مهمترین اطلاعاتی که باید در مورد ترک لاموتریژین بدانم چیست؟
- هرگز بدون مشورت با پزشک خود مصرف دارو را قطع نکنید. هرچند ناشایع است، ولی برخی از افراد علائم ترک لاموتریژین را تجربه کرده اند.
- در صورت بروز بثورات پوستی یا تب شدید در حین مصرف لاموتریژین به پزشک خود اطلاع دهید، زیرا این موارد می توانند نشانه هایی از عوارض جانبی بالقوه خطرناک باشند.
لاموتریژین یک تثبیت کننده خلق و ضد تشنج است که برای درمان اختلال دوقطبی و صرع تجویز می شود. این دارو را می توان برای کاهش وقوع اپیزودهای خلقی در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی و کنترل تشنج در افراد مبتلا به صرع استفاده کرد. اگر افراد به طور ناگهانی مصرف داروهای خود را قطع کنند، ممکن است علائم ترک لاموتریژین را تجربه کنند.
این مقاله علائم ترک لاموتریژین و نحوه مقابله با آن را مورد بحث قرار می دهد. همچنین هشدارهایی را که باید قبل از قطع دارو و سایر گزینه های درمانی طولانی مدت در نظر بگیرید، بررسی می کند.
بررسی اجمالی برداشت لاموتریژین
همه داروها به طور بالقوه می توانند هم عوارض جانبی و هم علائم ناشایع ترک ایجاد کنند. با این حال، کارآزمایی‌های بالینی که لاموتریژین را برای اختلال دوقطبی مورد بررسی قرار دادند، هیچ علائم ترک قابل توجهی را نشان ندادند.
در حالی که اطلاعات بالینی کمی در مورد ترک احتمالی لاموتریژین وجود دارد، گزارش های حکایتی نشان می دهد که برخی از افراد ممکن است علائم دشواری را هنگام قطع دارو تجربه کنند.
چنین گزارش‌هایی نشان می‌دهند که افراد ممکن است در هنگام ترک مصرف لاموتریژین احساس خستگی، بدخلقی و عدم تمرکز کنند. برخی از افراد پیشنهاد می کنند که احساسات فیزیکی مانند گزگز بدن را تجربه کنند.
فراموشی دوز ممکن است خطر افزایش علائم خلقی را افزایش دهد. فقدان دوز یا دوز ناسازگار می تواند به طور بالقوه منجر به علائم ترک برای برخی افراد شود.
چنین تجربیاتی ممکن است از شدت خفیف تا شدید متغیر باشد. با این حال، شواهد نشان می دهد که چنین علائمی معمولاً ظرف چند روز برطرف می شوند.
علائم و نشانه های ترک لاموتریژین
آزمایشات بالینی نشان می دهد که قطع ناگهانی لاموتریژین ممکن است دفعات تشنج را در بیماران مبتلا به صرع افزایش دهد. اطلاعات بیمار برای لاموتریژین هیچ گونه علائم احتمالی ترک را به غیر از تشنج ذکر نکرده است.
با این حال، مصرف کنندگان لاموتریژین علائم دیگری را گزارش می کنند، حتی اگر به جای قطع ناگهانی دارو، دارو را کاهش دهند. این شامل:
- بد خلقی
- خصومت
- از دست دادن تمرکز
- بی حالی
- سردرد
- گزگز شدن بدن و سایر اثرات حسی از این دست
- تمایلات خودکشی
هیچ یک از این اثرات در اولین آزمایش دارو گزارش نشد. آنها در حال حاضر در برچسب دارو ذکر نشده اند. با این حال، این برچسب به بیماران هشدار می دهد که لاموتریژین را بدون صحبت با پزشک خود متوقف کنند.
FDA خاطرنشان می کند که قطع ناگهانی لاموتریژین بدون مشورت با پزشک می تواند منجر به علائم جدید یا بدتر شدن سلامت روان شود.
مانند هر دارویی، علائم ترک به شرایط شما بستگی دارد. مدت زمان مصرف لاموتریژین ، دوز مصرفی شما، قطع ناگهانی یا باریک شدن آن و سایر عوامل می تواند بر قطع مصرف شما تأثیر بگذارد.
ترک لاموتریژین چقدر طول می کشد؟
هیچ جدول زمانی خاصی برای ترک لاموتریژین وجود ندارد، زیرا معمولاً غیرمعمول است و اثرات آن می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. علائم حاد معمولاً طی چند روز تا یک هفته خود به خود برطرف می شوند.
مقابله و تسکین برای ترک لاموتریژین
اگرچه ممکن است وسوسه انگیز باشد که بلافاصله مصرف دارو را متوقف کنید، همیشه باید ابتدا با پزشک خود صحبت کنید. قطع ناگهانی لاموتریژین همچنین ممکن است منجر به بازگشت علائم بیماری تحت درمان شود. برای افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، این ممکن است به معنای تجربه یک دوره خلقی باشد. برای افراد مبتلا به صرع، این ممکن است به معنای افزایش خطر ابتلا به تشنج باشد.
مانند بسیاری از داروها، توصیه می شود افرادی که دارو را قطع می کنند، به جای قطع ناگهانی آن، این کار را به تدریج انجام دهند.
اطلاعات تجویز توصیه می کند که یک دوره کوتاه مدت باید حداقل دو هفته طول بکشد، با حدود 50٪ کاهش دوز در هفته. پزشک شما ممکن است بسته به شرایط شما و دوز مصرفی شما، روش متفاوتی را توصیه کند. با کاهش دوز، هرگونه علائم عجیب و غریب یا آزاردهنده را به پزشک خود گزارش دهید.
هشدارها در مورد برداشت لاموتریژین
قبل از قطع یا شروع مجدد لاموتریژین حتما با پزشک خود صحبت کنید. قطع ناگهانی لاموتریژین می تواند باعث ایجاد مشکلات جدید یا بدتر در مورد سلامت روان شما شود.
اگر داروهای دیگری را همراه با لاموتریژین مصرف کنید، ممکن است وضعیت حتی پیچیده تر شود. این به این دلیل است که لاموتریژین با سایر داروها مانند داروهای ضد صرع و داروهای ضد بارداری خوراکی تداخل دارد. پزشک به شما کمک می کند تا اهمیت این فعل و انفعالات را مشخص کنید.
- در چند مورد، ممکن است لازم باشد لاموتریژین را به طور ناگهانی قطع کنید. این به این دلیل است که دارو می تواند باعث ایجاد بثورات بالقوه تهدید کننده زندگی و سایر واکنش های خطرناک شود.
درمان طولانی مدت
از آنجایی که لاموتریژین اعتیاد آور نیست، اکثر مردم می توانند با موفقیت از استفاده از آن با چند مشکل جدی خودداری کنند. اگر به کمک بیشتری نیاز دارید، با پزشک خود صحبت کنید.
پس از قطع مصرف دارو، ممکن است لازم باشد درمان های جایگزینی را برای بیماری خود در نظر بگیرید. داروهای دیگری نیز در دسترس هستند که می توانند به شما در مدیریت علائم بیماری کمک کنند، از جمله سایر داروهای ضد تشنج، تثبیت کننده های خلق و داروهای ضد روان پریشی.
سایر داروهایی که معمولاً تجویز می شوند عبارتند از:
- لیتیوم
- دپاکوت (دیواپروکس سدیم)
- سروکل (کوئتیاپین)
- آریپیپرازول
- الانزاپین
- ریسپریدون
- تگرتول (کاربامازپین)
- توپیرامات
- زیپراسیدون
- والپروات
گزینه های خود را با پزشک خود در میان بگذارید تا مشخص شود چه دارویی یا درمانی ممکن است با نیازهای شما مطابقت داشته باشد.
منابع
اگر علاقه مند به قطع لاموتریژین یا کاهش دوز خود هستید، بهترین گزینه این است که با پزشک خود صحبت کنید. پیوستن به گروه حمایت از اختلال دوقطبی نیز می تواند منبع مفیدی برای تشویق، حمایت و مشاوره باشد.
خلاصه
در حالی که در کارآزمایی های بالینی مشاهده نشده است، برخی از افراد ممکن است علائم ترک را هنگام قطع لاموتریژین تجربه کنند. تجربه شما ممکن است متفاوت باشد و ممکن است تحت تاثیر عوامل مختلف، از جمله مدت زمانی که دارو را مصرف کرده اید، باشد.
قبل از تغییر دوز یا قطع دارو با پزشک خود صحبت کنید. آنها می‌توانند با شما همکاری کنند تا برنامه‌ای تنظیم کنند که خطر علائم ترک را به حداقل می‌رساند و راه‌های دیگری را برای مدیریت بیماری شما توصیه می‌کند.