هنگامی که داروهای تجویزی یا بدون نسخه به طور نادرست استفاده شوند، می توانند اثرات نامطلوب جدی برای سلامتی ایجاد کنند. در برخی موارد، این می تواند شامل اعتیاد، وابستگی، مصرف بیش از حد و مرگ باشد. در این مقاله 4 نوع از داروهای رایج مورد سوء مصرف را بررسی میکنیم
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، تعداد افرادی که به داروهای نسخه ای معتاد شده اند در ایالات متحده به سطح همه گیر افزایش یافته است. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، مرگ و میر ناشی از داروهای مخدر در دو دهه گذشته افزایش یافته است. در سال 2021، 16706 نفر بر اثر مصرف بیش از حد داروهای مخدر جان خود را از دست دادند.
در حالی که اگر فردی دارو را در دوزهای بالاتر یا دوره‌های طولانی‌تر مصرف کند، خطر بالاتر است، اما فرد همچنان می‌تواند به دارو وابسته شود حتی اگر طبق تجویز مصرف شود.
رایج ترین مواد مخدر
کدام داروها باعث افزایش مرگ و میر ناشی از اعتیاد و اوردوز می شوند؟ بسیاری از داروها دارای پتانسیل سوء مصرف هستند، اما رایج ترین داروهای مورد سوء مصرف در ایالات متحده عبارتند از:
- مواد افیونی
- محرک ها
- داروهای دپرسانت (آرام بخش)
- دکسترومتورفان
مواد افیونی
اپیوئیدها ترکیبات طبیعی و مصنوعی هستند که بیشتر برای تسکین درد تجویز می شوند. اگر دقیقاً مطابق با تجویز مصرف شوند، می توانند برای مدیریت درد در بیماران آسیب دیده، کسانی که در حال نقاهت پس از جراحی هستند یا افرادی که درد مزمن دارند، ایمن و مؤثر باشند.
مسکن هایی مانند هیدروکودون (Vicodin)، اکسی کدون (Percocet)، مورفین، فنتانیل و کدئین بیشترین مصرف داروهای تجویزی در ایالات متحده هستند.
سوء مصرف مواد افیونی بسیار خطرناک است و می تواند منجر به مصرف بیش از حد یا مرگ شود.
عواقب تهدید کننده زندگی مواد افیونی ممکن است در صورت مخلوط شدن با مواد دیگر افزایش یابد. به عنوان مثال، مواد افیونی هرگز نباید با الکل، آنتی هیستامین ها، باربیتورات ها یا بنزودیازپین ها مصرف شوند.
مصرف بیش از حد مواد افیونی: آنچه همه باید بدانند
محرک ها
محرک هایی مانند آدرال، دکسدرین و ریتالین معمولا برای افزایش هوشیاری، توجه و انرژی تجویز می شوند. این داروها عمدتاً برای درمان ADHD و اختلالات خواب و تقویت داروهای ضد افسردگی تجویز می شوند.
در ابتدا، پزشکان داروهای محرک را برای درمان انواع بیماریهای پزشکی تجویز می کردند، اما با شناخته شدن بیشتر احتمال سوء استفاده و اعتیاد، استفاده از آنها تا حد زیادی کاهش یافت.
چندین خطر پزشکی مرتبط با سوء استفاده از محرک ها وجود دارد که در درجه اول به سیستم قلبی عروقی مربوط می شود. ضربان قلب سریع یا نامنظم، فشار خون بالا و آسیب یا نارسایی قلبی تنها چند نمونه هستند. استفاده نادرست از محرک ها نیز می تواند عواقب روانی جدی داشته باشد.
محرک ها زمانی خطرناک تر هستند که با سایر نسخه ها مانند داروهای ضد افسردگی خاص ترکیب شوند.
داروهای بدون نسخه نیز در صورت مصرف همزمان با محرک‌ها، به ویژه داروهای سرماخوردگی حاوی داروهای ضداحتقان، خطراتی را به همراه دارند. این می تواند منجر به فشار خون بالا و ضربان قلب نامنظم شود.
اگر داروی محرک مصرف می کنید، قبل از مصرف دارو یا مکمل دیگری با پزشک خود صحبت کنید تا از تداخلات دارویی بالقوه خطرناک جلوگیری کنید.
داروهای افسردگی
گروه دیگری از داروها که ممکن است منجر به وابستگی یا مصرف بیش از حد شود، آرام بخش- خواب آور است. در درجه اول باربیتورات ها و بنزودیازپین ها.
- باربیتورات ها ، مانند Mebaral و Nembutal. این دسته از داروها به عنوان داروهای بیهوشی، داروهای ضد تشنج استفاده می شود و قبلا برای اضطراب و خواب استفاده می شد. با توجه به خطرات بالقوه وابستگی و مصرف بیش از حد این داروها، استفاده از آنها در خواب و اضطراب عموماً با بنزودیازپین ها جایگزین شده است.
- بنزودیازپین ها مانند دیازپام ، آلپرازولام و کلونازپام برای درمان اضطراب، تشنج و خواب استفاده می شوند. خطر خاص بنزودیازپین ها زمانی است که همراه با سایر داروهایی که می توانند باعث خواب آلودگی شوند مصرف شوند، از جمله الکل، داروهای مسکن تجویزی، یا برخی از داروهای سرماخوردگی و آلرژی بدون نسخه.
مصرف بیش از حد این مسکن ها می تواند باعث بیهوشی، نارسایی تنفسی و مرگ شود. اگر مشکوک به مصرف بیش از حد این داروها هستید، فوراً با 115 تماس بگیرید.
چرا ترکیب داروها خطر مصرف بیش از حد آرام بخش را افزایش می دهد؟
دکسترومتورفان (DXM)
یکی از رایج ترین داروهای بدون نسخه که مورد سوء مصرف قرار می گیرد، شربت سرفه و کپسول های حاوی دکسترومتورفان (DXM) است. این داروهای سرفه که طبق دستورالعمل استفاده می شوند، ایمن و مؤثر هستند، اما پتانسیل استفاده نادرست را نیز دارند
هنگامی که یک فرد بیش از حد DXM مصرف می کند، می تواند اثرات تغییردهنده ذهنی مشابه آنچه توسط کتامین و PCP ایجاد می شود، ایجاد کند، زیرا بر مناطق مشابهی از مغز تأثیر می گذارد. با این حال، مصرف بیش از حد این دارو همچنین می تواند منجر به ضربان قلب سریع، فشار خون بالا، اختلال در عملکرد حرکتی و افسردگی شدید تنفسی شود.
اگر از داروهای سرماخوردگی حاوی دکسترومتورفان استفاده می کنید، حتماً فقط دوز توصیه شده سازنده را مصرف کنید. همچنین اگر در حال حاضر داروهای دیگری مصرف می کنید، باید در مورد تداخلات دارویی احتمالی با پزشک خود صحبت کنید. داروهای سرماخوردگی حاوی DXM را با الکل ترکیب نکنید.
نحوه دریافت کمک
اگر فکر می کنید ممکن است به داروهای تجویزی وابستگی یا اعتیاد داشته باشید، با پزشک خود صحبت کنید. درمان‌های مؤثری در دسترس هستند و پزشک می‌تواند رویکردی را که برای موقعیت منحصر به فرد شما بهترین است، توصیه کند.
بدون مشورت با پزشک خود به طور ناگهانی مصرف دارو را قطع نکنید. قطع ناگهانی دارو می تواند منجر به علائم ترک شود. در برخی موارد، مانند باربیتورات ها و بنزودیازپین ها، ترک می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
هنگام قطع دارو، پزشک ممکن است توصیه کند که به تدریج دوز مصرفی خود را در طی چند هفته کاهش دهید تا عوارض ترک را به حداقل برسانید. اگر داروی کوتاه‌اثر مصرف کرده‌اید، ممکن است برای آسان‌تر کردن ترک دارو، شما را به داروی با اثر طولانی‌تر تغییر دهند.
هنگامی که دیگر دارو مصرف نمی کنید، چندین روش درمانی و استراتژی های خودیاری می توانند به شما در حفظ طولانی مدت پرهیز کمک کنند. روان درمانی می تواند مفید باشد، از جمله درمان شناختی-رفتاری (CBT) و درمان تقویت انگیزشی (MET). پیوستن به یک گروه پشتیبانی یا برنامه بازیابی 12 مرحله‌ای نیز می‌تواند راهی عالی برای ارتباط با افرادی باشد که می‌توانند شما را در سفر به سمت بهبودی تشویق و حمایت کنند.