هذیان هایی که در اختلال دوقطبی رخ می دهند.

هذیان در اختلال دوقطبی

هذیان یک باور نادرست است که شخص قاطعانه به درستی آن معتقد است، صرف نظر از اینکه آیا واقعاً درست یا امکان پذیر است. کسی که دچار هذیان است، حتی اگر دیگران بتوانند به طور منطقی دلیل نادرست بودن آن را توضیح دهند، به چنین باوری پایبند خواهد بود. هذیان ها در اختلال دوقطبی نیز ممکن است رخ دهند.

یک بیماری روانی مشهور به نام اختلال هذیانی وجود دارد که در آن هذیان علامت غالب است. در نوعی از اختلال دوقطبی که شامل روان پریشی می شود ، هذیان یک علامت روان پریشی اختلال خلقی است. آنها اغلب همراه با توهم ظاهر می شوند – ادراکات حسی در واقع وجود ندارند.

برای درک هذیان به عنوان یک علامت اختلال دوقطبی، آشنایی با روان پریشی نیز مفید است.

روان پریشی و هذیان در اختلال دوقطبی

به زبان ساده، روان پریشی اختلال تماس با واقعیت است.

ارزیابی اولیه و اتحاد پشتیبانی روان پریشی چیست؟ وقتی فردی دچار یک دوره روان پریشی می شود، افکار و باورهای او تحریف می شود.

گاهی اوقات هذیان ها و توهمات همراه با علائم دوقطبی با حالت خلقی فعلی فرد مطابقت دارند، در این صورت به آنها علائم همسو با خلق می گویند و گاهی برعکس است – هذیان فرد با خلق او مطابقت ندارد. که به علائم ناسازگار خلقی معروف است.

روان پریشی به خودی خود یک بیماری نیست، بلکه نشانه ای از یک اختلال زمینه ای است. طبق گفته موسسه ملی سلامت روان، تقریباً 3 درصد از جمعیت ایالات متحده در طول زندگی خود روان پریشی را تجربه می کنند، خواه اختلال روانی داشته باشند یا نداشته باشند. در واقع، مجموعه ای از شرایط غیر روانپزشکی وجود دارد که باعث روان پریشی می شود، از جمله:

  • داروها و داروها خاص
  • جراحت سر
  • بیماری هانتینگتون
  • کم خوابی
  • صرع لوب تمپورال
  • اختلالات تیروئید
  • کمبود ویتامین B12

در اختلال دوقطبی، رویدادهای روان پریشی معمولاً در طول دوره های شیدایی رخ می دهند ، اما می توانند در طول یک حالت افسردگی نیز ایجاد شوند. به هر صورت، اگر اپیزودهای روان پریشی بخشی از اختلال دوقطبی شما باشد، تشخیص رسمی شما احتمالاً یک اختلال دوقطبی با ویژگی های روان پریشی (گاهی اوقات به عنوان سایکوز دوقطبی شناخته می شود) خواهد بود .

اگر تشخیص داده شد که شما مبتلا به روان پریشی دوقطبی هستید، به این معنی نیست که بیماری شما شدیدتر از بیماری فردی است که دوقطبی بدون روان پریشی دارد. یک مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به روان پریشی دوقطبی تمایل بیشتری به تجربه تندچرخی  و همچنین اختلالات خلقی مزمن بیشتری نسبت به افرادی دارند که دارای دوقطبی بدون روان پریشی هستند.

 علائم روان پریشی دوقطبی

علائم هشدار دهنده روان پریشی و هذیان در اختلال دوقطبی

روان پریشی معمولاً ناگهانی اتفاق نمی افتد. اغلب علائم هشدار دهنده ای وجود دارد که می تواند به شما اطلاع دهد که در حال آمدن است، از جمله:

  • کاهش عملکرد در محل کار یا مدرسه
  • کاهش ناگهانی مراقبت از خود یا بهداشت شخصی
  • ناتوانی در انجام کارهایی که معمولاً می توانید انجام دهید
  • گفتار آشفته یا مشکل در برقراری ارتباط، مانند تغییر سریع موضوعات یا صحبت کردن نامنسجم
  • مشکل در تشخیص واقعیت از خیال
  • تغییرات شدید در الگوهای خواب یا خوردن
  • مشکل در توجه و تمرکز
  • گفتن یا انجام کارهای عجیب و غریب که واقعیت را منعکس نمی کند 
  • گذراندن زمان به تنهایی بیش از حد معمول
  • احساسات شدید و نامناسب یا داشتن هیچ احساسی
  • از دست دادن ناگهانی علاقه به چیزهایی که قبلاً از آنها لذت می بردید
  • بدگمانی یا ناراحتی با دیگران

انواع هذیان

انواع مختلفی از هذیان وجود دارد. اینها معمولاً با اختلالات روانی مرتبط هستند.

  • هذیان برزگمنشی: باور به اینکه مشهور هستید یا از نظر عمومی مهم هستید یا خدایی هستید.
  • حسادت هذیانی :  اعتقاد به اینکه همسر یا شریک زندگی شما خیانت می کند در حالی که آنها اینگونه نیستند.
  • هذیان گزند و آسیب یا پارانوئید : مشکوک شدن به اینکه تحت تعقیب، جاسوسی، مخفیانه گوش دادن یا موارد مشابه هستید.
  • هذیان جسمانی : باور به اینکه یک بیماری خاص یا نقص جسمانی دارید.
  • هذیان های انتساب: فکر اینکه رویدادهای تصادفی فقط برای شما معنای خاصی دارند.
  • توهمات عجیب : باور به چیزهایی که غیرممکن هستند ، مانند اینکه فکر کنید یک گرگینه هستید، یا خواهرتان اختاپوس است، یا اینکه کرم های غول پیکر تونل های مترو را می سازند.

درمان

روان پریشی – و در نتیجه هذیان ها و/یا توهمات شامل آن – قابل درمان است، به خصوص اگر درمان متمرکز و سریع باشد. مداخله زودهنگام تفاوت زیادی در بهبودی ایجاد می کند. درمان ممکن است شامل داروهای ضد روان پریشی و روان درمانی ، مانند درمان شناختی- رفتاری (CBT) و روان درمانی حمایتی باشد.

منبع

Delusions Occurring in Bipolar Disorder

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *