داروهای خواب، داروها، گیاهان دارویی و مکمل‌هایی هستند که می‌توانند به کاهش بی‌خوابی و بهبود خواب شما کمک کنند. داروها ممکن است بدون نسخه (OTC) یا با نسخه باشند.
داشتن خواب خوب مهم است. حملات بی خوابی می تواند تاثیر زیادی بر سلامت و کیفیت زندگی شما داشته باشد.
این مقاله به انواع داروهای خواب، تغییرات مفید در شیوه زندگی و نحوه صحبت با پزشک خود در مورد داروهای خواب با نسخه می پردازد.
داروهای خواب بدون نسخه
قرص های خواب OTC به عنوان یک عارضه جانبی باعث خواب آلودگی می شوند. آنها یک انتخاب رایج برای افرادی هستند که در به خواب رفتن مشکل دارند.
بسیاری از این محصولات ادعا می کنند که نتایج فوری را ارائه می دهند. با این حال، تعداد کمی می توانند به وعده های خود عمل کنند.
دیفن هیدرامین
بسیاری از داروهای خواب OTC، حاوی ماده فعال دیفن هیدرامین هستند.. Advil PM یکی از محصولات دیفن هیدرامین هستند.
دیفن هیدرامین داروی موجود در بنادریل است که یک آنتی هیستامین است . دیفن هیدرامین و سایر آنتی هیستامین های نسل اول که معمولا برای درمان آلرژی استفاده می شود نیز می تواند باعث خواب آلودگی شود.
در حالی که ممکن است به رفع گهگاه بی خوابی شب کمک کند، آکادمی پزشکی خواب آمریکا دیفن هیدرامین را به عنوان درمانی برای بی خوابی مزمن توصیه نمی کند.
دیفن هیدرامین می تواند عوارض جانبی جدی از جمله مشکل در ادرار کردن و مشکلات بینایی ایجاد کند. اگر هر یک از این عوارض جانبی را تجربه کردید، با پزشک خود تماس بگیرید.
سایر عوارض جانبی دیفن هیدرامین عبارتند از:
- یبوست
- سرگیجه
- خشکی دهان، بینی و گلو
- خواب آلودگی
- هیجان
- سردرد
- افزایش احتقان قفسه سینه
- از دست دادن اشتها
- ضعف عضلانی
- حالت تهوع
- عصبی بودن
- استفراغ
دوکسیلامین
Doxylamine یک کمک خواب OTC است.
داکسیلامین یک آنتی هیستامین است که باعث خواب آلودگی می شود و معمولاً برای تسکین کوتاه مدت بی خوابی استفاده می شود. همچنین در داروهای ترکیبی سرماخوردگی شبانه استفاده می شود.
داکسیلامین می تواند عوارض جانبی جدی از جمله مشکل در ادرار کردن و مشکلات بینایی ایجاد کند. اگر هر یک از این عوارض جانبی را تجربه کردید، با پزشک خود تماس بگیرید.
سایر عوارض جانبی داکسیلامین عبارتند از:
- خشکی دهان، بینی و گلو
- خواب آلودگی
- هیجان
- سردرد
- افزایش احتقان قفسه سینه
- حالت تهوع
- عصبی بودن
الکل جزو داروها خواب نیست
در حالی که الکل می‌تواند خوابیدن را آسان‌تر کند، اما با کاهش سطح الکل خون، خواب سالم را در اواخر شب مختل می‌کند. کارشناسان استفاده از الکل را به عنوان کمک خواب توصیه نمی کنند.
داروهای خواب برای بی خوابی
اگر به طور معمول در به خواب رفتن یا خواب ماندن مشکل دارید، با پزشک خود در مورد داروهای خواب تجویزی صحبت کنید. چندین دسته از داروها برای خواب استفاده می شود.
بنزودیازپین ها
بنزودیازپین ها، داروهای ضد اضطراب هستند که گاهی برای درمان بی خوابی تجویز می شوند. مانند برخی از داروهای آرام بخش- خواب آور، آنها اثرات اسید گاما آمینوبوتیریک (GABA) را افزایش می دهند.
آنها قبلاً به طور گسترده برای بی خوابی تجویز می شدند، اما به دلیل عوارض جانبی خطرناک، از جمله اعتیاد، سوء استفاده و مصرف بیش از حد، تا حدودی از بین رفته اند.
بنزودیازپین ها برای استفاده طولانی مدت توصیه نمی شوند. مواردی که گاهی برای خواب تجویز می شوند عبارتند از:
- استازولام
- تریازولام
- تمازپام
این داروها خطر افتادن، هذیان و مشکلات حافظه طولانی مدت را به همراه دارند. آنها همچنین ممکن است باعث خواب آلودگی در طول روز، مشکلات تفکر و حافظه و بی خوابی مجدد شوند.
سایر عوارض جانبی بنزودیازپین ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- گیجی روز بعد (“خماری”)
- سرگیجه یا سبکی سر
- سردرد
- ضعف
- دهان خشک
- یبوست
- تهوع و استفراغ
- پرخاشگری
- آشفتگی یا عصبی بودن
- تغییرات رفتاری
- حرکت آهسته یا ناهماهنگ
- ماهیچه های سفت
- درد پا
- سوزن سوزن شدن پوست
هشدار در مورد بنزودیازپین ها
مصرف بنزودیازپین ها را به طور ناگهانی قطع نکنید. می تواند باعث تشنج و سایر عوارض جانبی جدی شود. از پزشک یا داروساز خود در مورد نحوه حذف این داروها بپرسید.
داروهای ضد افسردگی
داروهای ضد افسردگی گاهی اوقات مواد شیمیایی مغز را به گونه ای هدف قرار می دهند که مغز را کند می کند و به خواب کمک می کند.
- دوکسپین: این دارو ممکن است خواب را به میزان متوسطی بهبود بخشد. عوارض جانبی حالت تهوع و سرگیجه است.
- ترازودون : این دارو میانگین زمان برای به خواب رفتن را 10 دقیقه و متوسط زمان بیداری در شب را 8 دقیقه کاهش می دهد. این به طور گسترده توسط افراد مسن استفاده می شود.
ترازودون با عوارض جانبی متعددی مرتبط است، از جمله:
- تهوع و استفراغ
- اسهال یا یبوست
- تغییر در وزن یا اشتها
- خستگی یا ضعف
- عصبی بودن
- سرگیجه یا سبکی سر
- کابوس ها
- درد عضلانی
- دهان خشک
- کهیر
- کاهش میل جنسی
- مشکلات نعوظ، انزال و ارگاسم
- لرزش
- گرفتگی بینی
- چشم های خارش، قرمز یا خسته
آگونیست های گیرنده ملاتونین
آگونیست های گیرنده ملاتونین داروهای تجویزی هستند که برای درمان بی خوابی استفاده می شوند. این داروها به القای خواب و تنظیم ریتم شبانه روزی یا ساعت داخلی بدن کمک می کنند.
آگونیست های گیرنده ملاتونین با هدف قرار دادن گیرنده های ملاتونین خاص در مغز، چرخه خواب و بیداری را تنظیم می کنند.
آگونیست های رایج گیرنده ملاتونین که در ایالات متحده برای درمان بی خوابی تجویز می شوند عبارتند از:
- Hetlioz (tasimelteon)
- Rozerem (ramelteon)
عوارض جانبی آگونیست های گیرنده ملاتونین بسته به دارو متفاوت است و می تواند شامل موارد زیر باشد:
- رویاهای غیر عادی
- تفکر غیر طبیعی
- تغییرات رفتاری
- سرگیجه
- خستگی
- سردرد
- حالت تهوع
- کابوس ها
- عفونت های تنفسی فوقانی
- عفونت های دستگاه ادراری
هشدارها در مورد آگونیست های گیرنده ملاتونین
آگونیست های گیرنده ملاتونین توانایی شما در رانندگی، کار با ماشین آلات و انجام فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری دارند را مختل می کنند. پس از مصرف دارو، فعالیت های خود را به آماده سازی برای خواب محدود کنید. افرادی که قبل از خواب دوش می گیرند باید برای مصرف این دارو تا بعد از حمام صبر کنند.
Rozerem همچنین می تواند باعث عوارض جانبی شدید، از جمله آنافیلاکسی، فراموشی، توهم، شیدایی و بی قراری شود.
آرام بخش- خواب آور
آرامبخش ها- خواب آور دسته دیگری از داروهای خواب تجویزی هستند. آنها به روش های مختلف کار می کنند.
تعدادی از آنها اثرات گابا را افزایش می دهند، که به مغز و بدن شما کمک می کند تا آرام شود. این داروها عبارتند از:
- Ambien (zolpidem) : میانگین زمان به خواب رفتن را بین 5 تا 12 دقیقه کاهش می دهد. زمان کل خواب را 29 دقیقه افزایش می دهد.
- Intermezzo (Zolpidem) : حاوی همان ماده فعال Ambien است اما سریعتر پردازش می شود. اگر نیمه شب از خواب بیدار می شوید و نمی توانید دوباره بخوابید، می توانید آن را مصرف کنید.
- لونستا (اسزوپیکلون) : میانگین زمان به خواب رفتن را 14 دقیقه کاهش می دهد. کل زمان خواب را بین 28 تا 57 دقیقه افزایش می دهد.
- سوناتا (zaleplon): میانگین زمان به خواب رفتن را 10 دقیقه کاهش می دهد. ممکن است ظرف چهار ساعت از بین برود و برای بیداری های شبانه مفید باشد.
سایر داروهای آرام بخش- خواب آور مواد شیمیایی مختلف مغز را هدف قرار می دهند و با عوارض جانبی کمتری همراه هستند.
- بلسومرا (سوورکسانت): سیگنال بیداری ایجاد شده توسط اورکسین شیمیایی را مسدود می کند . میانگین زمان به خواب رفتن را هشت دقیقه کاهش می دهد. میانگین زمان بیدار شدن در طول شب را بین 16 تا 28 دقیقه کاهش می دهد.
هر یک از داروهای آرام بخش- خواب آور فهرستی از عوارض جانبی خاص خود را دارد، اما مشترکات زیادی نیز دارند.
عوارض جانبی بالقوه عبارتند از:
- راه رفتن در خواب، غذا خوردن، رانندگی یا سایر رفتارها
- سردرد
- سرگیجه
- سبکی سر
- راه رفتن ناپایدار
- مشکلات تعادل
- حالت تهوع
- یبوست یا اسهال
- گاز
- سوزش سر دل
- دل درد
- تغییرات در اشتها
- لرزش (لرزش غیرقابل کنترل)
- درد، سوزش یا بی حسی در اندام ها و اندام ها
- رویاهای غیرمعمول
- خشکی دهان یا گلو
- چشم های قرمز
- مشکلات بینایی
- چشم درد
- حساسیت به نویز
- حس بویایی تحریف شده
- درد عضلانی، گرفتگی یا درد مفاصل
- قاعدگی های سنگین یا دردناک
- کاهش میل جنسی
- بزرگ شدن سینه در مردان
مطمئن شوید که با عوارض جانبی خاص دارویی که مصرف می کنید آشنا هستید.
ترکیبات خطرناک
هرگز دو یا چند نوع قرص خواب را بدون نظارت پزشکی ترکیب نکنید. قرص های خواب آور را با الکل مصرف نکنید. هر دوی اینها خطر مصرف بیش از حد، مشکلات تنفسی و مرگ را افزایش می دهند.
مکمل های گیاهی و غذایی
مکمل های گیاهی و رژیمی زیر کمک های خواب طبیعی هستند که در دوزهای متوسط برای بزرگسالان نسبتاً بی خطر هستند.
ملاتونین
ملاتونین یک ماده شیمیایی مغز (انتقال دهنده عصبی) است که نقش مهمی در خواب و ساعت داخلی 24 ساعته (ریتم شبانه روزی) شما ایفا می کند. به خصوص اگر ریتم شبانه روزی شما خاموش باشد بسیار مفید است.
مکمل های ملاتونین به طور کلی مصنوعی یا از منابع حیوانی ساخته شده اند. آنها به طور گسترده در فروشگاه ها و آنلاین در دسترس هستند.
ملاتونین برای چندین ساعت شروع به کار نمی کند، بنابراین آن را درست قبل از خواب مصرف نکنید. ممکن است لازم باشد زمان بندی را آزمایش کنید تا بفهمید چه چیزی برای شما بهتر است.
عوارض جانبی ملاتونین عبارتند از:
- تحریک
- سرگیجه
- خواب آلودگی
- سردرد
- افزایش ادرار یا شب ادراری در شب
ریشه والرین
ریشه سنبل الطیب ( Valeriana officinalis ) گیاهی است که برای بهبود خواب استفاده می شود. ماده موثره آن والرنیک اسید است که دارای اثرات آرام بخش است.
تصور می شود که اسید والرنیک مانند بنزودیازپین ها و سایر داروهای خواب عمل می کند. این بر گیرنده های GABA برای کمک به آرام کردن و کند کردن مغز تأثیر می گذارد. همچنین با انتقال دهنده عصبی سروتونین که در چرخه خواب و بیداری نیز نقش دارد، تعامل دارد.
عوارض جانبی ریشه سنبل الطیب معمولاً خفیف است و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سرگیجه
- ناراحتی دستگاه گوارش (GI).
- سردرد
- خارش پوست
بابونه
بابونه یک داروی گیاهی پرکاربرد برای خواب است. در حالی که اغلب به عنوان یک درمان دارویی مکمل برای بی خوابی تبلیغ می شود، شواهد کمی برای حمایت از استفاده از آن در درمان بی خوابی بالینی وجود دارد.
تحقیقات نشان می دهد که بابونه ممکن است به بهبود کیفیت خواب در افراد بدون بی خوابی بالینی کمک کند. اگر هر از گاهی با خوابیدن مشکل دارید، یک فنجان چای بابونه قبل از خواب ممکن است کمک کننده باشد.
عوارض جانبی بابونه عموماً خفیف است اما شایع نیست و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- واکنشهای های آلرژیک
- سرگیجه
- حالت تهوع
در موارد نادر، بابونه ممکن است باعث یک واکنش آلرژیک تهدید کننده زندگی به نام آنافیلاکسی شود. افرادی که به ابروسیا، بابونه، گل داوودی و گل همیشه بهار حساسیت دارند بیشتر احتمال دارد واکنش آلرژیک به بابونه را تجربه کنند.
کاوا
کاوا ( Piper methysticum ) یک داروی گیاهی است که برای بهبود خواب استفاده می شود. تحقیقات نشان می‌دهد کاوا می‌تواند به شما کمک کند سریعتر بخوابید، طولانی‌تر بخوابید و دوره‌های خواب عمیق را افزایش دهید.
خواص خواب کاوا به دلیل ترکیبات شیمیایی معروف به کاوالاکتون است که به تسکین اضطراب نیز کمک می کند.
کاوا به طور کلی به خوبی با عوارض جانبی خفیف تحمل می شود که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- خواب آلودگی در طول روز
- ضربان قلب نامنظم
- حافظه از بین می رود
- سرگیجه خفیف
- حالت تهوع
- ناراحتی معده
- لرزش یا لرزش
سایر داروهای خواب طبیعی
سایر گیاهان و مواد مغذی معمولاً برای خواب بهتر توصیه می شوند، با این حال، شواهدی برای حمایت از استفاده از آنها برای خواب در انسان وجود ندارد. دیگر داروهای خواب طبیعی ادعا شده عبارتند از:
- CBD (کانابیدیول، مشتق شده از کنف)
- جینکو بیلوبا
- اسطوخودوس
- منیزیم
- گل شور
- تریپتوفان
قبل از استفاده از داروهای خواب طبیعی با پزشک خود صحبت کنید. اگر از داروهای تجویزی استفاده می کنید، قبل از مصرف مکمل ها با داروساز خود مشورت کنید. همیشه از دستورالعمل های روی برچسب پیروی کنید.
چیزهایی که باید اجتناب کرد
درمان بی خوابی همیشه به چیزی که مصرف می کنید نیست. ممکن است به اجتناب از کافئین ، الکل و خوردن یا ورزش درست قبل از خواب کمک کند. همه اینها می تواند خواب شما را مختل کند.
نکات غیر دارویی برای خواب بهتر
قرص های خواب آور برای همه مناسب نیستند و می توانند با داروهای دیگر تداخل داشته باشند. اگر باردار هستید ، ممکن است به جنین در حال رشد آسیب برساند.
همچنین ممکن است نگران احتمال اعتیاد باشید. یا ممکن است از عوارض جانبی آن خوشتان نیاید.
خوشبختانه راه های دیگری برای مدیریت بی خوابی وجود دارد. ممکن است برای شما مفید باشد که به سادگی عادات خواب خود را تغییر دهید .
- با رعایت زمان خواب و بیداری منظم شروع کنید. این به تقویت ریتم طبیعی شبانه روزی شما کمک می کند.
- از چرت زدن در طول روز خودداری کنید. آنها می توانند میل طبیعی بدن شما به خواب را کاهش دهند.
- مدت زمانی را که در رختخواب بیدار می گذرانید کاهش دهید (به نام کنترل محرک). از تخت خود فقط برای رابطه جنسی و خواب استفاده کنید. اگر نمی توانید بخوابید تا زمانی که احساس خواب آلودگی کردید برخیزید.
جایگزین های دیگر برای درمان بی خوابی عبارتند از:
- بیوفیدبک (از حسگرها برای اندازه گیری عملکرد بدن شما استفاده می کند)
- رایحه درمانی (بوییدن برخی روغن های ضروری ممکن است خواب را تقویت کند)
- تصویرسازی هدایت شده (یک تکنیک آرامش بخش)
- آرامش پیشرونده عضلانی
چه زمانی باید به یک پزشک مراجعه کرد؟
ممکن است برای یک دوره بی خوابی گاه به گاه نیازی به درمان نداشته باشید. اما اگر این یک مشکل طولانی مدت یا مکرر است که زندگی شما را مختل می کند، باید به یک پزشک مراجعه کنید.
با صحبت با پزشک مراقبت های اولیه خود شروع کنید. اگر به کمک تخصصی بیشتری نیاز دارید، ممکن است به یک متخصص خواب ارجاع داده شوید .
اگر بی خوابی شما را دچار افسردگی یا خودکشی می کند فوراً به دنبال کمک باشید.
آپنه انسدادی خواب (مکث تنفس در هنگام خواب) یکی از علل شایع بی خوابی طولانی مدت است. هنگامی که آپنه شما را از خواب بیدار می کند، ممکن است برای دوباره خوابیدن مشکل داشته باشید. این وضعیت نیاز به درمان خاصی دارد.
همچنین ممکن است از خواب درمانی بهره مند شوید. درمان شناختی رفتاری برای بی خوابی ( CBT-i ) یک مثال است. شما می توانید در مورد این موضوع از یک کتاب، یک دوره آنلاین، یک کارگاه یا یک کلاس یاد بگیرید. یک درمانگر حرفه ای نیز می تواند به شما در شروع کار کمک کند.
خلاصه
بی خوابی تقریباً همه را در مقطعی تحت تأثیر قرار می دهد. برای افرادی که با بی خوابی های گاه به گاه سر و کار دارند، داروهای خواب OTC دیفن هیدرامین و داکسیلامین – آنتی هیستامین هایی که باعث خواب آلودگی می شوند – می توانند کمک کنند.
برای بی خوابی مزمن یا بالینی، داروهای تجویزی می توانند کمک کنند. کلاس‌های داروهای خواب تجویزی شامل بنزودیازپین‌ها، داروهای ضد افسردگی، آگونیست‌های گیرنده ملاتونین و آرام‌بخش‌ها هستند.
مکمل های گیاهی و رژیمی مانند ملاتونین، ریشه سنبل الطیب، بابونه و کاوا نیز ممکن است به شما کمک کند به خواب بروید و بخوابید.
اگر بی خوابی شما را در شب بیدار نگه می دارد و درمان های OTC کمکی نمی کند، با پزشک خود صحبت کنید.