اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) یک وضعیت عصبی-رفتاری است که معمولا در دوران کودکی شروع می شود. ADHD می تواند بزرگسالان را نیز تحت تاثیر قرار دهد، خواه در دوران کودکی تشخیص داده شده باشد یا خیر.
متأسفانه، عدم درمان ADHD در بزرگسالان غیرمعمول نیست ، زیرا افراد نیاز به درمان را تشخیص نمی دهند یا متوجه نمی شوند که حتی به ADHD مبتلا هستند.
این مقاله اثرات بالقوه ADHD درمان نشده در بزرگسالی را بررسی می‌کند، از جمله اینکه چگونه می‌تواند بر بخش‌های مهم زندگی یک فرد تأثیر بگذارد.
در یک نگاه
ADHD در بزرگسالان ممکن است درمان نشود زیرا افراد متوجه نمی شوند که این نوع عصبی را دارند. علائم ADHD درمان نشده در بزرگسالان شامل نوسانات خلقی، فراموشی، مدیریت ضعیف زمان و بی قراری و غیره است. ADHD درمان نشده در بزرگسالان می تواند باعث کاهش عزت نفس، مشکلات رابطه، اضطراب و افسردگی شود. بزرگسالان ممکن است متوجه نشوند که به ADHD مبتلا هستند، ممکن است ویژگی های خود را پنهان کنند تا با آنها سازگار شوند، یا مبارزه خود را برای جلوگیری از انگ پنهان کنند.
تشخیص اینکه ممکن است ADHD داشته باشید و تشخیص دقیق، اولین قدم به سوی درک نوروتیپ شما، از جمله نقاط قوت و چالش هایی است که ممکن است با آن مواجه شوید.
علائم ADHD درمان نشده در بزرگسالان
علائم ADHD درمان نشده در بزرگسالی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- مشکل در انجام چند کار
- حواس پرتی
- فراموشی
- تکانشگری
- عدم تحمل ناکامی
- نوسانات خلقی
- مهارت شنیداری ضعیف
- برنامه ریزی ضعیف
- مدیریت زمان ضعیف
- مشکلات در انجام وظیفه
- بی قراری
بزرگسالان مبتلا به ADHD همچنین ممکن است با قطع کردن صحبت دیگران در هنگام صحبت کردن، جا انداختن چیزها، از دست دادن ضرب الاجل های مهم و تلاش برای مقابله با استرس یا ناامیدی مشکل داشته باشند.
مشکل این است که این علائم اغلب به عنوان نابالغی یا به اشتباه به عنوان اضطراب یا افسردگی تشخیص داده‌می‌شوند . از آنجایی که افراد مبتلا به ADHD اغلب این اختلالات را نیز دارند، تشخیص نادرست یا تشخیص نادرست منجر به کم‌درمانی می‌شود.
برآوردها نشان می دهد که حدود 2.5٪ تا 5٪ از جمعیت بزرگسال مبتلا به ADHD هستند. برخی تحقیقات همچنین نشان می دهد که به نظر می رسد این نرخ ها در حال افزایش است. در حالی که نسبتا شایع است، اغلب تشخیص داده نمی شود و درمان نمی شود، به طوری که کمتر از 20٪ از بزرگسالان مبتلا به ADHD تشخیص و درمان مناسب را دریافت می کنند.
در بزرگسالان، نشانه های بی توجهی می تواند شامل توجه کمتر به جزئیات، داشتن مشکلات و عدم مدیریت موثر زمان باشد. علائم بیش فعالی می تواند شامل مشکلات نشستن در جلسات کاری یا تغییر مکرر شغل باشد.
در حالی که ویژگی های ADHD اغلب به راحتی در کودکان آشکار می شود زیرا در عملکرد و رفتار کلاس دخالت می کنند، بزرگسالان برای ایجاد تغییرات در زندگی خود گزینه های بیشتری برای مقابله با چنین رفتارهایی دارند. برای مثال، آنها ممکن است برای رسیدگی به مسائل مربوط به مدیریت زمان یا انتخاب شغلی متناسب با نیازهای خود، به شریک سازمان یافته تری اعتماد کنند.
خلاصه
ADHD درمان نشده در بزرگسالان اغلب با تکانشگری و بی توجهی مشخص می شود، اگرچه برخی از افراد ممکن است بیش فعالی را نیز تجربه کنند. این ویژگی‌ها معمولاً متفاوت از کودکان ظاهر می‌شوند، بنابراین گاهی اوقات از قلم می‌افتند.
چرا ADHD در بزرگسالان اغلب درمان نمی شود
تعدادی از عوامل مختلف وجود دارد که می تواند در تشخیص و درمان ناکافی ADHD در بزرگسالی نقش داشته باشد.
نداشتن آگاهی
یکی از دلایلی که چرا ADHD در بزرگسالان بدون درمان می رود، این است که مردم اغلب از اینکه چگونه داشتن این نوروتیپ می تواند بر رفتار تأثیر بگذارد بی اطلاع هستند. این شامل هر دو مبتلا به ADHD و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می شود.
قبلاً اعتقاد بر این بود که ADHD اساساً یک اختلال دوران کودکی است که عمدتاً با انتقال کودکان به بزرگسالی از بین می رود . در حالی که اکنون تحقیقات نشان می‌دهد که ADHD اغلب تا بزرگسالی ادامه می‌یابد، بسیاری از مردم نمی‌دانند که ADHD بزرگسالان یک تشخیص معتبر است.
چگونه ADHD در بزرگسالان متفاوت است
ADHD در بزرگسالان مانند کودکان ظاهر نمی شود. به همین دلیل است که بسیاری از بزرگسالانی که دارای این نوع عصبی هستند، علائم بارز بی توجهی، تکانشگری و بیش فعالی را که مشخصه ADHD در کودکان است، تشخیص نمی دهند. بزرگسالان مبتلا به ADHD اغلب بیش فعالی کمتری دارند، اما همچنان ممکن است ویژگی های دیگری داشته باشند که در توانایی آنها برای عملکرد در زمینه های مختلف زندگی اختلال ایجاد کند.
همچنین معمولاً افراد در بزرگسالی علائم ADHD را از دست می دهند زیرا آنها معتقدند که ADHD در درجه اول با بیش فعالی مشخص می شود. با این حال، این ویژگی‌ها نه تنها در بزرگسالان متفاوت ظاهر می‌شوند، بلکه در برخی از بزرگسالان، به‌ویژه زنان ، بیشتر از بیش‌فعالی و تکانشگری بی‌توجهی دارند.
وجود اختلالات همزمان
مطالعات همچنین نشان می‌دهد که ADHD بزرگسالان اغلب در کنار سایر بیماری‌های سلامت روان، از جمله اختلالات اضطرابی و اختلالات مصرف مواد، بروز می‌کند .
برخی از مطالعات نشان داده‌اند که 90 درصد از بزرگسالان مبتلا به ADHD به بیماری روانپزشکی دیگری نیز مبتلا هستند.
برخی از شایع ترین اختلالات همزمان عبارتند از:
متأسفانه، وجود شرایط همزمان نه تنها گاهی اوقات تشخیص را پیچیده می کند، بلکه بر نتایج نیز تأثیر می گذارد. افرادی که بیش از یک بیماری دارند، معمولاً مشکلات شدیدتری را تجربه می‌کنند که طولانی‌تر بوده و باعث عوارض بیشتری می‌شود.
علائم ماسک یا خود درمانی
بزرگسالانی که با ADHD درمان نشده زندگی می کنند، اغلب از استراتژی های مختلفی برای پنهان کردن یا جبران مبارزات خود استفاده می کنند. گاهی اوقات به این رفتارها “نقاب” می گویند.
پوشاندن که به عنوان استتار یا مدیریت تاثیر نیز شناخته می‌شود، می‌تواند شامل اقداماتی باشد که گاهی اوقات مفید یا سازگار هستند. نمونه ای از این امر می تواند انتخاب یک شغل سریع برای مقابله با انرژی اضافی یا ناتوانی در توقف حرکت باشد.
در موارد دیگر، این رفتارها می تواند ناسالم یا حتی مخرب باشد. به عنوان مثال، افراد مبتلا به ADHD درمان نشده ممکن است از موقعیت هایی که باعث ناراحتی می شود یا بیش از حد کمال گرا می شوند اجتناب کنند تا مشکلات فراموشی را پنهان کنند.
خوددرمانی با مواد مخدر و الکل روش دیگری است که افراد سعی می کنند ویژگی های ADHD خود را مدیریت یا پنهان کنند.
انگ
انگ در مورد مشکلات سلامت روان نیز می تواند در توضیح اینکه چرا ADHD اغلب در بزرگسالان درمان نمی شود نقش داشته باشد. افراد ممکن است مشکوک باشند که ADHD دارند اما ممکن است به دلیل ترس از برچسب زدن، تشخیص رسمی را دریافت نکنند. برخی دیگر ممکن است در مورد مصرف داروها برای مدیریت ویژگی های ADHD خود نگران باشند.
از آنجایی که بزرگسالانی که ADHD درمان نشده دارند اغلب یک عمر تجربیات دشوار مرتبط با علائم خود را تجربه می کنند، برای افراد غیرعادی نیست که عزت نفس ضعیفی داشته باشند . آنها ممکن است احساس کنند که از همسالان خود عقب هستند یا به پتانسیل کامل خود عمل نکرده اند.
همه این عوامل می توانند در این که آیا فرد تصمیم می گیرد با یک روانپزشک در مورد علائم ADHD که تجربه می کند صحبت کند، نقش داشته باشد.
دسترسی ضعیف به درمان
عدم دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی نیز می‌تواند بر دریافت یا عدم درمان مورد نیاز افراد تأثیر بگذارد. نداشتن مشکلات بیمه درمانی کافی هنوز برای بسیاری از مردم مشکل است.
یک مطالعه قدیمی نشان داد که میانگین هزینه های پزشکی سالانه برای بزرگسالان مبتلا به ADHD بین 4929 تا 5651 دلار در سال متغیر است. افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی ممکن است به این معنی باشد که این اعداد از آن زمان افزایش یافته‌است.
نابرابری‌های جنسیتی، نژادی و قومیتی نیز می‌تواند منجر به نابرابری در دسترسی و کیفیت درمان شود.
اثرات ADHD درمان نشده در بزرگسالان
عوارض بالقوه مرتبط با تشخیص ADHD “تشخیص داده نشده” شامل افزایش مشارکت مجرمانه، تصادفات رانندگی، بیکاری، مشکلات روابط، و سوء استفاده از مواد است.
از آنجایی که ADHD در بزرگسالی اغلب تشخیص داده نمی شود، افرادی که به این شکل از واگرایی عصبی مبتلا هستند ممکن است برای درک علائم و رفتارهایی که تجربه می کنند دچار مشکل شوند. آنها ممکن است علائم را به اضطراب یا افسردگی نسبت دهند، که می تواند به روش های مشابه ظاهر شود، اما ممکن است آنها را نقص های شخصیتی نیز بدانند. این می تواند به کمبود اعتماد به نفس، احساس شرم و عزت نفس ضعیف کمک کند.
مطالعات نشان می دهد که ADHD درمان نشده در بزرگسالان خطر ابتلا به موارد زیر را افزایش می دهد:
- مرگ تصادفی
- اعتیاد
- اضطراب
- افسردگی
- اختلال در کیفیت زندگی
- مشکلات رابطه
- بیکاری
- خودکشی
با این حال، تحقیقات نشان می دهد که تعداد افرادی که مبتلا به ADHD بزرگسالان تشخیص داده شده اند، طی ده سال گذشته به طور قابل توجهی افزایش یافته است. بخشی از این ممکن است به دلیل آگاهی بیشتر از علائم ADHD در بزرگسالان باشد.
درمان ADHD در بزرگسالان
تشخیص ADHD در بزرگسالی اغلب با احساس آرامش همراه است. این به آنها اجازه می دهد تا منبع بسیاری از مشکلات خود را بهتر درک کنند و تشخیص دهند که این علائم به دلیل تفاوت در نحوه عملکرد مغز آنها است و نه به دلیل نارسایی های خود.
این می تواند به این معنی باشد که بزرگسالانی که قبلاً درمان نشده بودند می توانند به کمک ها و مداخلاتی که برای مدیریت موفقیت آمیز ویژگی های ADHD خود نیاز دارند دسترسی داشته باشند.
مهم است که به یاد داشته باشید که ADHD یک وضعیت عصبی رفتاری در نظر گرفته می شود زیرا ما در جامعه ای با انتظارات عصبی زندگی می کنیم که چالش هایی را برای افراد دارای مغز متفاوت ایجاد می کند. ADHD مشکلی نیست که نیاز به “رفع” داشته باشد. این یک نوع عصبی است که باید مورد توجه و حمایت قرار گیرد. داشتن ADHD بزرگسالان می‌تواند چالش‌هایی ایجاد کند، اما به این معناست که شما نیز نقاط قوت زیادی دارید .
درمان ADHD بزرگسالان اغلب شامل ترکیبی از داروها، روان درمانی، آموزش مهارت ها و راهبردهای خودیاری است .
داروها
داروهای محرک اغلب برای درمان ADHD در بزرگسالان و کودکان استفاده می شود. گزینه های غیر محرک نیز در دسترس هستند. هر دو می‌توانند مؤثر باشند، اگرچه غیرمحرک‌ها نسبت به محرک‌ها بیشتر طول می‌کشند.
تحقیقات نشان داده است که 70 درصد از بزرگسالانی که داروهای محرک ADHD مصرف می کنند، در عرض یک ساعت پس از مصرف دارو، به سرعت در توجه بهبود می یابند.
با این حال، برخی از افراد ممکن است عوارض جانبی را تجربه کنند. اگر فردی دارای اختلال مصرف مواد است، باید از مصرف محرک ها اجتناب شود.
روان درمانی
انواع مختلف روان درمانی می تواند به بزرگسالان کمک کند تا راهبردهای جدیدی را برای مدیریت ویژگی های ADHD خود بیاموزند. درمان همچنین می تواند برای رسیدگی به برخی از علائم بیماری های همزمان مفید باشد.
درمان شناختی رفتاری (CBT) می تواند به افراد کمک کند تا الگوهای تفکر منفی را تغییر دهند که مقابله با آن را دشوار می کند. زوج درمانی یا خانواده درمانی نیز می تواند برای بهبود روابط مفید باشد.
استراتژی های خودیاری
بزرگسالان مبتلا به ADHD ممکن است از انواع استراتژی های خودیاری بهره مند شوند. با این حال هر فرد منحصر به فرد است و هر استراتژی برای همه کار خواهد کرد. چند تکنیک که ممکن است مفید باشد:
- از لیست ها استفاده کنید : لیستی از کارهایی که باید هر روز انجام دهید تهیه کنید. هر کدام را که تکمیل می کنید بررسی کنید. در نظر داشته باشید که یک برنامه ریز یا دفترچه قرار ملاقات همراه خود داشته باشید تا بتوانید اطلاعات مهم یا قرار ملاقات ها را پیگیری کنید.
- پروژه‌ها را به کارهای کوچک‌تر تقسیم کنید : به راحتی می‌توان از پروژه‌های بزرگ غرق شد، اما شکستن آنها به اجزای کوچک‌تر و پرداختن به گام به گام آنها می‌تواند آن را کمتر ترسناک کند.
- یک برنامه منظم داشته باشید : داشتن یک برنامه منظم می تواند به بزرگسالان مبتلا به ADHD کمک کند تا در مسیر خود باقی بمانند و حواس پرتی را کاهش دهند.
- عوامل حواس پرتی را به حداقل برسانید : کاهش درهم و برهمی و از بین بردن عوامل حواس پرتی نیز ممکن است زمانی مفید باشد که می خواهید در کار خود بمانید.
از آنجایی که ADHD درمان نشده در بزرگسالان می تواند بر بسیاری از زمینه های مختلف زندگی افراد، از جمله روابط و عزت نفس آنها تأثیر بگذارد، اگر فکر می کنید ویژگی های ADHD دارید، تشخیص دقیق ضروری است.
چگونه ADHD در بزرگسالان درمان می شود؟
خلاصه
در حالی که ADHD اغلب به عنوان یک بیماری دوران کودکی در نظر گرفته می شود، اغلب بزرگسالان را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. متأسفانه، این بیماری اغلب در بزرگسالان تشخیص داده نمی شود و درمان نمی شود. دلایل این امر پیچیده است، اما عدم آگاهی در مورد ویژگی ها، انگ، پنهان کردن صفات ADHD و موانع درمان، همگی می توانند نقش بالقوه ای داشته باشند.
ADHD درمان نشده در بزرگسالان می تواند به تعدادی از عوارض، از جمله مشکلات در کار و روابط کمک کند. درمان‌های مؤثر می‌تواند شامل دارو، درمان، آموزش مهارت‌ها و استراتژی‌های خودیاری باشد.
سخن پایانی
اگر مشکوک هستید که ممکن است ADHD بزرگسالان داشته باشید، تشخیص رسمی اغلب می تواند با احساس آرامش و درک همراه باشد. دانستن بیشتر در مورد وضعیت خود و اینکه چگونه می تواند بر رفتار و عملکرد شما تأثیر بگذارد ممکن است به شما کمک کند تأثیری را که ADHD درمان نشده بر زندگی شما داشته است، بشناسید.