ترس از صمیمیت، که گاهی به آن اجتناب از صمیمیت یا اضطراب اجتناب نیز اطلاق می شود، به عنوان ترس از به اشتراک گذاشتن یک رابطه عاطفی یا فیزیکی نزدیک مشخص می شود. افرادی که این ترس را تجربه می‌کنند معمولاً نمی‌خواهند از صمیمیت اجتناب کنند و حتی ممکن است آرزوی نزدیکی داشته باشند، اما اغلب دیگران را از خود دور می‌کنند یا حتی روابط را خراب می‌کنند .
ترس از صمیمیت می‌تواند از دلایل مختلفی ناشی شود، از جمله تجارب خاص دوران کودکی مانند سابقه سوء استفاده یا غفلت. ترس ممکن است شامل یک یا چند نوع از این نوع صمیمیت به درجات مختلف باشد:
- فکری : توانایی به اشتراک گذاری افکار و ایده های خود با دیگری
- عاطفی : توانایی به اشتراک گذاری عمیق ترین احساسات خود با دیگری
- جنسی : توانایی به اشتراک گذاری خود از نظر جنسی
- تجربی : توانایی به اشتراک گذاری تجربیات با دیگران
- صمیمیت معنوی : توانایی به اشتراک گذاری باورهای خود فراتر از خود، در یک قدرت برتر، یا ارتباط فردی با دیگران و جهان
غلبه بر این ترس و اضطراب، هم برای کشف و درک مسائل کمک کننده و هم برای تمرین آسیب پذیری بیشتر، زمان می برد.
ترس از صمیمیت در مقابل ترس از آسیب پذیری
ترس از صمیمیت جدا از ترس از آسیب پذیری است ، اگرچه این دو را می توان از نزدیک در هم آمیخت. فردی که با ترس از صمیمیت زندگی می کند، ممکن است در ابتدا راحت باشد که آسیب پذیر شود و خود واقعی خود را به دنیا نشان دهد، اما اغلب محدودیت هایی برای آسیب پذیری آنها وجود دارد.
برای کسی که از صمیمیت می ترسد، مشکل اغلب زمانی شروع می شود که فرد متوجه می شود روابط “خیلی نزدیک” شده است.
چه چیزی باعث ترس از صمیمیت می شود؟
ترس از رها شدن و غرق شدن و در نهایت ترس از دست دادن در قلب بسیاری از افراد از صمیمیت است و این ترس ها می توانند در کنار هم وجود داشته باشند. اگرچه ترس ها با یکدیگر متفاوت هستند، اما هر دو باعث رفتارهایی می شوند که به طور متناوب همسر را به داخل می کشد و سپس دوباره او را از خود دور می کند.
این ترس‌ها عموماً ریشه در تجربیات دوران کودکی گذشته دارند و در اینجا و اکنون روابط بزرگسالان ایجاد می‌شوند. اگر فردی بر بررسی رابطه صرفاً بر اساس شرایط امروزی تمرکز کند، این منجر به سردرگمی می شود.
ترس از رها شدن
کسانی که از رها شدن می ترسند نگران هستند که همسر یا معشوقشان آنها را ترک کند. این ترس اغلب ناشی از تجربه والدین یا دیگر شخصیت‌های مهم بزرگسال است که در کودکی فرد را از نظر احساسی یا جسمی رها می‌کنند.
ترس از غرق شدن
کسانی که ترس را در خود فرو می برند، می ترسند تحت کنترل قرار بگیرند، تحت سلطه قرار بگیرند یا در یک رابطه “خود را از دست بدهند” و این ترس گاهی از بزرگ شدن در یک خانواده درگیر ناشی می شود.
اختلالات اضطرابی
ترس از صمیمیت همچنین ممکن است به عنوان بخشی از یک فوبی اجتماعی یا اختلال اضطراب اجتماعی رخ دهد . برخی از کارشناسان ترس از صمیمیت را زیر مجموعه این اختلالات طبقه بندی می کنند.
افرادی که از قضاوت، ارزیابی یا طرد شدن دیگران می ترسند، طبیعتاً از ایجاد ارتباطات شخصی و صمیمی اجتناب می کنند. علاوه بر این، برخی از فوبیاهای خاص ، مانند ترس از لمس، ممکن است به عنوان بخشی از ترس از صمیمیت رخ دهد.
با این حال، افراد دیگر ممکن است در موقعیت‌های اجتماعی سطحی راحت باشند و تعداد آشنایان و «دوستان» خود در شبکه‌های اجتماعی را به صدها نفر برسانند، اما اصلاً روابط عمیق شخصی ندارند.
در واقع، تشخیص ترس از صمیمیت دشوارتر است زیرا فناوری امروزی به افراد اجازه می‌دهد پشت تلفن‌ها و رسانه‌های اجتماعی خود پنهان شوند.
عوامل خطر برای ترس از صمیمیت
عوامل خطر برای ترس از صمیمیت اغلب به دوران کودکی و ناتوانی در اعتماد مطمئن به شخصیت‌های والدین و مراقبان بازمی‌گردد که می‌تواند منجر به مشکلات دلبستگی شود. تجربیاتی که ممکن است خطر ترس از صمیمیت را افزایش دهد عبارتند از:
- خانواده‌های درگیر : در حالی که ممکن است خانواده‌های درگیر، در ظاهر، محبت‌آمیز و حمایت‌کننده به نظر برسند، مرزها و نقش‌ها ممکن است مبهم باشد و منجر به مشکلاتی با وابستگی، استقلال و صمیمیت شود.
- بی توجهی عاطفی : والدینی که از نظر جسمی اما از نظر عاطفی در دسترس نیستند ، این پیام را به فرزندان می فرستند که نمی توان به آنها (و به طور گسترده، دیگران) اعتماد کرد.
- از دست دادن والدین : افرادی که یکی از والدین خود را در اثر مرگ، طلاق یا زندان از دست داده اند ممکن است با احساس رها شدن مواجه شوند و در بزرگسالی برای ایجاد وابستگی های عاشقانه مشکل تری داشته باشند. تحقیقات نشان داده است که ترس از رها شدن با مشکلات سلامت روان و بعداً اضطراب در روابط عاشقانه مرتبط است.
بیشتر بخوانید: مزایا و معایب زوج درمانی آنلاین
- بیماری والدین : بیماری در والدین می‌تواند منجر به احساس عدم اتکا به کسی جز خود شود، به‌ویژه زمانی که شامل تغییر نقش یا نیاز به «بازی کردن والدین» و مراقبت از سایر خواهر و برادرها در سنین پایین باشد.
- بیماری روانی والدین : تحقیقات نشان می دهد که بیماری روانی والدین، مانند اختلال شخصیت خودشیفته ، می تواند بر شکل گیری دلبستگی در کودکان تأثیر بگذارد، که ممکن است منجر به دلبستگی ناایمن و استراتژی های مقابله ای ضعیف در بزرگسالی شود.
- مصرف مواد توسط والدین : مسائل مربوط به مصرف مواد می تواند مراقبت مداوم را برای والدین دشوار کند که می تواند در شکل گیری دلبستگی ها اختلال ایجاد کند.
- آزار جسمی یا جنسی : سوء استفاده در دوران کودکی می تواند ایجاد صمیمیت عاطفی و جنسی را در بزرگسالی دشوار کند.
- غفلت : افرادی که در کودکی غفلت را تجربه کرده‌اند ممکن است در بزرگسالی اعتماد و تکیه بر دیگران، از جمله همسر صمیمی، دشوار باشد.
- آزار کلامی : کودکانی که مورد آزار عاطفی قرار می‌گیرند، ممکن است به بزرگسالانی تبدیل شوند که اگر چیزی را با دیگران به اشتراک بگذارند، می‌ترسند مورد تمسخر یا آزار کلامی قرار گیرند، که می‌تواند منجر به ناتوانی در به اشتراک گذاشتن و آسیب‌پذیری در روابط با افراد دیگر شود.
ترس از صمیمیت همچنین در افرادی که به آنها آموزش داده شده است به غریبه ها اعتماد نکنند، در کسانی که سابقه افسردگی دارند و در کسانی که تجاوز جنسی را تجربه کرده اند، بیشتر است.
تعاملات آسیب زا در روابط خارج از خانواده هسته ای، مانند با یک معلم، یکی دیگر از خویشاوندان، یا یک همسال قلدر نیز ممکن است به ترس از صمیمیت کمک کند.
در حالی که تمرکز در درجه اول بر دوران کودکی است، تجارب روابط در دوران نوجوانی و بزرگسالی می‌تواند همچنان بر گشودگی فرد نسبت به صمیمیت تأثیر بگذارد.
نشانه ها و تظاهرات ترس از صمیمیت
ترس از صمیمیت می تواند به طرق مختلف در هر نوع رابطه ای، اعم از عاشقانه، افلاطونی یا خانوادگی، ظاهر شود.
توجه به این نکته مهم است که تظاهرات ترس اساسی از صمیمیت اغلب می تواند به عنوان مخالف آنچه که فرد در تلاش است از نظر ارتباط به دست آورد تعبیر شود. به عنوان مثال، ممکن است یک فرد به شدت تمایل به روابط نزدیک داشته باشد، اما ترس او را وادار به انجام کارهایی می کند که باعث ایجاد مشکلاتی در شکل گیری و حفظ آنها می شود.
از قضا، اقدامات خرابکارانه در رابطه معمولاً زمانی آشکارتر می شود که رابطه مورد نظر رابطه ای باشد که شخص به ویژه برای آن ارزش قائل است.
برای کسانی که با فردی که با ترس از صمیمیت زندگی می کند درگیر بوده اند، درک این پارادوکس بسیار مهم است. ترس معمولاً مشکلات بزرگی ایجاد نمی کند مگر اینکه شخص واقعاً آرزوی نزدیکی داشته باشد. در اینجا برخی از رفتارهای خاص که معمولاً دیده می شوند آورده شده است.
قرار عاشقانه سریال و ترس از تعهد
فردی که ترس از صمیمیت دارد اغلب قادر است حداقل در ابتدا با دیگران تعامل داشته باشد. زمانی که رابطه نزدیک تر می شود و ارزش رابطه افزایش می یابد، همه چیز شروع به از هم پاشیدن می کند.
به جای ارتباط در سطح صمیمی، رابطه به نوعی پایان می‌یابد و با رابطه سطحی‌تر دیگری جایگزین می‌شود. الگویی که ظاهر می شود بسیاری از روابط کوتاه مدت است. دلایل متعددی وجود دارد که چرا ممکن است شخصی به نظر به “فوبیا از تعهد” مبتلا باشد یا متهم به سریال بودن باشد. ترس از صمیمیت ممکن است یکی باشد.
کمال گرایی
ترس اساسی از صمیمیت اغلب در این احساس نهفته است که شخص لیاقت دوست داشتن و حمایت را ندارد. این منجر به نیاز به “کامل” بودن برای اثبات دوست داشتنی بودن می شود.
خواه به شکل « معتاد به کار » بودن باشد یا سایر مظاهر کمال گرایی، ترس اغلب به جای نزدیک کردن دیگران به دور کردن آنها عمل می کند.
مشکل در بیان نیازها
فردی که ترس از صمیمیت دارد ممکن است در بیان نیازها و خواسته هایش دچار مشکل شود. باز هم، این ممکن است ناشی از احساس عدم لیاقت حمایت دیگران باشد.
از آنجایی که زوجین قادر به «خواندن ذهن» نیستند، این نیازها برآورده نمی‌شوند و اساساً احساسات فرد مبنی بر بی‌ارزش بودنشان را تأیید می‌کنند. این الگو می‌تواند به یک دور باطل تبدیل شود، حلقه‌ای که در آن عدم درک نیازهای ابراز نشده توسط همسر منجر به عدم اعتماد بیشتر در رابطه می‌شود.
خرابکاری در روابط
افرادی که ترس از صمیمیت دارند ممکن است به طرق مختلف رابطه خود را خراب کنند . اقدام خرابکارانه ممکن است به شکل تهمت زدن و انتقاد شدید از یک همسر باشد. همچنین ممکن است به شکلی باشد که خود را به نوعی دوست داشتنی نشان نمی دهند، مشکوک رفتار می کنند و همسر یا عشق خود را به چیزی که واقعاً رخ نداده است متهم می کنند.
مشکلات با تماس فیزیکی
ترس از صمیمیت همچنین می تواند منجر به افراط در تماس فیزیکی شود. از یک طرف، فرد ممکن است به طور کامل از تماس فیزیکی اجتناب کند. از سوی دیگر، به نظر می رسد که آنها نیاز دائمی به تماس فیزیکی دارند.
تشخیص
وقتی صحبت از ترس از صمیمیت می شود طیفی وجود دارد که برخی از افراد فقط ویژگی های ملایمی دارند و برخی دیگر اصلاً قادر به ایجاد روابط نزدیک نیستند. تست روان‌سنجی می‌تواند به روان‌شناس یا درمانگر کمک کند تا بهتر تعریف کند که فرد در چه نقطه‌ای قرار دارد و همچنین سایر اختلالات روانپزشکی را ارزیابی کند.
مقیاس ترس از صمیمیت یکی از معیارهایی است که می تواند به ارزیابی عینی شرایط کمک کند.
چگونه بفهمیم که آیا مشکل صمیمیت دارید؟
مراقب علائم زیر در خود باشید که ممکن است نشان دهنده ترس از صمیمیت باشد:
- ناتوانی در بیان نیازها و خواسته های خود از کسانی که در زندگی خود هستند
- ارتباط ضعیف یا اجتناب از موضوعات جدی در روابط خود
- در اعتماد کردن به همسرتان در مورد مسائل یا تصمیمات مهم مشکل دارید
- عدم تمایل به به اشتراک گذاشتن رویاها و/یا اهداف خود
- وقتی شروع به نزدیک شدن به طرف مقابل کردید، عمدی روابط را خراب می کنید
- از تماس فیزیکی با همسر خود اجتناب کنید
- خودداری از خودانگیختگی یا ماجراجویی در اتاق خواب
درمان ترس از صمیمیت
برای کنترل ترس از صمیمیت اغلب به راهنمایی حرفه ای نیاز است، به خصوص اگر این ترس ریشه در رویدادهای پیچیده گذشته داشته باشد. درمانگر خود را با دقت انتخاب کنید، زیرا ارتباط درمانی ، احترام متقابل و اعتماد برای کار شفا ضروری است. ممکن است متوجه شوید که لازم است قبل از پیدا کردن یک درمانگر، چندین درمانگر را امتحان کنید.
درمانگر شما می تواند به شما کمک کند تا با هر رویداد گذشته یا حال که وضعیت را مبهم می کند کنار بیایید و به شما کمک کند مجموعه ای از گام های کوچک را طراحی کنید تا به تدریج ترس خود را برطرف کنید.
بسیاری از افرادی که ترس از صمیمیت دارند، مشکلات افسردگی، مصرف مواد و اختلالات اضطرابی را نیز تجربه می کنند که باید به آنها رسیدگی شود. یک درمانگر می تواند با این نگرانی های فردی نیز کمک کند.
مقابله با ترس از صمیمیت
چه با یک درمانگر مشورت کنید یا نه، کارهایی وجود دارد که باید انجام دهید تا ترس از صمیمیت را غلبه کنید که فقط شما می توانید انجام دهید. این تا حد زیادی به رویارویی و چالش برانگیز نگرش‌های منفی در مورد خودتان برمی‌گردد، که برای ایجاد تغییر پایدار بسیار مهم است.
این فرآیند می‌تواند به زمان، تمایل به پذیرش عدم اطمینان و تلاش برای بازنگری زندگی‌تان برای کشف چگونگی و چرایی این ترس نیاز داشته باشد.
عدم قطعیت را بپذیرید
کسانی که از صمیمیت می ترسند در نهایت از عواقب رابطه ای که تیره می شود می ترسند. مهم است که این واقعیت را بپذیریم که هیچ تضمینی در زندگی یا روابط انسانی وجود ندارد. هر ارتباط با شخص دیگری در نهایت یک قمار است. با وجود آن، روابط اجتماعی یک هدف اصلی محرکه وجود انسان است.
تمرین شجاعت می تواند تفاوت ایجاد کند، و مشخص شده است که ایجاد تجربیات مثبت در رابطه می تواند ترس را کاهش دهد. یک هشدار این است که انجام این کار با کسی که فکر می کنید می توانید به او اعتماد کنید بسیار مهم است. سعی کنید به جای تمرکز بر (یا نیاز به) یک نتیجه خاص، بیشتر روی زندگی روزانه تمرکز کنید.
ابراز همدردی با خود
برای مبارزه با ترس از صمیمیت، ابتدا باید با خودتان راحت باشید. اگر واقعاً ارزش و ارزش خود را به عنوان یک شخص می دانید و می پذیرید، پس می دانید که طرد شدن آنقدرها هم که به نظر می رسد خردکننده نیست.
شما قادر خواهید بود برای جلوگیری از غرق شدن و کنار آمدن با رها شدن، مرزهای مناسبی تعیین کنید.
تمرین شفقت به خود ممکن است برای برخی آسان به نظر برسد، اما برای برخی دیگر، همیشه شهودی نیست. چندین کتاب عالی و کتاب کار موجود است که اگر مطمئن نیستید از کجا شروع کنید، ممکن است مفید باشند.
به گذشته خود نگاه کنید
بسیاری از ما نمی خواهیم در مورد شخصیت والدین یا والدین خود منفی بیندیشیم، اما سعی می کنیم صادقانه روابط دوران کودکی خود را ارزیابی کنیم تا سهم احتمالی در ترس از صمیمیت را کاهش دهیم. به پیام هایی که در خانواده خود دریافت کرده اید فکر کنید و آنها را با پیام هایی که باید دریافت می کردید مقایسه کنید.
اگر والدینی نادیده گرفته، بدسرپرست یا درگیر دارید، تشخیص اینکه رابطه شما با والدینتان تنها مدل روابط صمیمانه نیست، ممکن است به شما کمک کند تا متوجه شوید که چه چیزی از نظر صمیمیت ممکن است.
با گفتگوی درونی خود هماهنگ شوید
گفت و گوی درونی که منجر به تظاهرات ترس از صمیمیت می شود، اغلب عمیق است و پس از یک عمر زندگی به عنوان منتقد درونی خود، ممکن است برای شما عادی به نظر برسد.
به جای اینکه آن منتقد را بپذیرید، سعی کنید خود را در حال قضاوت های منفی در خود بگیرید. نگاه کنید تا ببینید آنها از کجا می آیند و در صورت امکان آنها را به چالش بکشید و اصلاح کنید.
به اهداف خود نگاه کنید
واقعا در زندگی چه می خواهید؟ آیا می خواهید یک رابطه صمیمی طولانی مدت داشته باشید؟ اگر چنین است، چگونه در گذشته مردم را از خود دور کرده اید؟ زمانی را به مرور اینکه خواسته ها و اهداف شما بوده و هستند و چگونه اقدامات شما به آنها کمک می کند یا مانع آنها می شود، اختصاص دهید.
به خودت زمان بده
غلبه بر ترس از صمیمیت یک شبه اتفاق نمی افتد. حتی زمانی که احساس می کنید جایگاه خود را به دست آورده اید، ناگزیر با شکست مواجه خواهید شد. وقتی این اتفاق افتاد به خودتان عفو کنید و با مهربانی با درون خود صحبت کنید.
سعی کنید به ترس خود به عنوان یک نقص شخصیت نگاه نکنید. در عوض، سعی کنید آن را صرفاً به عنوان چیزی نگاه کنید که احتمالاً از گذشته دور شما نشات می‌گیرد و می‌توانید برای داشتن آینده‌ای بهتر از آن کار کنید.
تحقیقات همچنین نشان داده است که تجارب مثبت رابطه می تواند برای کسانی که مشکلات صمیمیت دارند مفید باشد. داشتن چنین تجربیات مثبتی ممکن است توانایی شما را در ایجاد صمیمیت در طول زمان بهبود بخشد.
توصیه ای برای عزیزان
اگر این عزیز شماست که با ترس از صمیمیت کنار می آید، باید صبر و شکیبایی را تمرین کنید. شکست ها کاملا طبیعی و قابل انتظار هستند. ایجاد امنیت و اعتماد بسیار مهم است تا فرد مورد علاقه شما بتواند شروع به باز شدن کند.
اگر کسی که دوستش دارید سعی می کند شما را دور کند، سعی کنید شخصا یا با عصبانیت واکنش نشان ندهید. بدانید که آنها شما را طرد نمی کنند، بلکه می ترسند که شما آنها را طرد کنید.
ترس همسر خود از رها شدن، طرد شدن یا غرق شدن را در ذهن داشته باشید که در مورد کلمات و رفتارهای او فکر می کنید. تربیت آنها ممکن است باعث شود آنها یک عمل را به روشی کاملاً متفاوت از شما تفسیر کنند.
بیشتر بخوانید: آیا پورن ازدواج شما را نابود می کند؟
به عنوان مثال، اگر همسر شما به دلیل بزرگ شدن در یک خانواده درگیر با ترس از غرق شدن کنار می آید، غافلگیری آنها با گفتن “ما به سفر می رویم” ممکن است اصلاً شگفتی دوست داشتنی و خوشایندی نباشد و باعث تقویت آنها شود. ترس از کنترل شدن درعوض، ارائه انتخاب‌های واضح و اطمینان از اینکه همسرتان در همه تصمیم‌ها دخالت دارد، ممکن است به عنوان محبت‌آمیزتر تفسیر شود.
یادآوری منظم عشق شما، هم از طریق گفتار و هم از طریق اعمال، مهم است. تصور نکنید که همسر شما “احساس” دوست داشتنی دارد. در عوض، محیطی ایجاد کنید که از این واقعیت حمایت کند که آنها مستحق آن هستند.
مهمتر از همه، اجازه دهید همسر خود بداند که غلبه بر ترس یک تلاش گروهی است. در حالی که شما احتمالاً کنجکاو هستید، برای شما مهم نیست که بفهمید همه چیز چگونه شروع شد. در عوض، چیزی که عزیز شما به آن نیاز دارد، حمایت و تمایل به گوش دادن است، زمانی که او آماده اشتراک گذاری است.
نهایتاً، به خاطر داشته باشید که ترس از صمیمیت معمولاً در روابطی که شخص دوست دارد سرش را بالا می برد – نه روابطی که سطحی هستند. همچنین معمولاً با احساسات مثبت به جای احساسات منفی ایجاد می شود.
یادتان باشد
اعمالی که ریشه در ترس از صمیمیت دارد، تنها نگرانی را تداوم می بخشد. با این حال، با تلاش، و به ویژه با یک درمانگر خوب، بسیاری از مردم بر ترس غلبه کرده اند و درک و ابزارهای مورد نیاز برای ایجاد روابط صمیمانه طولانی مدت را توسعه داده اند.