مهمترین اطلاعاتی که باید در مورد کلونیدین بدانم چیست؟
- کلونیدین دارویی است که در ابتدا برای درمان افراد مبتلا به فشار خون بالا تایید شد. با این حال، به دلیل اثرات آرام بخش، کلونیدین اغلب برای افراد مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD) تجویز می شود .
- کلونیدین فشار خون را کاهش می دهد، بنابراین اگر سابقه فشار خون پایین دارید احتیاط کنید.
- مصرف کلونیدین را به طور ناگهانی قطع نکنید. می تواند منجر به اثرات بازگشتی شود که باعث افزایش فشار خون می شود. برای کاهش دوز با پزشک خود کار کنید.
کلونیدین دارویی است که در ابتدا برای درمان افراد مبتلا به فشار خون بالا تایید شد. با این حال، به دلیل اثرات آرام بخش، کلونیدین اغلب برای افراد مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD) تجویز می شود . می تواند به درمان علائمی مانند بیش فعالی، تکانشگری، پرخاشگری، برانگیختگی بیش از حد و مشکلات خواب کمک کند.
سازمان غذا و دارو (FDA) نسخه طولانی رهش کلونیدین را به عنوان دارویی برای کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی بالای شش سال تایید کرده است. می توان آن را به تنهایی یا همراه با داروهای محرک مصرف کرد.
نحوه عملکرد کلونیدین
کلونیدین باعث می شود مغز شما سیگنال هایی را به رگ های خونی ارسال کند تا آنها را آرام کند و فشار خون شما را کاهش دهد. مکانیسم های دقیق آن در درمان ADHD به طور کامل شناخته نشده است، اما یک مطالعه در سال 2016 نشان داد که این دارو بر گیرنده هایی در نواحی از قشر جلوی مغز تأثیر می گذارد که با رفتارهایی مانند تکانشگری، بیش فعالی و بی توجهی مرتبط است.
قشر جلوی مغز جایی است که عملکردهای اجرایی مغز شما مانند برنامه ریزی، سازماندهی و استفاده از اطلاعات و تجربیات رخ می دهد. این اثرات به شما امکان می دهد از نظر جسمی آرام و در عین حال تمرکز ذهنی داشته باشید.
داروهای محرک در مقابل داروهای غیر محرک ADHD
داروهای ADHD به طور کلی به عنوان محرک یا غیر محرک دسته بندی می شوند. کلونیدین، که بخشی از دسته داروهایی است که به عنوان عوامل کاهش دهنده فشار خون آلفا آگونیست با اثر مرکزی شناخته می شوند، یک درمان غیر محرک برای اختلال بیش فعالی در نظر گرفته می شود.
در صورتی که فرد مبتلا به ADHD نتواند داروهای محرک را به دلیل عوارض جانبی شدید تحمل کند، معمولاً داروهای غیر محرک تجویز می شود. برخی از شرایط سلامتی نیز از استفاده از محرک‌ها جلوگیری می‌کند، مانند برخی اختلالات روان‌پزشکی، اختلالات خواب، بیماری‌های قلبی عروقی یا سابقه سوء استفاده از محرک‌ها.
اتوموکستین، داروی ضد افسردگی بوپروپیون و ویلوکسازین نمونه هایی از داروهای غیر محرک دیگر هستند. داروی ضد فشار خون به نام گوانفاسین نیز یکی دیگر از داروهای ضد فشار خون است.
مزایا و معایب کلونیدین برای اختلال بیش فعالی
مزایا
- می تواند اثر محرک ها را تقویت کند
- بدون اثر بر اشتها
- برای بچه ها موثر است
- اضطراب را کاهش می دهد
- به مشکلات خواب کمک می کند
- اعتیاد آور نیست
- فشار خون را کاهش می دهد
- می تواند اختلالات تیک را درمان کند
معایب
- به همه موارد بیش فعالی کمک نمی کند
- تحقیقات کمی در مورد بزرگسالان موجود است
- کمتر از محرک ها موثر است
- ممکن است باعث مه مغزی شود
- ممکن است باعث خواب آلودگی شود
- ممکن است باعث اختلال نعوظ شود
مزایا
کلونیدین دارای مزایایی است که آن را برای افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی به ویژه کودکان مفید می کند.
می تواند اثرات محرک ها را تقویت کند : کلونیدین را می توان علاوه بر یک داروی محرک تجویز کرد و اغلب اثربخشی محرک را افزایش می دهد.
بدون اثر اشتها : کلونیدین اشتها خنثی است، به این معنی که باعث افزایش یا کاهش اشتها نمی شود. محرک‌ها اغلب اشتها را سرکوب می‌کنند، که می‌تواند برای افرادی که قبلاً دچار کمبود وزن هستند، مشکل‌ساز باشد.
موثر برای کودکان : یک متاآنالیز 73 مطالعه به بررسی اثربخشی شش داروی مختلف ADHD برای کودکان 6 تا 18 ساله پرداخت. در میان سه غیر محرک شامل، کلونیدین در مقایسه با اتوموکستین و گوانفسین با رهش طولانی، موثرترین و قابل تحمل‌ترین بود. (بوپروپیون به دلیل کمبود شواهد کنار گذاشته شد.)
اضطراب را کاهش می دهد : افرادی که ADHD دارند اغلب اضطراب را نیز تجربه می کنند. داروهایی از خانواده بنزودیازپین‌ها، مانند آلپرازولام یا دیازپام، اغلب برای اضطراب تجویز می‌شوند. با این حال، اینها می توانند عادت ساز باشند و بر عملکردهای شناختی مانند توجه تأثیر منفی بگذارند. به همین دلیل، کلونیدین اغلب برای کمک به افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی که دارای اضطراب هستند، تجویز می شود.
اضطراب و بیش فعالی در بزرگسالان
به مشکلات خواب کمک می کند : مشکلات خواب مشکل دیگری است که بسیاری از افراد مبتلا به ADHD با آن مواجه هستند. یک اثر مثبت بالقوه مصرف کلونیدین این است که می تواند به بهبود خواب کمک کند. در واقع، برخی از پزشکان برای کمک به خواب، دوز پایینی از کلونیدین را تجویز می کنند (این به معنای استفاده از یک داروی مورد تایید FDA برای استفاده غیرمجاز است).
اعتیادآور نیست : در حالی که ممکن است از داروهای محرک سنتی اجتناب شود زیرا می توانند عادت ساز باشند، کلونیدین به عنوان اعتیادآور در نظر گرفته نمی شود.
فشار خون را کاهش می دهد : اگر اختلال بیش فعالی و فشار خون بالا دارید، کلونیدین ممکن است انتخاب خوبی برای شما باشد زیرا به کاهش فشار خون شما نیز کمک می کند.
می تواند اختلالات تیک را درمان کند : اگر هم سندرم تورت یا یک اختلال تیک دیگر و ADHD دارید ، کلونیدین می تواند به علائم هر دو کمک کند.
معایب
کلونیدین برای همه مناسب نیست. اگر قصد مصرف کلونیدین را دارید، مضراتی دارد که باید بدانید.
به همه موارد ADHD کمک نمی کند : کلونیدین به بیش فعالی، تکانشگری، پرخاشگری، برانگیختگی بیش از حد و مشکلات خواب کمک می کند. با این حال، مشخص نشده است که برای علائم بی توجهی ADHD مفید باشد.
تحقیقات اندکی در مورد بزرگسالان مبتلا به ADHD : مطالعات نشان داده اند که کلونیدین می تواند به علائم ADHD در کودکان و نوجوانان کمک کند، اما کلونیدین معمولاً برای ADHD بزرگسالان تجویز نمی شود . این می تواند به این دلیل باشد که علائمی که کلونیدین بیشترین کمک را به آنها می کند، مانند پرخاشگری، بیش فعالی و تکانشگری، اغلب در بزرگسالی کاهش می یابد.
موثرتر از محرک ها نمی باشد : کلونیدین به اندازه داروهای محرک برای درمان علائم ADHD موثر نیست. با این حال، اثرات آن به اندازه کافی قابل توجه است که FDA استفاده از آن را برای ADHD تأیید کند.
دارو های بیش فعالی بزرگسالان
ممکن است باعث مه مغزی شود : برخی افراد به جای افزایش توانایی تمرکز، متوجه می شوند که کلونیدین تمرکز آنها را کاهش می دهد یا باعث مه مغزی می شود. مشکلات توانایی تمرکز می تواند موقتی باشد زیرا بدن شما با کلونیدین سازگار می شود. با این حال، برخی افراد متوجه می شوند که این مشکل همچنان ادامه دارد.
ممکن است باعث خواب‌آلودگی شود : در حالی که کلونیدین می‌تواند به مشکلات خواب شبانه کمک کند، برخی از افرادی که کلونیدین مصرف می‌کنند نیز در طول روز احساس خستگی یا آرام‌بخشی می‌کنند. این می تواند تأثیرات منفی بر عملکرد مدرسه یا کار داشته باشد. گاهی اوقات خواب آلودگی با گذشت زمان کاهش می یابد. این یک عارضه جانبی مهم است که باید با پزشک خود در میان بگذارید، زیرا در صورت رانندگی با وسیله نقلیه یا کار با ماشین آلات، پتانسیل خطرناکی دارد .
ممکن است باعث اختلال نعوظ (ED) شود : یک اشکال برای مردانی که کلونیدین مصرف می کنند ED است. حتی اگر ممکن است از صحبت با پزشک خود در مورد ED خجالت بکشید، آنها متوجه خواهند شد که این یک عارضه جانبی احتمالی است و می خواهند به شما در حل مشکل کمک کنند.
اشکال و دوز
هنگامی که کلونیدین برای اولین بار تجویز می شود، معمولاً در کمترین دوز است. این ممکن است 0.05 تا 0.1 میلی گرم (میلی گرم) برای شروع باشد. پزشک به تدریج دوز را افزایش می دهد تا زمانی که دوز موثر (درمانی) پیدا شود. قرص های کلونیدین در دوزهای 0.1، 0.2 و 0.3 میلی گرم عرضه می شوند. کلونیدین طولانی اثر نسخه توسعه یافته است و در 0.1 میلی گرم در دسترس است.
کلونیدین به صورت چسب نیز موجود است که هفت روز طول می کشد. اگر مصرف دارو را فراموش می کنید یا بلعیدن قرص را دوست ندارید، گزینه خوبی هستند.
هنگامی که دوز درمانی با استفاده از قرص ها پیدا شد، استفاده از چسب کلونیدین یک گزینه است. ممکن است چند هفته طول بکشد تا اثرات کامل کلونیدین بر علائم اختلال بیش فعالی مشاهده شود، اما ممکن است کمی بهبود را زودتر مشاهده کنید.
عوارض جانبی کلونیدین
این عوارض جانبی اغلب پس از مدتی مصرف دارو از بین می روند، اما اگر این کار را نکردند یا آزاردهنده بودند، با پزشک خود مشورت کنید:
- مشکلات رفتاری
- یبوست
- سرگیجه
- دهان خشک
- اختلال در نعوظ
- خستگی
- سردرد
- تحریک پذیری
- فشار خون پایین
- حالت تهوع
- درد بالای شکم
- استفراغ
عوارض جانبی نادر اما جدی
اگر این یا هر گونه عوارض جانبی غیر معمول یا مداوم دیگری را تجربه کردید، در اسرع وقت با پزشک خود تماس بگیرید:
- دشواری در تنفس
- توهمات
- کندوها
- گرفتگی صدا
- ضربان قلب نامنظم
- کهیر
- ضربان قلب آهسته
- تورم در هر نقطه از بدن
اقدامات احتیاطی هنگام مصرف کلونیدین
اگر سابقه فشار خون پایین دارید، ممکن است هنگام مصرف کلونیدین احساس سرگیجه، سبکی سر و حالت تهوع داشته باشید.
بسیاری از مردم فراموش می کنند که داروهای خود را مصرف کنند. اگر یک دوز کلونیدین را فراموش کردید، دوز دوز مصرف نکنید زیرا می تواند فشار خون شما را بیش از حد کاهش دهد.
مهم است که مصرف کلونیدین را ناگهانی قطع نکنید، زیرا ممکن است باعث افزایش مجدد فشار خون شود. در عوض، دوز شما باید به تدریج کاهش یابد. پزشک شما می تواند در مورد بهترین برنامه کاهشی به شما توصیه کند.
کلونیدین ممکن است برای نوزاد متولد نشده ایمن نباشد و می تواند در شیر مادر ترشح شود. مطالعات حیوانی همچنین نشان داده است که کلونیدین ممکن است باروری را در ماده ها و نرها مختل کند. اگر باردار هستید، شیر می دهید یا قصد بارداری دارید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا مزایا و معایب ادامه مصرف دارو را بسنجید.