بیماری آلزایمر یک اختلال مغزی است که باعث زوال عقل و زوال شدید شناختی می شود. امروزه در آمریکا، 5.8 میلیون نفر بالای 65 سال را تحت تاثیر قرار می دهد. تعداد کمی از افراد در سنین 40 تا 60 سالگی نیز ممکن است به نوعی از این بیماری مبتلا شوند که به نام آلزایمر زودرس شناخته می شود.
در حال حاضر هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد. درمان بر کاهش شدت علائم و کمک به شما برای داشتن یک زندگی کارآمد متمرکز است. با این حال، دانشمندان و محققان در سراسر جهان به تلاش خستگی ناپذیر برای یافتن درمانی ادامه می دهند.
برخی از محققان بر این باورند که ساخت دارویی به نام آدوکانوماب که با جلوگیری از تجمع پروتئین‌های غیرطبیعی در مغز که سلول‌های عصبی را از بین می‌برند، کار می‌کند.
این مقاله به این موضوع می پردازد که بیماری آلزایمر چیست و آیا می توان آن را درمان کرد یا خیر.
بیماری آلزایمر چیست؟
بیماری آلزایمر یک بیماری عصبی است که بر حافظه فرد، نحوه تفکر و رفتار و حتی توانایی‌های او برای انجام کارهای ساده روزمره اثر می‌گذارد.
این یک بیماری پیشرونده است به این معنی که با گذشت زمان بدتر می شود.
علل بیماری آلزایمر
تصور می شود که بیماری آلزایمر به دلیل تجمع پروتئین های غیر طبیعی در مغز به نام آمیلوئید ایجاد می شود. این تجمع منجر به مرگ سلول های عصبی در مغز می شود که به نوبه خود باعث زوال شناختی می شود.
علائم و نشانه های بیماری آلزایمر
علائم و نشانه های بیماری آلزایمر از فردی به فرد دیگر متفاوت است. آنها همچنین تمایل به تکامل با پیشرفت بیماری دارند.
برای درک علائم این بیماری، باید بررسی کنید که چگونه در هر مرحله بر روی فرد تأثیر می گذارد.
بیماری آلزایمر خفیف
برخی از رایج ترین علائمی که در مراحل اولیه بیماری آلزایمر متوجه خواهید شد عبارتند از:
- نوسانات خلقی
- شخصیت تغییر می کند
- سردرگمی خفیف
- اختلال حافظه
- قضاوت ضعیف
- گم شدن ناگهانی در فضاهای آشنا
- گم کردن اشیاء
- پرسش مکرر
بیماری آلزایمر متوسط و شدید
علائم شایع آلزایمر در مراحل متوسط تا اواخر آن عبارتند از:
- اختلال شدید حافظه و سردرگمی
- مشکل در انجام کارهای ساده
- مشکل در یادگیری چیزهای جدید
- طغیان پرخاشگری و خشم
- هذیان
- پارانویا
- توهمات
- عدم شناخت خانواده و دوستان
- مشکل در برقراری ارتباط
بیماری آلزایمر چگونه تشخیص داده می شود؟
هیچ راه خاصی برای تشخیص بیماری آلزایمر وجود ندارد. برای تشخیص دقیق، پزشک و متخصص مغز و اعصاب مجموعه ای از ارزیابی ها و آزمایش ها را روی شما انجام می دهند. آنها از شما می خواهند که علائم خود را شرح دهید و در برخی موارد، از دوستان نزدیک و خانواده خود دعوت می کنند تا بینشی در مورد علائم شما نیز ارائه دهند.
آنها همچنین سعی خواهند کرد هر سلامت روان یا بیماری دیگری را که می تواند مسئول علائم شما باشد، از بین ببرند.
آزمایشات تصویربرداری مغز مانند MRI یا سی تی اسکن نیز ممکن است برای اطمینان از اینکه بیماری آلزایمر مسئول علائم شما است، مورد نیاز باشد.
درمان بیماری آلزایمر
درمان بیماری آلزایمر بر کاهش شدت علائم و بهبود عملکرد روزانه تمرکز دارد.
دانشمندان مداخلات پزشکی موثری را برای علائمی مانند زوال شناختی، پرخاشگری، افسردگی و زوال عقل کشف کرده اند. هنگام تجویز دارو، پزشک احتمالاً شما را با دوز پایین شروع می کند و بسته به میزان تحمل دارو، به تدریج دوز شما را افزایش می دهد.
با بیشتر داروهای بیماری آلزایمر، هر چه دوز بالاتر باشد، احتمال بروز عوارض جانبی آزاردهنده بیشتر است.
مهارکننده های کولین استراز
مهارکننده های کولین استراز مانند دونپزیل و ریواستیگمین معمولاً برای درمان علائم بیماری آلزایمر در مراحل اولیه تجویز می شوند.
اعتقاد بر این است که این داروها از تجزیه یک پیام رسان شیمیایی در مغز به نام استیل کولین جلوگیری می کنند. به نوبه خود، تصور می شود که به کاهش سرعت زوال شناختی کمک می کند. عوارض جانبی رایجی که ممکن است هنگام استفاده از مهارکننده های کولین استراز تجربه کنید عبارتند از تهوع، استفراغ، ضعف عضلانی، کاهش وزن و خستگی.
آنتاگونیست های گیرنده NMDA
ممانتین تنها آنتاگونیست گیرنده NMDA است که برای درمان بیماری آلزایمر تجویز می شود. معمولاً برای افرادی که اشکال متوسط یا شدید بیماری آلزایمر دارند تجویز می شود. برای درمان موثر این موارد می توان آن را با مهارکننده های کولین استراز تجویز کرد.
ممانتین به کاهش شدت زوال شناختی در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر کمک می کند. تصور می شود که با تنظیم یک پیام رسان شیمیایی در مغز به نام گلوتامات کار می کند. عوارض جانبی معمولی که ممکن است هنگام استفاده از ممانتین تجربه کنید شامل اسهال، گیجی، سردرد، تهوع و استفراغ است.
آدوکانوماب
آدوکانوماب در حال حاضر تنها دارویی است که می تواند از آلزایمر جلوگیری کند یا پیشرفت بیماری را کند نماید. مطالعات کنونی در مورد اثربخشی آن تنها بر روی افراد مبتلا به بیماری آلزایمر در مراحل اولیه یا علائم خفیف انجام شده است. نتایج حاصل از آن مطالعات نیز با نتایج متفاوتی همراه شده است.
FDA آدوکانوماب را در ژوئن 2021 تحت برنامه تأیید تسریع شده خود تأیید کرد.این بدان معنی است که تأیید کامل دارو منوط به این است که دارو در کند کردن پیشرفت بیماری، زوال شناختی و زوال عقل در آزمایشات بعدی مؤثر باشد. .
تصور می شود که آدوکانوماب با جلوگیری از تجمع پروتئین های غیر طبیعی در مغز به نام آمیلوئیدها کار می کند. انتظار می رود این به نوبه خود باعث کند شدن پیشرفت بیماری شود.
سایر درمان ها
در حالی که زوال شناختی قابل تشخیص ترین ویژگی بیماری آلزایمر است، این وضعیت همچنین باعث بسیاری از علائم رفتاری و روانی می شود. خبر خوب این است که چندین دارو یا برای درمان این علائم فرموله شده اند یا توسط پزشکانی که در درمان بیماری آلزایمر تخصص دارند، بدون برچسب تجویز می شوند.
برخی از این درمان ها عبارتند از:
- داروهای ضد افسردگی: داروهای ضد افسردگی مانند لووکس (فلووکسامین) و افکسور (ونلافاکسین) گاهی اوقات برای درمان علائم افسردگی در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر.
- ضد تشنج: این داروها برای کمک به درمان علائم پرخاشگری تجویز می شوند. با این حال، با احتیاط تجویز می شود، زیرا می تواند عوارض جانبی مانند نوسانات خلقی و سردرگمی ایجاد کند.
- داروهای ضد روان پریشی: داروهای ضد روان پریشی برای کاهش شدت علائمی مانند توهم و هذیان تجویز می شوند. آنها فقط در موارد شدید تجویز می شوند زیرا برخی تحقیقات نشان می دهد که می توانند خطر مرگ را در افراد مسن مبتلا به زوال عقل افزایش دهند.
آیا درمانی وجود دارد؟
“در حال حاضر، هیچ درمانی برای آلزایمر وجود ندارد، اگرچه FDA دو نوع دارو، مهارکننده های کولین استراز و ممانتین را برای درمان علائم تایید کرده است. اما این داروها نه می توانند آلزایمر را درمان کنند و نه پیشرفت آن را متوقف کنند. همچنین، آنها برای هر بیمار کار نمی کنند و در نهایت برای همه بیماران کار نمی کنند.
آلزایمر یک بیماری شایع و موذی است که بیماران و خانواده های آنها را در حرکت آهسته ویران می کند. هیچ درمان موثری وجود ندارد که به طور کامل برای روند بیماری زمینه‌ای تایید شده باشد، اما بسیاری از داروهای جدید در حال ارزیابی هستند.
سوالات متداول
چگونه می توانید زندگی با بیماری آلزایمر را در زندگی روزمره مدیریت کنید؟
حفظ عادات سالم مکانی عالی برای شروع مدیریت بیماری آلزایمر در زندگی روزمره است. ثابت شده است که تغذیه سالم، ورزش منظم و ترک عادات بدی مانند سیگار کشیدن و مصرف بیش از حد الکل باعث کاهش شدت علائم آلزایمر می شود.
آیا بیماری آلزایمر کشنده است؟
بیماری آلزایمر یک وضعیت پیشرونده است، به این معنی که علائم آن با گذشت زمان بدتر می شود. برخی تحقیقات نشان می دهد که افرادی که بیماری آلزایمر در آنها تشخیص داده شده است، معمولاً به طور متوسط هشت سال پس از تشخیص عمر می کنند. با این حال، با تشخیص زودهنگام و درمان موثر، می توانید پس از آن بسیار طولانی تر زندگی کنید. شما تشخیص داده شده اید