بنزودیازپین ها دسته ای از داروها هستند که روی سیستم عصبی مرکزی اثر می گذارند . در حالی که از بنزودیازپین ها معمولا برای درمان اضطراب، اختلال هراس و تشنج استفاده می شود، از دهه 1970 در درمان بیخوابی استفاده می شود . استفاده طولانی مدت برای این اختلال خواب دیگر توصیه نمی شود، اما با توجه به پتانسیل اعتیادآور بودن داروها.
داروهای رایج در این دسته که اغلب به طور تصادفی به “بنزوس” گفته می شود، شامل والیوم (دیازپام)، زاناکس (آلپرازولام)، لورازپام و کلونازپام است. کوازپام، فلورازپام، تریازولام، استازولام، تمازپام از بنزودیازپین هایی هستند که برای درمان کوتاه مدت بیخوابی تایید شده اند.
بنزودیازپین ها چگونه در درمان بیخوابی اثر می کنند؟
بنزودیازپین ها با اتصال به گیرنده های گاما آمینوبوتیریک اسید-A (GABA-A) در مغز، اضطراب را کاهش داده و خواب آرام را تقویت می کنند.
GABA یک انتقال دهنده عصبی، یک پیام رسان شیمیایی است که بین نورون ها حرکت می کند. هنگامی که این داروها به گیرنده‌های GABA متصل می‌شوند، سیستم عصبی را آرام می‌کنند، باعث آرام‌بخشی، آرامش عضلات و کمک به کاهش بیخوابی می‌شوند.
عوارض جانبی
بنزودیازپین‌ها باعث خستگی، مه‌آلودگی ذهنی و تغییر در کنترل حرکتی می‌شوند که می‌تواند تا صبح بعد از مصرف ادامه داشته باشد. این می تواند ایمنی رانندگی، عملکرد شغلی و تصمیم گیری را تحت تاثیر قرار دهد. مهم است که مطمئن شوید اگر صبح مجبور به رانندگی هستید، دارو را در اواخر عصر مصرف نکنید.
سایر عوارض جانبی رایج عبارتند از: سرگیجه، فراموشی، و مشکل در تفکر یا استدلال. اگر این عوارض جانبی آزاردهنده هستند، با پزشک خود صحبت کنید زیرا می توان از داروهای دیگر استفاده کرد.
هشدارها و اقدامات احتیاطی
دارویی را که برایتان تجویز شده دقیقاً طبق دستور مصرف کنید. هرگز دوز یا فرکانس را بدون تأیید پزشک خود افزایش ندهید.
بنزودیازپین ها را نباید با الکل یا سایر داروهای آرام بخش مصرف کرد. به ویژه، بنزودیازپین ها را با مواد افیونی که معمولاً در داروهای مسکن تجویزی و شربت های سرفه یافت می شوند، ترکیب نکنید. مصرف بنزو با مواد افیونی می تواند عوارض جانبی جدی داشته باشد، از جمله تنفس کند یا دشوار و حتی مرگ.
مصرف بنزودیازپین ها به صورت شبانه ممکن است باعث اعتیاد فیزیکی یا روانی شود. استفاده طولانی مدت روزانه از بنزو توصیه نمی شود.
قطع ناگهانی بنزودیازپین ها پس از یک دوره مصرف روزانه می تواند منجر به تشنج و سایر ترک های فیزیکی شود. قطع دارو باید تحت مراقبت یک پزشک انجام شود، که معمولاً برنامه ای را برای شما ایجاد می کند تا با خیال راحت دارو را کاهش دهید.
بیشتر بخوانید: قطع قرص های خواب آور و بی خوابی برگشتی
موارد منع مصرف
بنزودیازپین ها نباید برای درمان بیخوابی تحت شرایط خاص استفاده شوند. به عنوان مثال، زنان باردار نباید از این دارو استفاده کنند مگر اینکه توسط متخصص زنان و زایمان تایید شده باشد.
داروهای بنزودیازپین باید با احتیاط توسط افراد استفاده شود:
- کسانی که افسردگی دارند
- با سابقه مصرف الکل، تنباکو یا مواد مخدر
- افراد مسن
- با اختلال تنفس، کبد یا عملکرد کلیه
سخن پایانی
مشکل در خوابیدن می تواند تأثیر منفی بر زندگی روزمره و سلامت روان شما داشته باشد. در حالی که بنزودیازپین ها می توانند یک درمان موثر برای بی خوابی های گاه به گاه باشند ، اما مصرف طولانی مدت روزانه می تواند باعث وابستگی فیزیکی شود، و شما را در معرض خطر ترک های شدید و تهدید کننده زندگی پس از قطع مصرف قرار دهد.
اگر در حال حاضر بنزوها را برای خواب مصرف می کنید، با پزشک خود در مورد قطع ایمن مصرف آنها و تغییر به سایر داروهای غیر بنزودیازپین برای بی خوابی که ممکن است برای استفاده طولانی مدت ایمن تر باشند، صحبت کنید. علاوه بر این، درمان شناختی-رفتاری در درمان بی خوابی موثر بوده است.
بیشتر بخوانید: ترک کلونازپام چقدر طول می کشد؟