چسب پوستی تستوسترون معمولاً برای درمان مردانی که بدنشان تستوسترون کافی تولید نمی کند استفاده می شود. این چسب روی قسمت خاصی از بدن قرار می گیرد و تستوسترون از طریق پوست جذب می شود. اگرچه تحقیقات زیادی در مورد اثربخشی و ایمنی چسب پوستی تستوسترون برای اختلال عملکرد جنسی زنان (FSD) یا کاهش میل جنسی زنان انجام شده‌است، شواهد قطعی در مورد استفاده از آن محدود است. علاوه بر این، چسب پوستی تستوسترون برای استفاده در زنان مورد تایید FDA نیستند. این به این معنی است که اگر پزشک شما چسب پوستی تستوسترون را برای شما تجویز می کند، باید بدانید که خارج از برچسب FDA تجویز شده‌است.
چرا چسب های پوستی تستوسترون برای کاهش میل جنسی زنان تایید نمی شوند؟
در سال 2004، Proctor & Gamble برای تایید FDA سیستم تستوسترون ترانس درمال خود (چسب پوستی تستوسترون)، Intrinsa، درخواست داد. Intrinsa برای درمان اختلال میل جنسی کم‌فعال (HSDD) در زنان یائسه جراحی که تحت درمان با استروژن قرار داشتند، در نظر گرفته‌شد. HSDD نوعی اختلال عملکرد جنسی است که با کمبود میل جنسی مرتبط است.
نتایج حاصل از آزمایش‌های بالینی فاز 3 P&G نشان می‌دهد که در زنان با دو تا سه رویداد مفید جنسی در ماه، تجویز روزانه 300 میکروگرم تستوسترون ترانس‌درمال با یک رویداد رضایت‌بخش جنسی اضافی در ماه مرتبط است. با این حال، نه 150 میکروگرم و نه 450 میکروگرم هیچ تاثیر قابل‌توجهی بر فراوانی رویدادهای رضایت‌بخش جنسی نداشتند.
FDA از تایید این دارو خودداری کرد زیرا نتایج کارآزمایی را دارای ارزش بالینی کمی می دانست. FDA همچنین ابراز نگرانی کرد که زنانی که تحت عمل هیسترکتومی قرار گرفته‌اند (که در نتیجه یائسگی ناشی از جراحی را تجربه کرده‌اند) و قبلاً استروژن مصرف می‌کردند نیز در معرض تستوسترون قرار بگیرند – هورمونی که به طور بالقوه برای زنان خطرناک است.
حتی با وجود ژل‌ها و چسب‌های تستوسترون که برای درمان مردان تأیید شده‌اند، هنوز اطلاعات کافی در مورد میزان جذب تستوسترون وجود ندارد. این، همراه با عوارض جانبی شناخته شده آن، مکمل تستوسترون را نگران کننده تر می کند. مصرف طولانی مدت مکمل تستوسترون خطر ابتلا به مشکلات قلبی-عروقی مانند سکته مغزی، حمله قلبی و بیماری قلبی کشنده را در مردان افزایش می دهد. برخی از متخصصان پزشکی نیز نگران این هستند که مکمل تستوسترون می تواند رشد سلول های سرطانی پروستات را تحریک کند.
درمان های دیگر برای اختلال عملکرد جنسی زنان
به جای پچ (چسب پوستی) تستوسترون، دو دارو برای درمان HSDD در زنان تایید شده‌است. اولین قرص Addyi (فلیبانسرین)، یک قرص صورتی غیر هورمونی است که برای استفاده توسط زنان یائسه توصیه می شود. داروی دیگر Vyleesi (برملانوتید)، یک داروی تزریقی است که برای درمان HSDD اکتسابی در زنانی که هنوز به یائسگی نرسیده‌اند، استفاده می‌شود.
اگرچه ویاگرا (سیلدنافیل) تایید نشده است، اما برای استفاده در درمان اختلال عملکرد جنسی زنان نیز مورد بررسی قرار گرفته است. لذا سیلدنافیل اوقات آن را بدون برچسب تجویز می کنند.
اگر اختلال عملکرد جنسی زنان (FDS) ناشی از یک بیماری زمینه ای یا مرتبط با آن باشد، مدیریت و درمان آن باید بررسی و بهینه شود. به عنوان مثال، بیماریهایی مانند دیابت و مولتیپل اسکلروزیس شناخته شده است که به اختلال عملکرد جنسی زنان کمک می کند. علاوه بر این، برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان بیماریهایی مانند فشار خون بالا دارای عوارض جانبی هستند که بر انگیختگی تأثیر منفی می گذارد. اگر پس از بررسی، پزشک متوجه شد که یک داروی خاص علت FSD شما است، دوز داروی متخلف را می توان تنظیم کرد.
در نهایت، برای درمان اختلال عملکرد جنسی ناشی از داروهای ضد افسردگی ( به ویژه SSRI ها )، ممکن است داروهای سیستم عصبی مرکزی تجویز شود. مطالعات نشان داده اند که دوزهای بالای بوپروپیون (150 میلی گرم دو بار در روز) در درمان اختلال عملکرد جنسی مرتبط با SSRI در زنان امیدوار کننده است.
سخن پایانی
در حالی که می‌توانید به تستوسترون دسترسی داشته باشید (از طریق نسخه‌های بدون برچسب و مکمل‌های آنلاین)، استفاده از تستوسترون درمانی تنها باید پس از ارزیابی مناسب و رضایت کامل درباره خطرات و مزایای احتمالی با پزشک در نظر گرفته شود. تستوسترون یک هورمون است و هورمون ها دارای اثرات نامطلوب بالقوه ای مانند سکته مغزی، لخته شدن خون، سرطان و غیره هستند. پیگیری گزینه های درمانی دیگر، مانند مراجعه به یک درمانگر، شاید در دراز مدت برای شما مفیدتر باشد. تمرین تمرکز حواس – که بر آگاهی از لحظه حال تمرکز دارد – نیز ممکن است کمک کند.