تندرهراسی (آستروفوبیا) ترس از رعد و برق و صاعقه است. طوفان ها پدیده های طبیعی هستند که احساسات شدیدی را هم در انسان و هم در حیوانات القا می کنند، از جمله ترس. گاهی اوقات، این ترس ممکن است نشان دهنده تندرهراسی باشد. این ترس در کودکان و نوجوانان شایع‌تر است، اما برای بزرگسالان نیز غیرمعمول نیست.
تندرهراسی ترس از چیزی در محیط طبیعی ما است، شبیه ترس از آب های باز، ترس از ارتفاع ، ترس از درختان و ترس از تاریکی .
تندرهراسی یک فوبی خاص است و در دسته بندی تشخیصی اختلال اضطراب در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5-TR) قرار می گیرد. فوبیای خاص شامل ترس شدید و غیرمنطقی از یک شی یا موقعیت خاص است و یکی از شایع ترین انواع اختلالات روانی است.
DSM-5-TR تخمین می زند که 8-12٪ از بزرگسالان در ایالات متحده هر سال یک فوبی خاص را تجربه می کنند. اغلب این فوبیاهای خاص از دوران کودکی شروع می شود و 3 تا 9 درصد از کودکان و تا 16 درصد از نوجوانان ترس های غیرمنطقی از اشیا یا موقعیت های مختلف را تجربه می کنند.
علائم تندرهراسی
آستروفوبیا می تواند علائمی مشابه علائم سایر فوبیاها و برخی منحصر به فرد ایجاد کند. علائم رایجی که ممکن است در طول رعد و برق یا حتی درست قبل از شروع آن رخ دهد عبارتند از:
- تنگی نفس
- درد قفسه سینه
- گریه
- سرگیجه
- حالت تهوع یا استفراغ
- تعریق
- تکان و لرزش
افراد مبتلا به این فوبیا ممکن است در طول طوفان به دنبال اطمینان مداوم باشند. علائم اغلب زمانی که افراد تنها هستند تشدید می شود.
بیشتر بخوانید: علائم حملات پانیک چیست؟
بسیاری از افراد مبتلا به تندرهراسی به دنبال پناهگاهی فراتر از محافظت عادی در برابر طوفان هستند. به عنوان مثال، آنها ممکن است زیر پوشش یا حتی زیر تخت پنهان شوند. آنها ممکن است به زیرزمین، یک اتاق داخلی (مانند حمام) یا حتی یک کمد بروند. آنها ممکن است پرده ها را ببندند و سعی کنند صدای طوفان را مسدود کنند.
یکی دیگر از علائم نسبتاً رایج، وسواس نسبت به پیش بینی آب و هوا است. افراد مبتلا به تندرهراسی ممکن است در طول فصل بارانی خود را به کانال آب و هوا چسبیده یا زمان زیادی را صرف ردیابی طوفان های آنلاین کنند.
عوارض
تندرهراسی می تواند باعث ناراحتی قابل توجهی شود و عملکرد روزمره را دشوار کند. گاهی اوقات افراد در انجام فعالیت های خارج از خانه خود بدون بررسی گزارش های آب و هوا ناتوان می شوند. در موارد شدید، ترس از رعد و برق در نهایت می‌تواند منجر به ترس افراد از ترک خانه‌هایشان شود.
بدون درمان مناسب، ترس از رعد و برق و صاعقه می تواند به اختلالات خلقی مانند اضطراب یا افسردگی کمک کند. همچنین می تواند بر سلامت و روابط تأثیر منفی بگذارد و ممکن است منجر به انزوای اجتماعی شود یا باعث شود افراد برای مقابله با ترس شدید خود از مواد سوء استفاده کنند.
تشخیص تندرهراسی
برای تشخیص این ترس به عنوان یک فوبی خاص ، یک پزشک علائم فرد را ارزیابی می کند. آنها ممکن است سوالاتی در مورد علائم بپرسند و یک معاینه فیزیکی یا تست های آزمایشگاهی برای رد شرایط پزشکی زمینه ای انجام دهند.
اگر فرد به مدت شش ماه علائم را تجربه کرده باشد، در صورتی که علائم دارای معیارهای خاصی باشند، ممکن است فوبیای خاصی برای او تشخیص داده شود. فوبیای خاص باعث واکنش فوری ترس می شود که بیش از حد و غیر منطقی است. این علائم باعث می شود که فرد نتواند در زندگی روزمره خود به طور طبیعی عمل کند.
خلاصه
یک تشخیص خاص فوبیا مستلزم تجربه علائم شدید ترس است که باعث ناراحتی قابل توجهی می شود و زندگی را محدود می کند. این علائم باید حداقل به مدت شش ماه وجود داشته باشد و ناشی از بیماری روانی دیگری نباشد.
علل و عوامل خطر ترس از رعد و برق
دلایل دقیق ترس از رعد و برق کاملاً مشخص نیست. مانند سایر انواع فوبیا، عواملی مانند ژنتیک، سابقه خانوادگی و تجربیات احتمالاً در ابتلای افراد به این فوبیا نقش دارند.
به عنوان مثال، اگر یکی از اعضای خانواده آنها دارای فوبیا یا سایر اختلالات اضطرابی باشد، احتمال بیشتری دارد که به فوبیایی مانند تندرهراسی مبتلا شوند . داشتن یکی از اعضای نزدیک خانواده که به طور خاص از رعد و برق یا رعد و برق می ترسد نیز خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد.
در برخی موارد، یک تجربه آسیب زا شامل یک طوفان ترسناک یا تجربه مرتبط نیز می تواند از طریق شرطی سازی کلاسیک منجر به این وضعیت شود. تجربه یک بلای طبیعی مرتبط با آب و هوا، مانند گردباد یا طوفان، ممکن است باعث شروع این فوبیا شود.
کودکانی که مبتلا به اوتیسم یا اختلالات پردازش حسی هستند، بیشتر در معرض ترس از رعد و برق یا رعد و برق هستند، زیرا ترک‌ها و ترک‌های بلند غیرمنتظره، صداهای غوغایی عمیق، و رعد و برق فوق‌العاده درخشان می‌توانند بیش از حد تحریک‌کننده و ناراحت‌کننده باشند.
با این حال، در بسیاری از موارد، علت دقیق فوبیا مشخص نیست.
خلاصه
عوامل مختلفی می توانند بر اینکه آیا یک فرد تندرهراسی را تجربه می کند تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، ژنتیک، سابقه خانوادگی و تجربیات اغلب تأثیر دارند.
درمان تندرهراسی
فوبیاهای خاص مانند تندرهراسی به خوبی به درمان پاسخ می دهند. کمک نخواستن می تواند منجر به پیامدهای زیانباری از جمله مشکلات در روابط، مشکلات خلقی و مشکلات مصرف مواد شود.
درمان شناختی رفتاری
درمان شناختی رفتاری (CBT) رویکرد خط اول برای درمان فوبیای خاص در نظر گرفته می شود. ممکن است راهبردهای مختلفی در این امر دخیل باشند، اما اغلب به مردم آموزش داده می شود که پیام های آرامش بخش را در طول طوفان تکرار کنند. آنها همچنین یاد می گیرند که الگوهای تفکر فاجعه بار را شناسایی کنند و خودگویی منفی را با خودگویی مفیدتر و مثبت جایگزین کنند. تمرین های تجسم می تواند به افراد کمک کند تا ترس های خود را آرام کنند.
درمان از طریق مواجهه
یک روش CBT که به عنوان مواجهه درمانی شناخته می شود نیز می تواند در درمان ترس از رعد و برق مفید باشد. استراتژی های مختلف رویارویی ممکن است استفاده شود. تمرکز همه بر این بود که مردم را به تدریج در معرض آنچه از آنها می ترسند قرار دهند. این اغلب شامل شروع بسیار کوچک است، مانند یادگیری در مورد تشکیل ابرها و تماشای تصاویر باران، و سپس کار کردن تا موقعیت های ترسناک تر، مانند گوش دادن به ضبط یک طوفان تندری، یا حتی استفاده از هدست های واقعیت مجازی برای رعد و برق های شبیه سازی شده. . با رویارویی مداوم، احساس ترس به تدریج کاهش می یابد.
داروها
گاهی اوقات، داروهایی برای کمک به افراد برای مقابله با علائم حاد ترس تجویز می شود. بنزودیازپین ها، داروهای ضد افسردگی و سایر داروهای ضد اضطراب ممکن است به افراد کمک کنند تا با احساس اضطراب کنار بیایند. این داروها اغلب همراه با روان درمانی استفاده می شوند.
مقابله با تندرهراسی
اگر به تندرهراسی مبتلا هستید، می‌توانید با موارد زیر به مدیریت وضعیت خود کمک کنید:
- استفاده از تکنیک‌های مدیریت استرس : وقتی مضطرب می‌شوید یا پاسخ ترس دارید، از تکنیک‌هایی مانند تنفس عمیق و آرام‌سازی پیشرونده عضلانی استفاده کنید تا پریشانی خود را کاهش داده و آرام شوید.
- عدم مشارکت در اجتناب : در حالی که ممکن است وسوسه شوید در جایی از خانه پنهان شوید که طوفان را نبینید یا بشنوید، این نوع مقابله اجتنابی می تواند در دراز مدت اضطراب را بدتر کند. در عوض، خودتان را راحت کنید و تکنیک‌های آرام‌سازی را برای تسکین ترس‌هایتان تمرین کنید.
- تمرین ذهن آگاهی : ذهن آگاهی تکنیکی است که به جای نگرانی در مورد گذشته یا آینده، بر حضور بیشتر در لحظه تمرکز می کند. چنین تاکتیک هایی ممکن است به شما کمک کند تا اضطراب را بهتر تحمل کنید و نیاز به انجام رفتارهای اجتنابی را کاهش دهید.
استرافوبیا در کودکان
ترس در هنگام رعد و برق در کودکان بسیار رایج است. در بسیاری از موارد، این ترس‌ها لزوماً نشانه‌ای از فوبیا نیستند، اما می‌توانند به یک فوبی تبدیل شوند. برای تسکین ترس کودک از رعد و برق، می توانید:
- آرام بمانید اگر مراقبان از طوفان بترسند، کودک عصبانیت بزرگسالان را متوجه می شود.
- از ترکیبی از تکنیک های اطمینان بخشی، حواس پرتی و آرامش برای کمک به کودک برای مقابله استفاده کنید.
- یک برنامه روزانه بارانی مانند پاپ کورن و فیلم یا بازی های رومیزی برنامه ریزی کنید تا حواس کودک را پرت کنید و به او چیزی بدهید که منتظر آن باشد.
البته اگر ترس شدید و تسلی‌ناپذیر باشد یا بیش از شش ماه طول بکشد، مهم است که به دنبال درمان باشید. با گذشت زمان، ترس کودک از طوفان می تواند به یک فوبی تمام عیار و دشوار در بزرگسالی تبدیل شود.
سخن پایانی
در حالی که یک فوبی خاص مانند ترس از رعد و برق می تواند ناراحت کننده و ناتوان کننده باشد، خبر خوب این است که قابل درمان است. اگر نگران تندرهراسی هستید، مهم است که در اسرع وقت با یک متخصص روانپزشک مشورت کنید تا کمکی را که شایسته آن هستید دریافت کنید.