تریپانوفوبیا یا «فوبیای سوزن» ترس شدید از اقدامات پزشکی شامل تزریق یا سوزن های زیرپوستی است. در کودکان شایع‌تر است و ممکن است با بزرگ‌تر شدن افراد کاهش یابد و تجربه بیشتری در انجام اقدامات پزشکی و تزریق‌های حاوی سوزن به دست آورند. با این حال، برای برخی از افراد، این ترس می تواند در بزرگسالی شدید و ناراحت کننده باقی بماند.
علیرغم این واقعیت که محققان تخمین میزنند 10٪ از آمریکایی ها با این فوبیا دست و پنجه نرم می کنند، تا سال 1994 در راهنمای تشخیصی و آماری (DSM) به عنوان یک فوبی خاص شناخته نشده بود. اگرچه این اختلال مختص سوزن های پزشکی است، اما معمولاً توسط عموم مردم به عنوان “فوبیای سوزن” ذکر می شود.
علائم فوبیای سوزن
اگر تریپانوفوبیا دارید، ممکن است از دریافت مراقبت های پزشکی، به ویژه تزریق، وحشت داشته باشید. هنگامی که شما مجبور به انجام یک روش پزشکی هستید، احتمالاً در ساعات و روزهای منتهی به عمل، فشار خون بالا و ضربان قلب بالا را تجربه خواهید کرد. در زمان وقوع، فشار خون شما ممکن است به سرعت کاهش یابد و حتی ممکن است غش کنید.
سایر علائم رایج این فوبیا عبارتند از:
- اضطراب
- سرگیجه
- بیخوابی
- حالت تهوع
- ضربان قلب تند
- تنفس سریع و پی در پی
- تعریق
- لرز
افراد همچنین رفتارهای اجتنابی انجام می دهند که در صورت امتناع از درمان به دلیل ترس از سوزن، می تواند بر مراقبت های پزشکی تأثیر بگذارد. در برخی موارد، این احساسات اضطراب می تواند آنقدر شدید شود که فرد دچار حمله پانیک شود .
تشخیص فوبیای سوزن
به منظور تشخیص بیماری شما، یک پزشک یک معاینه فیزیکی انجام می دهد تا هرگونه بیماری جسمی بالقوه ای را که ممکن است در علائم شما نقش داشته باشد را رد کند. آنها همچنین سوالاتی در مورد علائم شما از جمله اطلاعاتی در مورد شدت، مدت و ماهیت چیزی که تجربه کرده اید می پرسند.
برای تشخیص فوبیای خاص مانند تریپانوفوبیا، علائم شما باید:
- بی دلیل و زیاده روی کنید
- بلافاصله در پاسخ به شیء ترسناک رخ می دهد
- منجر به اجتناب و پریشانی شدید شود
- زندگی را محدود کنید و بر توانایی شما برای عملکرد عادی تأثیر بگذارد
علاوه بر این، علائم شما باید حداقل به مدت شش ماه وجود داشته باشد و به دلیل اختلال یا بیماری دیگری نباشد.
چه چیزی باعث می شود که کسی از سوزن بترسد؟
دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که دقیقاً چه چیزی باعث فوبیای سوزن می شود. مانند سایر فوبیاهای خاص، تعدادی از عوامل مختلف ممکن است نقش داشته باشند. برخی از عواملی که ممکن است به تریپانوفوبیا کمک کنند عبارتند از:
- تجربه : تجربیات منفی شامل تزریق یا اقدامات پزشکی ممکن است در شروع فوبیای سوزن نقش داشته باشد. تحقیقات نشان میدهد که فوبیای سوزن در افرادی که دارای بیماری های مزمن هستند که نیاز به تزریق دارند، شایع است.
- ژنتیک و سابقه خانوادگی : به نظر می رسد ارثی است، زیرا تخمین زده می شود 80٪ از بزرگسالانی که به این بیماری مبتلا هستند، یکی از بستگان درجه یک خود را گزارش کرده اند که از همان فوبیا رنج می برد. با این حال، این امکان وجود دارد که ترس به جای ارثی بیولوژیکی، آموخته شده باشد.
- تأثیرات تکاملی : برخی از روانشناسان تکاملی معتقدند که ترس ممکن است ریشه در یک تکنیک بقای باستانی داشته باشد. زخم های سوراخ شده می تواند کشنده باشد، به ویژه در روزهای قبل از آنتی بیوتیک های مدرن. این احتمال وجود دارد که ترس از سوراخ شدن پوست یک سازگاری تکاملی باشد.
- رفلکس وازوواگال : در برخی موارد، افراد ممکن است با دیدن سوزن ها یا سوراخ شدن پوست خود توسط سوزن، پاسخ وازوواگال را تجربه کنند. این پاسخ باعث کاهش ناگهانی فشار خون می شود که منجر به سرگیجه و غش می شود. این رفلکس ترس در خانواده ها نیز متمایل است.
تاثیر فوبیای سوزن چیست؟
جدای از علائم فیزیکی که معمولاً با این وضعیت همراه است، تریپانوفوبیا خطر تغییر بالقوه رفتار را نیز دارد. افراد ممکن است از مراجعه به پزشک یا دندانپزشک اجتناب کنند تا نیازی به تزریق نداشته باشند.
فوبیای سوزن می تواند منجر به ترس عمومی تر از پزشکان و دندانپزشکان شود. در موارد شدید، فرد مبتلا به این فوبیا ممکن است حتی از معاینات معمول خودداری کند.
فوبیای سوزن چگونه درمان می شود؟
درمان فوبیای خاص معمولاً شامل روان درمانی است، اما گاهی اوقات ممکن است داروهایی برای کمک به افراد برای مقابله با علائم اضطراب ناشی از این بیماری تجویز شود.
روان درمانی
مواجهه درمانی درمانی است که اغلب برای درمان فوبیای خاص مانند فوبیای سوزن توصیه می شود. از طریق تکنیک هایی مانند حساسیت زدایی سیستماتیک ، می توانید به تدریج تحمل سوزن را یاد بگیرید.
هدف از حساسیت زدایی سیستماتیک این است که به تدریج شما را در معرض سوزن ها در یک محیط کنترل شده و ایمن قرار دهد، که با دیدن سرنگ بدون سوزن، سپس سرنگ با سوزن شروع می شود و در نهایت به شما اجازه می دهد تا با سوزن کار کنید.
درمان شناختی رفتاری (CBT) همچنین می تواند در درمان تریپانوفوبیا بسیار موثر باشد. برخی از متخصصان نیز با استفاده از هیپنوتیزم درمانی با بیماران خود به موفقیت دست یافته اند .
دارو
گاهی اوقات ممکن است برای کمک به کاهش اضطراب، مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و سایر داروهای مرتبط تجویز شوند. بنزودیازپین ها می توانند در کوتاه مدت علائم اضطراب حاد را تسکین دهند.
چگونه با ترس از سوزن کنار بیاییم
یکی از چیزهایی که ممکن است به شما کمک کند با ترس از سوزن و تزریق مقابله کنید، یافتن راه هایی برای درمان بدون تزریق سوزن است. با توسعه مسیرهای جدید توزیع دارو، فرد مبتلا به تریپانوفوبیا ممکن است بتواند بدون مواجهه با سوزن، درمان مهمی را دریافت کند.
به عنوان مثال، تزریق جت با فشار بالا، دارو را از طریق پوست وارد می کند. جت انژکتورها نه تنها درد و ترس ناشی از سوزن را کاهش می دهند، بلکه برخی از خطرات ناشی از ضربه زدن تصادفی سوزن را نیز از بین می برند.
روش هایی برای آزمایش قند خون و انجام سایر آزمایشات پزشکی مورد نیاز بدون سوزن وجود دارد. با این حال، برخی از داروها و آزمایش‌ها هنوز نیاز به تزریق یا خون‌گیری دارند که استفاده از سوزن را گاهی اجتناب‌ناپذیر می‌سازد.
استراتژی‌های خودیاری که می‌توانند به شما در مقابله با فوبیای سوزن کمک کنند، شامل استراتژی‌های آرام‌سازی مانند تنفس عمیق ، تجسم و آرام‌سازی پیشرونده عضلانی است . همچنین ممکن است تمرین‌های مدیتیشن و ذهن‌آگاهی برای شما مفید باشد.
هنگامی که مجبور به انجام نوعی تزریق هستید، حواس پرتی نیز می تواند یک تکنیک مفید باشد. سعی کنید حواس خود را با گوش دادن به موسیقی یا صحبت با شخص دیگری در طول عمل پرت کنید.