راه رفتن در خواب یا خواب گردی یک بیماری شایع است که در کودکان رخ می دهد، اما چه چیزی زمینه ساز این رفتار است؟ ممکن است نه تنها در مورد دلایل راه رفتن در خواب، بلکه در مورد اینکه آیا این راه رفتن به درمان نیاز دارد و بهترین روش برای جلوگیری از آن تعجب کنید. حقایقی را در مورد علائم، علل و بهترین گزینه های درمانی خواب گردی در کودکان کشف کنید.
راه رفتن در خواب چیست؟
راه رفتن در خواب حرکت هدفمند راه رفتن است که در حالت خواب مانند رخ می دهد. گاهی اوقات به آن سومنامبولیسم می گویند. خواب گردی یکی از پاراسومنیاها است که دسته ای از اختلالات خواب است که شامل حرکات و رفتارهای غیرطبیعی است که در طول خواب رخ می دهد.
علل شایع
کودکان در هر سنی ممکن است در خواب راه بروند و علت آن به طور کامل شناخته نشده است. ممکن است به دلیل رشد نابالغ سیستم عصبی باشد.
تخمین زده می شود که حدود 15 درصد از کودکان در سنین 4 تا 12 سالگی حداقل یک بار در خواب راه می روند .
راه رفتن در خواب در دوران نوجوانی کمتر رایج می شود و به ندرت تا بزرگسالی ادامه می یابد.
شرایطی وجود دارد که ممکن است خواب گردی را تحریک کند. تصور می‌شود که اختلالات تنفسی در خواب، مانند آپنه خواب ، ممکن است باعث شود کودک دچار دوره‌های خواب گردی شود. علاوه بر این، اختلالات حرکتی، مانند سندرم پای بی قرار (RLS) و اختلال حرکتی دوره ای اندام نیز ممکن است این رفتار را تحریک کند. اگر خواب تکه تکه شود، ممکن است در حالت ترکیبی قرار بگیرید که اجازه می دهد راه رفتن رخ دهد اما آگاهی یا حافظه کامل از عمل را سرکوب می کند.
راه رفتن در خواب می تواند با “برانگیختگی های گیج کننده” همراه باشد. این برانگیختگی های گیج کننده شامل به نظر می رسد که بیدار می شوند اما در حالت ناخودآگاه باقی می مانند. آنها در خواب عمیق رخ می دهند، معمولاً توسط کودک به یاد نمی آیند و ممکن است با وحشت خواب همپوشانی داشته باشند.
سایر بیماریهای مشابه راه رفتن در خواب
شرایط دیگری نیز وجود دارد که ممکن است شبیه خواب گردی باشد. این شرایط عبارتند از:
- صرع لوب فرونتال شبانه (باعث تشنج)
- پاراسومنیاهای غیر REM، مانند وحشت خواب
- اختلالات روانپزشکی
این شرایط بسیار بعید است و در صورت مشکوک شدن ممکن است نیاز به ارزیابی بیشتر توسط متخصص خواب، متخصص مغز و اعصاب یا روانپزشک داشته باشد.
چگونه با درمان های موثر راه رفتن در خواب را متوقف کنیم
اکثر اپیزودهای راه رفتن در خواب در عرض چند دقیقه تمام می شوند و به همین دلیل ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند. با این حال، کودکان ممکن است به طور ناخواسته خود را در موقعیت های خطرناک قرار دهند، بنابراین مهمترین چیز این است که کودک را از آسیب در امان نگه دارید.
از آنجایی که کودکان اغلب در اوایل شب خواب گردی را انجام می دهند، ممکن است لازم باشد در این مدت آنها را تحت نظر داشته باشید. این ممکن است به ویژه در موقعیت هایی که در گذشته به راه رفتن در خواب معروف بوده اند (مانند هنگام بیماری) مهم باشد.
والدین اغلب به این فکر می کنند که آیا بیدار کردن کودک در خواب راه رفتن خطرناک است؟ جواب کوتاه، نه است. به طور کلی، بهتر است کودکان در خواب گردی را بدون بیدار کردن کامل به رختخواب هدایت کنید. کودکانی که در این حالت بیدار می شوند ممکن است گیج و ناراحت به نظر برسند و ممکن است در به خواب رفتن مشکل داشته باشند.
قطع کردن صحبت یک خوابگرد با بیدار کردن آنها هیچ آسیب روحی یا جسمی ندارد، بنابراین اگر این اتفاق افتاد نگران نباشید.
اگر رفتار خواب گردی به خصوص مکرر، طولانی مدت یا خطرناک باشد، ممکن است مداخلات اضافی لازم باشد. در برخی موارد، درمان می تواند به کاهش تعداد دوره های راه رفتن در خواب کمک کند. درمان ممکن است عادات بد خواب، محرومیت از خواب، اضطراب و استرس را هدف قرار دهد. برخی از کودکان ممکن است برای بیدار کردن خود یا دیگران در صورت بلند شدن، نیاز به هشدارهای رختخواب، یا دستگاه های تخصصی که خواب موج آهسته را مختل می کند، داشته باشند. اگر مشکوک به اختلالات تنفسی یا حرکتی در خواب باشد، درمان مناسب این شرایط ممکن است خواب گردی را بهبود بخشد.
در نهایت، استفاده از داروی کلونازپام ممکن است مفید باشد. کلونازپام یکی از داروهای بنزودیازپین است که می تواند برای سرکوب سیستم عصبی استفاده شود. با استفاده از آن، کودک شما کمتر در هنگام خواب از خواب بیدار می شود. از آنجایی که خطر عوارض جانبی وجود دارد، باید به دقت در مورد خطرات و فواید آن با پزشک اطفال صحبت کنید. در بیشتر موارد، درمان با دارو غیر ضروری است.