اختلال پانیک در ویرایش پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) به عنوان یک اختلال اضطراب طبقه بندی شده است . طبق دستورالعمل ها، برای تشخیص اختلال پانیک ، باید حملات پانیک غیرمنتظره را به طور منظم تجربه کنید.
این مقاله آنچه را که DSM-5 در مورد اختلال پانیک می‌گوید، نحوه تشخیص اختلال پانیک در نسخه‌های قبلی راهنما و چگونگی ارتباط آگورافوبیا با اختلال پانیک را پوشش می‌دهد.
DSM-5 چیست؟
راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) توسط انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) سیستمی است که در ایالات متحده برای تشخیص اختلالات روانپزشکی استفاده می شود. DSM حاوی معیارهای تشخیصی است که توسط متخصصان روانپزشکی برای طبقه بندی و توصیف هر بیماری روانی شناخته شده استفاده می شود.
انتشار 2013 DSM اولین به روز رسانی مهم از سال 1994 بود. تغییرات زیادی در این نسخه پنجم (DSM-5) ایجاد شد، از جمله برخی به روز رسانی ها برای تشخیص اختلال هراس. نسخه به روز شده DSM، DSM-5-TR (نسخه متنی) در سال 2022 منتشر شد.
سیستم موجود در DSM-5 بدون بحث نیست. بسیاری از اختلالات دارای علائم همپوشانی هستند. برخی از متخصصان اعتبار این نوع سیستم طبقه بندی را زیر سوال می برند، در حالی که برخی دیگر احساس می کنند که میزان زیادی ذهنیت در کاربرد آن وجود دارد.
با وجود این ملاحظات، تشخیص با استفاده از DSM اغلب برای درمان، تحقیق و بازپرداخت بیمه ضروری است.
تشخیص اختلال پانیک در DSM-5
معیارهای تشخیصی اختلال پانیک در DSM-5 تعریف شده است. این یک اختلال اضطرابی است که اساساً مبتنی بر وقوع حملات پانیک است که مکرر و اغلب غیرمنتظره هستند.
علاوه بر این، حداقل یک حمله پانیک توسط یک ماه یا بیشتر دنبال می شود که فرد می ترسد حملات بیشتری داشته باشد و باعث می شود رفتار خود را تغییر دهد، که اغلب شامل اجتناب از موقعیت هایی است که ممکن است باعث حمله شود.
توجه به این نکته مهم است که تشخیص اختلال هراس باید سایر علل بالقوه حمله پانیک (یا رویدادی که شبیه آن به نظر می رسد را رد کند):
- این حملات نباید به دلیل اثرات فیزیولوژیکی مستقیم یک ماده (مانند مصرف دارو یا دارو) یا یک بیماری طبی باشد.
- این حملات نباید با اختلال روانی دیگری توضیح داده شوند. اینها ممکن است شامل فوبیای اجتماعی یا فوبیای خاص دیگری ، اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD)، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یا اختلال اضطراب جدایی باشد .
تعریف حملات پانیک
از آنجایی که حملات پانیک کلید تشخیص اختلال پانیک هستند، به خوبی تعریف شده و مشخص هستند. اینجاست که جزئیات در DSM-5 قابل توجه است.
نسخه قبلی (DSM-IV) حملات پانیک را به سه دسته طبقه بندی کرد: محدود به موقعیت/نشانه، مستعد موقعیت، یا غیرمنتظره/بدون نشانه. DSM-5 رویکرد طبقه بندی حملات پانیک را با ارائه تنها دو دسته بسیار واضح ساده می کند: حملات پانیک مورد انتظار و غیرمنتظره.
حملات پانیک مورد انتظار آنهایی هستند که با ترس خاصی مانند ترس از پرواز همراه هستند. حملات پانیک غیرمنتظره هیچ محرک یا سرنخ آشکاری ندارند و ممکن است ظاهراً غیر منتظره رخ دهند. طبق DSM-5، حمله پانیک با چهار یا بیشتر از علائم زیر مشخص می شود (وجود کمتر از چهار علامت ممکن است یک حمله پانیک با علائم محدود می باشد):
- تپش قلب، تپش قلب یا تند شدن ضربان قلب
- تعریق
- لرزیدن یا لرزش
- احساس تنگی نفس یا خفگی
- احساس خفگی
- درد یا ناراحتی قفسه سینه
- حالت تهوع یا ناراحتی شکمی
- احساس سرگیجه، بی ثباتی، سبکی سر، یا غش
- احساس غیرواقعی بودن (مسخ واقعیت) یا جدا شدن از خود (مسخ شخصیت)
- ترس از دست دادن کنترل یا دیوانه شدن
- ترس از مرگ
- بی حسی یا سوزن سوزن شدن (پارستزی)
- لرز یا گرگرفتگی
آگورافوبیا در مقابل اختلال هراس در DSM-5
در نسخه های قبلی DSM، آگورافوبیا با اختلال پانیک همراه بود. با به‌روزرسانی‌های موجود در DSM-5، آگورافوبیا اکنون یک تشخیص جداگانه و قابل کدگذاری است.
در به‌روزرسانی آگورافوبیا، DSM-5 اشاره می‌کند که یک فرد باید ترس یا اضطراب شدید را در حداقل دو موقعیت تجربه کند. اینها شامل بیرون بودن در فضاهای عمومی، باز، و در میان جمعیت است – اساساً در هر جایی که خارج از خانه هستید.
همچنین اشاره می کند که رفتارهای اجتنابی باید موجود باشد. اینها نتیجه ترس از مواجهه با موقعیت هایی است که ممکن است باعث حملات پانیک یا اضطراب شود که در آن کمک ممکن است در دسترس نباشد یا فرار کردن در آن دشوار باشد.
تشخیص حرفه ای
مهم است بدانید که علائم اختلال پانیک ممکن است شبیه بسیاری از اختلالات اضطرابی و/یا بیماریهای پزشکی باشد. فقط پزشک یا روانپزشک شما می تواند اختلال پانیک را تشخیص دهد.
اختلالات اضطرابی مانند اختلال پانیک از شایع ترین انواع بیماریهای روانپزشکی هستند، اما تنها حدود 20 درصد از افرادی که علائم اضطراب دارند به دنبال درمان هستند. از آنجایی که اختلالات اضطرابی در زنان شایع‌تر از مردان است، متخصصان اکنون توصیه می‌کنند که پزشکان زنان و دختران 13 ساله و بالاتر را از نظر بیماریهای اضطرابی غربالگری کنند.
هنگامی که به دنبال کمک حرفه ای برای ارزیابی علائم خود و به طور بالقوه نیل به تشخیص هستید، بدانید که وجود صداقت کلیدی است. حتی ممکن است به یک درمانگر مراجعه کنید و تصمیم بگیرید که به جای آن به درمانگر دیگری مراجعه کنید. به یاد داشته باشید که کاری را که با آن راحت هستید انجام دهید.
اگرچه ممکن است در ابتدا صحبت کردن درباره احساساتتان دشوار به نظر برسد، اما به یاد داشته باشید که پزشک شما برای کمک به شما وجود دارد و صحبت آشکار در مورد وضعیت شما اولین قدم برای مدیریت علائم به روشی سالم است.
علت بیولوژیکی اختلال پانیک چیست؟