کاهش میل جنسی در مردان می تواند باعث تنش در یک رابطه شود و شک و احساس گناه را در مردان آسیب دیده و همسران آنها تقویت کند. با این حال، در صورت شناسایی علت زمینه ای، میل جنسی پایین اغلب با موفقیت قابل درمان است.
میل جنسی کم چیست؟
میل جنسی پایین کاهش میل جنسی است که می تواند با فعالیت جنسی تداخل داشته باشد. کاهش میل جنسی در مردان نباید با اختلال نعوظ (ED) اشتباه گرفته شود، اگرچه این دو حالت می توانند همزمان وجود داشته باشند.
برای زوج ها ضروری است که در عین شناسایی علل احتمالی، صادقانه با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. درمان‌ها می‌تواند متفاوت باشد و ممکن است شامل روان‌درمانی، جایگزینی هورمون، تغییر سبک زندگی و/یا تنظیم داروها باشد.
علل کاهش میل جنسی در مردان
میل جنسی پایین می تواند توسط یک عامل ایجاد شود، اما اغلب به ترکیبی از چندین عامل مربوط می شود. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سطح تستوسترون پایین
- داروها
- افسردگی
- بیماری مزمن
- استرس
لیبیدو چیست؟
میل جنسی تمایل فرد به رابطه جنسی است. این تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله رفتارهای آموخته شده، هورمون ها و عملکرد مغز قرار دارد. سن، داروها، نوسانات سطوح هورمونی و بیماری همگی می توانند بر میل جنسی افراد تأثیر بگذارند.
تستوسترون پایین
تستوسترون یک هورمون جنسی مهم است. مسئول خصوصیات فیزیکی معمول مردانه، مانند موهای صورت و ماهیچه های بدن است. این هورمون همچنین به حفظ میل جنسی و تولید اسپرم کمک می کند.
سطح تستوسترون در دوران نوجوانی و اوایل بزرگسالی به اوج خود می رسد و با افزایش سن کاهش می یابد – حدود 1٪ تا 2٪ در سال از حدود 30 سالگی کاهش می یابد . اگر سطح تستوسترون به زیر یک نقطه خاص کاهش یابد، ممکن است تستوسترون پایین (هیپوگنادیسم) داشته باشید.
انجمن اورولوژی آمریکا (AUA) تستوسترون پایین را کمتر از 300 نانوگرم (ng) هورمون در هر دسی لیتر (dl) خون تعریف می کند.
تسترون پایین در مردان مسن شایع است، اما می تواند در مردان جوان نیز رخ دهد. برای مردان جوان، کاهش سطح تستوسترون می تواند ناشی از بیماری های مزمن مانند فشار خون بالا، دیابت نوع 2 و بیماری قلبی باشد.
برخلاف تصور رایج، سطح پایین تستوسترون به ندرت منجر به اختلال نعوظ می شود. اما تستوسترون پایین می تواند از راه های دیگری با رابطه جنسی تداخل داشته باشد. برخی از مردان با تستوسترون پایین کاهش میل جنسی را تجربه می کنند، در حالی که برخی دیگر به طور کامل علاقه خود را به رابطه جنسی از دست می دهند.
علائم دیگر این حالت عبارتند از:
- ریزش موی بدن و صورت
- افسردگی
- خستگی
- کاهش تون عضلانی
رایج ترین درمان برای کاهش تستوسترون، درمان جایگزینی تستوسترون (TRT) است. اگرچه TRT موثر است، اما می‌تواند با خطرات بالقوه همراه باشد. برخی از این موارد عبارتند از آکنه، لخته شدن خون، رشد پروستات و بدتر شدن آپنه خواب. علاوه بر این، TRT ممکن است برخی از مردان مسن را در معرض افزایش خطر مشکلات قلبی قرار دهد.
اگر شک دارید سطح تستوسترون شما پایین است، نگرانی های خود را با یک پزشک در میان بگذارید. تشخیص هیپوگنادیسم تنها پس از بررسی سطح تستوسترون در دو نوبت جداگانه انجام می شود.
عوارض جانبی داروها
برخی از داروها ممکن است باعث کاهش میل جنسی در مردان شوند. اینها ممکن است شامل کل دسته داروها باشد که می توانند به درجات مختلف بر میل جنسی مردان تأثیر بگذارند. مقصران رایج عبارتند از:
- داروهای ضد تشنج
- داروهای ضد افسردگی
- داروهای ضد روان پریشی
- مسدود کننده های بتا
- بنزودیازپین ها
- استاتین ها (دسته ای از داروهای کاهنده چربی خون مانند لواستاتین، سیمواستاتین، آتوروواستاتین و …)
حتی داروهای بدون نسخه مانند سایمتیدین در صورت مصرف طولانی مدت می توانند باعث ایجاد مشکل شوند.
قطع یا تغییر داروی مشکوک ممکن است وضعیت را معکوس کند، اگرچه این همیشه با برخی داروهای مزمن امکان پذیر نیست. تنظیم دوز نیز ممکن است کمک کند. مثل همیشه، بدون مشورت با پزشک خود، دارو یا دوز را تغییر ندهید.
خلاصه
گاهی اوقات میل جنسی پایین در مردان می تواند از عوارض جانبی برخی داروها باشد. صحبت با پزشک می تواند به شما کمک کند تا در مورد اقداماتی که می توانید برای رفع این نگرانی بردارید بیشتر بدانید.
افسردگی
افسردگی و میل جنسی کم ممکن است دست به دست هم بدهند. اختلال افسردگی نه تنها می تواند باعث کاهش میل جنسی شود، بلکه ممکن است پیامد آن نیز باشد و شرایط سخت را بدتر کند. علاوه بر این، در حالی که داروهای ضد افسردگی می توانند به طور موثر افسردگی را درمان کنند، می توانند مشکلات مربوط به میل جنسی را تشدید کنند.
اگر در حال حاضر یک داروی ضد افسردگی مصرف می کنید و میل جنسی کمتری دارید، ممکن است بخواهید با پزشک خود در مورد کاهش دوز خود صحبت کنید. تغییر به یک داروی مختلف، مانند بوپروپیون یا Remeron (میرتازاپین) نیز ممکن است کمک کند. فقط به خاطر داشته باشید که از بین رفتن این عارضه ممکن است زمان ببرد.
اگر افسرده هستید، مهم است که میل جنسی خود را با پزشک خود در میان بگذارید و در مورد اینکه چگونه داروها ممکن است بر میل جنسی شما تأثیر بگذارند، صحبت کنید.
بیماری مزمن
سطوح بالای درد و خستگی ناشی از بیماری مزمن می تواند بر میل جنسی تأثیر بگذارد. این می تواند به ویژه برای این بیماری ها و شرایط مزمن صادق باشد:
- آرتروز
- سرطان
- سندرم خستگی مزمن
- دیابت
- فیبرومیالژیا
- بیماری قلبی
- نارسایی کلیه
وقتی صحبت از بیماری مزمن و از دست دادن عملکرد جنسی می شود، به ندرت خط مستقیمی بین علت و درمان وجود دارد. از یک طرف، بیماری مزمن با افزایش خطر افسردگی مرتبط است. از سوی دیگر، می تواند مستقیماً با عملکردهای هورمونی، عصبی یا عروقی مرکزی در میل جنسی مردان تداخل ایجاد کند.
علاوه بر این، داروهای مورد استفاده برای درمان بیماری مزمن (مانند شیمی درمانی یا داروهای قلبی عروقی) ممکن است مستقیماً میل جنسی مردان را مختل کند. به این ترتیب، تعیین دقیق علت از دست دادن میل جنسی و یافتن راه حل دشوار است. در برخی موارد ممکن است به چندین پزشک نیاز باشد.
خلاصه
شرایط سلامت مزمن می تواند به دلایل مختلفی منجر به کاهش میل جنسی در مردان شود. برخی شرایط ممکن است مستقیماً بر میل جنسی تأثیر بگذارد. برخی داروها برای درمان شرایط سلامتی می توانند میل جنسی را کاهش دهند. ماهیت مزمن این بیماری همچنین می تواند به استرس و افسردگی کمک کند، که می تواند بر تمایل فرد به رابطه جنسی نیز تأثیر بگذارد.
استرس و اختلالات خواب
در حالی که استرس می تواند علاقه جنسی را با حواس پرتی مختل کند، تأثیر آن بر میل جنسی موذیانه تر است. استرس باعث تولید کورتیزول می شود، هورمونی که مانند سیستم هشدار داخلی عمل می کند. کورتیزول نه تنها باعث انقباض رگ‌های خونی می‌شود، بلکه به ED کمک می‌کند. همچنین می تواند باعث کاهش شدید تستوسترون شود.
استرس همچنین با بی خوابی و سایر ناهنجاری های خواب مرتبط است، که می تواند خطر خستگی را افزایش دهد و علاقه شما را به رابطه جنسی کاهش دهد.
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد افزایش سطح کورتیزول ممکن است خطر آپنه انسدادی خواب (OSA) را افزایش دهد، وضعیتی که با کاهش تستوسترون در طول روز از 10٪ تا 15٪ مرتبط است.
درمان ها به مسئله خواب خاص بستگی دارد و ممکن است شامل تکنیک های مدیریت استرس و بهبود بهداشت خواب برای بی خوابی و استفاده از فشار مثبت راه هوایی برای درمان OSA باشد.
اگر استرس با اختلال اضطراب همراه باشد، ممکن است نیاز به دارو باشد. اما این می تواند چالش برانگیز باشد، زیرا برخی از داروهای ضد اضطراب می توانند میل جنسی را حتی بیشتر کاهش دهند.
عوامل مربوط به سبک زندگی
چندین عامل سبک زندگی ممکن است به طور قابل توجهی در کاهش میل جنسی در مردان نقش داشته باشد. اینها معمولاً با تغییر یا توقف رفتار به آسانی برطرف می شوند.
- مصرف الکل و مواد مخدر : نوشیدن بیش از حد یا مزمن الکل می تواند منجر به کاهش سطح تستوسترون شود .
- ورزش بیش از حد (یا خیلی کم) : ورزش مکرر و با شدت بالا با کاهش میل جنسی مرتبط است. ورزش کم نیز می تواند منجر به کاهش میل جنسی شود.
- چاقی : اضافه وزن مستقیماً متابولیسم و عملکرد هورمون ها را مختل می کند و در نتیجه به طور قابل توجهی کاهش تستوسترون تام و آزاد را به همراه دارد. ورزش و کاهش وزن سطح خلق و انرژی را افزایش می دهد و عملکرد جنسی و تصویر خود را بهبود می بخشد.
- سیگار کشیدن : طبق یک مطالعه در سال 2012 از دانشگاه تگزاس آستین، این به طور مستقیم خطر ابتلا به ED را افزایش می دهد و به طور غیرمستقیم برانگیختگی جنسی را مختل می کند.
در حالی که اثرات مضر این رفتارها واضح است، هرگز عاقلانه نیست که میل جنسی کم را بر روی یک عامل سبک زندگی بدون مشورت با پزشک برای بررسی همه علل احتمالی دیگر، ثابت کنیم.
خلاصه
عوامل سبک زندگی از جمله مصرف مواد، سبک زندگی کم تحرک، ورزش شدید، چاقی و سیگار کشیدن می تواند به کاهش میل جنسی در مردان کمک کند.
چگونه میل جنسی کم را بهبود بخشیم
بهبود میل جنسی معمولاً با شناسایی علت اصلی شروع می شود. برای مثال، اگر تا حد زیادی با استرس مرتبط باشد، یافتن راه‌هایی برای آرامش و کاهش استرس می‌تواند به افزایش میل جنسی کمک کند.
در برخی موارد، ایجاد برخی تغییرات در سبک زندگی ممکن است به تقویت میل جنسی کمک کند. اقداماتی که می توانید به تنهایی انجام دهید عبارتند از:
- انجام فعالیت بدنی منظم
- داشتن یک رژیم غذایی سالم و مغذی
- حفظ وزن سالم
- داشتن خواب کافی
اگر میل جنسی کم با نگرانی های روانشناختی مانند اضطراب یا افسردگی مرتبط است، یا به دلیل مشکلاتی در رابطه شما ایجاد می شود، با یک متخصص سلامت روان صحبت کنید. درمان های موثری در دسترس هستند که می توانند سلامت روانی شما را بهبود بخشند. مشاوره روابط نیز ممکن است مفید باشد.
خلاصه
میل جنسی پایین در مردان می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. برخی از رایج ترین عواملی که در کاهش میل جنسی نقش دارند عبارتند از تستوسترون پایین، عوارض جانبی دارو، افسردگی، بیماری مزمن، استرس، مشکلات خواب و عوامل سبک زندگی.
در حالی که مشکلات میل جنسی می تواند استرس در روابط را تشدید کند، درمان هایی در دسترس هستند. اگر در مورد میل جنسی خود نگران هستید با پزشک خود صحبت کنید.
سخن پایانی
میل جنسی کم می تواند دلایل مختلف جسمی، عاطفی یا روانی داشته باشد. اگر میل جنسی پایین بر روابط شما تأثیر می گذارد، از سرزنش مستقیم خود یا همسرتان اجتناب کنید. در عوض، یک گفتگوی باز و صادقانه در مورد احساس خود داشته باشید.
اگر نگران میل جنسی کم خود هستید، با پزشک خود صحبت کنید. تغییراتی در شیوه زندگی وجود دارد که ممکن است روحیه شما را بیشتر کند . راه حل حتی ممکن است به سادگی تغییر دارویی باشد که مصرف می کنید.
در این میان سعی کنید به خود یادآوری کنید که از دست دادن میل جنسی با از دست دادن میل به صمیمیت یکسان نیست. حتی زمانی که با اختلال عملکرد جنسی دست و پنجه نرم می کنید، تمام تلاش خود را برای برقراری ارتباط عاطفی و فیزیکی انجام دهید. با انجام این کار، می توانید پیوند نزدیک تری ایجاد کنید و حتی ممکن است در نهایت رابطه خود را تقویت کنید.
سوالات متداول
علت کاهش میل جنسی در مردان چیست؟
مشکلات میل جنسی در مردان می تواند ناشی از استرس، تستوسترون پایین، مصرف مواد و بیماری های مزمن مانند دیابت و آرتریت باشد. افسردگی و همچنین برخی داروهای ضد افسردگی نیز می‌توانند به کاهش میل جنسی کمک کنند.
از چه سنی میل جنسی مردان کاهش می یابد؟
بین سنین 30 تا 40 سال، سطح تستوسترون هر سال تقریباً 1 درصد کاهش می یابد. برخی از مردان ممکن است در 30 سالگی متوجه کاهش میل جنسی خود شوند، اما کاهش میل جنسی معمولاً پس از 40 سالگی قابل توجه است.
آیا مردان می توانند میل جنسی خود را افزایش دهند؟
هنگامی که میل جنسی کم به کمبود تستوسترون مرتبط است، درمان جایگزین تستوسترون می تواند به تقویت میل جنسی کمک کند. راه های دیگر برای تقویت میل جنسی شامل مدیریت سطح استرس، خواب کافی، ورزش منظم و پیروی از یک رژیم غذایی مغذی است. ایجاد صمیمیت بیشتر و برقراری ارتباط با همسر نیز می تواند مفید باشد.