بیقراری یک اصطلاح کلی برای توصیف حرکات بدنی بیش از حد و فعالیت کلامی است. بیقراری اغلب در مراحل میانی بیماری آلزایمر و سایر انواع زوال عقل ایجاد می شود و می تواند شامل بی قراری، قدم زدن، پرخاشگری کلامی، مبارزه طلبی ، فریاد زدن و گریه کردن ، و سرگردانی باشد .
شیوع بیقراری در زوال عقل
آمارها متفاوت است، اما یک بررسی از تحقیقات نشان داد که شیوع تخمینی بی قراری در کل افراد مبتلا به زوال عقل از 5٪ تا 88٪ متغیر است . تخمین شیوع از 6.9٪ تا 86٪ در میان افراد مبتلا به زوال عقل ساکن در جامعه، و 24٪ تا 88٪ در میان افراد مبتلا به زوال عقل که در خانه پرستاری بودند، بود .
چگونه به بیقراری فرد مبتلا به زوال عقل پاسخ دهیم
علت را بررسی کنید
علت مهم ترین عاملی است که باید در صورت مشاهده فردی مبتلا به زوال عقل که بیقرار است در نظر بگیرید. ما می دانیم که بیشتر رفتارهایی که در فرد مبتلا به زوال عقل چالش برانگیز می بینیم، در واقع تلاشی برای برقراری ارتباط است. شما متهم به کشف آن “چیزی” هستید.
علت می تواند از کسالت تا درد و نیاز به ورزش متغیر باشد . تحقیقات نشان می دهد که ناراحتی، درد و تنهایی با تحریک کلامی (مانند صدا زدن) در ساکنان خانه سالمندان مبتلا به زوال عقل همراه است. رفتار فیزیکی غیر تهاجمی (مانند بیقراری) ممکن است خستگی را از بین ببرد.
علل دیگر ممکن است شامل تغییرات محیطی، تغییرات روتین ، ناآشنا بودن مراقبین، ترس و خستگی باشد. این دلایل احتمالی را مرور کنید:
- علل محیطی رفتارهای چالش برانگیز
- علل روانی/شناختی رفتارهای چالش برانگیز
آن را شخصی کنید
پاسخ شما باید متناسب با شخص خاصی باشد که با او کار می کنید. هنگامی که علت احتمالی را مشخص کردید، می توانید پاسخ مناسبی را برای آن شخص انتخاب کنید. ممکن است کمک به آنها برای تغییر وضعیت به دلیل درد، یا رفتن به پیاده روی با آنها به دلیل بی قراری باشد.
نحوه پاسخ شما به فردی که بیقرار است باید به رفتارهایی که از خود نشان می دهد، دلایل احتمالی ممکن است برانگیخته شود، آنچه که در گذشته زمانی که او آشفته بوده است، و شخصیت، توانایی ها، ترجیحات و نیازهای او بستگی دارد.
آنچه تحقیقات می گوید که موثر است
در حالی که هر فرد متفاوت است، در اینجا چند مداخله مورد تأئید تحقیقاتی وجود دارد که باید در هنگام آشفتگی یک عزیز یا بیمار امتحان کنید:
رسیدگی به نیازهای برآورده نشده
اطمینان از برآورده کردن نیازهای فردی که گرسنه، خسته، بی حوصله، تنها یا دردمند است، بسیار مهم است. به یاد داشته باشید که تحریک احتمالاً به دلیلی وجود دارد و مطمئن باشید که نیازی را که ممکن است بیان می کند برآورده کند.
موسیقی
میگویند که هم آواز خواندن و هم گوش دادن به موسیقی باعث کاهش بی قراری و حتی بهبود شناخت در افراد مبتلا به زوال عقل می شود.
لمس فیزیکی
اهمیت لمس فیزیکی را دست کم نگیرید. کمی مراقبت محبت آمیز به شما کمک می کند. تحقیقات میگوید که لمس فیزیکی مناسب می تواند بیقراری را کاهش دهد.
تمرین فیزیکی
کار کن. ورزش بدنی می تواند به کاهش رفتارهای چالش برانگیز و بهبود توانایی شناختی از جمله مزایای دیگر کمک کند.
حیوان درمانی
تحقیقات میگوید که درمان با کمک حیوانات می تواند خلق و تغذیه را بهبود بخشد و همچنین رفتارهای تحریک آمیز را در افراد مبتلا به زوال عقل کاهش دهد.
آموزش مراقبین
چندین مطالعه تحقیقاتی آزمایش کرده اند که آیا صرف زمان برای آموزش مراقبین (اعم از اعضای خانواده و متخصصان) تفاوتی در مقابله و پاسخ به سطوح بی قراری در افراد مبتلا به زوال عقل دارد یا خیر. تحقیقات نشان می‌دهد که آموزش به مراقبان از طریق کاهش سطح استرس مراقبین و توانمندسازی آنها برای پاسخ بهتر به اعضای خانواده و همچنین کاهش بیقراری در فرد مبتلا به زوال عقل، هم برای مراقب و هم برای فرد مبتلا به زوال عقل مفید است.
داروهای مفید
پاسخ کوتاه؟ گاهی اوقات داروهای روانگردان ممکن است مفید و مناسب باشند، اما هرگز نباید اولین چیزی باشد که امتحان می کنید. آنها همچنین می توانند تعدادی از عوارض جانبی و تداخلات دارویی ایجاد کنند. در بسیاری از مواقع، می توان به سادگی با به کارگیری برخی از استراتژی های فوق الذکر، هیجان یک فرد را کاهش داد.
اگر نمی توانید دلیلی برای بی قراری تعیین کنید و باعث ناراحتی فرد می شود (به عنوان مثال، او توهمات ترسناک یا اضطراب قابل توجهی را تجربه می کند)، می توانید از پزشک خود بپرسید که آیا دارو ممکن است مناسب باشد.