در حالی که کابوس ها برای هیچ کس سرگرم کننده نیستند، زمانی که به طور مکرر روی کودکان تأثیر می گذارند، می تواند به خصوص ترسناک باشد. ممکن است از سکون شب، کودک ناگهان شروع به جیغ زدن و گریه کند. در ابتدا، دلداری دادن به کودک و آرام کردن او برای بازگشت به خواب دشوار است. چرا کابوس ها اتفاق می افتد؟ کابوس دیدن یعنی چه؟ آیا این نشان می دهد که مشکلی برای کودک وجود دارد یا اتفاق بدی رخ داده است؟ علائم، علل شایع و موثرترین درمان‌های کابوس‌های شبانه به راحتی قابل شناسایی هستند. اگر ما به عنوان والدین بتوانیم وقوع کابوس های شبانه در کودکان، از جمله شناسایی علل بالقوه را درک کنیم، همه ما می‌توانیم کمی بهتر بخوابیم. بیا یک نگاهی بیندازیم.
بررسی اجمالی
کابوس‌ها شبیه رویاها هستند، زیرا حاوی فعالیت‌هایی هستند که به وضوح تصور می‌شوند در طول خواب، اغلب با یک تجربه هیجانی یا حافظه شدید، اما وقتی به یاد می‌آیند ناراحت‌کننده هستند. کابوس ها در دوران کودکی شروع می شوند و تصور می شود که آنها بخشی از توانایی ما برای ایجاد پاسخ های ترس مناسب به تهدیدات دنیای واقعی هستند.
کابوس ها معمولاً توسط شخصی که آنها را تجربه می کند، حداقل تا حدودی به یاد می آورد. این در مورد کودکان نیز صادق است، که اغلب می توانند جزئیات ترسناک را توصیف کنند. اگر کودک در خواب باقی بماند و به سؤالات پاسخ مناسبی ندهد، با یادآوری اندکی از رویداد صبح روز بعد، در عوض احتمالاً نشان دهنده وحشت خواب است .
کابوس در کودکان چقدر شایع است؟
کابوس های شبانه در میان کودکان بسیار رایج است، به‌ویژه در سنین 6 تا 10 سال. اکثر کابوس‌ها در نیمه دوم شب رخ می‌دهند، زمانی که خواب با حرکات سریع چشم (REM) افزایش می‌یابد ، که اغلب با تصاویر واضح رویا همراه است. . در مقابل، وحشت خواب معمولاً در یک سوم اول شب رخ می دهد و از خواب با موج آهسته ناشی می شود. بیشتر بزرگسالان می توانند به یاد بیاورند که حداقل گاه به گاه رویاهای ناراحت کننده ای دیده اند. حتی ممکن است غیرعادی به نظر برسد اگر یک بزرگسال حداقل در مقطعی از زندگی هرگز به یاد نداشته باشد که یک کابوس دیده است.
علل
کابوس ها توسط بخش هایی از مغز که مسئول خواب REM هستند تولید می شوند. اینها شامل حوزه های مهم در حافظه و پردازش تجربیات عاطفی، عناصر کلیدی کابوس می باشد. مناطقی که در طول خواب REM فعال هستند عبارتند از آمیگدال، شکنج پاراهیپوکامپ و شکنج سینگولیت قدامی. این رویاهای واضح می توانند بسیار واقعی به نظر برسند، و به همین دلیل است که تأثیرات آن به ویژه برای کودکانی که ممکن است به طور کامل متوجه نباشند چیست، ناراحت کننده است.
اگرچه اکثر کابوس های کودکان بخشی طبیعی از رشد است، اما گاهی اوقات می‌تواند دلایل بالقوه دیگری نیز داشته باشد. این شامل:
- داروها
- تشنج
- پاراسومنیاهای غیر REM (ترور خواب)
- تنفس اختلال در خواب (یعنی آپنه خواب )
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
آپنه خواب احتمالا مهم ترین علت بالقوه برای شناسایی است. کودکان مبتلا به آپنه خواب اغلب خروپف، شب ادراری و دندان قروچه را تجربه می کنند. آنها ممکن است خواب ناآرام و عرق کرده همراه با تنفس دهانی داشته باشند. در طول روز، کودکان مبتلا به آپنه خواب ممکن است مشکلات توجه، رفتار و رشد داشته باشند. درمان‌ها می‌توانند به معکوس کردن این علائم، از جمله رفع کابوس‌ها کمک کنند.
در نهایت، اگر نگران این هستید که کابوس های خواب فرزندتان خواب او را مختل می کند، باید با پزشک اطفال خود در مورد نیاز به ارزیابی و درمان بیشتر صحبت کنید. اگر کابوس‌ها مکرر باشند و در طول روز منجر به اضطراب شوند، به ویژه ترس از خوابیدن، این ممکن است بسیار مهم باشد.
به طور کلی درمان کابوس ها معمولاً ضروری نیست. اکثر آنها بدون هیچ مداخله ای به مرور زمان برطرف می شوند. اگر آنها به خصوص ناراحت کننده هستند، استفاده از تمرین درمانی رویا می تواند مفید باشد. ممکن است به ندرت از داروهایی مانند پرازوسین استفاده شود. اگر یک علت زمینه‌ای مانند آپنه خواب شناسایی شود، درمان باید بر روی این محرک باشد.