فرزند شما داروهای اختلال بیش فعالی خود را به خوبی مصرف می کند – تا زمانی که شروع به از بین رفتن کند. سپس، به طور ناگهانی طیفی از علائم شدید خلقی و رفتاری را در آنها ایجاد می کنند. اگر این برای شما آشنا به نظر می رسد، شما تنها نیستید. فرزند شما احتمالاً چیزی را تجربه می کند که اغلب به عنوان بازگشت دارویی اختلال بیش فعالی از آن یاد می شود .
بازگشت دارویی اختلال بیش فعالی یا ریباند دارویی به اثراتی اشاره دارد که گاهی اوقات در انتهای دوز دارو ظاهر می شود. اما کارهایی نیز وجود دارد که می توانید برای محدود کردن این اثرات انجام دهید. در مورد اینکه بازگشت داروی اختلال بیش فعالی چیست و چگونه از تحریک پذیری در ریتالین و سایر داروهای اختلال بیش فعالی با شروع از بین رفتن آنها جلوگیری کنید، بیشتر بیاموزید.
بازگشت دارویی اختلال بیش فعالی (ریباند دارویی) چیست؟
از آنجایی که یک داروی محرک بیش فعالی با رهش فوری یا کوتاه اثر شروع به از بین رفتن می کند، افراد گاهی اوقات عوارض جانبی منفی را تجربه می کنند. این اثرات به عنوان بازگشت محرک ADHD یا “کراش” شناخته می شوند و می توانند به شکل گرسنگی بیش از حد، کاهش شدید انرژی و افت شدید روحیه ظاهر شوند.
سایر علائم بازگشت مجدد دارو ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تغییر محسوس در رفتار
- بدخلقی بیش از حد
- تحریک پذیری یا عصبانیت
- عصبی بودن
- ناراحتی یا گریه
- خستگی
- افزایش شدت علائم اختلال بیش فعالی
تحقیقات نشان می دهد که اثرات بازگشت محرک در کودکان کوچکتر شایع تر است. این اثرات می‌توانند آزاردهنده و حتی مخرب باشند. بنابراین، مهم است که این موضوع را با پزشک بررسی کنید تا بتوان آن را اصلاح کرد.
ریباند دارو یا عوارض جانبی
بازگشت دارو همان عارضه جانبی نیست.
عوارض جانبی واکنش های منفی به خود دارو است. سردرد، معده درد یا از دست دادن اشتها همگی می‌توانند از عوارض جانبی داروهای ADHD باشند و در بیشتر موارد با شروع عادت کردن بدن به دارو، مشکل کمتری پیدا می‌کنند.
اگر عوارض جانبی داروی اختلال بیش فعالی شدید باشد یا از بین نرود، چه کنیم؟
اگر پس از گذشت چند هفته از درمان همچنان عوارض جانبی مشاهده شد یا شدید بود، به پزشک تجویز کننده اطلاع دهید. ممکن است برای کاهش این اثرات نیاز به تغییر دوز یا تغییر دارو باشد. همچنین، داروهای ADHD مانند ریتالین ممکن است برای افرادی که سابقه مشکلات قلبی یا سوء مصرف دارو دارند ناامن باشد، بنابراین در صورت وجود هر یک از این شرایط به پزشک آن اطلاع دهید.
با این حال، بازگشت مجدد نتیجه سرعت متابولیزه شدن دارو است. یک “قرص چهار ساعته” به میانگین مدت اثربخشی آن اشاره دارد. با این حال، کودک خاص شما ممکن است دارو را با سرعت بیشتری یا آهسته متابولیزه کند. اگر فرزند شما متابولیسم نسبتاً بالایی داشته باشد، ممکن است قبل از رسیدن به نوبت بعدی، اثربخشی دارو را کاهش دهد.
اثرات منفی بازگشت دارو
اغلب، بازگشت دارو بعد از مدرسه و قبل از خواب اتفاق می افتد. ممکن است از این واقعیت ناشی شود که هیچ کس در دسترس نیست تا به فرزند شما یادآوری کند که زمان دارو فرا رسیده است – در بسیاری از موارد، والدین هنوز سر کار هستند یا به خاطر خواسته های شام و سایر کارهای خانه حواسشان پرت می شود.
این دوره زمانی است که در طی آن کودکان تمایل به معاشرت و شرکت در فعالیت های بعد از مدرسه دارند. دوستی ها و عضویت در تیم به توانایی فرزند شما در پاسخ به دستورالعمل های مربی، همکاری با دوستان، یا صرفاً پاتوق و گپ زدن بدون قبول مسئولیت یا توهین بستگی دارد.
اگر بازگشت دارو در مدرسه اتفاق بیفتد، می تواند با احساس رفاه و همچنین موفقیت تحصیلی، اجتماعی و شخصی کودک شما تداخل داشته باشد.
نحوه مدیریت بازگشت دارویی اختلال بیش فعالی (ریباند دارویی)
اگر فرزند شما هر یک از این عوارض را تجربه می کند، با پزشک او در مورد نگرانی های خود صحبت کنید. ریباند معمولاً با محرک‌های کوتاه‌تر که می‌توانند به سرعت از سیستم کودک شما خارج شوند، بیشتر رخ می‌دهد.
گاهی اوقات، پزشک، دوز کمی از داروی آزادسازی فوری را حدود یک ساعت قبل از وقوع این اثر بازگشتی اضافه می‌کنند تا انتقال دارو روان‌تر شود. برای برخی افراد، با مصرف محرک‌های طولانی‌تر که به تدریج از سیستم فرد خارج می‌شوند، اثر برگشتی کاهش می‌یابد.
تغییر در داروهای ADHD یا دوز آنها نیز می تواند به کاهش عوارض جانبی کمک کند. برای مثال، اگر می‌پرسید چگونه از تحریک‌پذیری در ریتالین جلوگیری کنید، تحقیقات نشان می‌دهد که تغییر به یک داروی غیر آمفتامین ممکن است به کاهش این عارضه جانبی کمک کند.
مثل همیشه، ارتباط خوب با پزشک برای اصلاح هر گونه اثرات منفی که با داروی ADHD رخ می‌دهد و همچنین نظارت بر پیشرفت کلی درمان ضروری است.
مدیریت عوارض جانبی داروهای ADHD