کرونوفوبیا با ترس از گذشت زمان مشخص می شود. معمولاً، این به ترس از اینکه زمان ما در زمین محدود است یا اینکه در ردیابی عبور آن مشکل داریم، مرتبط است. اگرچه زمان یک مفهوم کاملاً مشخص نیست، برخی ممکن است آن را نوعی “فوبی خاص” در نظر بگیرند، شبیه به ترس از گربه یا مار . فوبیای خاص حدود 10 درصد از بزرگسالان را در ایالات متحده تحت تأثیر قرار می دهد.
همه ما تا حدی از پیر شدن می ترسیم، یا آرزو می کنیم زمان بیشتری برای گذراندن با دوستان و عزیزانمان داشته باشیم، اما در بیشتر مواقع، این به سطح فوبیا نمی رسد، که به اضطراب تضعیف کننده مداوم و سایر علائم مرتبط نیاز دارد. در پاسخ به موضوع ترس ما داده‌های مربوط به شیوع زمان‌هراسی به آسانی در دسترس نیست، اگرچه این ترسی است که بسیاری از ما می‌توانیم آن را درک کنیم.
علل ترس از زمان
برخی از جمعیت ها بیشتر از سایرین دچار زمان‌هراسی، ترس از زمان می شوند. در واقع، از آنجایی که این بیماری در جمعیت های زندان بسیار رایج است، گاهی اوقات به عنوان «نوروزیس زندان» شناخته می شود، که به ماهیت سرگردانی گذراندن مدت زمان طولانی پشت میله های زندان مرتبط است.
افراد مسن و همچنین افرادی که با بیماری های لاعلاج روبرو هستند و نگران هستند که زمان آنها در زمین محدود باشد نیز ممکن است با این ترس روبرو شوند. زمان دشمن آنها می شود و آنها می ترسند که گذر آن در نهایت منجر به مرگ آنها شود. با این حال، تشخیص فوبیا معمولاً مستلزم آن است که ترس بیش از حد یا غیر منطقی باشد. در مورد بیماری، متأسفانه، این ترس ها ممکن است همیشه غیر منطقی نباشند.
ترس از زمان همچنین گاهی اوقات در پی آسیب های شدید، مانند یک بلای طبیعی، خود را نشان می دهد، به خصوص اگر روال روزانه به طور جدی مختل شود. همچنین در بازماندگان کشتی غرق شده و دیگرانی که در موقعیتی پراضطراب و بدون هیچ وسیله آشنایی برای ردیابی گذر زمان به دام افتاده اند، دیده شده است. در واقع، پیش از این حس آینده کوتاه به عنوان یکی از معیارهای تشخیصی اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) مورد استفاده قرار گرفته است.
علائم ترس از زمان
کرونوفوبیا با احساس غیرواقعی شدن مشخص می شود که در آن به نظر می رسد زمان سرعت می گیرد یا کند می شود. برخی افراد دارای الگوهای فکری دایره ای، افکار مسابقه ای و علائم اختلال وسواس فکری-اجباری هستند. زندانیان اغلب روزهای تا آزادی خود را مشخص می کنند.
بسیاری از مردم همچنین پانیک، اضطراب و کلاستروفوبیا را تجربه خواهند کرد که علائم رایج اکثر فوبیاها و همچنین واکنش های رایج به تروما هستند. حملات پانیک، تعریق، تنگی نفس، و حتی افکار دائمی آزاردهنده نیز اغلب گزارش می شوند، اما فقط در موارد شدید.
فوبیا در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی
حتی بزرگترین ترس های ما همیشه معیارهای تشخیص فوبیا را برآورده نمی کند. در DSM-5-TR ، فوبی‌های خاص توسط متخصصان سلامت روان با استفاده از معیارهای زیر تشخیص داده می‌شوند:
- ترس غیر منطقی و بیش از حد است.
- واکنش ترس فوری و نامتناسب با خطر واقعی است.
- ترس باعث ناراحتی شدید و رفتارهای اجتنابی می شود.
- ترس زندگی را محدود می کند.
- علائم حداقل شش ماه طول می کشد.
- علائم ناشی از اختلال دیگری نیست.
درمان زمان‌هراسی
در موارد شدید، زمان‌هراسی درمان‌نشده می‌تواند منجر به انزوا، افسردگی و حتی اختلال در تفکر شود. مهم است که در اسرع وقت از یک روانپزشک مشاوره بگیرید.
زمان‌هراسی به خوبی به درمان های استاندارد فوبی مانند درمان شناختی-رفتاری و هیپنوتیزم درمانی پاسخ می دهد. با این حال، از آنجایی که ارتباط نزدیکی با سایر اختلالات دارد، بهتر است همه شرایط همزمان را به طور همزمان تشخیص داده و درمان کنید. در واقع، بخشی از تشخیص فوبیا، رد این موضوع است که اضطراب ناشی از یک بیماری قبلی متفاوت است.
در برخی موارد، روانپزشکان ممکن است داروها را تجویز کنند، اما روان درمانی درمان اولیه برای فوبیا است. بر خلاف بسیاری از فوبیاهای خاص، مواجهه درمانی ممکن است کمتر مربوط به زمان‌هراسی باشد، زیرا به راحتی نمی توان شخص را در معرض زمان یا گذر آن قرار داد، همانطور که می توانید یک شیء ترس ملموس تر.
پیشگیری از بیماری زمان‌هراسی
از آنجایی که ترس از زمان اغلب ناشی از موقعیت هایی است که نمی توان به طور کامل کنترل کرد، مانند بیماری، پیشگیری از آن دشوار است. تکنیک های کلی تری برای مدیریت اضطراب و استرس نیز وجود دارد که می تواند به شما در مقابله با این نوع ترس ها کمک کند.
علاوه بر این، تلاش برای یافتن هدف خود در زندگی می تواند به شما کمک کند از زمان خود بر روی زمین بهترین استفاده را ببرید، چه مبتلا به زمان‌هراسی باشید و چه نباشید.