هیپوسکسوالیتی برعکس بیش‌فعالی جنسی است . از آنجایی که فرد مبتلا به هیپوسکسوالیتی به رابطه جنسی فکر نمی‌کند، ممکن است فردی که بیش‌فعالی جنسی دارد، به‌طور اجباری درگیر این موضوع شود.
اختلال میل جنسی کم‌فعال ، که به عنوان Hypoactive Sexual Desire Disorder یا هیپوسکسوالیتی نیز شناخته می‌شود، یک تشخیص بالینی است. این تشخیص فقط برای زنان استفاده می‌شود و یک وضعیت جداگانه، اما دقیقاً مشابه، به نام اختلال میل جنسی کم‌فعال مردانه برای مردان وجود دارد.
هیچ تشخیص خاص متفاوتی برای افراد غیر دودویی یا ناسازگار با جنسیت وجود ندارد . اگر فردی در مدت شش ماه یا بیشتر احساس جنسی نداشته باشد و از آن ناامید شده باشد، می توان تشخیص اختلال میل جنسی کم‌فعال را داد.
هیپوسکسوالیتی بودن اغلب به اشتباه به عنوان یک هویت جنسی در نظر گرفته می شود ، اما این یکی نیست. در عوض، این یک پدیده بیولوژیکی است که در آن فرد نمی خواهد رابطه جنسی داشته باشد و از این واقعیت آزارش می دهد. در حالی که توجه زیادی به عناصر بالینی اختلال میل جنسی کم‌فعال و زنان سیس جندر مبتلا به آن شده است ، می تواند زندگی هر جنسیتی را تحت تاثیر قرار دهد.
پیشتر، نگاهی عمیق به نحوه زندگی با اختلال میل جنسی کم‌فعال خواهیم داشت. از علل زمینه ای گرفته تا تفاوت آن با تمایلات جنسی، همه چیز را در مورد معنای هیپوسکسوالیتی خواهید آموخت.
استفاده از اصطلاح اختلال میل جنسی کم‌فعال
ما در این مقاله از اختلال میل جنسی کم‌فعال برای اشاره به اختلال میل جنسی کم‌فعال مردانه و اختلال میل جنسی کم‌فعال استفاده می کنیم. از آنجایی که اختلال میل جنسی کم‌فعال می‌تواند بر افراد از هر جنسیت تأثیر بگذارد و می‌کند، و از آنجا که اختلال میل جنسی کم‌فعال مردانه علل و علائم مشابهی دارد، ما ترجیح می‌دهیم از این اصطلاح به طور فراگیر استفاده کنیم و این دو تشخیص را از هم جدا نکنیم.
شناخت علل هیپوسکسوالیتی
اختلال میل جنسی کم‌فعال می تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود و مقابله با برخی از آنها آسان تر از سایرین است. اینها برخی از علل شناخته شده هستند.
هورمون درمانی
مراقبت های تایید جنسیت ممکن است شامل استفاده از هورمون ها برای انتقال باشد. برای زنان ترنس، هورمون های زنانه مانند استروژن تجویز می شود و می توانند باعث ایجاد اختلال میل جنسی کم‌فعال شوند.
اختلال میل جنسی کم‌فعال به شدت در زنان ترنس وجود دارد، به طوری که بیش از 62٪ از زنان پس از مراقبت های تایید جنسیت، کاهش میل جنسی را تجربه می کنند. 22 درصد مبتلا به اختلال میل جنسی کم‌فعال تشخیص داده شدند. از آنجایی که تأیید مراقبت از مردان ترنس از تستوسترون استفاده می کند که میل جنسی را افزایش می دهد، نرخ مردان ترنس که اختلال میل جنسی کم‌فعال را تجربه می کنند بسیار کمتر از زنان ترنس است.
استرس، اضطراب و مشکلات زندگی
مطالعات نشان داده اند که بین استرس و اضطراب و اختلال عملکرد جنسی رابطه “معناداری” وجود دارد. به خوبی شناخته شده است که استرس باعث کاهش میل جنسی شما می شود و به نوبه خود، مدیریت استرس می تواند آن را به راحتی در زندگی شما باقی بماند.
با این حال، اغلب زندگی ما را فراتر از چیزی که می‌توانیم در مسیر خود مدیتیشن کنیم، پرتاب می‌کند. در این موارد، جایی که چیزی را تجربه می‌کنید که خارج از کنترل شماست تا سریع از بین برود، اختلال میل جنسی کم‌فعال یا احساس هیپوسکسوالیتی می‌تواند احتمال بیشتری برای خزش داشته باشد.
دارو
برخی از داروهای ضد افسردگی، به ویژه دسته ای که به عنوان SSRI شناخته می شوند، می توانند باعث ایجاد اختلال میل جنسی کم‌فعال شوند. راه‌هایی برای کاهش تأثیر اختلالات جنسی ناشی از داروهای ضد افسردگی وجود دارد ، مانند کاهش دوز یا امتحان کردن داروهای مختلف. اختلال میل جنسی کم‌فعال می تواند توسط انواع دیگر داروها نیز ایجاد شود، از جمله موارد زیر:
- ضد صرع
- ضد فشار خون
- ضد روان پریشی
- ضد آندروژن ها
سطوح پایین هورمون جنسی
با افزایش سن، میل جنسی ما کاهش می یابد. این امر از نظر بیولوژیکی منطقی است، زیرا ما تمایل کمتری به تربیت فرزندان در سنین بالاتر داریم. هورمون های مسئول میل جنسی ما، مانند تستوسترون، به طور طبیعی با افزایش سن کاهش می یابد.
برای زنانی که یائسگی را تجربه می کنند، سایر هورمون های جنسی مانند استروژن و پروژسترون نیز کاهش می یابد. این ممکن است برای برخی افراد در سنین پایین تر نیز اتفاق بیفتد.
مشکلات تصویر بدن و نارسایی
عدم احساس راحتی در بدن به طور قابل درک می تواند منجر به بیزاری از صمیمیت شود. چه در حال مبارزه با تصویر بدن خود باشید زیرا احساس زیبایی نمی کنید، یا دچار نارسایی می شوید و احساس نمی کنید که فرم بدنی شما با جنسیت شما همخوانی دارد، مشکل در احساس شما در بدن می تواند منجر به اختلال میل جنسی کم‌فعال شود.
در شرایط نارسایی برای افراد ترنس، اختلال میل جنسی کم‌فعال به طور بالقوه می تواند از طریق جراحی تایید جنسیت کاهش یابد.
سوء استفاده جنسی و تروما
سندرم ترومای تجاوز جنسی نوعی PSTD است که پس از تجاوز جنسی رخ می دهد. در حالی که ممکن است برای برخی افراد کوتاه باشد، برای برخی دیگر ممکن است سال ها ادامه داشته باشد. نیازی نیست که در تعریف استاندارد کلمه مورد تجاوز قرار گرفته باشید تا بدنتان به صورت تروماتیک پاسخ دهد.
سندرم ترومای تجاوز جنسی می تواند فرد را از برقراری ارتباط صمیمانه با دیگران بیزار کند، و حتی نزدیکی فیزیکی غیرجنسی ممکن است برای آنها محرک باشد. این سندرم ممکن است برای بهبودی نیاز به درمان داشته باشد، و درمان می‌تواند در کمک به ادامه زندگی و داشتن یک زندگی جنسی سالم پس از تجاوز جنسی بسیار مؤثر باشد.
اکنون که علل مختلف اختلال میل جنسی کم‌فعال را درک کردیم، بیایید به تفاوت آن با هویت جنسی نگاه کنیم.
هیپوسکسوالیتی در مقابل آسکسوالیتی
آسکسوالیتی یک هویت جنسی است. یک فرد آسکسوالیتی به ندرت یا هرگز تمایل جنسی و جذب افراد دیگر را تجربه نمی کند. افراد آسکسوالیتی اغلب در سنین جوانی از تمایلات جنسی خود یاد می‌کنند و ممکن است در تمام طول زندگی‌شان یکسان بماند. افراد آسکسوالیتی می توانند زندگی بسیار شادی داشته باشند و می توانند کاملاً راضی باشند که میل جنسی را تجربه نکنند.
برعکس، اختلال میل جنسی کم‌فعال یک تشخیص بالینی است که با درمان قابل کاهش است. این یک هویت نیست و یک فرد هیپوسکسوالیتی ممکن است از عدم تمایل جنسی و جذابیت خود برای دیگران بسیار ناامید شود. در جایی که یک فرد آسکسوالیتی به عدم رفتار جنسی راضی است، یک فرد هیپوسکسوالیتی ممکن است عمل جنسی را از دست بدهد و ممکن است همچنان مجذوب دیگران شود، حتی اگر نخواهند رابطه نزدیکی داشته باشند.
هیپوسکسوالیتی در مقابل Graysexual
Graysexual نیز یک هویت جنسی است. این تفاوت با آسکسوالیتی در این است که یک فرد آسکسوال به ندرت یا هرگز تمایل جنسی برای دیگران را تجربه نمی کند، در حالی که یک فرد Graysexual گهگاه میل جنسی را تجربه می کند.
یک فرد Graysexual میل جنسی کمتری دارد، اما به عنوان آسکسوال شناخته نمی شود زیرا گاهی اوقات میل جنسی را تجربه می کند. یک فرد Graysexual می تواند از سطح و فراوانی تمایلات خود کاملاً خوشحال باشد و می تواند زندگی کاملی داشته باشد.
درست مانند غیرجنسیتی در مقابل اختلال میل جنسی کم‌فعال، اختلال میل جنسی کم‌فعال با Graysexual متفاوت است زیرا افراد مبتلا به آن اختلال میل جنسی کم‌فعال را در کوتاه مدت تجربه می کنند، نه به عنوان یک هویت، و ممکن است با درمان کاهش یابد.
هم آسکسوالیتی و هم Graysexual روش هایی هستند که فرد بدون توجه به شرایط بیرونی شناسایی می کند، در حالی که اختلال میل جنسی کم‌فعال در درجه اول ناشی از شرایط بیرونی است و می توان با روش های مختلفی درمان کرد. ادامه مطلب را بخوانید تا بدانید آن ها چیستند.
چگونه می توان اختلال میل جنسی کم‌فعال را درمان کرد
در برخی موارد، اختلال میل جنسی کم‌فعال می تواند خود به خود از بین برود. اگر به خاطر مشکلات زندگی بسیار تحت فشار بوده اید و در نهایت برطرف می شوند، ممکن است متوجه شوید که میل جنسی شما خود به خود باز می گردد. اگر دچار دیسفوری شده اید اما مراقبت های تایید کننده جنسیت دریافت می کنید، ممکن است متوجه شوید که تمایل به داشتن رابطه جنسی دوباره دارید.
در شرایط دیگر، اختلال میل جنسی کم‌فعال به خودی خود از بین نمی رود. ترکیبی از دارو و درمان می تواند برای کسانی که مبتلا به اختلال میل جنسی کم‌فعال هستند موثر باشد. تستوسترون اغلب استفاده می شود زیرا میل جنسی و میل جنسی را افزایش می دهد. ورزش، ارتباطات، و چسبهای استروژن نیز ممکن است در بهبود اختلال میل جنسی کم‌فعال مفید باشد.
سخن پایانی
اگر از اختلال میل جنسی کم‌فعال رنج می برید، کمک در دسترس است. برای تشخیص آن، باید حداقل شش ماه متوالی کاهش میل جنسی داشته باشید که بر زندگی شما تأثیر می گذارد. با یک پزشک در مورد درمان مناسب خود صحبت کنید و بدانید که شانس زیادی دارید که به زودی دوباره شبیه خودتان شوید.