هرکسی که حمله پانیک را تجربه کرده است ، از نزدیک می‌داند که این فرآیند چه احساسی از ترس و ناراحتی ایجاد می‌کند.حملات پانیک علل مختلفی دارد.
این کمکی نمی کند که حملات پانیک گاهی اوقات بدون هیچ گونه هشدار یا محرکی ظاهر شوند که به عنوان “حمله پانیک غیرمنتظره” شناخته می شود. در مواقع دیگر، مواردی از حملات پانیک ممکن است پیش‌بینی شود، که به عنوان «حمله پانیک مورد انتظار» شناخته می‌شود. این حملات معمولاً در موقعیت‌های تحریک‌کننده مانند نزدیکی به یک حیوان ترسناک یا یک موقعیت اضطراری کاری وحشتناک رخ می‌دهند.
صرف نظر از شرایطی که حملات پانیک از آن ناشی می شود، این حملات می تواند زندگی روزمره، اجتماعی و حتی کاری را به طور جدی مختل کند. در این راهنما، آنچه ممکن است از علل حملات پانیک باشد، راه‌های تشخیص علائم این اختلال و همچنین روش‌های درمانی احتمالی برای این بیماری را بررسی می‌کنیم.
علائم حملات پانیک
علیرغم اینکه حملات پانیک، واقعاً وحشتناکند – هراسی که در هنگام غیبت از اتوبوس به مدرسه احساس می‌کنید، یا متوجه می‌شوید که کیف پولتان در حین صرف غذا به خانه بازگشته است، به‌طور خودکار به حمله پانیک تبدیل نمی‌شود.
حمله پانیک به عنوان یک احساس شدید ترس یا ناراحتی توصیف می شود که ممکن است بدون هیچ دلیل شناخته شده ای برای خطر رخ دهد. این حملات می تواند هر فردی از کودکان و نوجوانان تا بزرگسالان را تحت تاثیر قرار دهد. با این حال، صرف نظر از اینکه چه کسی دچار ترس فلج کننده حمله می شود، این احساسات معمولاً بیش از چند دقیقه طول نمی کشد.
در این بازه زمانی، راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات سلامت روان (DSM) اشاره می کند که علائم زیر ممکن است مشاهده شود:
- تپش قلب یا تند شدن ضربان قلب
- تعریق
- لرزش
- احساس خفگی
- تنگی نفس
- درد قفسه سینه
- حالت تهوع
- سبکی سر یا سرگیجه
- احساس جدا شدن از خود
- ترس از “دیوانه شدن”
- لرز یا گرگرفتگی
- ترس از مردن
با وجود احساس شدید و نگرانی، علائم حمله پانیک معمولاً پس از چند دقیقه از بین می‌رود. با این حال، مواردی وجود دارد که حملات پانیک ممکن است چندین بار در روز یا به ندرت به اندازه چند حمله در سال رخ دهد.
قابل درک است که این علائم – به خصوص زمانی که غیرمنتظره باشند، می توانند باعث ترس دائمی از حملات تکرار شوند و منجر به اختلال هراس شوند .
حملات پانیک همچنین معمولاً با شرایطی مانند اختلال وسواس فکری-اجباری ، فوبیای اجتماعی ، افسردگی و اضطراب تجربه می شوند .
علل حملات پانیک
علیرغم اینکه یک اتفاق نسبتاً رایج است – تخمین زده می شود 4.7٪ از بزرگسالان ایالات متحده در مقطعی از زندگی خود حمله پانیک را تجربه می کنند – علل دقیق حملات پانیک ناشناخته باقی مانده است.
با این حال موارد زیر دلایل مشکوک این حملات هستند:
سابقه خانوادگی
وقتی فردی حملات پانیک را تجربه می کند، این احتمال وجود دارد که این بیماری را از اعضای قبلی خانواده به ارث برده باشد. اگر یکی از اعضای خانواده با این اختلال زندگی کند، اعضای درجه یک خانواده در معرض 40 درصد خطر ابتلا به اختلال پانیک هستند.
این فرد ممکن است یک سیستم عصبی مرکزی حساس در مرکز آمیگدال داشته باشد. آمیگدال بخشی از مغز است که مسئول پردازش ترس و تعاملات تهدیدآمیز است.
بخش‌های دیگر مغز نیز ممکن است در ایجاد این عارضه نقش داشته باشند، همچنین برخی از عوامل مزاجی و محیطی.
عدم تعادل شیمیایی
در بحبوحه حمله پانیک، اتفاقات زیادی می افتد – دست ها می لرزند، عرق می کند و ترس شدید همه را فرا می گیرد. در حالی که این اتفاق می افتد، بدن تغییرات شیمیایی را تجربه می کند که منجر به آن واکنش می شود.
پیشنهادی وجود دارد که ناهنجاری در موارد زیر می تواند منجر به ایجاد یک اختلال هراس شود: گاما آمینوبوتیریک اسید ، کورتیزول ، که در غیر این صورت به عنوان یکی از هورمون های استرس بدن شناخته می شود، و سروتونین .
ترومای دوران کودکی
هنگامی که یک کودک موقعیت ناراحت کننده ای مانند تصادف، قلدری، آزار فیزیکی یا یک بلای طبیعی را تجربه می کند، این می تواند عواقب منفی برای بهزیستی داشته باشد.
علاوه بر شرایطی مانند اختلال استرس پس از سانحه، ممکن است کودک در بزرگسالی در معرض خطر ابتلا به اختلال پانیک نیز باشد.
گوش به زنگی
در برخی موارد، تجربه یک حمله پانیک ممکن است اثر دومینویی داشته باشد که حتی علائم هراس بیشتری را ایجاد کند.
این به این دلیل است که احساسات مرتبط با حمله پانیک: درد قفسه سینه، تنگی نفس، تپش قلب می تواند باعث شود که بیمار فکر کند چیز وحشتناک تری در خطر است.
هنگامی که فرد شروع به تجربه علائم وحشت می کند، این منجر به افزایش توجه به احساسات بدنی، افزایش برانگیختگی سیستم مبارزه و گریز می شود. سپس سیستم مبارزه و پرواز اضطراب را بیشتر می کند که ممکن است منجر به حمله پانیک شود.
درمان
همانطور که هر کسی که یک حمله پانیک را تجربه کرده است تأیید می کند، حملات پانیک به قدری وحشتناک هستند که نمی توان آنها را نادیده گرفت یا تحمل کرد.
برای کنترل این حملات، اقدامات روانشناختی و دارویی قابل اعتمادی وجود دارد که قادر به درمان و مدیریت این وضعیت هستند. آنها عبارتند از:
درمان
درمان شناختی-رفتاری (CBT) یک اقدام بسیار توصیه شده برای کنترل حملات پانیک است.
یکی از تکنیک هایی که معمولا در این فرآیند استفاده می شود، مواجهه درمانی است . این معیار ممکن است زمانی استفاده شود که محرک خاصی برای هراس وجود داشته باشد.
مواجهه درمانی همچنین ممکن است پاسخ های داخلی به حملات پانیک، مانند افزایش ضربان قلب و سرگیجه را مدیریت کند.
CBT همچنین برای مدیریت برخی از شرایط همزمان که ممکن است با حملات پانیک مانند افسردگی و OCD همراه باشد، توصیه می شود.
آموزش تنفس
گاهی اوقات از تمرینات تنفسی برای مدیریت علائم حملات پانیک نیز استفاده می شود.
این تمرینات به بیماران می آموزد که چگونه آهسته تر، عمیق تر و با سرعت منظم نفس بکشند تا حملات پانیک را مدیریت کنند.
تمرینات تنفسی برای مهار تهویه بیش از حد ناشی از حملات پانیک در نظر گرفته شده است. با این حال، در حالی که به طور عمومی مورد استفاده قرار می گیرد، اثربخشی آن همچنان تحت مطالعه است.
دارو
دو داروی رایج برای درمان حملات پانیک، داروهای ضد افسردگی و بنزودیازپین ها هستند.
در حالی که بنزودیازپین‌ها آرام‌بخش‌هایی هستند که به سرعت در هنگام وحشت مؤثر هستند، تجویزکنندگان توصیه می‌کنند که احتیاط کنند زیرا ممکن است پس از مصرف، وابستگی، خواب‌آلودگی و اختلال شناختی ایجاد شود.
معمولاً، مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین یا SSRI – نوعی داروی ضد افسردگی – معمولاً اولین خط درمانی برای مدیریت حملات پانیک هستند.
SSRI ها به بهبود خلق کمک می کنند و برای بهبود سطح سروتونین در مغز مفید هستند.
داروهایی برای درمان اختلال پانیک
سخن پایانی
حملات پانیک در لیست احساسات ناخوشایند بدن در رتبه بالایی قرار دارند. علاوه بر لرزش، تعریق و تپش قلب، این وضعیت می تواند آنقدر ناراحت کننده باشد که منجر به ترس از مرگ قریب الوقوع شود.
در حالی که منشأ این وضعیت نامشخص است، مدیریت حملات پانیک مطمئن تر است. برای اقدامات مناسب و اقدامات درمانی برای درمان این حملات با یک متخصص تماس بگیرید.