برای کسانی که از اثرات نامطلوب اختلالات خواب رنج می برند، تست های تشخیصی زیادی در دسترس است که ممکن است به درک بهتری از مشکل منجر شود. بیایید گزینه ها را مورد بحث قرار دهیم.
تست تشخیصی اکسی متری خواب شبانه
اکسیمتری شبانه یکی از ساده ترین و به طور کلی، اولین مطالعات خواب است که ممکن است انجام شود. این شامل استفاده از یک پروب (شبیه به گیره لباس) است که روی انگشت یا لاله گوش قرار می گیرد که به طور مداوم سطح اکسیژن و ضربان قلب را اندازه گیری می کند. این کار با یک نور قرمز و حسگر انجام می شود که تغییرات رنگ خون را تشخیص می دهد که ممکن است نشان دهنده عدم اشباع (یا کاهش اکسیژن) باشد.
پلی سومنوگرافی (PSG)
پلی سومنوگرافی تا حد زیادی به عنوان استاندارد طلایی برای تشخیص اختلالات خواب در نظر میگیرند. لازمه آن حضور در یک مرکز خواب است که ممکن است دارای اتاق‌هایی باشد که به‌ویژه در یک بیمارستان، آزمایشگاه خواب یا حتی یک اتاق هتل باشند. پلی سومنوگرافی نیازمند یک شب اقامت در آزمایشگاه خواب است که توسط یک تکنسین حرفه ای نظارت می شود.
پارامترهای فیزیولوژیکی مختلفی در هنگام خواب فرد کنترل می شود، از جمله EEG ، EKG، تنفس، سطح اکسیژن، تون عضلات، و حرکات چشم و اندام. همچنین یک ضبط ویدیویی و صوتی وجود دارد که رکوردی از خواب شبانه ارائه می دهد. این آزمایش‌ها می‌توانند بسیاری از اختلالات خواب – از آپنه خواب گرفته تا سندرم پاهای بی‌قرار تا پاراسومنیا را تشخیص دهند و حتی ممکن است در رد سایر علل بی‌خوابی مفید باشند.
تست تشخیصی مطالعه تیتراسیون خواب شبانه
تیتراسیون با فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP) معمولاً در همان شب با تست پلی سومنوگرام تشخیصی (PSG) انجام می شود تا در زمان انتظار صرفه جویی شود، هزینه بیمار به حداقل برسد و آپنه خواب در اسرع وقت درمان شود.
درمان زودهنگام ممکن است عوارض قلبی عروقی آپنه خواب را کاهش دهد . به طور خلاصه، یک تکنسین به تدریج فشار CPAP (هوای اتاق تحت فشار و نه اکسیژن) را از طریق یک ماسک نرم تا حدی افزایش می دهد که اکثر یا تمام قسمت های توقف تنفس را از بین می برد. این سطح از فشار CPAP برای درمان خانگی تجویز می شود.
بیمار اغلب شب را با فشار کم CPAP یا دو سطح خود شروع می کند. وقتی فرد به خواب می رود، از نظر اختلال در تنفس تحت نظر قرار می گیرد. هر گونه هیپوپنه، رویداد آپنه یا خروپف، تکنسین خواب را وادار می کند تا فشار دستگاه CPAP را از راه دور تنظیم کند. مجدداً، فرد در فشار بالاتر تحت نظر قرار می گیرد. هدف کاهش حداقی وقایع آپنه و هیپوپنه و از ریشه کنی خروپف است.
همچنین برای بیمار مناسب است که تحت فشار موثر به پشت (در پشت خود) و در طول دوره‌های خواب حرکت سریع چشم (REM) قرار گیرد. این دو وضعیت اغلب منجر به تشدید آپنه خواب می شوند، بنابراین فشار موثر در این شرایط مطلوب ترین خواهد بود.
اغلب در پایان این مطالعه، فشارها ممکن است حتی بیشتر شود. این به پزشک بازبینی کننده اجازه می دهد تا بین فشارهای مختلف مقایسه کند. همچنین، ممکن است تغییراتی را نشان دهد که باید در فشارها برای مؤثرترین مدیریت آپنه خواب فرد ایجاد شود.
تست تشخیص تاخیر خواب چندگانه (MSLT)
آزمایش تأخیر خواب چندگانه (MSLT) اغلب مطالعه چرت نیز نام دارد. از نظر تنظیمات مشابه پلی سومنوگرام (PSG) است که در بالا ذکر نمودیم.
این مطالعات معمولاً پس از یک مطالعه اولیه شبانه PSG انجام می شود. پس از بیدار شدن از خواب، فرد در طول روز زمان‌هایی برای چرت در نظر خواهد گرفت. اینها معمولاً هر دو ساعت یکبار اتفاق می‌افتد.
به طور کلی، بیمار را در رختخواب می گذارند و اجازه می دهند به مدت 20 دقیقه در آنجا دراز بکشد تا به خواب برود. یک تکنسین شروع خواب و به ویژه خواب REM را کنترل می کند. پس از 20 دقیقه، فرد بیدار می شود یا به او می گویند که زمان چرت به پایان رسید. سپس در فواصل دو ساعته این عمل تکرار می شود. به طور معمول این موارد در یک دوره 10 ساعته رخ می دهد.
این تست ها برای شناسایی خواب آلودگی بیش از حد در طول روز مفید هستند. این ممکن است در اختلالات متعددی مانند آپنه خواب، پرخوابی ایدیوپاتیک (خواب آلودگی بیش از حد بدون علت) و نارکولپسی وجود داشته باشد. به طور خاص، شروع زودرس REM در این دوره های خواب ممکن است نشان دهنده نارکولپسی باشد.
اکتیوگرافی
اکتی گرافی اندازه گیری فعالیت با استفاده از یک وسیله کوچک به اندازه ساعت مچی است. این دستگاه حرکت را کنترل می کند و می تواند برای ارزیابی چرخه خواب و بیداری یا ریتم شبانه روزی در مدت زمان طولانی مورد استفاده قرار گیرد. آنها ممکن است برای هفته ها یا حتی ماه ها پوشیده شوند.
این دستگاه ها به تعیین وجود اختلال در چرخه خواب و بیداری کمک می کنند، زیرا بسیاری از آنها در اختلالات ریتم شبانه روزی مانند سندرم فاز پیشرفته خواب، سندرم فاز خواب تاخیری یا حتی با بی خوابی رخ می دهند. این نتایج اغلب با یک دفتر یادداشت خواب مرتبط است.
دفتر یادداشت خواب
دفتر یادداشت خواب، یا گزارش خواب، گاهی اوقات برای ارزیابی اختلالات ریتم شبانه روزی یا بی خوابی، به ویژه در کنار داده های اکتیگرافیک مفید است. اینها همچنین ممکن است برای ارزیابی مشکلات خواب در میان کودکان استفاده شوند.
به طور کلی، آنها یک پرونده کاغذی هستند و خواب و بیداری را در یک دوره چند هفته و ماه ثبت می کنند. زمان خواب و بیداری ذکر شده است. هرگونه دوره بیداری در طول شب یا چرت زدن در روز نیز مستند است. گاهی اوقات ممکن است مصرف کافئین ، الکل یا داروها نیز ثبت شود.
تست تشخیصی خواب در خانه
بیشتر افراد تشخیص می دهند که در خانه بسیار بهتر از یک مرکز خواب می خوابند. این مطمئناً درست است، و بسیاری در حال تلاش برای توسعه فناوری هایی هستند که ممکن است امکان ارزیابی خانگی اختلالات خواب را فراهم کند. اینها ممکن است شامل مطالعات محدودی باشد که پارامترهای اساسی خواب، مانند سطح اکسیژن، ضربان قلب، و حرکت قفسه سینه و شکم را با کمربندهای مخصوص کنترل می کند. برخی از مطالعات تیتراسیون را می توان با استفاده از دستگاه CPAP در خانه انجام داد، مانند مطالعات تیتراسیون خودکار.
علاوه بر این، فناوری های جدیدی در حال تحقیق هستند که ممکن است به نظارت های دیگری منجر شود. به طور کلی، این فناوری‌های جدید در مراحل ابتدایی خود هستند و ممکن است داده‌ها به عنوان استاندارد طلایی تشخیص فعلی، که پلی‌سومنوگرافی یک شبه در یک مرکز خواب معتبر انجام می‌شود، قابل اعتماد نباشد.