روان درمانی یا گفتار درمانی شکل اصلی مراقبت از سلامت روان است. این درمان از تعدادی مداخله تشکیل شده است که باعث تسکین شرایط روانی، رفتاری و گاهی اوقات حتی فیزیکی می شود که بر سلامت روانی تأثیر می گذارد. لذا انواع مختلفی از روان درمانی بسته به نوع مداخله ای که انجام میشود، وجود دارد.
در بیشتر موارد، گفتار درمانی در جلساتی بین یک بیمار و یک متخصص سلامت روان که ممکن است روانشناس، روانپزشک ، مشاور یا متخصص دیگر باشد، انجام می شود. این جلسات معمولاً از تعدادی تکنیک و رویکرد برای بهبود کیفیت زندگی بیمار استفاده می کنند.
انواع روان درمانی
برای دستیابی به هدف نهایی بهبود سلامت روانی، عاطفی و اجتماعی بیماران، درمانگران می‌توانند فرمت‌های مختلفی را هنگام برگزاری جلسات خود انتخاب کنند. انواع رویکردهای روان درمانی عبارتند از:
روان درمانی فردی
این جلسات یک به یک است که در آن درمانگر و بیمار هر موضوعی را که ممکن است بر فرد تأثیر می‌گذارد پیمایش کرده و آن را حل کنند.
گروه درمانی
این شکل از درمان شامل یک تا چند درمانگر است که بر یک جلسه بین دو تا 15 بیمار نظارت می کنند. این گروه‌ها معمولاً مشکل خاصی را هدف قرار می‌دهند که معمولاً بین اعضا به اشتراک گذاشته میشود، اگرچه می‌توانند روی مسائل عاطفی عمومی‌تر نیز تمرکز کنند. گروه درمانی نه تنها پشتیبانی ارائه می دهد، بلکه فرصتی برای یادگیری راهبردهایی برای مدیریت مشکلات از رهبران گروه و همچنین سایر اعضای گروه فراهم می کند. برای کمک به مدیریت مشکل، این شکل از درمان معمولاً به شکل یک گروه حمایتی برای اعضای خود است.
زوج درمانی
زوج درمانی به همسران و افراد مهم کمک می کند تا تعارضات درون رابطه خود را به شیوه ای سالم حل کنند. این شکل از درمان همچنین به بهبود ارتباطات درون رابطه کمک می‌کند، و همچنین به بهبود بخش‌های دیگر اتحادیه که ممکن است نیاز به اصلاح داشته باشد، کمک می‌کند.
خانواده درمانی
با این درمان، تعاملات سالم در درون واحد خانواده تشویق می شود. این شکل از درمان ممکن است برای خانواده‌هایی که تغییرات عمده‌ای مانند از دست دادن یکی از اعضا یا خواهر یا برادر، والدین و غیره را تجربه کرده‌اند که ممکن است به دلیل بیماری به مراقبت‌های اضافی نیاز داشته باشند، مفید باشد. خانواده درمانی به دنبال تشویق درک و ارتباط سالم بین اعضا است.
تکنیک های درمانی
با توجه به اینکه تقریباً از هر پنج بزرگسال در ایالات متحده یک نفر با یک بیماری روانی زندگی می کند، ممکن است انواع خاصی از گفتار درمانی برای مدیریت و رسیدگی به مشکلات منحصر به فرد آنها مورد نیاز باشد. رویکرد مورد استفاده ممکن است به شرایط تحت درمان و همچنین تخصص متخصص سلامت روان بستگی داشته باشد. انجمن روانشناسی آمریکا این رویکردها را به پنج دسته کلی طبقه بندی می کند:
درمان روان پویشی یا روانکاوی
این رویکرد به درمان به نظر می رسد به مراجع کمک کند تا با بررسی معانی ناخودآگاه اعمالی که انجام می دهند، بیشتر درباره خود بفهمند.
درمان روان پویشی اغلب از روابط درمانی به عنوان راهی برای کشف و تغییر روش های مشکل ساز استدلال، احساس یا رفتار بیمار استفاده می کند.
رفتار درمانی
رفتار درمانی تعدادی از تکنیک ها را برای کمک به شناسایی و تغییر رفتارهای منفی یا خود ویرانگر در بیماران اتخاذ می کند. این شکل از درمان بر مشکل متمرکز است و بر تأثیر انواع مختلف یادگیری و شرطی سازی بر رفتارهای بیمار تمرکز دارد.
درمان شناختی
این شکل از درمان بر بررسی الگوهای فکری بیمار تأکید دارد.
شناخت درمانی به دنبال تغییر شیوه های تفکر منفی و ناکارآمد است تا از شیوه های رفتار منفی و ناکارآمد اجتناب کند. با اصلاح این افکار، بیماران می توانند احساس خود را تغییر دهند و به روش های سالم تر عمل کنند. اغلب با رویکردهای رفتاری در درمان شناختی رفتاری (CBT) ترکیب می شود.
درمان انسان گرایانه
در هسته درمان انسان گرایانه این ایده وجود دارد که افراد ظرفیت رسیدن به پتانسیل کامل خود را از طریق پرورش صحیح دارند. این شکل از درمان ممکن است بر جستجوی بیمار برای احساس معنا در زندگی تمرکز کند و ممکن است رویکردی باشد که در جستجوی خودشکوفایی به کار می رود.
درمان یکپارچه
از آنجایی که درمانگران در نهایت علاقه مند به تولید بهترین نتایج برای مراجعان خود هستند، ممکن است گاهی رویکردهای مختلف روان درمانی را با هم ادغام کنند. این معمولاً برای تولید یک تکنیک سفارشی برای مقابله با هر مشکلی است که مشتری ممکن است با آن روبرو شود.
درمان تلفیقی یا التقاطی عناصر مورد نیاز تکنیک های درمانی مختلف را می گیرد و آنها را در یک رویکرد جامع برای مشتری ترکیب می کند.
چه روان درمانی می تواند کمک کند
همراه با دارو، یا به عنوان یک درمان انفرادی، روان درمانی اغلب به عنوان روشی موثر برای مدیریت و بهبود علائم بیماری های روانی مانند:
روان درمانی همچنین ممکن است در کمک به رشد شخصی و عاطفی و بهبود مقابله، عزت نفس و روابط موثر باشد.
فواید روان درمانی
روان درمانی اغلب به دلایل متعددی به عنوان یک روش درمانی موثر مورد ستایش قرار می گیرد. برخی از این موارد عبارتند از:
- مشخص شده است که روان درمانی به اندازه دارو در درمان شرایطی مانند انواع خاصی از افسردگی و اضطراب موثر است.
- فراتر از اختلالات روانپزشکی، این درمان همچنین به مراجع کمک می‌کند تا جهان را به روش‌های کمتر مضر و مثبت‌تر ببیند.
- درمان روشی موثر برای بهبود روابط بین فردی با خانواده، همسالان، همکاران و دیگران است.
- این روش درمانی به مراجع می آموزد که خود را بیشتر بپذیرد. تکنیک های لازم برای نشان دادن شفقت به خود را در خود جای می دهد.
- با رفتن به درمان، روش های سالم بیان احساسات دشوار را می توان آموخت.
اثربخشی روان درمانی
روان درمانی چه برای مدیریت اختلالات روانپزشکی و چه به عنوان روشی برای بهبود کیفیت زندگی، به روش های زیر مؤثر بوده است:
- این درمان علائم اختلالات روانی مانند اضطراب و افسردگی را کاهش می دهد.
- هنگامی که درمان برای مدیریت این شرایط اتخاذ می شود، معمولاً مزایای طولانی مدتی را به همراه دارد که حتی پس از قطع جلسات نیز باقی می ماند.
- درمان به عنوان یک گزینه مدیریت برای اختلالات روانپزشکی معمولاً در مقایسه با دارو در شرایط خاص محافظت بهتری در برابر عود می کند.
- همچنین مشخص شده است که درمان راهی موثر برای مدیریت برخی علائم و رفتارهای ناسازگار در گروه‌های آسیب‌پذیر مانند زنان باردار و کودکان است. این یک جایگزین مهم به ویژه در شرایطی است که ممکن است نگرانی‌های ایمنی در مورد مصرف دارو وجود داشته باشد.
چیزهایی که باید در نظر بگیرید
سلامت روان شما بخش مهمی از رفاه شما در هر مرحله از زندگی شما است. به همین دلیل است که درمان یک گزینه مناسب برای بهبود سلامت روانی شما از دوران کودکی تا پیری است. با این حال، موارد خاصی وجود دارد که رفتن به درمان به خاطر رفاه شما اهمیت ویژه ای پیدا می کند. این شامل:
- جایی که مدام احساس درماندگی یا غمگینی می کنید
- مصرف بیش از حد الکل، یا درگیر شدن در سایر رفتارهای خطرناک
- برای شما دشوار است که روی کار یا فعالیت های روزمره تمرکز کنید
- مواجهه با یک تغییر مهم زندگی مانند مرگ در خانواده، جدایی، طلاق
- تجربه بی خوابی مداوم یا نیاز غیرمعمول به خواب در طول روز
- به نظر می‌رسد که چالش‌های شما بدون توجه به حمایت دوستان و خانواده بیشتر می‌شوند
برای کودکان، ممکن است عاقلانه باشد که در درمان شرکت کنند، جایی که ویژگی هایی را نشان می دهند که در زندگی مدرسه یا تعامل با خانواده و همسالانشان تداخل ایجاد می کند.
چه طور باید شروع کرد
اگر مزایای رواندرمانی ممکن است برای شرایط فعلی شما یا هر چالشی که با آن روبرو هستید ارزشمند باشد، چند چیز وجود دارد که باید در مورد سفری که می خواهید شروع کنید بدانید:
کجا یک درمانگر پیدا کنیم
انتخاب یک درمانگر برای مراقبت مناسب از سلامت روانی شما یکی از مهم‌ترین گام‌هایی است که در فرآیند خودسازی خود بردارید. برای یافتن درمانگر مناسب می توان به تحقیق، صبر و پشتکار نیاز داشت. می توانید با صحبت با ارائه دهنده مراقبت های اولیه خود شروع کنید. بخش‌های روانپزشکی یا روانشناسی دانشگاه یا مرکز پزشکی ممکن است پاسخ دیگری باشد. در حال حاضر گزینه های زیادی به صورت آنلاین وجود دارد، اما تأیید اعتبار یک پزشک و اعتماد به شهود خود در مورد مسابقه مهم است.
انتظار چه چیزی در اولین جلسه باید داشت؟
پس از شناسایی کاندیداهای احتمالی برای انتخاب درمانگر، یک گفتگوی اولیه می‌تواند ایده‌ای درباره شرایط آنها، سبک درمانی که احتمالاً اتخاذ خواهند کرد، و اینکه چقدر به راحتی اعتماد و راحتی با درمانگر برقرار میشود، ارائه دهد. در جایی که متوجه می‌شوید با راحت بودن با یک نامزد مشکل دارید، همیشه می‌توانید آنها را برای کسی که مناسب‌تر است نادیده بگیرید.
سوالاتی که باید از درمانگر بپرسید
هنگام صحبت با یک انتخاب آینده نگر، تعدادی سؤال وجود دارد که می توانید بپرسید تا مطمئن شوید که روش های آنها با انتظارات شما مطابقت دارد. آنها عبارتند از:
- اعتبار آنها چیست؟
- آیا از تکنیک های درمانی خاصی استفاده می کنند؟
- آیا آنها تجربه ای در درمان وضعیت یا نگرانی شما دارند؟
- اهداف درمان شما چیست؟
- چه مدت می توانید انتظار داشته باشید که تحت درمان باشید؟
- چه معیارهایی برای تعریف پیشرفت در جلسات اتخاذ خواهد شد؟
- در صورت داشتن نارضایتی شما از درمان چگونه برخورد می شود؟
- آیا دارو توصیه می شود؟
ممکن است سوالات دیگری پرسیده شود، اما اینها می توانند چارچوب مفیدی برای درمان شما فراهم کنند.
همچنین باید بدانید که فراتر از جلسات فیزیکی، اقداماتی مانند خدمات تلفن، اینترنت و تلفن همراه برای کمک به درمان‌های سلامت روان وجود دارد. اینها به ویژه در مناطقی که متخصصان سلامت روان کمیاب هستند مفید هستند.
در این موارد نیز ممکن است خطوط مشابهی از پرسشگری اتخاذ شود. با این حال، باید بدانید که این شکل از درمان ممکن است برای برخی افراد به اندازه مشاوره حضوری موثر نباشد.