کاهش علاقه همسر به رابطه جنسی: چه باید کرد؟

تحقیقات نشان می‌دهد که رضایت جنسی نقشی اساسی در روابط سالم دارد. اما تعدادی از عوامل می‌توانند بر کیفیت زندگی جنسی زوج‌ها و همچنین میل جنسی فردی در طول یک رابطه تأثیر بگذارند. هر رابطه‌ای می‌تواند از طلسم‌های خشک عبور کند، زمانی که علاقه همسر شما ناگهان به رابطه جنسی کاهش می یابد.

ممکن است یک مشکل کوتاه مدت مربوط به استرس در محل کار یا مسائل دیگری باشد که حواس همسر شما را پرت نموده است. حتی معمولاً، یک برنامه ناگهانی و شلوغ – از امتحانات پایان سال گرفته تا مهلت کاری انجام دهید یا بمیرید – می تواند همسر شما را خسته و بی علاقه به چیزی بیش از خواب یا یک شب جلوی تلویزیون کند.

در حالی که طلسم‌های خشکی مانند این رایج هستند و معمولاً پس از تثبیت اوضاع به خودی خود برطرف می‌شوند، فقدان طولانی‌مدت و غیرقابل توضیح رابطه جنسی در یک رابطه می‌تواند برای رفاه عمومی هر دو طرف مضر باشد.

این نه تنها می تواند احساس سرخوردگی و شک به خود را تحریک کند، بلکه ممکن است شما را به این فکر وادار کند که آیا این اولین قدم شما به سوی ازدواج بدون جنسیت است یا خیر . این یک نگرانی کاملاً بی اساس نیست. تحقیقات نشان می دهد که میزان رابطه جنسی افراد در حال کاهش است.

بر اساس مطالعه موجود در Archives of Sexual Behavior ، بزرگسالان آمریکایی صرف نظر از جنسیت، نژاد یا وضعیت تاهل، رابطه جنسی کمتری دارند .

آیا طبیعی است که نخواهیم صمیمی باشیم؟

هیچ قانونی در مورد زمانی که یک طلسم خشک “خیلی طولانی” است وجود ندارد. بسیاری از آن به سن زوج، مدت زمانی که با هم بوده اند و الگوی جنسی معمول آنها بستگی دارد.

مهم است که تخمین‌های «متوسط» در مورد تعداد دفعات رابطه جنسی زوج‌ها را با آنچه برای شما و رابطه‌تان عادی است اشتباه نگیرید. هر فرد و زوجی متفاوت است و میل جنسی به طور طبیعی در طول زمان در نوسان است. نکته مهم این است که هر دوی شما از میزان و کیفیت رابطه جنسی که دارید راضی باشید.

در نهایت، اگر یک طلسم خشک باعث تنش قابل لمس در رابطه شود یا اعتماد یک یا هر دو زوج را تضعیف کند، باید اقدامات لازم انجام شود. و این می تواند مشکل ساز باشد.

مگر اینکه هر دو طرف مایل به برقراری ارتباط صادقانه و باز باشند. هرگونه بحث در مورد عدم رابطه جنسی ممکن است باعث ایجاد احساس گناه، عصبانیت، سرزنش یا خجالت شود و به جای پیشبرد راه حل، عقب نشینی کند.

برای این منظور، مراحلی وجود دارد که می توانید برای حل مشکل با هم انجام دهید. قبل از هر چیز لازم است که شما هیچ فرضی در مورد عدم علاقه جنسی همسر خود نداشته باشید. مهم نیست که چقدر ممکن است باعث ناراحتی شما شود.

چرا ممکن است علاقه همسر شما به رابطه جنسی کاهش یابد؟

کاهش میل جنسی و صمیمیت با افزایش سن افراد رایج است. تحقیقات نشان داده است که صمیمیت جنسی در حدود 45 سالگی شروع به کاهش می کند و با افزایش سن افراد ادامه می یابد.

آنها عوامل مختلفی هستند که می توانند به کاهش علاقه همسر به رابطه جنسی کمک کنند. بنابراین، در حالی که ممکن است فرض کنید که همسر شما رابطه نامشروع دارد ، همجنس گرا است یا به سادگی علاقه خود را نسبت به شما از دست داده است، باید در برابر همه احتمالات باز باشید.

علاوه بر این، مهم است که بین  میل جنسی کم  (از دست دادن میل جنسی)، میل جنسی کم‌فعال (عدم تخیلات جنسی) و اختلال عملکرد جنسی تفاوت قائل شویم. هر کدام می توانند دلایل فیزیکی و روانی داشته باشند اما در نحوه درمان کاملاً متفاوت هستند. با درک تفاوت، می توانید به طور عینی به مشکل برخورد کنید و از بسیاری از عواقب عاطفی جلوگیری کنید.

میل جنسی کم

میل جنسی پایین کاهش میل جنسی است که می تواند منجر به کاهش فعالیت جنسی شود. اگر بتوان علل زمینه ای را شناسایی کرد، قابل درمان است. دلایل کاهش علاقه جنسی می تواند بسیار باشد، از جمله:

  • استرس
  • افسردگی
  • اختلال در نعوظ
  • عدم تعادل هورمونی (به دلیل یائسگی و هیپوگنادیسم تحریک می شود)
  • درد ناحیه تناسلی (مانند واژینیسموس یا بالانیت)
  • بیماری مزمن
  • داروها
  • عزت نفس پایین
  • مشکلات رابطه

این لیست میتوانست ادامه داشته باشد. سایر چالش های عاطفی نیز می توانند در میزان تمایل فرد به رابطه جنسی نقش داشته باشند.

اختلال میل جنسی کم‌فعال

اختلال میل جنسی کم‌فعال (Hypoactive Sexual Desire Disorder) به عنوان عدم وجود تخیلات جنسی و تمایل به فعالیت جنسی تعریف می‌شود. این شایع ترین نوع اختلال عملکرد جنسی در بین زنان است. 8.9 درصد از زنان بین 18 تا 44 سال، 12.3 درصد در سنین 45 تا 64 سال و 7.4 درصد در سنین بالای 65 سال به آن مبتلا هستند.

تحقیقات نشان می دهد که HSDD با تعدادی از پیامدهای منفی از جمله کیفیت بدتر زندگی مرتبط با سلامت، احساسات منفی بیشتر، شادی کمتر و رضایت کمتر از همسر مرتبط است.

علیرغم تأثیرات منفی این بیماری، هم تشخیص داده نمی شود و هم درمان نمی شود. کمتر از 50 درصد از افرادی که مشکلات جنسی دارند از پزشک خود کمک می گیرند. اغلب به دلیل احساس خجالت یا ناراحتی که شروع کننده بحث در مورد رابطه جنسی است.

اختلال عملکرد جنسی

اختلال عملکرد جنسی (Sexual Dysfunction) شامل هر مشکلی است که در هر نقطه از چرخه پاسخ جنسی رخ می دهد که مانع از تجربه جنسی رضایت بخشی فرد یا زوج می شود. این می تواند شامل مشکلات میل، برانگیختگی، ارگاسم یا درد باشد.

انواع اختلالات جنسی در مردان شامل اختلال نعوظ، تاخیر در انزال و انزال زودرس است. در زنان، انواع اختلالات جنسی می تواند شامل روانکاری ناکافی در حین مقاربت، ناتوانی در شل کردن عضلات واژن برای برقراری رابطه جنسی باشد.

هنگامی که علاقه همسر شما به رابطه جنسی کاهش یافت، چه کاری باید انجام دهید

وقتی با همسرتان در مورد مشکلات جنسی در رابطه نزدیک می شوید، بدترین مکان برای انجام این کار در اتاق خوابی است که هم در معرض و هم آسیب پذیر هستید. در عوض، یک منطقه بی طرف پیدا کنید که در آن بتوانید تنها، خصوصی و بدون مزاحمت باشید.

تمام تلاش خود را برای ابراز حساسیت و بدون هیچ گونه سرزنش انجام دهید. در حالی که مهم است که نگرانی های خود را با هم در میان بگذارید، این کار را در چارچوب رابطه انجام دهید نه اینکه ادعا کنید چگونه “شما” باعث نگرانی “من” می شود. اینجاست که نگرانی به سرزنش تبدیل می شود.

بیشتر بخوانید: داروهای ضد افسردگی: شناخت داروهای افسردگی

  • اگر همسر شما نمی داند چه چیزی باعث این مشکل شده است. اما وجود آن را تایید می کند، معاینه فیزیکی را با پزشک خانواده پیشنهاد دهید. میل جنسی پایین اغلب نتیجه یک وضعیت پزشکی تشخیص داده نشده (مانند تستوسترون پایین، فشار خون بالا، کم کاری تیروئید یا دیابت) یا عوارض جانبی برخی داروها (مانند داروهای ضد افسردگی، قرص های ضد بارداری و برخی از داروهای پروستات) است.
  • اگر همسر شما تعطیل می شود یا تمایلی به بحث در مورد این موضوع ندارد. باید مسئولیت را بر عهده بگیرید و مسائل را شخصی نگیرید. در پایان، این به این نیست که شما همسر خود را شکست می دهید یا همسر شما شما را شکست می دهد. این به سادگی این است که هر دوی شما باید به عنوان یک زوج مالک مشکل باشید. با در دست گرفتن رهبری – و پیشنهاد مشاوره به زوج ها، در صورت نیاز – می توانید موضوع را آشکار کنید و از این روند برای تقویت و نه آسیب رساندن به رابطه استفاده کنید.
  • اگر همسر شما قادر است مشکلی را مشخص کند (مانند استرس در محل کار یا احساس خستگی دائم). برای یافتن راه حل با یکدیگر همکاری کنید. روی تغییرات تدریجی تمرکز کنید و در صورت نیاز به دنبال کمک پزشکی باشید. و از پیشنهاد درمان خجالت نکشید.

درمان می‌تواند برای آموزش مهارت‌های مدیریت استرس عالی باشد و ممکن است به شناسایی جریان‌های پنهان افسردگی یا اضطراب کمک کند.

آیا یک رابطه می تواند بدون میل زنده بماند؟

مهم است که به یاد داشته باشید که حل هر مشکل رابطه – خواه جنسی، مالی یا عاطفی باشد – یک فرآیند است و نه یک رویداد. وقت بگذارید، صبور باشید و در صورت نیاز به دنبال مشاوره باشید تا اطمینان حاصل کنید که عزت نفس و اعتماد به نفس شما دست نخورده باقی می ماند. اگر با کمبود صمیمیت در رابطه خود دست و پنجه نرم می کنید، بدانید که ممکن است کمک بگیرید و رابطه خود را به مسیر اصلی بازگردانید.

منبع

What to Do If Your Partner Has Lost Interest in Sex

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *