علائم هشدار دهنده خودکشی چیست؟ پرچم های قرمزی که به شما می گوید نگران باشید؟ اگر شما یا کسی که می شناسید با اختلال دوقطبی یا افسردگی زندگی می کند، یا حتی اگر نه، لطفا به خواندن ادامه دهید.
اختلال دوقطبی و خطر خودکشی
مشاهده هر یک از علائم هشدار دهنده خودکشی می تواند ترسناک باشد. اما تشخیص این پرچم های قرمز قبل از بروز مشکل، به خصوص در مورد بزرگسالان یا نوجوانان مبتلا به اختلال دوقطبی بهترین کار است.
تخمین زده می شود که نزدیک به 30 درصد از مبتلایان به اختلال دوقطبی حداقل یک بار در زندگی خود اقدام به خودکشی می کنند. نرخ خودکشی برای افراد مبتلا به اختلال دوقطبی بیست برابر جمعیت عمومی است.
این اعداد وقتی ترسناک‌تر می‌شوند که خطر «متوسط» خودکشی در جمعیت عمومی را در نظر بگیریم. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) گزارش داد که خودکشی هشتمین علت مرگ و میر در ایالات متحده است.
بیشتر بخوانید: نبایدهای اختلال دوقطبی: در اختلال دوقطبی، چه کاری نباید انجام دهید.
خودکشی سومین علت مرگ در سنین 10 تا 24 سال و دومین علت اصلی برای سنین 25 تا 34 سال بود. این اعداد را در افزایش مشاهده شده در اختلال دوقطبی ضرب کنید و حتی واضح تر می شود که چرا درک شاخص های زیر بسیار مهم است.
موضوع خودکشی چیزی نیست که بتوانیم آن را نادیده بگیریم. همه ما باید از عوامل خطر برای خودکشی آگاه باشیم ، چه فردی مبتلا به اختلال دوقطبی باشد یا نه. هر یک از ما باید علائم هشدار دهنده، پرچم های قرمز ناامیدی را بدانیم، بنابراین ممکن است برای کمک به یک دوست یا عزیزی که در بحران است آماده باشیم و برای شنیدن فریاد کمک آنها آماده باشیم.
در افراد جوان تر، باید با علائم هشدار دهنده خودکشی در نوجوانان آشنا باشیم ، زیرا ممکن است برخی از این علائم به عنوان اضطراب معمولی نوجوانان رد شود. همچنین باید بدانیم اگر خودمان افکار خودکشی را تجربه می کنیم، کجا و چگونه به دنبال کمک باشیم . حتی سالم ترین افراد از نظر عاطفی روی کره زمین گاهی اوقات ناامیدی را تجربه می کنند که می تواند منجر به خودکشی شود.
پرچم قرمز برای خودکشی در بیماران دوقطبی
چندین پرچم قرمز رایج برای خودکشی وجود دارد.
شاخص های موقعیتی
- سوء استفاده (عاطفی، فیزیکی یا جنسی)
- تغییر در ظاهر فیزیکی
- مرگ یکی از عزیزان
- تشخیص یک بیماری لاعلاج
- از دست دادن شغل یا شغل جدید
- از دست دادن امنیت مالی
- از دست دادن یک رابطه از طریق طرد یا جدایی
- از دست دادن عزت نفس
شاخص های احساسی
- افسردگی
- درماندگی
- ناامیدی
معیارهای رفتاری رایج
- به دست آوردن سلاح
- بررسی بیمه نامه ها
- دادن وسایل شخصی
- احتکار دارو
- افزایش علاقه به خودکشی
- تنظیم یا تغییر وصیت نامه
- رفع نارضایتی ها
- سامان دادن به امور
- کناره گیری از مردم
شاخص های کلامی رایج
نظرات ساده ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- “کاش مرده بودم”
- “کاش جرأت خودکشی را داشتم.”
- “کاش می توانستم در خواب بمیرم.”
- “اگر بچه هایم نبودند، شوهرم… خودکشی می کردم.”
نکات ظریف تر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- “دیگر نمی توانم تحمل کنم.”
- “از زندگی بیزارم.”
- “دیگر هیچ چیز مهم نیست.”
- “چرا اذیت می کنم؟”
شما هرگز نمی توانید بگویید، پس مراقب باشید
ضرب المثل قدیمی ایمن تر از متاسفم هرگز درست تر از نظارت بر دوستان و اعضای خانواده برای نشانه های افکار خودکشی نیست.
متأسفانه، این نشانه ها دلیل مثبتی بر این نیست که فردی در نظر دارد خودکشی کند. علاوه بر این، هر تعداد از این نشانه‌ها می‌تواند مشهود باشد، اما ممکن است فرد در مورد خودکشی فکر نکرده باشد. برعکس آن هم درست است. ممکن است شخصی در مورد اقدام قریب الوقوع خودکشی هیچ اخطاری ندهد. پس از کجا مطمئن هستید؟
درباره افکار خودکشی بپرسید
پرسیدن. بله بپرس! بسیاری از افرادی که با دیدن پرچم قرمز مواجه می شوند، از پرسیدن این سوال مهم می ترسند. یک افسانه متداول و تاسف بار خودکشی این است که پرسیدن در مورد افکار خودکشی خطر خودکشی را افزایش می دهد. این اصلاً صحیح نیست.
برای بحث در مورد این موضوع دشوار با عزیزتان آماده باشید و هوشیار باشید و این علائم را جدی بگیرید. می تواند یک زندگی را نجات دهد. نکاتی را در مورد صحبت کردن با نوجوانی که تهدید به خودکشی می کند بخوانید ، که می تواند هنگام صحبت با بزرگسالان نیز به همان اندازه مفید باشد.
اختلال دوقطبی، افسردگی و خودکشی
آمار تکان دهنده زیادی در مورد اختلال دوقطبی و خودکشی وجود دارد. همچنین ترسناک است که بدانید تقریباً نیمی از افرادی که اقدام به خودکشی می کنند از نظر بالینی افسرده هستند. در این روزگار، درمان‌های جدید بسیار و امید زیادی برای افرادی که با بیماری روانی کنار می‌آیند وجود دارد، اما به شرطی که بتوانند زنده بمانند و تحت درمان قرار گیرند.