اگر اسکیزوفرنی برای شما مطرح است، ممکن است از خود بپرسید چه کاری باید برای درمان انجام دهید. خوشبختانه گزینه های درمانی متنوعی در دسترس است. بخش مهمی از این مسیر، کشف گزینه های خود و شروع سریع درمان پس از تشخیص است. این می تواند به شما کمک کند تا روند بهبودی و سلامت شما زودتر انجام شود و احساس جهت گیری و تسکین را برای شما به ارمغان بیاورد.
مهم ترین اطلاعاتی که باید در مورد درمان اسکیزوفرنی بدانم چیست؟
- داروهای ضد روان پریشی خط اول درمان اسکیزوفرنی هستند.
- روان درمانی نیز می تواند مفید باشد و ممکن است در کنار رویکردهای مکمل برای بهبود کیفیت زندگی استفاده شود.
- پیروی از درمان می تواند منجر به نتایج بهتری شود، بنابراین ضروری است که داروهای خود را مصرف کنید و به برنامه درمانی خود پایبند باشید.
داروهایی که برای درمان اسکیزوفرنی مورد استفاده قرار میگیرد
اغلب، اسکیزوفرنی با داروهای ضد روان پریشی درمان می شود. داروهای ضد روان پریشی علائم روان پریشی اسکیزوفرنی و سایر بیماری های روانی را کاهش می دهند و معمولاً به فرد اجازه می دهند عملکرد مؤثرتر و مناسب تری داشته باشد.
اولین نسل از داروهای ضد روان پریشی، معروف به “آنتی سایکوتیک های معمولی” در دهه 1950 برای درمان روان پریشی معرفی شدند.
داروهای ضد روان پریشی در حال حاضر بهترین درمان برای اسکیزوفرنی هستند، اما اسکیزوفرنی را درمان نمی کنند یا تضمین نمی کنند که دوره های روان پریشی بعدی وجود نخواهد داشت.
دوز
انتخاب و دوز دارو فقط توسط یک پزشک متخصص روانپزشک انجام می شود . دوز دارو برای هر بیمار جداگانه است، زیرا ممکن است افراد از نظر مقدار داروی مورد نیاز برای کاهش علائم بدون ایجاد عوارض جانبی دردسر، تفاوت زیادی داشته باشند. مهم است که با خود و پزشکان خود صبور باشید.
اثرات جانبی
داروهای ضد روان پریشی در کنار اثرات مفید خود می توانند اثرات ناخواسته ای نیز داشته باشند. آنتی‌سایکوتیک‌های معمولی که شامل داروهایی مانند هالوپریدول و کلرپرومازین می‌شوند، خطر عوارض جانبی خارج هرمی را افزایش می‌دهند که بر حرکت و عملکرد حرکتی تأثیر می‌گذارند.
عوارض جانبی داروهای آنتی سایکوتیک معمولی عبارتند از:
- خواب آلودگی
- بی قراری
- اسپاسم عضلانی
- لرزش
- دهان خشک
- تاری دید
بسیاری از این عوارض جانبی را می توان با کاهش دوز یا کنترل با سایر داروها اصلاح کرد. بیماران مختلف پاسخ های درمانی و عوارض جانبی متفاوتی نسبت به داروهای ضد روان پریشی مختلف دارند. با پزشک خود در مورد تجربیات خود در هر ویزیت صحبت کنید تا بتواند واکنش شما به داروها را بهتر درک کند و تنظیماتی را برای کمک انجام دهد.
آنتی سایکوتیک های غیر معمول برای درمان اسکیزوفرنی
تعدادی از داروهای آنتی سایکوتیک جدید (به اصطلاح ” آنتی سایکوتیک های آتیپیک “) از سال 1990 معرفی شده اند. اولین آنها، کلوزاپین (کلوزاریل)، موثرتر از سایر داروهای ضد روان پریشی است، اگرچه احتمال عوارض جانبی شدید مستلزم آن است. بیماران هر یک یا دو هفته یکبار تحت آزمایش خون قرار می گیرند. پس از یک سال شمارش گلبولهای سفید خون، می توان ماهیانه خون گرفت.
داروهای ضد روان پریشی جدیدتر در مورد دیسکینزی دیررس (TD) -یک اختلال حرکتی غیرارادی- ایمن تر هستند، اما بسیاری از داروهای غیر معمول بیشتر به عوارض جانبی متابولیک مانند افزایش وزن، افزایش گلوکز و لیپیدها کمک می کنند. آنتی سایکوتیک های آتیپیک شامل موارد زیر است:
- پالی پریدون : این گزینه در سه فرمول مختلف موجود است – یک قرص با رهش طولانی و داروهای تزریقی طولانی اثر
- ریسپریدون
- آریپیپرازول
- کوئتیاپین
- الانزاپین
نگرانی در مورد دارو
گاهی اوقات بیماران و خانواده ها در مورد داروهای ضد روان پریشی مورد استفاده برای درمان اسکیزوفرنی نگران می شوند. علاوه بر نگرانی در مورد عوارض جانبی، آنها ممکن است نگران این باشند که چنین داروهایی می توانند منجر به اعتیاد شوند.
داروهای ضد روان پریشی “خلق را بالا” نمیبرند و اعتیادآور نیستند، و همچنین منجر به رفتار اعتیاد آور در افرادی که آنها را مصرف می کنند، نمی شوند.
یکی دیگر از تصورات نادرست در مورد داروهای ضد روان پریشی این است که آنها به عنوان نوعی کنترل ذهن یا یک “ژاکت شیمیایی” عمل می کنند. داروهای ضد روان پریشی که به روشی مناسب استفاده می شوند، افراد را «ناک اوت» نمی کنند یا اراده آزاد آنها را از بین نمی برند.
پذیرش
اطمینان از اینکه داروهای خود را به طور مداوم مصرف می کنید، پذیرش دارویی نام دارد. هر چقدر که ممکن است مصرف منظم دارو طبق برنامه زمان بندی درست آسان به نظر برسد، مصرف درست دارو اغلب یکی از بزرگترین چالش های درمان طولانی مدت اسکیزوفرنی است.
به دلیل این چالش‌ها، گزینه‌های درمانی جدیدی در دسترس قرار گرفته‌اند که به افراد کمک می‌کند تا داروهای خود را طبق دستور مصرف کنند. داروهای تزریقی طولانی اثر (LAI) از طریق تزریق به بیماران تجویز میشود.
این تزریق‌ها را می‌توان هر چند هفته تا چند ماه انجام داد، که به افراد کمک می‌کند تسکین علائم پایدارتر، طولانی‌مدت‌تری را تجربه کنند.
رواندرمانی برای درمان اسکیزوفرنی
درمان بخش مهمی از درمان اسکیزوفرنی است. اغلب متوجه می شوید که درمانگر شما از نزدیک با روانپزشک شما همکاری می کند تا مطمئن شود روش های درمانی موثر هستند. وقتی داروی شخصی به طور مؤثری کار می کند، اغلب بهتر می تواند در طول جلسات درمانی خود بحث و بررسی کند.
درمان فردی
یکی از مدل‌های درمانی مورد استفاده در درمان اسکیزوفرنی، درمان شناختی رفتاری یا CBT است . این مدل از روان درمانی به ارتباط بین افکار و رفتارها می پردازد و به افراد کمک می کند تا بیشتر در مورد اینکه چگونه الگوهای منفی افکار درباره خود و جهان بر تصمیم گیری آنها تأثیر می گذارد بیاموزند.
از آنجایی که بینش‌هایی مانند این اغلب در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی وجود ندارد، درمان شناختی رفتاری می‌تواند به مراجع کمک کند تا در تنظیم احساسات و رفتارهای خود احساس توانمندی بیشتری کسب کند. صحبت آشکار و صادقانه با پزشک اولین قدم عالی در درک و در نهایت مدیریت علائم شماست.
خانواده درمانی
متأسفانه، اعضای خانواده اغلب در مورد این بیماری و نحوه کمک به یک عزیز در طول فرآیند درمان بی اطلاع هستند. خانواده‌درمانی می‌تواند یکی از اجزای کلیدی فرآیند درمان باشد، زیرا می‌تواند فضایی را برای بهبود پویایی‌های خانواده که ممکن است تحت تأثیر این بیماری قرار گرفته باشد، ارائه دهد. همچنین می‌توان از آن زمان برای جمع‌آوری اطلاعات در مورد اسکیزوفرنی، نحوه گذر از چالش‌ها و نحوه بیان بهتر و برآوردن نیازهای همه افراد درگیر استفاده کرد.
گروه درمانی
حمایت همسالان می‌تواند مکمل فوق‌العاده‌ای برای روند درمان باشد. گروه درمانی فضایی است که به افراد این امکان را می دهد تا با خیال راحت تجربیات خود را در مورد اسکیزوفرنی، چالش هایی که با آن روبرو هستند و آنچه به نظر می رسد کمک کننده است به اشتراک بگذارند.
به اشتراک گذاری اطلاعات و بازخورد کمک می کند تا احساس انزوا را که اغلب می توان تجربه کرد، از بین برد. آنها همچنین می توانند ارتباطات معنی داری با همسالان ایجاد کنند و یاد بگیرند که چگونه روابط را توسعه دهند و حفظ کنند.
آموزش مهارت های اجتماعی
از آنجایی که آنها ویژگی‌های روان‌پریشی مانند هذیان و توهم را تجربه می‌کنند، ممکن است گاهی اوقات برای فرد احساس نامشخصی داشته باشد که چه چیزی واقعی است و چه چیزی نیست. علائم این بیماری می تواند به طور قابل توجهی بر روابط تأثیر بگذارد. یادگیری عناصر سازنده روابط می تواند به افراد کمک کند تا پویایی های بین فردی را در زندگی خانوادگی، محافل اجتماعی خود و احتمالاً حتی در محیط های کاری بهتر هدایت کنند.
طب مکمل و جایگزین برای درمان اسکیزوفرنی
همچنین تعدادی درمان مکمل و جایگزین (CAM) وجود دارد که ممکن است مفید باشد. این درمان ها برای استفاده در کنار درمان های سنتی و نه به جای درمان های اثبات شده در نظر گرفته شده است.
درمان با کمک حیوانات
مانند سایر شرایط، درمان با کمک حیوان (AAT) می تواند به کاهش و مدیریت برخی از علائم اسکیزوفرنی کمک کند. آنهدونیا، که به عدم تجربه شادی یا لذت اشاره دارد، یکی از علائم رایج اسکیزوفرنی است.
تحقیقات نشان داده است که در کارآزمایی‌هایی با استفاده از درمان با کمک حیوانات به عنوان بخشی از درمان، بیماران سطوح بالاتری از احساسات لذت‌بخش و کیفیت زندگی بالاتری را نسبت به افرادی که در گروه درمان با کمک حیوانات شرکت نکردند، ارزیابی کردند.
مکمل های غذایی
مشخص شده است که برخی از مکمل های غذایی تأثیر مثبتی بر علائم تجربه شده در برخی از بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی دارند. اگرچه شواهد کافی برای توصیه آنها به همه افراد به عنوان یک درمان وجود ندارد، برخی از ویتامین ها و مکمل های غذایی که در مورد اسکیزوفرنی مورد تحقیق قرار گرفته اند شامل موارد زیر است:
- ویتامین های B
- اسیدهای چرب امگا 3
- آمینو اسید
- ویتامین دی
- آنتی اکسیدان ها
توجه به این نکته حائز اهمیت است که اگرچه استفاده از این مکمل ها در تحقیقات نویدبخش بوده است، اما بهتر است قبل از مصرف با پزشک خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که در معرض خطر مواردی مانند تداخلات دارویی یا سایر مواردی که می تواند کند یا کند نمی شود. پیشرفت خود را متوقف کنید
روغن CBD
کانابیدیول (CBD) ترکیبی است که در شاهدانه یافت می شود و برای کاربردهای بالقوه آن در سلامت روان، از جمله در درمان اسکیزوفرنی، مورد بررسی قرار گرفته است. در حالی که تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، یک بررسی سیستماتیک در سال 2021 به این نتیجه رسید که شواهد کافی وجود ندارد که نشان دهد CBD می تواند تأثیر مثبتی بر علائم اسکیزوفرنی داشته باشد.
توجه به این نکته مهم است که وضعیت قانونی CBD در ایالت متفاوت است. در سطح فدرال، هر محصول شاهدانه حاوی بیش از 0.3٪ THC غیرقانونی است.
کجا برای اسکیزوفرنی درمان شویم؟
اگر علائم اسکیزوفرنی را تجربه کردید، بهتر است با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است بخواهند نمونه خون بگیرند و آزمایشاتی را انجام دهند تا مطمئن شوند که علائم ناشی از بیماری دیگری نیست. از آنجا می‌توانید با یک روانپزشک ویزیت شوید تا در مورد آنچه تجربه می‌کنید صحبت کنید.
به خاطر داشته باشید که برای اطمینان از صحت تشخیص ممکن است نیاز به ارزیابی گسترده داشته باشید. این فرآیند ارزیابی شامل ملاقات با شما برای صحبت در مورد تجربیات خود و همچنین ملاقات با همسر یا سایر اعضای خانواده برای جمع آوری اطلاعات جانبی است.
سطوح مراقبت
درمان می تواند شامل برنامه های درمانی سرپایی، شدید سرپایی، بیمارستانی جزئی، مسکونی یا بستری باشد. سطح مراقبتی که برای وضعیت شما بهترین است، بر اساس شدت و ماهیت علائم فعلی شما تعیین می شود. متخصصان آموزش دیده ای هستند که در درمان اسکیزوفرنی در هر سطح مراقبت تخصص دارند. اگر مطمئن نیستید که در کجا می توانید ارائه دهندگان درمان را پیدا کنید، بهتر است با پرسیدن گزینه های ارجاع محلی یا منطقه ای از پزشک خود شروع کنید.
چگونه مقابله کنیم؟
مهم است که در این فرآیند با خود و تیم درمانی خود صبور باشید. به همان اندازه که ما می خواهیم علائم فروکش کند، هرکسی تجربه متفاوتی از اینکه چه روش های درمانی برای آنها خوب است و چه چیزی به نظر می رسد خوب نیست، دارد. بخشی از مسیر درمانی شما کشف و شناسایی روش هایی است که برای شما و علائم شما بهترین کار را دارند.
مطابقت با برنامه درمانی برای موفقیت کلی مهم است. این یعنی انجام کارهایی مانند:
- مصرف مداوم دارو
- حضور منظم در ویزیتهای پزشکی
- مشارکت فعال در مشاوره و گروه درمانی
- به پزشک خود اطلاع دهید که چه چیزی را تجربه می کنید
- در صورت نیاز از گروه پشتیبانی خود کمک بخواهید
- با خود و ارائه دهندگان خود صبور باشید
- به خود یادآوری کنید که این یک مسیر طولانی است
حتی اگر مسیر چالش برانگیز به نظر می‌رسد، به یاد داشته باشید که کارهای زیادی وجود دارد که می‌توانید انجام دهید تا روند روان‌تر پیش برود. نکته اصلی این است که صبور باشید و در مورد تجربیات خود با پزشک خود صحبت کنید. آنها باید علائم شما را درک کنند تا به ایجاد یک برنامه درمانی کمک کنند که برای شما خوب عمل کند.
بیشتر بخوانید: کمک به فرد مبتلا به اسکیزوفرنی