید، می توانید نمره کل خود را جمع کنید تا ایده ای از سطح کلی استرس خود داشته باشید.
- اگر یک متخصص مراقبت های بهداشتی مقیاس را اجرا می کند ، احتمالاً از شما در مورد رویدادهای استرس زا که در طول سال گذشته در زندگی شما رخ داده است می پرسند. سپس پاسخ های شما را ثبت می کنند و نمره کل شما را محاسبه می کنند.
تفسیر نتایج
اگر در مقیاس استرس هولمز و راهه نمره استرس بالایی دارید، لزوماً به این معنی نیست که به بیماری مبتلا خواهید شد. با این حال، نشان می دهد که شما در معرض خطر بیشتری هستید. اگر مقدار زیادی استرس را تجربه می کنید، مهم است که اقداماتی را برای کاهش سطح استرس خود انجام دهید. این ممکن است شامل ورزش ، تکنیک های آرام سازی ، و مشاوره باشد .
تاثیر مقیاس استرس هولمز و راهه
مقیاس استرس هولمز و راهه ابزاری پرکاربرد است که می تواند در شناسایی افرادی که در معرض خطر ابتلا به بیماری هستند مفید باشد. این مقیاس همچنین می تواند برای کمک به طراحی مداخلات برای کاهش سطح استرس استفاده شود. در حالی که مقیاس کامل نیست، می تواند ابزار مفیدی هم برای متخصصان مراقبت های بهداشتی و هم برای افراد باشد.
در زیر برخی از تأثیرات بالقوه استفاده از مقیاس استرس هولمز و راهه آورده شده است:
- این مقیاس می تواند به متخصصان مراقبت های بهداشتی کمک کند تا افرادی را که در معرض خطر ابتلا به بیماری هستند شناسایی کنند.
- این مقیاس ممکن است به شناسایی افراد در معرض خطر اقدام به خودکشی کمک کند.
- مقیاس می تواند آگاهی را در مورد اهمیت کاهش استرس افزایش دهد.
نکاتی برای استفاده از مقیاس استرس هولمز و راهه
اگر از مقیاس استرس هولمز و راهه استفاده می کنید، باید چند نکته را در نظر داشته باشید:
- این مقیاس باید همراه با اطلاعات دیگر مانند سابقه پزشکی فرد مورد استفاده قرار گیرد تا ارزیابی دقیق تری انجام شود.
- مقیاس باید به عنوان ابزاری برای کمک به شناسایی افرادی که در معرض خطر ابتلا به بیماری هستند استفاده شود. نباید برای تشخیص استفاده شود.
- از این مقیاس می توان برای کمک به طراحی مداخلات برای کاهش سطح استرس استفاده کرد. با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که این مداخلات باید متناسب با فرد باشد.
معایب بالقوه
علیرغم مزایای بالقوه مقیاس استرس هولمز و راهه، استفاده از این مقیاس مشکلات بالقوه ای نیز دارد. این موارد عبارتند از:
- مقیاس همه عوامل استرس زا را در نظر نمی گیرد.
- این مقیاس نحوه مقابله فرد با استرس را در نظر نمی گیرد .
- مقیاس همیشه نمی تواند به طور دقیق پیش بینی کند که چه کسی به یک بیماری مبتلا می شود.
فرم کامل مقیاس استرس هولمز و راهه
| موقعیت | امتیاز | پاسخ |
| 1- فوت همسر | 100 | |
| 2- طلاق | 73 | |
| 3- جدایی از همسر | 65 | |
| 4- زندانی شدن | 63 | |
| 5- فوت یکی از اعضای خانواده | 63 | |
| 6- زخمی یا بیمار شدن | 53 | |
| 7- ازدواج | 50 | |
| 8- از دست دادن کار | 47 | |
| 9- آشتی با همسر | 45 | |
| 10- بازنشستگی | 45 | |
| 11- تغییر در سلامتی یکی از اعضای خانواده | 44 | |
| 12- حاملگی | 39 | |
| 13- مسائل جنسی | 39 | |
| 14- ورور عضو جدید به خلنواده | 39 | |
| 15- تغییر در کار | 39 | |
| 16- تغییر در مضعیت اقتصادی | 38 | |
| 17- تغییر در تعداد درگیری ها با همسر | 35 | |
| 18- وام مهم مسکن | 32 | |
| 19- ناتوانی در پرداخت وام مسکن یا وام دیگر | 30 | |
| 20- تغییر در مسؤولیت های زندگی | 29 | |
| 21- رفتن یک فرزند از خلنه | 29 | |
| 22- اختلاف با والدین همسر | 29 | |
| 23- تحقق یافتن برنامه های شخصی سطوح بالا | 28 | |
| 24- شروع مجدد یا قطع کار همسر | 26 | |
| 25- شروع یا پایان تحصیلات | 26 | |
| 26- تغییر در شرایط زندگی | 25 | |
| 27- تجدید نظر در عادات شخصی | 24 | |
| 28- مساله با والدین | 23 | |
| 29- تغییر در ساعات یا شرایط کار | 20 | |
| 30- تغییر محل سکونت | 20 | |
| 31- تغییر محل تحصیل | 20 | |
| 32- تغییر در سرگرمی ها | 19 | |
| 33- تغییر در فعالیت های مذهبی | 19 | |
| 34- تغییر در فعالیت های اجتماعی | 18 | |
| 35- وام کوچک خرید خانه یا . . . | 17 | |
| 36- تغییر در ساعات خواب | 17 | |
| 37- تغییر در تعداد دورهم جمع شدن های خانوادگی | 16 | |
| 38- تغییر در عادات غذایی | 15 | |
| 39- گذراندن تعطیلات تابستانی | 13 | |
| 40- شرکت در جشن های نوروزی | 12 | |
| 41- خلاف کاری های جزیی | 11 |
سخن پایانی
مقیاس استرس هولمز و راهه می تواند ابزار مفیدی هم برای افراد و هم برای متخصصان مراقبت های بهداشتی باشد. با این حال، مهم است که در نظر داشته باشید که مقیاس محدودیت های خود را دارد. اگر از ترازو استفاده می کنید، مطمئن شوید که تمام مشکلات احتمالی را در نظر بگیرید.
به یاد داشته باشید که مقیاس باید به عنوان ابزاری برای کمک به شناسایی افرادی که در معرض خطر ابتلا به بیماری هستند استفاده شود. نباید برای تشخیص استفاده شود. اگر در مورد سطح استرس خود نگران هستید، با پزشک یا یک متخصص سلامت روان صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا برنامه ای برای کاهش استرس و بهبود سلامت کلی خود ایجاد کنید.