“اضطراب اجتماعی” اصطلاحی است که بسیار رایج است. اما در واقع داشتن اضطراب اجتماعی به چه معناست؟ برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد انواع مختلف اختلال اضطراب اجتماعی، علائم و نشانه های آن، و کارهایی که می توانید برای درمان آن انجام دهید، ادامه مطلب را بخوانید.
انواع اختلال اضطراب اجتماعی
اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) که به عنوان فوبیای اجتماعی نیز شناخته می شود، ترس یا اضطراب بارز از موقعیت های اجتماعی است که در آن امکان بررسی دقیق توسط دیگران وجود دارد. فرد می ترسد به گونه ای عمل کند یا علائمی را نشان دهد که تحقیرآمیز باشد یا منجر به طرد شود. فرد یا از این موقعیت ها دوری می کند یا با ناراحتی شدید آنها را تحمل می کند.
انواع اختلال اضطراب اجتماعی را می توان به دو نوع تقسیم کرد – فراگیر و غیرفراگیر.
اختلال اضطراب اجتماعی فراگیر
نوع فراگیر یکی از انواع اختلال اضطراب اجتماعی است که با ترس از بیشتر موقعیت‌های اجتماعی مشخص می‌شود که در آن احساس می‌کنند به گونه‌ای عمل می‌کنند که ممکن است توسط دیگران مورد قضاوت، موشکافی یا ارزیابی منفی قرار گیرد.
“اضطراب اجتماعی می تواند شامل ترس از اینکه مردم به شما نگاه می کنند ، در مورد شما صحبت می کنند، بیش از حد نگران رفتار شما هستند و غیره باشد.” Amy Marschall، PsyD توضیح می دهد . “این فقط احساس اضطراب یا غرق شدن در محیط اجتماعی نیست، بلکه به طور خاص شامل این مشغله در مورد تماشا یا قضاوت شدن است.”
بسیاری از افراد ممکن است در موقعیت‌های اجتماعی جدید ترس از صحبت کردن در جمع داشته باشند یا کمی عصبی باشند. اما افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی به قدری تحت تأثیر اضطراب خود هستند که در زندگی روزمره آنها اختلال ایجاد می‌کند.
آنها ممکن است از ترس تعامل با صندوقدار نتوانند به خرید مواد غذایی بروند. یا ممکن است از نظر اجتماعی منزوی شوند زیرا احساس می کنند نمی توانند با دوست خود به رستوران بروند.
اگر فرد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی احساس کند که نمی‌تواند با تلفن صحبت کند یا با همکارانش در دفتر کار کند، ممکن است زندگی کاری تحت تأثیر قرار گیرد. علائمی از این دست می تواند زندگی همراه با اضطراب اجتماعی را بسیار دشوار کند.
دکتر مارشال می گوید: اضطراب اجتماعی می تواند به صورت علائم فیزیکی نیز ظاهر شود. بسیاری از افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی چنان فعال می شوند که از نظر جسمی بیمار می شوند و ممکن است استفراغ کنند!
بسیاری از افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی چنان فعال می شوند که از نظر جسمی بیمار می شوند و ممکن است استفراغ کنند!
– امی مارشال، PSYD
اختلال اضطراب اجتماعی غیرفراگیر
نوع غیرفراگیر یکی از انواع اختلال اضطراب اجتماعی است که طیف محدودتری از موقعیت‌ها را نشان می‌دهد که اضطراب ناتوان‌کننده‌ای را نسبت به همتای عمومی آن برمی‌انگیزد.
این بدان معناست که، در حالی که افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی فراگیر، اضطراب شدیدی را در بسیاری از موقعیت‌های اجتماعی تجربه می‌کنند، افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی غیرفراگیر تنها توسط یک نوع زمینه اجتماعی به‌ویژه، مانند موقعیت‌های عملکردی، تحریک می‌شوند.
به عنوان مثال، فردی که دارای اختلال اضطراب اجتماعی فراگیر نیست ممکن است ترس شدیدی از سخنرانی در جمع داشته باشد، اما می‌تواند در شرایط دیگر، مانند مهمانی‌ها یا غذا خوردن در رستوران‌ها، بدون اضطراب زیاد یا اضطراب عمل کند.
اختلال اضطراب اجتماعی غیرفراگیر همچنان بر روی فردی که آن را تجربه می‌کند با ایجاد احساس وحشتناک یا غیرممکن در موقعیت اجتماعی خاصی که باعث ایجاد احساس وحشتناک یا غیرممکن می‌شود، تأثیر منفی می‌گذارد – به این ترتیب، آن جنبه از زندگی روزمره تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
علائم بالینی اختلال اضطراب اجتماعی
بر اساس DSM-5 (راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی) ، اختلال اضطراب اجتماعی با موارد زیر مشخص می شود:
- ترس یا اضطراب مشخص در مورد یکی از موقعیت های اجتماعی دیگری که در آن امکان بررسی دقیق وجود دارد
- فرد می ترسد به گونه ای عمل کند که منجر به ارزیابی منفی شود
- قرار گرفتن در معرض این موقعیت های اجتماعی ترسناک همیشه باعث اضطراب می شود
- فردی که اضطراب را تجربه می کند از این موقعیت های اجتماعی اجتناب می کند یا آنها را با ناراحتی شدید تحمل می کند.
- این اضطراب پایدار است و حداقل شش ماه طول می کشد
- اضطراب یا اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی ترسناک باعث ناراحتی شدید یا تداخل با عملکردهای زندگی روزمره می‌شود.
- این اضطراب ناشی از داروها یا داروها نیست و با هیچ بیماری طبی یا اختلال روانپزشکی توضیح داده نمی شود.
اگر این علائم را تجربه کردید، ممکن است به اختلال اضطراب اجتماعی مبتلا باشید.
فوبیای اجتماعی خاص
فرد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی می تواند توسط طیف وسیعی از موقعیت های اجتماعی تحریک شود یا فقط توسط یک موقعیت خاص تحریک شود.
برای برخی، فوبیای اجتماعی حول نوعی اجرای عمومی، مانند سخنرانی، شرکت در یک رویداد ورزشی، یا نواختن یک ساز موسیقی در یک کنسرت متمرکز است.
دیگران ممکن است به موقعیت های بین فردی با اضطراب شدید واکنش نشان دهند. رفتن به یک قرار یا حتی ملاقات با یک فرد جدید ممکن است غیرممکن به نظر برسد. آنها ممکن است نتوانند در کلاس به یک سوال پاسخ دهند یا از طریق مصاحبه شغلی به آن پاسخ دهند.
برای برخی، ترس‌ها بیشتر بر اساس آنچه بسیاری از مردم فعالیت‌های روزمره را در نظر می‌گیرند، است. هر چیزی از سفارش نوشیدنی در کافی‌شاپ گرفته تا غذا خوردن در جمع و استفاده از سرویس بهداشتی عمومی می‌تواند فردی را که دارای اضطراب اجتماعی است از طرد شدن، تحقیر و قضاوت کردن بترسد.
اختلالات مرتبط و همزمان
اختلال اضطراب اجتماعی می تواند به تنهایی یا همراه با سایر اختلالات روانی بروز کند.
بسیاری از افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی، سایر اختلالات اضطرابی مانند اختلال اضطراب فراگیر (GAD) را نیز تجربه می کنند. این وضعیتی است که شامل نگرانی بیش از حد در مورد تعدادی از رویدادها یا فعالیت ها مانند کار یا امور مالی است که با چندین تظاهرات فیزیکی دیگر اضطراب همراه است.
دکتر مارشال توضیح می دهد: «در حالی که افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر اغلب برخی از ویژگی های اضطراب اجتماعی دارند، اختلال اضطراب فراگیر مختص ترس از درک، تماشا یا قضاوت شدن نیست. “این شامل نگرانی در مورد بسیاری از چیزهای مختلف است.”
اضطراب اجتماعی همچنین می تواند همراه با اختلال پانیک (هراس) ظاهر شود . حملات پانیک که شروع اضطراب شدید ناگهانی همراه با علائم فیزیکی مانند درد قفسه سینه، تپش قلب، تنگی نفس، تعریق، لرزش و ترس از دست دادن کنترل، دیوانه شدن یا مرگ است، نیز می تواند به عنوان بخشی از اضطراب اجتماعی رخ دهد. خود بی نظمی با این حال، بر خلاف اختلال اضطراب اجتماعی که در آن نگرانی اصلی در مورد بررسی دقیق دیگران است، در اختلال هراس نگرانی در مورد خود حملات پانیک است.
بیشتر بخوانید: اختلال پانیک : تعریف، علل و درمان
افرادیکه دارای هردو اضطراب اجتماعی و اختلال پانیک هستند ممکن است در موقعیت های اجتماعی و سایر شرایط غیر اجتماعی حملات پانیک را تجربه کنند.
فرد مبتلا به اضطراب اجتماعی ممکن است یک اختلال افسردگی همزمان را نیز تجربه کند. اختلال افسردگی اساسی با دوره‌هایی از خلق افسرده تعریف می‌شود که به صورت غمگینی، پوچی، ناامیدی، یا از دست دادن علاقه یا لذت همراه با مشکل در تمرکز و تفکر، تغییر در اشتها و الگوهای خواب (مانند خوردن یا خوابیدن زیاد یا خیلی کم)، از دست دادن تعریف می‌شود. انرژی، بی قراری یا کند شدن و گاهی اوقات افکار مرگ یا خودکشی. اضطراب همچنین می تواند یکی از علائم افسردگی باشد که تشخیص را پیچیده می کند.
درمان
اگرچه اختلال اضطراب اجتماعی می‌تواند بسیار طاقت‌فرسا باشد، اما درمان‌هایی موجودند که می‌توانند علائم آن را برطرف کرده و آن را از ریشه قطع کنند.
درمان
درمان می تواند در مواجهه با اضطراب اجتماعی موثر باشد.
- برای مثال، مواجهه درمانی می تواند به ویژه مفید باشد. این رویکرد شامل رویارویی آهسته و روشمند با موقعیت‌ها یا شرایطی است که باعث اضطراب اجتماعی می‌شوند و می‌آموزید که چگونه در آن شرایط راحت‌تر شوید. با گذشت زمان، بدن شما یاد می گیرد که با ترس کمتر پاسخ دهد. این ممکن است مانند رفتن به یک کافی شاپ روز به روز باشد. تنها قدم گذاشتن در آنجا اولین گام است. سپس شاید هر روز یک دقیقه بیشتر بمانید و در نهایت برای سفارش نوشیدنی از باریستا تلاش کنید. این دستاوردهای فزاینده در نهایت باد را از این منبع اضطراب شما خارج می‌کند و به شما کمک می‌کند پاسخ اضطراب مشکل ساز را “بیاموزید”.
- درمان شناختی رفتاری (CBT) نیز می تواند یک رویکرد درمانی موثر باشد.CBT بر شناسایی الگوهای فکری که خودکار، منفی و غیر مفید هستند، و چالش برانگیز و جایگزین کردن آن افکار با افکار واقعی تر و مفیدتر تمرکز می کند. به عنوان مثال، ممکن است از صحبت تلفنی امتناع کنید زیرا مطمئن هستید حرف شرم آور یا تحقیرآمیزی انجام خواهید داد. با CBT، شما و درمانگرتان می‌توانید این ارتباط را با تماس های تلفنی شناسایی کنید. همچنین یاد بگیرید که افکار منفی را که در غیر این صورت مانع از برقراری تماس شما می‌شود، قطع کنید.
بیشتر بخوانید: درمان شناختی رفتاری برای سلامت روان
درمان شناختی رفتاری دارای پشتوانه تحقیقاتی قوی برای درمان بسیاری از اختلالات اضطرابی از جمله اضطراب اجتماعی است. با این حال، این برای همه مناسب نیست.» دکتر مارشال می گوید. برای برخی، برای مثال، اگر اضطراب اجتماعی در نتیجه قلدری رخ داده‌باشد، ممکن است نیاز داشته باشند که به آسیب های زمینه‌ای رسیدگی کنند.
- درمان پذیرش و تعهد (ACT) همچنین می تواند در درمان اضطراب اجتماعی مفید باشد.این رویکرد به شما می آموزد که طیف کامل افکار و احساسات خود را بدون تلاش برای تغییر، انکار یا اجتناب از آنها بپذیرید و “بپذیرید”. این پذیرش سپس انرژی منفی ناشی از تلاش برای اجتناب از آن افکار و احساسات را تخلیه می کند و شما را تشویق می کند که به اقداماتی که با ارزش های شما سازگار است متعهد شوید.
پس از پذیرش هر چیزی که به عنوان بخشی از اضطراب اجتماعی خود احساس می کنید، می توانید واکنش های درونی خود را بهتر مدیریت کنید و با وضوح و پذیرش بیشتری به موقعیت نزدیک شوید. این به ویژه برای کسانی که اضطراب اجتماعی را تجربه می کنند، که اغلب از علائم خود احساس شرم می کنند، مهم است.
دارو
داروهای ضد افسردگی مانند SSRI (مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین) و SNRI (مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین) در درمان علائم اختلال اضطراب اجتماعی موفق بوده‌اند .
بتا بلوکرها مانند پروپرانولول گاهی اوقات برای کاهش برخی از پاسخ های فیزیکی مرتبط با اضطراب عملکرد استفاده می شود. داروهای ضد اضطراب مانند بنزودیازپین ها (کلونازپام، لورازپام و آلپرازولام) می توانند مفید باشند، اگرچه با خطر تحمل و وابستگی همراه هستند.
پشتیبانی گروهی
علاوه بر درمان و دارو، گروه های حمایتی و گروه درمانی می توانند به ویژه برای مبتلایان به اختلال اضطراب اجتماعی مفید باشند. با برقراری ارتباط با دیگرانی که اضطراب اجتماعی را نیز تجربه می کنند، می توانید بیاموزید که چه مکانیسم های مقابله ای برای آنها کارآمد بوده است. همچنین می‌توانید در مورد تجربیات دیگران در موقعیت‌هایی بشنوید که در طول تاریخ شما را تحریک کرده‌اند، همگی در فضای امنی که برای کاهش این نوع اضطراب طراحی شده است.
حمایت بین فردی همچنین می‌تواند با اطلاع دادن به اینکه شما در علائم خود تنها نیستید مفید باشد – اضطراب اجتماعی می‌تواند فوق‌العاده منزوی باشد، بنابراین شنیدن اینکه دیگران نیز با آن زندگی می‌کنند و حتی با وجود آن پیشرفت می‌کنند، می‌تواند تقویت‌کننده باشد.
اضطراب اجتماعی در مقابل اختلال اضطراب اجتماعی
این کاملا طبیعی است که گاهی اوقات اضطراب اجتماعی را تجربه کنید. ملاقات با افراد جدید می تواند ترسناک باشد، سخنرانی در جمع می تواند ترسناک باشد، و صحبت کردن با تلفن می تواند یک کار طاقت فرسا باشد. اما تفاوت بین تجربه برخی از اضطراب اجتماعی و تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی عمدتاً به این بستگی دارد که آیا ترس، اضطراب یا اجتناب شما باعث ناراحتی یا آسیب قابل توجهی در زندگی شما می شود. اگر اضطراب شما را از انجام کارهایی که در غیر این صورت دوست دارید یا باید انجام دهید باز می دارد، ممکن است یک مسئله بالینی باشد.
خلاصه
اختلال اضطراب اجتماعی یک بیماری رایج است که با ترس عمیق از تحقیر یا قضاوت عمومی مشخص می شود. اختلال اضطراب اجتماعی انواع مختلفی مانند نوع فراگیر و غیر فراگیر دارد. زندگی با اختلال اضطراب اجتماعی ممکن است شما را از انجام کارهای اجتماعی مانند غذا خوردن در رستوران یا سخنرانی باز دارد. ممکن است پیدا کردن دوستان جدید یا برخورد با همکاران را دشوار کند. با این حال، اضطراب اجتماعی با درمان، حمایت گروهی یا در صورت لزوم دارو قابل درمان است. شما مجبور نیستید به تنهایی رنج بکشید.