رواندرمانی یکپارچه‌نگر چیست؟

رواندرمانی یکپارچه‌نگر چیست؟

رواندرمانی یکپارچه‌نگر شامل تکنیک هایی از رویکردهای درمانی متعدد برای درمان مشکل منحصر به فرد مراجع است. درمانگران یکپارچه بر این باورند که متناسب کردن درمان برای فرد، بیشترین تأثیر را به دست می‌آورد.

برخلاف برخی از رویکردهای انفرادی، رواندرمانی یکپارچه‌نگر به یک روش یا مکتب فکری خاص محدود نمی شود. در عوض، درمانگران می توانند در صورت نیاز از تکنیک های مختلف استفاده کنند. هدف از این کار بهبود اثربخشی و کارایی درمان و تطبیق آن با نیازهای خاص فرد است.

در حالی که درمان یکپارچه‌نگر و التقاطی گاهی به جای یکدیگر مورد استفاده قرار می گیرند، تفاوت های کلیدی بین این دو رویکرد وجود دارد. درمان التقاطی بیشتر در مورد استفاده ساده از رویکردهای مختلف است و رواندرمانی یکپارچه‌نگر بر ترکیب این عناصر در یک تجربه منسجم تر متمرکز است.

انواع رواندرمانی یکپارچه‌نگر

صدها نوع مختلف درمان وجود دارد. موردی که در هر موقعیتی مؤثرتر است، اغلب به نوع مشکلی که در حال درمان است بستگی دارد. برخی از انواع خاص درمان در یک درمانگر یکپارچه ممکن است بسته به موقعیت و مشکل شامل موارد زیر باشد:

  • درمان شناختی رفتاری : درمان شناختی رفتاری (CBT) رویکردی است که بر تغییر طرز تفکر افراد تمرکز دارد. CBT نشان می دهد که افکار منفی خودکار که افراد تجربه می کنند به مشکلات روانی کمک می کنند.
  • درمان روان پویشی : درمان روانکاوی شامل تکنیک های روانکاوی برای کمک به افراد برای درک برخی از نیروها و انگیزه های ناخودآگاهی است که بر رفتار و عملکرد فعلی آنها تأثیر می گذارد.
  • درمان انسان گرایانه : این رویکرد درمانی بر کمک به افراد برای دستیابی به پتانسیل کامل خود و درک بهتر چیزهایی تمرکز دارد که به شادتر شدن آنها کمک می کند.
  • ذهن آگاهی : ذهن آگاهی یکی از تکنیک هایی است که در سال های اخیر به طور فزاینده ای مورد استفاده قرار می گیرد و شامل یادگیری تمرکز بر لحظه حال به جای نگرانی در مورد گذشته یا نگرانی در مورد آینده است.

هدف رواندرمانی یکپارچه‌نگر، همسو کردن تکنیک‌های درمانی است که به طور تجربی در درمان یک مشکل خاص مؤثر هستند.

این رویکرد نشان می دهد که هیچ روش واحدی وجود ندارد که برای هر موقعیتی برتر باشد. همچنین نشان می‌دهد که حتی نظریه‌های ناهماهنگ نیز می‌توانند برای افراد مبتلا به بیماری‌های روانی مفید باشند.

تکنیک ها

رواندرمانی یکپارچه‌نگر از تکنیک های روان پویشی، شناختی و رفتاری استفاده می کند. این تکنیک‌ها را می‌توان در قالب‌های مختلف از جمله درمان فردی، خانوادگی و گروهی به کار برد. 

یک درمانگر یکپارچه، تکنیک های مختلف را با توجه به نیازها و اهداف فرد تطبیق داده و ادغام می کند. برای رسیدگی به یک مشکل رفتاری، یک درمانگر ممکن است از موارد زیر استفاده کند:

  • استراتژی های رفتاری مانند مدل سازی و تقویت برای تغییر رفتار
  • راهبردهای روان پویشی مانند تداعی آزاد می تواند به افراد کمک کند بینش خود را به دست آورند
  • راهبردهای شناختی مانند بازسازی شناختی و مواجهه درمانی برای کمک به تغییر افکار منفی خودکار که به رفتار کمک می کنند.

تحقیقات نشان می دهد که برخی از جنبه های مشترک روان درمانی، از جمله انتظارات فرد و اتحاد درمانی ، مهم ترین نقش را در نتایج درمان ایفا می کنند.

بر اساس برخی تحقیقات، تکنیک های درمانی خاص در حدود 7 درصد از واریانس در نتایج روان درمانی نقش دارند.

برخی از عواملی که به درمانجو در رواندرمانی یکپارچه‌نگر کمک می کنند عبارتند از:

  • اتحاد بین درمانگر و درمانجو
  • انتظاراتی که مردم در مورد توانایی تغییر به شیوه ای مثبت دارند
  • توانایی درمانگر برای کمک به ایجاد امید در فرد
  • ویژگی های یک درمانگر از جمله توانایی آنها در توجه، همدلی و توجه مثبت به مراجع.

رواندرمانی یکپارچه‌نگر با چه چیزی می تواند کمک کند

رواندرمانی یکپارچه‌نگر می تواند در درمان تعدادی از اختلالات مختلف سلامت روان و مسائل روانشناختی مفید باشد. این موارد عبارتند از:

  • اضطراب
  • سوگواری
  • افسردگی
  • عزت نفس پایین
  • استرس
  • اختلالات مصرف مواد
  • تروما

مزایای رواندرمانی یکپارچه‌نگر

مزایای مختلفی برای رواندرمانی یکپارچه‌نگر وجود دارد. برخی از این موارد عبارتند از:

  • فردی شده : از آنجایی که رواندرمانی یکپارچه‌نگر بسیار فردی است، بسته به موقعیت فرد می توان آن را تطبیق داد. هنگام کار با کودکان و نوجوانان و بزرگسالان می توان از آن استفاده کرد. همچنین می توان از آن هم در جلسات فردی و هم در گروه درمانی استفاده کرد .
  • انعطاف‌پذیر : در جایی که فرم‌های درمانی منفرد اغلب سخت‌تر هستند، رواندرمانی یکپارچه‌نگر می‌تواند در طول زمان و بر اساس هر رویداد، تغییر یا تجربه‌ای که ممکن است در طول درمان رخ دهد، سازگار شود.
  • انطباق پذیر : یکی دیگر از مزایای رواندرمانی یکپارچه‌نگر این است که می توان آن را بسته به اختلال یا مشکل روانی که فرد با آن مواجه است اصلاح کرد. به عنوان مثال، اگر فردی با افسردگی دست و پنجه نرم می کند، درمانگر ممکن است از تعدادی از گزینه های درمانی استفاده کند که در درمان این بیماری موثر است.
  • جامع نگر : رواندرمانی یکپارچه‌نگر همچنین می تواند به افراد کمک کند تا جنبه های مختلف خود از جمله ذهن، بدن، روابط، معنویت، افکار و احساسات را یکپارچه کنند و درک کنند. این نوع درمان به جای تمرکز بر یک مشکل از یک دیدگاه واحد یا مجزا، می‌تواند دیدگاهی گسترده‌تر و جامع‌تر را تشویق کند.

درک این نکته ضروری است که اگرچه رواندرمانی یکپارچه‌نگر انعطاف پذیر است، اما این بدان معنا نیست که کاملاً بدون ساختار است. در عوض، درمانگران از آموزش و تخصص خود برای انتخاب سودمندترین تکنیک ها برای یک هدف خاص استفاده می کنند و سپس این رویکردها را در یک تجربه درمانی منسجم ادغام می کنند.

اثربخشی

انواع مختلفی از روان درمانی وجود دارد که یکپارچه هستند، از جمله درمان شناختی تحلیلی، روان درمانی بین فردی و طرحواره درمانی .

تحقیقات نشان داده است که چنین تکنیک هایی می توانند در درمان تعدادی از اختلالات روانپزشکی از جمله افسردگی، اضطراب اجتماعی، اضطراب فراگیر و اختلالات شخصیت موثر باشند. این نشان می دهد که درمان های یکپارچه می توانند برای طیف وسیعی از شرایط فواید داشته باشند.

در حالی که برخی از درمانگران تمایل دارند به سبک خاصی از درمان پایبند باشند، تحقیقات نشان داده است که اکثر روان درمانگران حداقل از برخی عناصر یک رویکرد یکپارچه در درمان استفاده می کنند.

طبق یک مطالعه، حدود 85 درصد از درمانگران در درمان خود از سنت های درمانی متعدد استفاده می کنند. تعداد متوسط ​​جهت گیری های نظری مورد استفاده در درمان حدود چهار بود.

چیزهایی که باید در نظر بگیرید

توجه به این نکته حائز اهمیت است که رواندرمانی یکپارچه‌نگر فرآیندی بسیار فعال است که شامل مقدار زیادی ورودی از طرف فرد است.

در حالی که در این نوع درمان، درمانگر شما ممکن است اطلاعاتی در مورد تجربیات، ترجیحات، نیازها و سایر عواملی که ممکن است بر تکنیک‌های درمانی مناسب برای نیازهای شما تأثیر بگذارد، بخواهد.

از آنجایی که رواندرمانی یکپارچه‌نگر گرایش به التقاطی دارد، دوره درمان ممکن است از یک برنامه یا الگوی قابل پیش بینی پیروی نکند. تکنیک‌های متعددی ممکن است در یک جلسه مورد استفاده قرار گیرد و اهداف و رویکرد درمان ممکن است با مشاهده پیشرفت شما و نیازهای شما در طول فرآیند درمان تغییر کند.

چگونه شروع کنیم

شروع رواندرمانی یکپارچه‌نگر شامل یافتن یک متخصص سلامت روان واجد شرایط است. بسیاری از درمانگران رویکردی یکپارچه برای درمان دارند.

ممکن است جستجوی خود را با صحبت با پزشک مراقبت های اولیه خود شروع کنید که می تواند توصیه ها و ارجاع دهد. همچنین می‌توانید فهرست‌های محلی یا دایرکتوری‌های درمانگر آنلاین را جستجو کنید.

هنگامی که یک درمانگر بالقوه را پیدا کردید، صلاحیت ها و سوابق تحصیلی آنها را بررسی کنید تا از نحوه برخورد آنها با درمان ایده بگیرید. اگر آنها نوعی مشاوره ارائه می دهند، سؤالاتی در مورد اینکه آیا آنها رواندرمانی یکپارچه‌نگر را انجام می دهند، بپرسید.

درمان آنلاین گزینه دیگری است که ممکن است در نظر بگیرید. یک مطالعه در سال 2018 نشان داد که مداخلات ذهن آگاهی یکپارچه مبتنی بر وب راه حل موثری برای کاهش علائم اضطراب و افسردگی و برای افزایش کیفیت زندگی است.

منبع

What Is Integrative Therapy?

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *