ترس چیست؟
روانشناسان ترس را به عنوان یک احساس محافظ و اولیه تعریف می کنند که یک واکنش بیوشیمیایی و عاطفی را برمی انگیزد. خوف ما را از وجود خطر یا تهدید آسیب آگاه می کند، خواه این خطر جسمی باشد یا روانی. در حالی که تغییرات بیوشیمیایی که خوف ایجاد می کند جهانی است، پاسخ های احساسی بسیار فردی هستند.
ترس واکنش‌های بیوشیمیایی و عاطفی نسبت به یک تهدید درک‌شده ایجاد می‌کند، خواه آن خطر واقعی باشد یا تصوری. این یک واکنش طبیعی، ضروری و محافظتی است، اما زمانی که واکنش با تهدید واقعی تناسب نداشته باشد، می تواند مشکل ساز باشد.
ترس همچنین می‌تواند نشانه برخی از اختلالات روانپزشکی باشد، از جمله اختلال پانیک ، اختلال اضطراب اجتماعی، فوبیا و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD).
واکنش بیوشیمیایی
خوف هم یک احساس طبیعی و هم یک مکانیسم بقا است. هنگامی که با یک تهدید درک شده مواجه می شوید، بدن به روش های خاصی پاسخ می دهد. واکنش های فیزیکی شامل تعریق، افزایش ضربان قلب و سطوح بالای آدرنالین است که باعث هوشیاری شدید می شود.
این واکنش فیزیکی به عنوان پاسخ مبارزه یا فرار نیز شناخته می شود که با آن بدن شما برای مقابله با خطر یا فرار آماده می شود. این واکنش بیوشیمیایی احتمالاً یک تحول تکاملی است – یک پاسخ خودکار که برای بقا بسیار مهم است.
پاسخ عاطفی
از سوی دیگر، واکنش عاطفی به ترس بسیار شخصی است. از آنجایی که خوف شامل برخی از واکنش‌های شیمیایی مشابه در مغز ما می‌شود که احساسات مثبتی مانند شادی و هیجان انجام می‌دهند، احساس خوف در شرایط خاصی می‌تواند به عنوان سرگرمی تلقی شود – برای مثال، وقتی فیلم‌های ترسناک تماشا می‌کنید .
برخی افراد جویای آدرنالین هستند و در ورزش های شدید و سایر موقعیت های خوفناک و هیجان انگیز پیشرفت می کنند. برخی دیگر نسبت به احساس ترس واکنش های منفی نشان می دهند و به هر قیمتی از موقعیت های خوفناک اجتناب می کنند.
اگرچه واکنش فیزیکی یکسان است، اما تجربه خوف بسته به فرد می تواند مثبت یا منفی باشد.
علائم ترس
ترس اغلب شامل علائم جسمی و احساسی است. هر فردی ترس را متفاوت تجربه می کند، اما برخی از علائم و نشانه های رایج عبارتند از:
- درد قفسه سینه
- لرز
- دهان خشک
- حالت تهوع
- ضربان قلب تند
- تنگی نفس
- تعریق
- لرزیدن
- ناراحتی معده
علاوه بر علائم جسمی ترس، افراد گاهی اوقات علائم روانی مانند غرق شدن، ناراحتی، احساس عدم کنترل یا احساس مرگ قریب الوقوع را تجربه می کنند.
تشخیص ترس
اگر احساس خوف مداوم و بیش از حد دارید، با پزشک خود صحبت کنید. پزشک شما ممکن است یک معاینه فیزیکی انجام دهد و آزمایش‌های آزمایشگاهی را انجام دهد تا مطمئن شود که خوف و اضطراب شما با یک بیماری زمینه‌ای مرتبط نیست.
پزشک شما همچنین سوالاتی در مورد علائم شما از جمله مدت زمان، شدت و محرک های آنها می پرسد. بسته به علائم شما، تشخیص شما ممکن است به یک اختلال اضطرابی مانند فوبیا مرتبط باشد.
فوبیاها
یکی از جنبه های اختلالات اضطرابی می تواند ترس از ترس باشد. در حالی که بیشتر مردم خوف را فقط در موقعیتی تجربه می‌کنند که ترسناک یا تهدیدآمیز تلقی می‌شود، کسانی که با اختلالات اضطرابی زندگی می‌کنند ممکن است از اینکه پاسخ ترس را تجربه کنند، بترسند. آنها پاسخ های ترس خود را منفی می دانند و برای اجتناب از این پاسخ ها تلاش خود را می کنند.
فوبیا پیچش واکنش طبیعی ترس است. خوف به سمت یک شی یا موقعیتی است که خطر واقعی ندارد. اگرچه تشخیص می‌دهید که ترس غیرمنطقی است، نمی‌توانید از واکنش جلوگیری کنید. با گذشت زمان، ترس بدتر می شود، زیرا ترس از پاسخ ترس به وجود می آید.
علل ترس
ترس فوق‌العاده پیچیده است و هیچ دلیل اصلی و واحدی ندارد. برخی از ترس‌ها ناشی از تجربیات یا آسیب‌های روحی هستند، در حالی که برخی دیگر ممکن است خوف از چیز دیگری مانند از دست دادن کنترل را نشان دهند. با این حال، ترس‌های دیگری ممکن است رخ دهند، زیرا علائم فیزیکی ایجاد می‌کنند، مانند ترس از ارتفاع، زیرا باعث می‌شود در معده‌تان احساس سرگیجه و بیماری داشته باشید.
برخی از محرک های رایج خوف عبارتند از:
- برخی از اشیاء یا موقعیت های خاص (عنکبوت، مار، ارتفاع، پرواز و غیره)
- رویدادهای آینده
- وقایع تخیلی
- خطرات واقعی زیست محیطی
- ناشناخته
برخی از ترس‌ها معمولاً ذاتی هستند و ممکن است تحت تأثیر تکاملی قرار گیرند زیرا به بقا کمک می‌کنند. دیگران آموخته می شوند و با تداعی ها یا تجربیات آسیب زا مرتبط هستند.
انواع ترس
برخی از اختلالات اضطرابی که با ترس مشخص می شوند عبارتند از:
- آگورافوبیا
- اختلال اضطراب فراگیر
- اختلال پانیک
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
- اختلال اضطراب جدایی
- اختلال اضطراب اجتماعی
- فوبیای خاص
فهرست فوبیاها: فوبیای رایج از A تا Z
درمان ترس
مواجهه مکرر در موقعیت های مشابه منجر به آشنایی می شود، که می تواند پاسخ ترس را به طور چشمگیری کاهش دهد .
درمان‌های فوبیا که مبتنی بر روانشناسی ترس هستند بر تکنیک‌هایی مانند حساسیت زدایی سیستماتیک و غرقه سازی تمرکز می‌کنند. هر دو روش با پاسخ های فیزیولوژیکی و روانی بدن برای کاهش ترس کار می کنند.
حساسیت زدایی سیستماتیک
حساسیت زدایی سیستماتیک شامل هدایت تدریجی از طریق یک سری موقعیت های مواجهه است. به عنوان مثال، کسی که از مارها می ترسد ممکن است اولین جلسه را با یک درمانگر در مورد مارها صحبت کند.
در جلسات بعدی، یک درمانگر ممکن است عکس‌های مار، مارهای اسباب‌بازی و در نهایت حتی یک مار زنده ارائه دهد. این معمولاً با یادگیری و به کارگیری تکنیک های مقابله ای جدید برای مدیریت پاسخ خوف همراه است.
غرقه سازی
این تکنیک مواجهه شامل غرقه سازیاست، که بر این فرض استوار است که فوبیا یک رفتار آموخته شده است که می توان آن را فراموش کرد.
با غرقه سازی، فرد برای مدت طولانی در یک محیط امن و کنترل شده در معرض معرض زیادی از سوژه یا موقعیت ترسناک قرار می گیرد تا زمانی که ترس کاهش یابد. به عنوان مثال، کسی که از هواپیما می ترسد ممکن است به هر حال تشویق شود که بالا برود.
نکته این است که آنها را از اضطراب شدید و هراس احتمالی به جایی برسانید که باید با خوف خود مقابله کنند و در نهایت متوجه شوند که خوب هستند. این می تواند به تقویت یک واکنش مثبت (آنها در خطر نیستند) با یک رویداد ترسناک (بودن در آسمان در هواپیما) کمک کند و در نهایت آنها را از ترس عبور دهد.
اگرچه این درمان‌ها می‌توانند مؤثر باشند، اما چنین رویکردهای مقابله‌ای باید تنها با راهنمایی یک متخصص بهداشت روانی آموزش دیده انجام شود.
مقابله با ترس
راهبردهای مقابله ای بر مدیریت اثرات فیزیکی، احساسی و رفتاری ترس تمرکز دارند. در اینجا چند مورد برای بررسی وجود دارد.
- حمایت اجتماعی دریافت کنید. افراد حامی در زندگی شما می توانند به شما در مدیریت احساسات ترس کمک کنند.
- ذهن آگاهی را تمرین کنید. همیشه نمی توانید جلوی احساسات را بگیرید. هوشیار بودن می تواند به شما کمک کند افکار منفی را با افکار مفیدتر جایگزین کنید.
- از تکنیک های مدیریت استرس مانند تنفس عمیق، آرام سازی پیشرونده عضلانی و تجسم استفاده کنید.
- مراقب سلامتی خود باشید. خوب غذا بخورید، ورزش منظم داشته باشید و هر شب به اندازه کافی بخوابید.
خلاصه
ترس یک احساس مهم انسانی است که می تواند از شما محافظت کند و شما را برای عمل آماده کند، اما همچنین می تواند منجر به احساس اضطراب طولانی تر شود. یافتن راه هایی برای کنترل خوف می تواند به جلوگیری از تسخیر اضطراب کمک کند.