سوء مصرف مواد مخدر و اعتیاد

سوء مصرف مواد مخدر اعتیاد

آیا شما یا کسی که می شناسید مشکل مواد مخدر دارید؟ علائم و نشانه های هشدار دهنده را بررسی کنید و یاد بگیرید که چگونه مشکلات سوء مصرف مواد مخدر یا اعتیاد ایجاد می شود.

درک سوء مصرف مواد مخدر و اعتیاد

افراد از همه اقشار ممکن است بدون در نظر گرفتن سن، نژاد، پیشینه یا دلیلی که در وهله اول مصرف مواد مخدر را شروع کرده اند، مشکلاتی را در مصرف مواد تجربه کنند. برخی از افراد از روی کنجکاوی، برای گذراندن اوقات خوش، به دلیل اینکه دوستان این کار را انجام می دهند، یا برای کاهش مشکلاتی مانند استرس، اضطراب یا افسردگی، داروهای تفریحی را آزمایش می کنند.

با این حال، فقط مواد مخدر غیرقانونی مانند کوکائین یا هروئین نیستند که می توانند منجر به سوء مصرف و اعتیاد شوند. داروهای تجویزی مانند مسکن ها، قرص های خواب آور و آرام بخش می توانند مشکلات مشابهی ایجاد کنند. در واقع، بعد از ماری جوانا، مسکن‌های تجویزی بیشترین مصرف مواد مخدر را در ایالات متحده دارند و افراد بیشتری بر اثر مصرف بیش از حد مسکن‌های قوی مخدر روزانه جان خود را از دست می‌دهند تا تصادفات رانندگی و مرگ با اسلحه. اعتیاد به مسکن های اپیوئیدی می تواند آنقدر قوی باشد که عامل خطر اصلی سوء مصرف هروئین میباشد.

زمانی که مصرف مواد مخدر به سوء مصرف مواد مخدر یا اعتیاد تبدیل می شود

البته، مصرف مواد مخدر – چه غیرقانونی و چه با نسخه – به طور خودکار منجر به سوء مصرف نمی شود. برخی از افراد قادر به استفاده از داروهای تفریحی یا تجویزی هستند بدون اینکه اثرات منفی را تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر دریافتند که مصرف مواد آسیب جدی به سلامت و رفاه آنها وارد می کند. به طور مشابه، نقطه خاصی وجود ندارد که در آن مصرف مواد مخدر از حالت گاه به گاه به مشکل ساز تبدیل شود.

سوء مصرف مواد مخدر و اعتیاد کمتر به نوع یا مقدار ماده مصرفی یا دفعات مصرف مواد مخدر مربوط می شود و بیشتر به عواقب آن مصرف مواد مخدر مربوط می شود. اگر مصرف مواد مخدر باعث ایجاد مشکلاتی در زندگی شما می شود – در محل کار، مدرسه، خانه یا در روابط شما – احتمالاً مشکل سوء مصرف مواد یا اعتیاد دارید.

اگر در مورد مصرف مواد مخدر خود یا یکی از نزدیکانتان نگران هستید، یادگیری نحوه ایجاد سوء مصرف و اعتیاد به مواد مخدر – و اینکه چرا می تواند چنین تأثیر قدرتمندی داشته باشد – به شما درک بهتری از نحوه بهترین برخورد با مشکل و بازیابی کنترل می دهد. تشخیص اینکه مشکلی دارید اولین قدم در مسیر بهبودی است، قدمی که شجاعت و قدرت فوق العاده ای می طلبد. رویارویی با مشکل خود بدون به حداقل رساندن موضوع یا بهانه آوردن می تواند ترسناک و طاقت فرسا باشد، اما درمان وجود دارد. اگر آماده درخواست کمک هستید، می توانید بر اعتیاد خود غلبه کنید و یک زندگی رضایت بخش و بدون مواد مخدر برای خود بسازید.

عوامل خطر برای اعتیاد به مواد مخدر یا اعتیاد

در حالی که هر فردی ممکن است در اثر مصرف مواد مخدر دچار مشکلاتی شود، آسیب پذیری در برابر اعتیاد به مواد از فردی به فرد دیگر متفاوت است. در حالی که ژن ها، سلامت روان، خانواده و محیط اجتماعی شما نقش دارند، عوامل خطری که آسیب پذیری شما را افزایش می دهند عبارتند از:

  • سابقه خانوادگی اعتیاد
  • سوء استفاده، غفلت یا سایر تجربیات آسیب زا
  • اختلالات روانی مانند افسردگی و اضطراب
  • استفاده زودهنگام از داروها
  • روش مصرف – تدخین یا تزریق یک دارو ممکن است پتانسیل اعتیادآور آن را افزایش دهد

باورهای نادرست و حقایق در مورد سوء مصرف مواد مخدر و اعتیاد

شش باور نادرست رایج

باور نادرست ۱: غلبه بر اعتیاد صرفاً یک موضوع اراده است. در صورت تمایل می توانید مصرف مواد مخدر را متوقف کنید.
واقعیت:
قرارگیری طولانی مدت در معرض مواد مخدر مغز را به گونه‌ای تغییر می‌دهد که منجر به هوس شدید و اجبار به مصرف می‌شود. این تغییرات مغزی ترک را با نیروی محض اراده بسیار دشوار می کند.

باور نادرست ۲: استفاده از داروهایی مانند مسکن های افیونی بی خطر است زیرا معمولاً توسط پزشکان تجویز می شود.
واقعیت:
به عنوان مثال، استفاده پزشکی کوتاه مدت از مسکن های اپیوئیدی می تواند به مدیریت درد شدید پس از تصادف یا جراحی کمک کند. با این حال، استفاده منظم یا طولانی مدت از مواد افیونی می تواند منجر به اعتیاد شود. استفاده نادرست از این داروها یا مصرف داروهای شخص دیگری می تواند عواقب خطرناک و حتی کشنده داشته باشد.

باور نادرست ۳: اعتیاد یک بیماری است. هیچ کاری نمی توان در مورد آن انجام داد.
واقعیت:
اکثر متخصصان موافقند که اعتیاد بیماری است که بر مغز تأثیر می گذارد، اما این بدان معنا نیست که کسی درمانده است. تغییرات مغزی مرتبط با اعتیاد را می توان از طریق درمان، دارو، ورزش و سایر درمان ها درمان و معکوس کرد.

[بخوانید: خوددرمانی افسردگی، اضطراب و استرس]

باور نادرست ۴: معتادان قبل از اینکه بهتر شوند باید به ته خط برسند.
واقعیت:
بهبودی می‌تواند در هر مرحله از فرآیند اعتیاد آغاز شود – و هر چه زودتر، بهتر. هر چه مصرف مواد مخدر بیشتر ادامه یابد، اعتیاد قوی‌تر می‌شود و درمان آن سخت‌تر می‌شود. منتظر مداخله نباشید تا معتاد همه چیز را از دست بدهد.

باور نادرست ۵: شما نمی توانید کسی را مجبور به درمان کنید. آنها باید کمک بخواهند.
واقعیت:
برای موفقیت، درمان لازم نیست داوطلبانه باشد. افرادی که تحت فشار خانواده، کارفرما یا سیستم قانونی خود برای درمان قرار می‌گیرند، به همان اندازه احتمال دارد که افرادی که به تنهایی وارد درمان می‌شوند، سود ببرند. هنگامی که آنها هوشیار می شوند و افکارشان روشن می شود، بسیاری از معتادان سابقاً مقاوم تصمیم می گیرند که می خواهند تغییر کنند.

باور نادرست ۶: درمان قبلاً مؤثر نبود، بنابراین تلاش مجدد بی فایده است.
واقعیت:
بهبودی از اعتیاد به مواد مخدر یک فرآیند طولانی است که اغلب با شکست همراه است. عود به این معنا نیست که درمان محکوم به شکست است. بلکه سیگنالی است برای بازگشت به مسیر، یا با بازگشت به درمان یا تنظیم رویکرد درمانی.

نحوه ایجاد سوء مصرف مواد مخدر و اعتیاد

مرز باریکی بین مصرف منظم مواد مخدر و سوء مصرف مواد مخدر و اعتیاد وجود دارد. تعداد بسیار کمی از مصرف کنندگان مواد مخدر یا معتادان می توانند تشخیص دهند که چه زمانی از این خط عبور کرده اند. در حالی که دفعات یا میزان مصرف مواد مخدر لزوماً به معنی سوء مصرف مواد مخدر یا اعتیاد نیستند، اغلب می‌توانند نشانگر مشکلات مرتبط با مواد مخدر باشند.

اگر دارو نیاز ارزشمندی را برآورده کند، ممکن است به طور فزاینده ای به آن تکیه کنید. ممکن است داروهای غیرقانونی مصرف کنید تا خود را آرام کنید یا انرژی دهید یا اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید. ممکن است برای تسکین درد، مقابله با حملات پانیک یا بهبود تمرکز در مدرسه یا محل کار، مصرف داروهای تجویزی را شروع کنید. اگر از مواد مخدر برای پر کردن خلاء زندگی خود استفاده می کنید ، بیشتر در معرض خطر عبور از مرز مصرف گاه به گاه مواد مخدر تا سوء مصرف مواد مخدر و اعتیاد هستید. برای حفظ تعادل سالم در زندگی خود، باید تجربیات مثبتی داشته باشید و بدون مصرف مواد مخدر احساس خوبی نسبت به زندگی خود داشته باشید.

[بخوانید: خوددرمانی افسردگی، اضطراب و استرس]

سوء مصرف مواد ممکن است به عنوان راهی برای ارتباط اجتماعی شروع شود. مردم اغلب برای اولین بار مواد مخدر را در موقعیت های اجتماعی با دوستان و آشنایان امتحان می کنند. میل شدید برای قرارگیری در گروه می تواند این احساس را ایجاد کند که مصرف مواد مخدر با آنها تنها گزینه است.

گاهی اوقات ممکن است مشکلات شما را پنهان کند، زیرا مصرف مواد مخدر در طول زمان به تدریج افزایش می یابد. مثلاً مصرف سیگار با دوستانتان در آخر هفته، یا مصرف اکستازی در پارتی های شبانه، یا داروهای مسکن زمانی که کمرتان درد می‌کند، می‌تواند از مصرف مواد در چند روز در هفته به مصرف هر روز تغییر کند. به تدریج دریافت و استفاده از دارو برای شما اهمیت بیشتری پیدا می کند.

با فراگیر شدن سوء مصرف مواد، ممکن است از سر کار یا مدرسه غیبت کنید یا اغلب دیر بیایید، عملکرد شغلی شما ممکن است به تدریج بدتر شود و ممکن است شروع به نادیده گرفتن مسئولیت های اجتماعی یا خانوادگی کنید. توانایی شما برای توقف استفاده در نهایت به خطر می افتد. آنچه که به عنوان یک انتخاب داوطلبانه آغاز شد به یک نیاز جسمی و روانی تبدیل شده است.

در نهایت سوء مصرف مواد می تواند زندگی شما را از بین ببرد و رشد اجتماعی و فکری را متوقف کند. این فقط احساس انزوا را تقویت می کند.

اعتیاد به مواد مخدر و مغز

در حالی که هر دارو اثرات فیزیکی متفاوتی ایجاد می کند، همه مواد مورد سوء مصرف یک چیز مشترک دارند: استفاده مکرر می تواند نحوه عملکرد مغز را تغییر دهد . این شامل داروهای تجویزی معمولاً مورد سوء استفاده و همچنین داروهای تفریحی است.

  • مصرف دارو باعث افزایش شدید و ناگهانی هورمون دوپامین در مغز می شود که باعث ایجاد احساس لذت می شود. مغز شما این احساسات را به خاطر می آورد و می خواهد که آنها تکرار شوند.
  • وقتی معتاد می‌شوید، این ماده همان اهمیتی را پیدا می‌کند که سایر رفتارهای بقا مانند خوردن و آشامیدن دارد.
  • تغییرات در مغز شما در توانایی شما برای تفکر واضح، قضاوت خوب، کنترل رفتار و احساس طبیعی بدون مواد مخدر اختلال ایجاد می کند.
  • مهم نیست که به کدام ماده مخدر معتاد هستید، ولع غیرقابل کنترل برای استفاده از هر چیز دیگری از جمله خانواده، دوستان، شغل و حتی سلامتی و خوشبختی شما مهمتر می شود.
  • میل به مصرف آنقدر قوی است که ذهن شما راه های زیادی برای انکار یا منطقی کردن اعتیاد پیدا می کند. ممکن است مقدار داروهایی که مصرف می‌کنید، تأثیر آن بر زندگی‌تان و سطح کنترلی که بر مصرف مواد دارید را به شدت دست کم بگیرید.

با درمان و حمایت مناسب ، می توانید با اثرات مخرب مصرف مواد مخدر مقابله کنید و کنترل زندگی خود را دوباره به دست آورید. اولین مانع این است که بشناسید و بپذیرید که مشکلی دارید، یا به کسانی که دوستشان دارید گوش دهید که اغلب بهتر می توانند اثرات منفی مصرف مواد مخدر بر زندگی شما را ببینند.

علائم و نشانه های سوء مصرف مواد مخدر و اعتیاد

اگرچه داروهای مختلف اثرات فیزیکی متفاوتی دارند، اما علائم اعتیاد مشابه است. اگر خود را در علائم و نشانه‌های زیر می‌شناسید، با کسی در مورد مصرف مواد مخدر خود صحبت کنید.

علائم رایج سوء مصرف مواد مخدر

نادیده گرفتن مسئولیت ها. در مدرسه، محل کار یا خانه (مثلاً سرگردانی در کلاس ها، نادیده گرفتن کار، بی توجهی به فرزندان).

استفاده از مواد مخدر در شرایط خطرناک یا ریسک کردن در هنگام مصرف زیاد. مانند رانندگی در حین مصرف مواد، استفاده از سوزن های کثیف، یا داشتن رابطه جنسی محافظت نشده.

تجربه مشکلات قانونی. مانند دستگیری به دلیل رفتار نابهنجار، رانندگی تحت تأثیر، یا سرقت برای اعتیاد.

مشکلات در روابط شما. مانند دعوا با همسر یا اعضای خانواده، یک رئیس ناراضی، یا از دست دادن دوستان.

علائم رایج اعتیاد به مواد مخدر

تحمل دارویی. شما باید بیشتر از مواد استفاده کنید تا همان اثراتی را که قبلاً با مقادیر کمتر به دست می‌آورید، تجربه کنید.

برای جلوگیری یا تسکین علائم ترک استفاده می کنید. اگر به مدت طولانی بدون دارو بمانید، علائمی مانند حالت تهوع، بی قراری، بی خوابی، افسردگی، تعریق، لرزش و اضطراب را تجربه خواهید کرد.

از دست دادن کنترل بر مصرف مواد مخدر. شما بیشتر اوقات مواد مخدر مصرف می کنید یا بیشتر از آنچه درنظر داشتید مصرف می کنید. با وجود اینکه به خودتان گفته اید که دیگر مصرف نمیکنید. شاید واقعاً بخواهید مصرف را متوقف کنید، اما نمیتوانید.

زندگی شما حول محور مصرف مواد مخدر می چرخد. شما زمان زیادی را صرف استفاده از مواد مخدر و فکر کردن در مورد آنها می کنید، چگونگی دریافت آنها یا بهبودی از اثرات دارو را صرف می کنید.

فعالیت‌هایی را که قبلاً از آن لذت می‌بردید، مانند سرگرمی‌ها، ورزش‌ها، و معاشرت‌های اجتماعی را به دلیل مصرف مواد رها کرده‌اید .

شما همچنان به مصرف مواد مخدر ادامه می دهید، علیرغم اینکه می دانید به شما آسیب می رساند. این باعث ایجاد مشکلات بزرگ در زندگی شما می شود – خاموشی، مسائل مالی ، عفونت ها، نوسانات خلقی، افسردگی، پارانویا – اما به هر حال شما از آن استفاده می کنید.

علائم هشدار دهنده ای که نشان می دهد دوست یا عزیزی در حال مصرف مواد مخدر است

مصرف کنندگان مواد مخدر اغلب سعی می کنند علائم خود را پنهان کنند و مشکل خود را کم اهمیت جلوه دهند. اگر نگران این هستید که ممکن است یکی از دوستان یا عزیزانتان مواد مخدر مصرف کند، به دنبال علائم هشدار دهنده زیر باشید:

علائم هشدار دهنده فیزیکی 

  • چشم های خون آلود، مردمک های بزرگتر یا کوچکتر از حد معمول.
  • تغییر در اشتها یا الگوی خواب.
  • کاهش یا افزایش وزن ناگهانی.
  • بدتر شدن ظاهر فیزیکی، عادات نظافت شخصی.
  • بوهای غیرمعمول در نفس، بدن یا لباس.
  • لرزش، تکلم نامفهوم یا اختلال در هماهنگی.

نشانه های هشدار دهنده رفتاری 

  • کاهش حضور و عملکرد در محل کار یا مدرسه.
  • مشکلات مالی غیر قابل توضیح؛ استقراض یا دزدی
  • درگیر شدن در رفتارهای مخفیانه یا مشکوک.
  • تغییر ناگهانی در دوستان، پاتوق های مورد علاقه و سرگرمی ها.
  • به طور مکرر دچار مشکل می شوید (دعوا، تصادف، فعالیت های غیرقانونی).

علائم هشدار دهنده روانشناختی 

  • تغییر غیرقابل توضیح در شخصیت یا نگرش.
  • نوسانات خلقی ناگهانی، تحریک پذیری یا طغیان عصبانیت.
  • دوره های بیش فعالی غیر معمول، بی قراری، یا سرگیجه.
  • کمبود انگیزه؛ بی حال یا “با فاصله از هم” به نظر می رسد.
  • ترسناک، مضطرب یا پارانوئید به نظر می رسد.

علائم هشدار دهنده مواد مخدر تفریحی که معمولاً مورد سوء استفاده قرار می گیرند

ماری جوانا: چشمان شیشه ای و قرمز؛ صحبت کردن با صدای بلند، خنده های نامناسب و به دنبال آن خواب آلودگی؛ کاهش علاقه، انگیزه؛ افزایش یا کاهش وزن

محرک ها (از جمله آمفتامین ها، کوکائین، کریستال): مردمک های گشاد. بیش فعالی؛ سرخوشی؛ تحریک پذیری؛ اضطراب؛ صحبت بیش از حد و به دنبال آن افسردگی یا خواب بیش از حد در زمان های عجیب و غریب. کاهش خواب و اشتها. کاهش وزن؛ خشکی دهان و بینی

مواد استنشاقی (چسب، ذرات معلق در هوا، بخارات): اشک چشم؛ اختلال بینایی، حافظه و فکر؛ ترشحات از بینی یا بثورات اطراف بینی و دهان؛ سردرد و حالت تهوع؛ ظاهر مسمومیت؛ خواب آلودگی؛ کنترل ضعیف عضلات؛ تغییر در اشتها؛ اضطراب؛ تحریک پذیری؛ تعداد زیادی قوطی/آئروسل در سطل زباله.

توهم زا (LSD، PCP): مردمک گشاد . رفتارهای عجیب و غریب و غیرمنطقی از جمله پارانویا، پرخاشگری، توهم. نوسانات خلقی؛ جدایی از مردم؛ جذب با خود یا اشیاء دیگر، گفتار نامفهوم. گیجی.

هروئین: مردمکهای کوچک. عدم پاسخ مردمک به نور؛ مردمک سوزنی شکل؛ خواب در زمان های غیر معمول؛ تعریق؛ استفراغ؛ سرفه ، تودماغی صحبت کردن؛ پرش ناگهانی؛ کاهش اشتها.

علائم هشدار دهنده سوء مصرف داروهای تجویزی 

در سال‌های اخیر، سوءمصرف داروهای تجویزی به یک مشکل فزاینده تبدیل شده است که معمولاً شامل مسکن‌های مخدر، داروهای ضد اضطراب ، آرام‌بخش‌ها و محرک‌ها می‌شود . بسیاری از مردم مصرف این داروها را برای مقابله با یک مشکل پزشکی خاص شروع می کنند – برای مثال مصرف مسکن پس از جراحت یا جراحی. با این حال، با گذشت زمان، افزایش دوز برای دستیابی به همان سطح تسکین درد مورد نیاز است و برخی از کاربران ممکن است از نظر جسمی وابسته شوند و در صورت تلاش برای ترک، علائم ترک را تجربه کنند.

یکی از اولین علائم هشدار دهنده یک مشکل در حال توسعه، مصرف دارو با سرعتی سریعتر از حد انتظار است. در موارد دیگر، افراد شروع به سوء استفاده از داروهایی می کنند که برای آنها تجویز نشده است تا احساس سرخوشی، کاهش تنش، افزایش هوشیاری یا بهبود تمرکز کنند.

[بخوانید: داروهای ضد اضطراب]

برای جلوگیری از ایجاد مشکل با داروهای تجویزی، مهم است که آن را فقط طبق دستور مصرف کنید، از کمترین دوز برای کوتاه ترین مدت ممکن استفاده کنید و با پزشک خود در مورد روش های دیگر درمان مشکل صحبت کنید. آگاهی از هر گونه نشانه وابستگی می تواند به شناسایی مشکلات داروهای تجویزی در مراحل اولیه کمک کند و به جلوگیری از پیشرفت آنها به سمت اعتیاد کمک کند.

علائم هشدار دهنده داروهای تجویزی که معمولاً مورد سوء استفاده قرار می گیرند

مسکن های اپیوئیدی (از جمله اکسی کدون، هیدروکدون، هیدروکدون):  افتادگی چشم، تنگ شدن مردمک ها حتی در نور کم، خارش یا گرگرفتگی ناگهانی، گفتار نامفهوم. خواب آلودگی، کمبود انرژی؛ ناتوانی در تمرکز، بی انگیزگی، کاهش عملکرد در محل کار یا مدرسه؛ بی توجهی به دوستی ها و فعالیت های اجتماعی

داروهای ضد اضطراب، آرام بخش ها و خواب آورها (از جمله آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم):  مردمک های منقبض. مستی، تکلم نامفهوم، مشکل در تمرکز، دست و پا چلفتی؛ قضاوت ضعیف، خواب آلودگی، تنفس کند.

محرک ها (از جمله ریتالین، کنسرتا، آدرال، دگزدرین):  گشاد شدن مردمک چشم، کاهش اشتها. بی قراری، اضطراب، ضربان قلب نامنظم، دمای بدن بالا؛ بی خوابی، پارانویا

وقتی یکی از عزیزان مشکل مواد مخدر دارد

اگر شک دارید که یکی از دوستان یا اعضای خانواده مشکل مواد مخدر دارد، در اینجا چند کار وجود دارد که می توانید انجام دهید:

صحبت کنید. با آن شخص در مورد نگرانی های خود صحبت کنید و بدون اینکه قضاوت کنید، کمک و حمایت خود را ارائه دهید. هر چه اعتیاد زودتر درمان شود، بهتر است. منتظر نمانید تا عزیز شما به پایین ترین سطح خود برسد! نمونه های خاصی از رفتار عزیزتان را که باعث نگرانی شما است را فهرست کنید و از او بخواهید که به دنبال کمک باشد .

مراقب خودت باش. ایمن بمان. خود را در موقعیت های خطرناک قرار ندهید. آنقدر درگیر مشکل مواد مخدر دیگران نشوید که نیازهای خود را نادیده بگیرید. اطمینان حاصل کنید که افرادی دارید که می توانید با آنها صحبت کنید و برای حمایت از آنها تکیه کنید.

از سرزنش خود بپرهیزید. شما می توانید از فردی که مشکل سوء مصرف مواد دارد حمایت کنید و درمان را تشویق کنید ، اما نمی توانید یک معتاد را مجبور به تغییر کنید. شما نمی توانید تصمیمات عزیزتان را کنترل کنید. اجازه به فرد برای پذیرش مسئولیت اعمال خود یک گام اساسی در مسیر بهبودی است.

این کارها را انجام ندهید…

  • تلاش برای تهدید، تنبیه، رشوه یا موعظه.
  • درخواست های احساسی داشته باشید که فقط به احساس گناه در مصرف کننده می افزاید و اجبار او را به مصرف مواد افزایش می دهد.
  • بپوشانید یا برای مصرف کننده مواد بهانه بیاورید یا او را از عواقب مصرف مواد محافظت کنید.
  • مسئولیت های مصرف کننده مواد مخدر را به عهده بگیرید و احساس ارزشمندی آنها را کاهش دهید.
  • مواد مخدر را پنهان یا دور بریزید.
  • وقتی فرد سرخوش است با او بحث کنید.
  • با فرد از مواد مخدر استفاده کنید.
  • نسبت به رفتار یک مصرف کننده مواد احساس گناه یا مسئولیت داشته باشید.

وقتی نوجوان شما مشکل مواد مخدر دارد

کشف اینکه کودک شما از مواد مخدر استفاده می کند می تواند باعث ترس، سردرگمی و خشم شود. مهم است که هنگام رویارویی با نوجوان خود آرام بمانید و این کار را فقط زمانی انجام دهید که همه هوشیار هستند. نگرانی های خود را توضیح دهید و روشن کنید که نگرانی شما ناشی از یک مکان عشقی است. این مهم است که نوجوان شما احساس کند که شما حمایت می کنید.

علائم هشدار دهنده سوء مصرف مواد مخدر در نوجوانان

مانند بزرگسالان، سوء مصرف مواد مخدر در نوجوانان به مواد مخدر غیرقانونی محدود نمی شود. در واقع، نوجوانان بیشتر از داروهای تجویزی و بدون نسخه از جمله مسکن ها، محرک ها، آرام بخش ها و مسکن ها سوء استفاده می کنند. در بسیاری از موارد، تهیه این داروها برای نوجوانان بسیار آسان تر است، اما می توانند عوارض جانبی خطرناک و حتی کشنده داشته باشند.

آزمایش با هر نوع ماده مخدری به طور خودکار منجر به سوء مصرف مواد نمی شود، اما استفاده زودهنگام یک عامل خطر برای ایجاد سوءمصرف جدی تر مواد مخدر و اعتیاد در آینده است. خطر سوء مصرف مواد نیز در دوران گذار، مانند تغییر مدرسه، نقل مکان یا طلاق، به شدت افزایش می یابد. چالشی که برای والدین وجود دارد، تمایز قائل شدن بین فراز و نشیب های عادی، اغلب فرار، دوران نوجوانی و نشانه هشدار سوء مصرف مواد است. این شامل:

داشتن چشم های خونی یا مردمک های گشاد ؛ با استفاده از قطره های چشمی سعی کنید این علائم را بپوشانید

فرار از کلاس ؛ کاهش نمرات؛ ناگهان در مدرسه دچار مشکل شد

از دست دادن دارو، نسخه، پول یا اشیاء قیمتی

منزوی ، گوشه گیر، عصبانی یا افسرده به طور غیر مشخص عمل می کند

تغییرات خلقی ناگهانی یا شکایات مکرر سلامتی، خستگی مداوم

رها کردن یک گروه از دوستان برای گروهی دیگر . مخفی بودن در مورد گروه همسالان جدید

از دست دادن علاقه به سرگرمی های قدیمی ؛ دروغ گفتن در مورد علایق و فعالیت های جدید

خواستار حفظ حریم خصوصی بیشتر ؛ قفل کردن درها؛ اجتناب از تماس چشمی؛ یواشکی در اطراف

7 قدمی که والدین می توانند برای جلوگیری از مصرف مواد مخدر در نوجوانان انجام دهند

در مورد خطرات مصرف داروهای غیرقانونی و داروهای تجویزی با فرزندان خود آشکارا صحبت کنید. فراهم کردن یک محیط امن و باز برای صحبت در مورد این مسائل می تواند تفاوت واقعی در احتمال مصرف یا سوء مصرف مواد مخدر ایجاد کند.

قوانین و عواقب را وضع کنید. نوجوان شما باید درک کند که مصرف مواد مخدر عواقب خاصی دارد. اما تهدیدهای توخالی نکنید یا قوانینی را تعیین نکنید که نمی توانید آنها را اجرا کنید – و مطمئن شوید که همسرتان موافق است و آماده اجرای قوانین است. به نوجوان خود یادآوری کنید که مصرف نسخه شخص دیگری یا به اشتراک گذاشتن نسخه او با دیگران غیرقانونی است.

فعالیت نوجوان خود را زیر نظر داشته باشید. بدانید نوجوان شما کجا می رود و با چه کسانی معاشرت می کند. همچنین مهم است که به طور مرتب مکان های مخفی شده احتمالی مواد مخدر را بررسی کنید – در کوله پشتی، بین کتاب های روی قفسه، در جعبه های DVD یا لوازم آرایش. فعالیت آنلاین نوجوان خود را برای بررسی خریدهای غیرقانونی زیر نظر بگیرید.

[بیشتر بخوانید: خوددرمانی افسردگی، اضطراب و استرس]

داروهای تجویزی را در مکانی امن نگهداری کنید، از انبار کردن آنها خودداری کنید و داروهای تجویزی مصرف نشده را دور بریزید. پر کردن مجدد نسخه خود را به دقت کنترل کنید.

سایر علایق و فعالیت های اجتماعی را تشویق کنید. نوجوان خود را در معرض سرگرمی ها و فعالیت های سالم مانند ورزش های گروهی و باشگاه های بعد از مدرسه قرار دهید.

در مورد مسائل اساسی با فرزندتان صحبت کنید. مصرف مواد مخدر می تواند نتیجه مشکلات دیگری باشد. آیا نوجوان شما در تناسب اندام مشکل دارد؟ آیا اخیراً تغییر عمده ای رخ داده است، مانند نقل مکان یا طلاق که باعث استرس شده است؟

کمک بگیرید. نوجوانان اغلب بر علیه والدین خود شورش می کنند، اما اگر اطلاعات مشابهی را از یک مقام دیگر بشنوند، ممکن است تمایل بیشتری به گوش دادن داشته باشند. یک مربی ورزشی، پزشک خانواده، درمانگر یا مشاور مواد مخدر را امتحان کنید.

مرحله بعدی: کمک گرفتن برای سوء مصرف مواد مخدر یا اعتیاد

اعتیاد یک مشکل پیچیده است که تمام جنبه های زندگی شما را تحت تاثیر قرار می دهد. غلبه بر اعتیاد مستلزم دستیابی به حمایت و ایجاد تغییراتی در شیوه زندگی، برخورد با مشکلات و ارتباط با دیگران است. بهبودی در دسترس شماست، اما سعی نکنید آن را به تنهایی پیش ببرید. بسیار آسان است که دلسرد شوید و «فقط یک مورد دیگر» را منطقی کنید.

چه بخواهید به بازتوانی بروید، چه به برنامه های خودیاری تکیه کنید، چه درمان شوید یا یک رویکرد درمانی خودراهبر را انتخاب کنید، حمایت ضروری است.

بیشتر بخوانید: اعتیاد به قرص خواب چیست؟

منبع

Drug Abuse and Addiction

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *