پرازوسین ، دارویی که معمولا برای درمان فشار خون بالا و احتباس ادرار استفاده می شود ، در برخی از مطالعات نشان داده شده است که در مدیریت کابوس ها و اختلالات خواب در افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) ایمن و موثر است .
به نظر می رسد پرازوسین تولید نوراپی نفرین را مسدود می کند، یک ماده شیمیایی که باعث واکنش بدن به ” جنگ یا گریز ” به تهدیدات واقعی و درک شده می شود. با انجام این کار، افراد مبتلا به PTSD ممکن است از کابوس های کمتری بدون تداخل با فشار خون خود لذت ببرند (همانطور که بسیاری از داروهای آرام بخش انجام می دهند).
به نظر می رسد پرازوسین هیچ تاثیری در کاهش کابوس در افراد بدون PTSD ندارد.
این مقاله دلایل کابوس های شبانه در افراد مبتلا به PTSD و چگونگی کمک پرازوسین را توضیح می‌دهد. همچنین نگاهی به شواهدی می‌اندازد که از ادعاها پشتیبانی می‌کنند و خطرات و عوارض جانبی احتمالی این داروی غیرقابل برچسب PTSD را فهرست می‌کند.
PTSD چقدر شایع است؟
از نظر تاریخی، تنها سربازانی که از جنگ به خانه می‌آمدند، مبتلا به PTSD بودند. اکنون، پزشکان تشخیص می دهند که بیمارانی که انواع دیگری از حوادث آسیب زا را تجربه می کنند نیز می توانند از این وضعیت روانی ناتوان کننده رنج ببرند.
زنان بیش از دو برابر مردان پس از تجربه یا مشاهده یک رویداد آسیب زا به PTSD مبتلا می شوند. جدای از رویداد محرک، تشخیص PTSD نیازمند علائم در هر یک از چهار دسته است:
- تجربه مجدد رویداد از طریق خاطرات ناخواسته، کابوس ها، فلاش بک ها یا واکنش های شدید به یادآوری رویداد
- اجتناب از یادآوری تروما، از جمله افراد، مکان ها و اشیاء
- تغییرات منفی در خلق شما و افکار مرتبط با رویداد محرک
- علائم بیش‌انگیختگی مزمن، که ممکن است شامل تحریک‌پذیری، پرخاشگری، ریسک‌پذیری یا بیش‌هوشیاری باشد.
نحوه عملکرد پرازوسین برای درمان کابوس ناشی از PTSD
پرازوسین نوراپی نفرین، هورمون استرسی که بر مغز شما تأثیر می گذارد، در گیرنده های شیمیایی تخصصی به نام گیرنده های آلفا-1 را مسدود می کند. گیرنده ها مکان هایی هستند که سلول ها پیام ها را به یکدیگر منتقل می کنند. مشخص نیست که چگونه این به طور خاص بر خواب یا رویاها تأثیر می گذارد.
سایر کاربردهای درمانی
مطالعات بالینی نشان می دهد که پرازوسین ممکن است مزایای درمانی دیگری برای بیماران PTSD ارائه دهد، اما نتایج متفاوت است. یک مطالعه نشان داد که مصرف پرازوسین:
- هنگامی که پرسنل نظامی قبلاً آن را در طول روز مصرف می کردند، علائم PTSD در طول روز را به طور قابل توجهی کاهش داد.
- ممکن است برای شرکت کنندگانی که به الکل وابسته بودند و سعی در ترک مصرف الکل داشتند، تأثیر مفیدی بر هوس الکل داشته باشد. این مهم زمانی است که تعداد بیماران PTSD را در نظر بگیرید که برای راحتی به الکل روی می آورند و در نهایت دچار اختلال مصرف الکل می شوند.
چه کسانی نباید از پرازوسین استفاده کنند
فقط چند مورد وجود دارد که نباید پرازوسین مصرف کنید یا با احتیاط از آن استفاده کنید:
- اگر قبلاً واکنش های نامطلوبی به این دارو یا داروهای مشابه داشته اید، پرازوسین مصرف نکنید.
- اگر قصد دارید عمل آب مروارید انجام دهید ، پرازوسین را با احتیاط مصرف کنید.
- در صورت داشتن فشار خون پایین، پرازوسین باید با احتیاط مصرف شود.
البته، پزشک شما می تواند به شما کمک کند تا تعیین کنید که آیا این شرایط در مورد شما صدق می کند یا خیر.
عوارض جانبی رایج
پرازوسین می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. در آزمایشات بالینی، این موارد عبارتند از:
- خواب آلودگی در 8 درصد بیماران
- کمبود انرژی در 7 درصد بیماران
- ضعف در 7 درصد بیماران
- سرگیجه در 10 درصد بیماران
- حالت تهوع در 5 درصد بیماران
- تپش قلب (ضربان نامنظم قلب) در 5 درصد بیماران
- سردرد در 8 درصد بیماران
عوارض جانبی اضافی پرازوسین که در 1-4٪ از بیماران رخ می دهد عبارتند از:
- استفراغ
- اسهال و/یا یبوست
- هیپوتانسیون ارتواستاتیک (نوعی فشار خون پایین که با بلند شدن سریع از حالت نشسته ایجاد می شود)
- افسردگی
- گرفتگی بینی
- غش کردن
ملاحظات امنیتی
همانطور که در بالا توضیح داده شد، افراد خاص باید با احتیاط از پرازوسین استفاده کنند یا اصلاً استفاده نکنند. ایمنی استفاده از آن در دوران بارداری یا شیردهی مشخص نیست، بنابراین این جمعیت ها باید احتیاط کنند. همچنین ممکن است مهم باشد که فشار خون خود را با مصرف پرازوسین کنترل کنید تا خیلی پایین نیاید و باعث غش یا افتادن نشود.
سخن پایانی
اگر مشکلی را تجربه کردید، باید با پزشک خود در تماس نزدیک باشید. PTSD یک وضعیت جدی است و نیازمند درمان است. در سکوت رنج نکشید: برای دریافت کمکی که برای خواب عادی نیاز دارید، تماس بگیرید.