مهمترین اطلاعاتی که باید در مورد ترک کلونازپام بدانم چیست؟
- علائم ترک کلونازپام می تواند برای روزها تا هفته ها و در برخی موارد بیشتر طول بکشد.
- علائم ترک ممکن است ظرف چند ساعت پس از قطع مصرف دارو شروع شود و ممکن است گاهی بیایند و از بین بروند.
- قطع مصرف بنزودیازپین می تواند تهدید کننده زندگی باشد و باید تحت نظر پزشک باشد. پزشک ممکن است دوز شما را در مدت طولانی کاهش دهد تا خطرات را کاهش دهد و علائم را به حداقل برساند.
کلونازپام ، یکی از اعضای خانواده ای از داروها به نام بنزودیازپین ها ، معمولا برای درمان اضطراب و بی خوابی تجویز می شود . ترک کلونازپام معمولاً شامل انواع علائم ناراحت کننده مانند اضطراب و تحریک پذیری است. در برخی موارد، علائم می تواند شامل تشنج های تهدید کننده حیات باشد.
متأسفانه، نمی توان دقیقاً پیش بینی کرد که ترک کلونازپام چه تأثیری بر شما خواهد داشت. حتی اگر قبلاً آن را پشت سر گذاشته باشید، دفعه بعدی شما می تواند کاملاً متفاوت باشد.
برای آشنایی با علائم ترک کلونازپام ، چرایی ترک کلونازپام و گزینه های درمانی ترک کلونازپام بخوانید.
ترک کلونازپام چه زمانی شروع می شود؟
کلونازپام یک بنزودیازپین طولانی اثر است که نیمه عمر آن حدود 18 تا 50 ساعت است. بنابراین، ممکن است مدتی طول بکشد تا علائم و نشانه های ترک شروع شود. و علائم ترک کلونازپام می تواند از دو تا هفت روز پس از آخرین دوز شروع شود.
به گفته کارشناسان سازمان جهانی بهداشت (WHO)، علائم حاد معمولاً بین دو تا هشت هفته ادامه می‌یابد.
علائم و نشانه های ترک کلونازپام
در میان افرادی که بیش از شش ماه از بنزودیازپین ها استفاده می کنند، حدود 40٪ علائم ترک متوسط تا شدید را تجربه می کنند. 60 درصد دیگر همچنان علائم خواهند داشت، اما خفیف‌تر خواهند بود.
قطع ناگهانی کلونازپام می تواند علائمی مانند:
شدت علائم
اگر دوز کلونازپام شما به آرامی کاهش یابد، علائم شما خفیف تر است.
چرا ترک کلونازپام رخ می دهد؟
کلونازپام برای استفاده کوتاه مدت در نظر گرفته شده است. این به این دلیل است که پس از چند هفته، اکثر افراد دچار وابستگی فیزیکی می شوند. بنابراین، هنگامی که فردی به دارویی مانند کلونازپام وابسته است، در صورت قطع مصرف یا کاهش دوز، علائم ترک را تجربه خواهد کرد.
برخی از افراد داروهای خود را دقیقاً یا تقریباً دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف می کنند. دیگران آنها را به طور غیرقانونی به دست می آورند یا عمداً آنها را بیشتر یا در دوزهای بزرگتر از آنچه باید مصرف می کنند.
حتی اگر کلونازپام را طبق دستور مصرف کنید، می توانید ترک را تجربه کنید
هر کسی که بنزودیازپین ها را برای بیش از سه تا چهار هفته مصرف می کند، حتی افرادی که آنها را دقیقاً طبق دستور مصرف می کنند، می توانند علائم ترک را تجربه کنند.
چگونه با علائم ترک کلونازپام کنار بیاییم؟
بهترین راه برای ترک موفقیت آمیز کلونازپام ، پیروی از یک برنامه کاهش آهسته است. کاهش تدریجی، که به معنای کاهش تدریجی دوز در طول زمان است، همچنین بهترین راه برای جلوگیری از علائم شدید ترک است.
این وسوسه انگیز است که بخواهید به محض اینکه انگیزه یا تمایل برای این کار را پیدا کردید، ناگهانی ترک کنید، اما مقاومت در برابر این وسوسه به نفع شماست. در واقع، هر چه مدت طولانی تری کاهش دوز کلونازپام طول بکشد، کمتر احتمال دارد که علائم ترک را تجربه کنید.
کاهش دوز کلونازپام راهی است برای فریب دادن بدن به این فکر که در حال ترک نیست. این یک علم دقیق نیست، به این معنی که برنامه کاهشی شما باید با پیشروی به روز شود. شما باید از نزدیک با یک روانپزشک کار کنید که در صورت لزوم می تواند دوز شما را هر چند روز یا چند هفته تنظیم کند.
اگر علائم ترک شما بیش از حد قابل کنترل باشد، پزشک شما می تواند با سرعت کمتری دوز را کاهش دهد و حتی دوز را افزایش دهد. کاهش دوز به قدری کم است که ممکن است بعد از چند هفته اول حتی متوجه آنها نشوید.
بیشتر بخوانید: اعتیاد به قرص خواب چیست؟
درمان ترک کلونازپام
درمان ترک کلونازپام موارد زیر را شامل میشود.
روان درمانی
موفقیت بلندمدت ترک کلونازپام به یک کاهش موفقیت آمیز بستگی دارد. برخی از مطالعات نشان می‌دهند که ترک زمانی موفقیت‌آمیزتر است که با روان‌درمانی (گفتار درمانی) انجام شود. مطالعات دیگر نشان می دهد که نتایج تقریباً یکسان است.
اگر با مسائل روانی یا اعتیاد دست و پنجه نرم می کنید، درمان جزء اصلی درمان طولانی مدت است. بدون درمان، افرادی که با اعتیاد دست و پنجه نرم می کنند ممکن است بیشتر مستعد عود شوند.
مدت زمان ایده آل کاهش دوز شما به عوامل مختلفی از جمله دوز شروع و اهداف اولیه شما بستگی دارد. مطالعات در مراکز مراقبت اولیه نشان داده اند که کاهش تدریجی در طول حداقل 10 هفته بیشترین موفقیت را دارد. برخی از افراد به مدت یک سال یا بیشتر به کاستی خود ادامه می دهند.
نرخ کاهش جهانی وجود ندارد. این تحقیق نشان می‌دهد که به طور کلی، رقیق‌های کندتر موفق‌تر هستند. اگر آهسته کاهش می دهید، پزشک فقط دوز شما را هر دو یا سه هفته یکبار کاهش می دهد و این کاهش ها اندک خواهد بود. افرادی که دوزهای بالای بنزو مصرف می کنند ممکن است با کاهش سریع تر شروع کنند و پس از رسیدن به دوز پایین تر، سرعت خود را کاهش دهند.
مقابله با ترک کلونازپام
اگر در حال حاضر در حال ترک کلونازپام هستید، می توانید چند کار را برای یافتن تسکین انجام دهید. اولین و مهمترین چیز این است که از یک متخصص روانپزشک کمک بگیرید. راه‌های دیگر برای کاهش ناراحتی و آسان‌تر کردن ترک عبارتند از:
- از کسی کمک بخواهید : اگر خود به خود کم می‌کنید، بطری قرص‌هایتان را به کسی بدهید که به او اعتماد دارید. از آنها بخواهید آنها را بر اساس برنامه کاهشی که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تعیین کرده اید، در اختیار شما قرار دهند.
- داروهای بدون دارو را امتحان کنید : اگر با پزشکتان مشکلی نداشت، می‌توانید سردرد و دردهای عضلانی را با مسکن‌های بدون نسخه (OTC) درمان کنید.
- به عزیزانتان اطلاع دهید که چه خبر است . اگر به راحتی آشفته یا آزرده می شوید، از آنها بخواهید که شما را سست کنند.
- روی داشتن خواب با کیفیت تمرکز کنید . یک کمک خواب طبیعی مانند ملاتونین یا یک دستگاه صدای تسکین دهنده را امتحان کنید.
- ورزش . این به شما کمک می کند بیقراری خود را بسوزانید و ذهن خود را آرام کنید.
- تکنیک های تمدد اعصاب را امتحان کنید . مدیتیشن، یوگا یا حمام آب گرم را در نظر بگیرید. استراتژی های دیگری مانند تنفس عمیق و مراقبه ذهن آگاهی نیز می تواند برای کاهش استرس مفید باشد.