بوپروپیون یک داروی ضد افسردگی است که ممکن است برای مدیریت افسردگی در اختلال دوقطبی نیز استفاده شود. این دارو در قرص های 75 و 100 میلی گرم رهش فوری، قرص های بوپروپیون SR 100 و 150 میلی گرم و 200 میلی گرم رهش پایدار، و فرمولاسیون بوپروپیون XL با رهش طولانی 150 میلی گرم، 300 میلی گرم و 450 میلی گرم منتشر می شود.
بوپروپیون برای اختلال دوقطبی
اختلال دوقطبی یک وضعیت چالش برانگیز برای زندگی است. زیرا این بیماری با خلق متضاد شیدایی و افسردگی مشخص می شود، که هر دو می توانند کاملاً شدید باشند و هیچ کدام بهینه نیستند.
داروهای ضد افسردگی ، از جمله بوپروپیون ، به طور گسترده در مدیریت افسردگی در اختلال دوقطبی استفاده می شود. نگرانی هایی در مورد داروهای ضد افسردگی و بیماری دوقطبی وجود دارد. یکی از این نگرانی ها تغییر فاز نامیده می شود که تغییر خلق از افسردگی به شیدایی است. این می تواند یک مشکل جدی باشد زیرا شیدایی می تواند منجر به رفتارهای تکانشی یا خطرناک شود. مطالعات نشان می‌دهند که بوپروپیون در هنگام استفاده از آن در اختلال دوقطبی، همان خطر ایجاد تغییر فاز را دارد که در بسیاری از داروهای ضد افسردگی دیگر وجود دارد.
بوپروپیون ممکن است با مهار بازجذب انتقال‌دهنده‌های عصبی سروتونین، دوپامین و نوراپی‌نفرین و طولانی‌تر کردن اثر آنها، که از افسردگی جلوگیری می‌کند، علائم افسردگی را کاهش دهد .
دستورالعمل های عمومی برای شروع بوپروپیون
اگر برای اولین بار مصرف بوپروپیون را شروع می کنید، پزشک ابتدا داروی شما را با دوز پایین شروع می کند و به دلیل خطر عوارض جانبی ، دوز شما را به تدریج افزایش می دهد.
هنگامی که برای اولین بار مصرف بوپروپیون را شروع می کنید، دوز اولیه شما نباید بیشتر از 200 میلی گرم در روز باشد، که به صورت دو دوز 100 میلی گرم در روز مصرف می شود، به طور ایده آل با فاصله حدود 12 ساعت از یکدیگر. این ممکن است به دوز هدف 300 میلی گرم در روز در روز چهارم افزایش یابد که به صورت دوزهای 100 میلی گرمی با فاصله حداقل 6 ساعت از هم مصرف شود. حداکثر دوز 450 میلی گرم در روز را می توان 150 میلی گرم، سه بار در روز مصرف کرد.
اگر بیقراری، بی قراری یا بی خوابی را تجربه می کنید، باید دوز کمتری را برای مدت طولانی تری مصرف کنید. در این صورت دوز را به تدریج افزایش دهید. اینها عوارض جانبی رایجی هستند که گاهی ممکن است با شروع مصرف دارو رخ دهند و با تطبیق با آن برطرف شوند.
انتظار نداشته باشید که فوراً بهبود افسردگی خود را احساس کنید. ممکن است دو تا سه ماه طول بکشد تا شما اثرات ضد افسردگی دارو را احساس کنید.
هشدارها و عوارض جانبی بوپروپیون
در اینجا مواردی وجود دارد که باید هنگام مصرف این دارو مراقب آنها باشید:
اثرات جانبی بوپروپیون
- شایع ترین عوارض جانبی بوپروپیون شامل سردرد، خشکی دهان، حالت تهوع و بی خوابی است. اگر این علائم را تجربه کردید، در صورت شدید بودن یا بدتر شدن ناگهانی آنها حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
- درصد کمی از افراد در حین مصرف بوپروپیون بی اشتهایی (کم اشتها) را تجربه می کنند. بنابراین بیمارانی که سابقه بی اشتهایی عصبی (محدودیت غذایی عمدی) یا پرخوری عصبی دارند نباید این دارو را مصرف کنند. اگر نمی توانید بیش از 5 درصد از وزن فعلی بدن خود را از دست بدهید، نباید بوپروپیون مصرف کنید.
- مطالعات نشان می دهد که بوپروپیون در دوران بارداری مضر نیست. اما البته، پزشک زنان و زایمان شما باید تمام داروهایی که مصرف می کنید را همواره بداند.
- در دوزهای 400-450 میلی گرم در روز، خطر تشنج شما سه برابر می شود. اگرچه هنوز بسیار بسیار اندک است: از هر 1000 نفر، چهار نفر با دوز به این بالا تشنج از بوپروپیون را تجربه می کنند.
- اگر یک نوبت را فراموش کردید، آن را نادیده بگیرید. خطر تشنج وابسته به دوز است و دو برابر شدن بیشتر احتمال دارد باعث تشنج شود.
تداخل بوپروپیون با سایر داروها و الکل
- اگر از یک ضد افسردگی MAOI استفاده می کنید، باید حداقل دو هفته پس از آخرین دوز آن دارو صبر کنید تا بوپروپیون را شروع کنید. زیرا این داروها می توانند با یکدیگر تداخل داشته باشند.
- هرگز بوپروپیون و زیبان را که نوعی بوپروپیون نیز هست مصرف نکنید. زیبان برای ترک سیگار استفاده می شود، اما مصرف هر دو به طور خطرناکی دوز شما را از همان مواد شیمیایی افزایش می دهد.
- نوشیدن الکل در صورت مصرف بوپروپیون خطر تشنج را افزایش می دهد.