برخورد با احتکار یکی از عزیزان می تواند خسته کننده و استرس زا باشد. اما حمایت شما می تواند به احتکار کننده کمک کند تا باورها و رفتار خود را تغییر دهد، فضای خود را باز پس بگیرد و روابط خود را بازسازی کند. برای کمک به فردی با اختلال احتکار، این نوشتار می تواند کمک کننده باشد.
چگونه اختلال احتکار بر خانواده و دوستان تأثیر می گذارد
افراد مبتلا به اختلال احتکار وابستگی بیش از حد به وسایل خود، حتی آنهایی که به ظاهر بی ارزش یا غیر قابل استفاده هستند، دارند. آنها از خرید و جمع آوری چیزها احساس آرامش می کنند، اما اگر سعی کنند آنها را دور بیندازند بسیار ناراحت می شوند. این می تواند منجر به یک محیط زندگی بهم ریخته، غیربهداشتی و ناامن شود و تلفات زیادی بر روابط نزدیک آنها، به ویژه با خانواده و دوستانی که برای کمک به آنها تلاش می کنند، وارد کند.
اگر یکی از عزیزانتان مبتلا به اختلال احتکار است، به راحتی می توانید از نظر عاطفی احساس فشار کنید. ممکن است از شکست مداوم خود در ترغیب احتکار کننده به تغییر رفتار خود ناامید شوید، از نحوه زندگی آنها ناراحت باشید یا از تمام درگیری هایی که در رابطه شما ایجاد می کند استرس داشته باشید. شما ممکن است نگران پیامدهای مالی خرید بیش از حد آنها، مشکلات سلامتی ناشی از شرایط غیربهداشتی زندگی، یا خطر آتش سوزی و صدمات ناشی از همه به هم ریختگی خانه آنها باشید.
اگر مجبور باشید یک فضای زندگی را با فرد احتکارکننده به اشتراک بگذارید، اوضاع حتی بدتر می شود. همانطور که آشفتگی همچنان بالا می رود، ممکن است از از دست دادن منطقه قابل سکونت عصبانی باشید. یا از عدم تمایل احتکار کننده برای پاک کردن هر یک از وسایل خود خشمگین شوید. یا از این که چگونه برخی از قسمت های خانه را فقط متعلق به خود دانسته اند آزرده شوید. حتی ممکن است احساس کنید که احتکارکننده بیشتر به دارایی خود اهمیت می دهد تا به شما.
چه کاری انجام دهیم؟
هیچ کس نباید در شرایط تنگ یا غیربهداشتی زندگی کند.اما به یاد داشته باشید که محبوب شما انتخاب نکرده است که یک احتکار کننده باشد. اختلال احتکار یک مسئله پیچیده بهداشت روانی است و کمک به فرد فراتر از پاکسازی درهم و برهمی است. در واقع، اگر بدون رضایت آنها انجام شود، دور انداختن دارایی‌های احتکارکننده معمولاً بیشتر ضرر دارد تا فایده. احتکار کننده احتمالاً عصبانی و خشمگین خواهد بود – به رابطه بین شما آسیب می رساند – و روند انباشتگی آنها به سادگی از نو شروع می شود.
در عوض، این دستورالعمل‌ها می‌توانند به شما در رسیدگی به جنبه‌های احساسی احتکار و همچنین چالش‌های عملی کمک کنند. بهبودی تدریجی است، با حمایت، همدلی و صبر شما، فرد مورد علاقه شما می تواند کنترل زندگی خود را دوباره به دست بیاورد.
تشخیص اختلال احتکار در یک عزیز
بسیاری از ما با تمایلات یا بهم ریختگی خانه‌هایمان، به‌ویژه با افزایش سن، دست و پنجه نرم می‌کنیم. همچنین معمول است که مردم در برابر جدایی از اموال قدیمی که دارای ارزش احساسی هستند مقاومت کنند. با این حال، اختلال احتکار فراتر از بی نظمی و بی نظمی است.
اگر فردی اختلال احتکار دارد:
- آنها اهمیت دارایی ها را بیش از حد ارزیابی می کنند، نیاز به جمع آوری چیزها را درک می کنند و سپس در هنگام تلاش برای دور انداختن آنها، ناراحتی عاطفی را تجربه می کنند.
- به هم ریختگی انباشته آنها می تواند درها و راه پله های خانه را مسدود کند، دسترسی به اتاق ها یا انجام تعمیرات خانگی را دشوار کند و خطر آسیب، تصادف یا آتش سوزی را افزایش دهد.
- گرد و غبار، کپک، کپک و حتی آلودگی حشرات یا جوندگان در خانه می تواند پیامدهای جدی برای سلامتی داشته باشد.
- در مورد احتکار حیوانات، این پیامدها به حیوانات خانگی می رسد که فضای لازم، غذا یا مراقبت های دامپزشکی برای سالم ماندن ندارند.
[بخوانید: اختلال احتکار: کمک به احتکارکنندگان]
افراد مبتلا به اختلال احتکار ممکن است از نحوه زندگی خود خجالت بکشند یا دوستان و خانواده از ملاقات با آنها در خانه خودداری کنند. این می تواند زندگی اجتماعی احتکار کننده را تحت تأثیر قرار دهد. همچنین باعث شود که آنها احساس انزوا و تنهایی کنند و حمایت شما را مهم تر کند.
بهم ریختگی، کلکسیونر و احتکار: تفاوت چیست؟
در مراحل اولیه یا در موارد کمتر شدید، برای خانواده یا دوستان همیشه آسان نیست که اختلال احتکار را از آشفتگی و بی نظمی یا داشتن چیزهای زیاد تشخیص دهند. بنابراین، در چه نقطه ای “موش صحرایی” بودن از مرز عبور می کند؟
افرادی که شلخته یا مستعد به هم ریختگی هستند معمولاً هنوز احساس راحتی می کنند که دیگران را به خانه خود دعوت کنند. با وجود نامرتب بودن، اتاق‌های آنها همچنان در دسترس است و می‌توان از آنها برای هدف اصلی خود استفاده کرد. از طرف دیگر، یک احتکار کننده ممکن است از حمام، اتاق خواب یا آشپزخانه برای نگهداری انبوهی از روزنامه ها، جعبه ها، کیسه های پلاستیکی یا سایر اقلام بی ارزش استفاده کند که استفاده از توالت، رفتن به رختخواب یا آشپزی را دشوار می کند.
کلکسیونرها تمایل دارند با افتخار اقلام خود را در معرض دید قرار دهند و از مجموعه های خود لذت می برند نه احساس گناه، شرم یا اضطراب مرتبط با احتکار. اقلام یک کلکسیونر معمولاً ارزش پولی یا شخصی آشکاری دارد. باوجود اینکه خانه آنها ممکن است شلوغ باشد، مانند یک احتکار که در آن اقلام اغلب به سختی یافت می شود، آشفته نیست.
افرادی که احتکار می کنند این کار را با شدتی انجام می دهند که آنها را از کلکسیونرها و افراد آشفته متمایز می کند. نیاز آنها به به دست آوردن و نگهداری حتی اقلام بی ارزش اجباری است. همچنین در خلاص شدن از شر چیزها با مشکل واقعی روبرو هستند.
چرا عزیزم احتکار می کند؟
مردم به دلایل مختلفی احتکار می کنند، اما معمولاً از داشتن باورهای غیرمنطقی در مورد اشیا ناشی می شود که خلاص شدن از شر چیزها را بسیار ناراحت کننده می کند. ممکن است فرد مورد علاقه شما احساس کند که حتی یک کالای روزمره یا بی‌ارزش ارزش احساسی زیادی دارد، به او کمک می‌کند رویداد یا شخص مهمی را که در غیر این صورت فراموش می‌کند به یاد بیاورد، یا استفاده یا منحصربه‌فرد بودن چیزهایی را که دیگران می‌بینند. مردم آشغال را در نظر می گیرند.
برخی از احتکارکنندگان از تمام شدن چیزها می ترسند، نیاز اجباری به جمع آوری اقلام رایگان دارند، یا اینکه از معامله یا معامله غیرممکن می مانند. دیگران صرفاً دور ریختن اشیا را اتلاف می دانند.
اختلال احتکار بیشتر در افراد مسن با سابقه خانوادگی احتکار تشخیص داده می شود. برخی علائم پس از یک رویداد استرس زا یا آسیب زا در زندگی، مانند طلاق، تصادف، یا مرگ یکی از نزدیکان خود را نشان می دهند. برخی دیگر دریافتند که احتکار با مشکلات روانی دیگری مانند اختلال وسواس جبری، سایر اختلالات اضطرابی ، افسردگی ، اختلال استرس پس از حادثه یا PTSD یا اختلال کم توجهی – بیش فعالی همراه است .
چگونه با کسی در مورد احتکارش صحبت کنیم
با وجود شرایط زندگی نامنظم و گاهاً غیربهداشتی، برخی از افراد مبتلا به اختلال احتکار ممکن است رفتار خود را مشکل‌ساز تشخیص ندهند. بنابراین، شروع مکالمه در مورد تغییر عادات آنها می تواند چندین بار تلاش کند.
این که آیا برای اولین بار است که موضوع را مطرح می کنید یا قبلاً سعی کرده اید که دوست خود را در گفتگو در مورد احتکار آنها درگیر کنید و شکست خورده اید، نحوه برخورد شما با مشکل می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند. تحت فشار قرار دادن عزیزتان برای ایجاد تغییرات عمده در یکباره، تلاش برای به دست گرفتن مسئولیت، یا تمیز کردن دارایی های او از پشت او تنها باعث بیگانه شدن فرد، از بین بردن اعتماد او و افزایش اختلافات خانوادگی می شود.
در عوض، مهم است که نشان دهید که با مبارزات احتکار کننده همدلی دارید و می خواهید از آنها حمایت و کمک کنید تا رفتارهایشان را تغییر دهند.
بایدها و نبایدهای صحبت با فردی که اختلال احتکار دارد
این کارها را انجام دهید . . .
ابتدا خود را در مورد اختلال احتکار آموزش دهید .
ممکن است وسوسه شوید که احتکار را یک انتخاب یا شکست شخصی از طرف احتکارکننده ببینید. اما هرچه بیشتر در مورد این اختلال درک کنید، راحت‌تر می‌توانید با عزیزتان همدلی کنید و مناسب‌ترین حمایت را ارائه دهید.
هنگام صحبت در مورد دارایی های آنها گوش دهید و از همان زبان استفاده کنید .
افرادی که احتکار می کنند نسبت به بقیه ما به اموال خود به عنوان «آشغال» یا «زباله» اشاره نمی کنند. به این که عزیزتان چگونه به دارایی های خود اشاره می کند – به عنوان مثال “مجموعه ها” یا “اشیاء” – گوش دهید و از او پیروی کنید. می تواند به شما در ایجاد اعتماد و درک کمک کند.
روی جنبه های ایمنی تمرکز کنید .
به جای اینکه به عزیزتان بگویید احتکار اشتباه است یا اینکه هیچ کس نباید در چنین آشفتگی زندگی کند، روی نگرانی هایی که برای امنیت او دارید تمرکز کنید. به عنوان مثال تأکید بر کاهش آسیب و اینکه چگونه می توانید برای کاهش خطر حوادث یا حذف خطرات آتش سوزی با یکدیگر همکاری کنید، اغلب می تواند باعث شروع روند تغییر شود.
پیشنهاد کمک کنید .
افرادی که احتکار می کنند اغلب با تصمیم گیری و یافتن انگیزه برای تغییر مشکل دارند. در حالی که پذیرش کمک از دیگران برای هر یک از ما به ندرت آسان است، کمک و درک شما می تواند بسیار مهم باشد. نکته کلیدی این است که با همدیگر، با سرعت عزیزتان، پیشنهاد دهید.
احتکار کننده را تشویق کنید تا به دنبال کمک حرفه ای باشد .
حتی زمانی که یک احتکارکننده تشخیص می‌دهد که مشکلی دارد، می‌تواند برای برداشتن گام‌های مناسب تلاش کند. شما می توانید با ارائه به درمانگران تحقیق، گروه های حمایتی و برنامه های درمانی در منطقه خود کمک کنید. در مورد گزینه های موجود با آنها صحبت کنید – و پیشنهاد دهید که در قرار ملاقات ها با عزیزتان همراهی کنید اگر این به حفظ آنها کمک می کند.
این کارها را انجام ندهید. . .
قضاوت نکنید .
افراد مبتلا به اختلال احتکار اغلب از نظر اجتماعی منزوی هستند و نسبت به موقعیت خود احساس گناه و شرم می کنند. چه در کلماتی که به کار می برید و چه در زبان بدنتان، سعی کنید بدون قضاوت منفی شخص به گوش دهید.
با فرد بحث نکنید .
تلاش برای به دست گرفتن کنترل یا وادار کردن احتکارکننده به رفتاری خاص فقط باعث خشم و رنجش می شود و حتی احتکارکننده را مصمم تر برای حفظ دارایی خود می کند. وابستگی عزیز شما به دارایی های خود واقعی است و هیچ مقدار از بحث و جدل آن را تغییر نخواهد داد.
سعی نکنید مشکل را یکباره به حداقل برسانید .
اختلال احتکار راه‌حل‌های ساده‌ای ندارد و برای رسیدگی به مشکل به چیزی بیش از از بین بردن بهم ریختگی نیاز دارد. همانطور که احتکار به عنوان یک مشکل تدریجی ایجاد شد، بازیابی نیز احتمالاً یک فرآیند تدریجی خواهد بود، یک گام کوچک در یک زمان. تشخیص دهید که به احتمال زیاد شکست‌هایی وجود خواهد داشت و هنگام ابراز نگرانی‌ها یا ایده‌های خود، برای مقاومت از جانب عزیزتان آماده باشید.
دلسرد نکنید.
وقتی با عزیزتان صحبت می کنید ناامید می شوید و فقط روی موارد منفی تمرکز می کنید. اما این فقط احتکار کننده را دفاعی تر می کند. در عوض، سعی کنید ابتدا جنبه‌های مثبت خانه‌شان را بپذیرید – پله‌ها از اشیاء پاک هستند، به‌طوری‌که به زمین نمی‌خورند یا برای مثال هنوز فضایی روی میز آشپزخانه برای تهیه غذا وجود دارد. سپس می‌توانید راه‌های ساخت بر روی آن را بررسی کنید – اگر اجاق گاز نیز از اشیاء خالی شود، خطر آتش‌سوزی کمتری برای استفاده از آن ایجاد می‌شد، یا اگر مسیر پله‌ها کمی وسیع‌تر بود، این کار باعث می‌شد که آن را ایمن‌تر کنید. حرکت کنید
به فرد بگویید چه چیزهایی را بدون رضایت دور بریزد یا دست به داشته باشد.
اقلامی که احتکار می شوند ممکن است برای شما بی ارزش به نظر برسند، اما مهم است که به فرد احتکار کننده اجازه دهید کنترل خود را کنترل کند. احترام بگذارید، بگذارید عزیزتان تصمیم بگیرد که از شر چه چیزی خلاص شود و قبل از دست زدن به چیزی اجازه بگیرید.
رفتار خود را بررسی کنید
هنگامی که با کسی سروکار دارید که احتکار می کند، به راحتی می توانید در رفتار او صبر خود را از دست بدهید، به دلیل عدم تأثیرگذاری خود بر شرایط زندگی او استرس داشته باشید، یا حتی از تلاش برای کمک کردن خسته شوید .
اگرچه نمی‌توانید رفتار احتکارکننده را کنترل کنید، اما می‌توانید پاسخ‌های خود را مدیریت کنید. این با یک گام به عقب و بررسی اینکه چگونه اقدامات خود شما – یا سایر دوستان یا اعضای خانواده – ممکن است در مشکل احتکار نقش داشته باشد شروع می شود.
احتکار عزیزتان را فعال نکنید .
اگرچه ممکن است در کوتاه‌مدت راه‌حل‌های مفیدی به نظر برسند، اما پیشنهاد نگهداری اقلام برای احتکارکننده یا پرداخت فضای ذخیره‌سازی اضافی را ندهید. در دراز مدت، فقط مشکل را بدتر خواهید کرد. به طور مشابه، با احتکار کننده به خرید یا زباله نروید، اقلام هدیه ای که فقط به مشکل احتکار آنها می افزاید، یا آنها را از بدهی های ناشی از خرید زیاد نجات ندهید.
بعد از احتکار پاک نکن .
شما همیشه می خواهید به عزیزانتان کمک کنید تا زمانی که درخواست کمک می کنند تمیز و سازماندهی شوند. اما خودتان همه وظایف را بر عهده نگیرید. هرچه بیشتر دنبال احتکار کننده بگردید، انگیزه کمتری برای رسیدگی به مشکل و برخورد با مسئله واقعی – باورها و رفتارهایی که به احتکار آنها دامن می زنند – خواهند داشت.
انتظارات خود را واقع بینانه نگه دارید .
انتظار اینکه فرد مورد علاقه شما کاملا مرتب و منظم باشد، باعث ناامیدی شما می شود. تغییرات معمولاً به تدریج اتفاق می‌افتند و احتمالاً در مسیری که فرد به الگوهای رفتاری قدیمی خود برمی‌گردد، لغزشهایی وجود خواهد داشت. انتظارات غیرواقع بینانه می تواند استرس و درگیری خانواده را افزایش دهد، بنابراین به جای هدف قرار دادن یک خانه کاملاً تمیز و بدون درهم و برهمی، هدف خود را کاهش خطرات در خانه عزیزان خود قرار دهید. آیا می توانید برای مثال به زندگی محبوب خود در محیطی به هم ریخته اما امن رضایت دهید؟
استرس را مدیریت کنید .
برخورد با کسی که اختلال احتکار دارد می‌تواند باعث استرس، اضطراب و تنش زیادی شود و این می‌تواند بر فرد احتکارکننده تأثیر بگذارد. هرچه استرس و اضطراب آنها بیشتر باشد، احتمال بازگشت به رفتارهای منفی بیشتر می شود. سعی کنید زمانی را برای رهایی از استرس و بازیابی آرامش درونی خود از طریق ورزش ، مدیتیشن یا سایر تکنیک های تمدد اعصاب اختصاص دهید .
تعارض را به روشی مثبت حل کنید .
در حالی که تعارض بخشی عادی از هر رابطه است، برخورد با عزیزی که احتکار می کند می تواند احساسات قوی را در هر کسی ایجاد کند. اما واکنش با نظرات عصبانی یا آزاردهنده، امتناع از سازش، یا رد چیزهایی که برای احتکارکننده مهم هستند، فقط شما را از هم جدا می کند. درعوض، می‌توانید یاد بگیرید که اختلافات خود را به روش‌های سالم‌تری حل کنید که می‌تواند شما را به هم نزدیک‌تر کند.
روی شخص تمرکز کنید نه دارایی ها
خواه احتکارکننده یک دوست صمیمی، شریک یا یکی از اعضای خانواده باشد، ممکن است فراموش کنید که این اختلال تنها یکی از جنبه های هویت اوست، نه تنها چیزی که او را به عنوان یک فرد تعریف می کند. سعی کنید فراتر از انباشته شدن چیزها (یا حیوانات) آنها نگاه کنید و راه های دیگری برای ارتباط پیدا کنید. پیوند با سایر علایق یا سرگرمی ها می تواند به پرورش فضای اعتماد و همکاری کمک کند.
همه چیز را در مورد احتکار نسازید . زمانی را صرف صحبت در مورد مسائل و علایق دیگر کنید. با هم به پیاده روی بروید، از یک موزه دیدن کنید، در یک کنسرت شرکت کنید یا به یک سرگرمی جدید بپردازید. افراد مبتلا به اختلال احتکار اغلب از نظر اجتماعی منزوی هستند، بنابراین حمایت غیر قضاوتی شما می تواند در کمک به تغییر رفتارهایشان بسیار مهم باشد.
نقاط قوت فرد مورد علاقه خود را برجسته کنید . همه ما نقاط قوت و ضعف خود را داریم. به جای تمرکز صرفاً بر روی مشکل احتکار عزیزانتان، حوزه های قدرت و کارهایی که به خوبی انجام می دهند را تصدیق و تأیید کنید.
به هر گونه شرایط اساسی رسیدگی کنید . مشکلات سلامت روانی مانند افسردگی ، اضطراب یا اختلال وسواس جبری یا OCD ممکن است در احتکار فرد مورد علاقه شما نقش داشته باشد. تشویق آنها به درمان بیماری زمینه ای ممکن است به بهبود علائم احتکار آنها کمک کند.
[بخوانید: اختلالات اضطرابی و حملات اضطرابی]
به ایجاد انگیزه در فرد مورد علاقه خود کمک کنید
یکی از سخت‌ترین جنبه‌های کمک به افراد مبتلا به اختلال احتکار، ایجاد انگیزه در آنها برای شروع و پیوستن به فرآیند تغییر نحوه جمع‌آوری اقلام است. دور انداختن دارایی‌های موجود و مقاومت در برابر میل به خرید بیشتر می‌تواند از نظر عاطفی برای احتکارکننده آزاردهنده باشد. ایجاد انگیزه در آنها می تواند به صبر، درک و تشویق زیادی نیاز داشته باشد.
کاهش آسیب را در کانون توجه قرار دهید .
هنگام تعیین اهداف با عزیزان خود در مورد سازماندهی فضای زندگی آنها، به جای حذف بهم ریختگی، بر کاهش خطر تصادفات و صدمات تاکید کنید. برای حفظ انگیزه احتکارکننده، روشن کنید که هدف تنها خلاص شدن از شر موارد کافی برای ایمن نگه داشتن فرد است. همانطور که روند را پیش می‌برید، ممکن است فرد مورد علاقه‌تان در تصمیم‌گیری درباره چیزهایی که باید کنار گذاشته شود راحت‌تر شود.
اهداف قابل دستیابی را تعیین کنید .
هنگام شلوغی، ابتدا فقط با یک انبوه کوچک یا یک کشو مقابله کنید. با وسایلی شروع کنید که دور انداختن آنها برای عزیزتان راحت‌تر است—مثلاً دور انداختن اسکناس‌های قدیمی نسبت به نامه‌ها یا عکس‌ها آزاردهنده‌تر است. خلاص شدن از شر تنها یک یا دو مورد می تواند از نظر عاطفی برای فرد مبتلا به اختلال احتکار خسته کننده باشد، بنابراین با قابل کنترل نگه داشتن اهداف، به فرد اجازه می دهید تا در برابر فرآیند بی نظمی تحمل کند و به تدریج شتاب ایجاد کند.
به جای آنها تصمیم نگیرید .
وقتی به عزیزتان کمک می‌کنید وسایلش را سازماندهی کند، او را تشویق کنید که به جای هر نوع دسته‌بندی «بعداً تصمیم بگیرید»، دارایی‌هایی را برای «نگهداری» یا «دور انداختن» انباشته‌ها اختصاص دهد. در حالی که می خواهید از تأخیر در تصمیم گیری آنها جلوگیری کنید، حرف آخر همیشه باید با آنها باشد.
عادات خرید محبوب خود را شناسایی کنید .
چه چیزی باعث می شود فرد چیزهای بیشتری به دست آورد؟ شاید آنها نتوانند از یک معامله صرف نظر کنند یا زمانی که بی حوصله، تنهایی یا استرس هستند خرید می کنند. هنگامی که تشخیص دادید چه چیزی باعث می‌شود آنها دارایی بیشتری جمع کنند، می‌توانید راه‌های سالم‌تری برای مقابله با این تمایلات پیدا کنید .
حتی پیروزی های کوچک را جشن بگیرید .
پاک کردن چند چیز دلیلی برای تمجید از عزیزتان و خودتان است. اهمیت گام های کوچک و اینکه چگونه تلاش های شما باعث ایجاد تفاوت می شود را دست کم نگیرید.
فرد مورد علاقه خود را تشویق کنید که به دنبال درمان و حمایت باشد
در حالی که دارو ممکن است برای مسائل زمینه ای مانند اضطراب یا افسردگی کمک کند، درمان شناختی رفتاری (CBT) درمان اولیه برای اختلال احتکار است. چه در یک محیط گروهی یا انفرادی، CBT می‌تواند افکار منفی را که به اختلال احتکار کمک می‌کنند رسیدگی کند و به احتکارکننده کمک کند تا الگوهای رفتاری جدیدی ایجاد کند.
کار با درمانگر مناسب می تواند به فرد مورد علاقه شما کمک کند تا:
- افکار و باورهای غیر مفیدی را که به احتکار آنها کمک می کند به چالش بکشید.
- در برابر تمایلات به دست آوردن دارایی های بیشتر مقاومت کنید.
- مهارت های تصمیم گیری و سازمانی آنها را بهبود بخشد.
- انگیزه آنها را برای بی نظمی تقویت کنید.
- از بازگشت به الگوهای منفی مقابله جلوگیری کنید.
[بخوانید: درمان اختلالات اضطرابی]
به فرد مورد علاقه خود کمک کنید تا در مورد گزینه های درمانی تحقیق کند، قرار ملاقات بگذارد و نگه دارد و طبق برنامه بماند.
منابع اضافی پشتیبانی
برای عزیزتان . علاوه بر درمان، صحبت کردن به طور منظم با دیگرانی که با چالش های مشابه روبرو هستند می تواند به فرد مورد علاقه شما کمک کند تا کمتر احساس انزوا و تنهایی کند.
برای خودت در حالی که به عزیزتان کمک می کنید، مهم است که اجازه ندهید احتکار آنها تمام زندگی شما را تحت الشعاع قرار دهد. برای اینکه خلق و خوی خود را بالا نگه دارید و سطح استرس خود را کاهش دهید ، از نیازهای سلامتی خود و سایر روابط غافل نشوید. پیوستن به یک گروه حمایتی برای اعضای خانواده احتکارکنندگان نیز می تواند به شما در یافتن حمایت، کشف منابع محلی و یادگیری نکات جدید مقابله کمک کند.