آیا این حالت ADHD است یا بیماری دیگری میباشد؟ بیاموزید که چگونه اختلال کم توجهی / بیش فعالی در کودکان و بزرگسالان تشخیص داده می شود.
آزمایش و تشخیص اختلال کم توجهی / بیش فعالی : آنچه باید بدانید
آیا به راحتی حواستان پرت میشود، به‌طور ناامیدکننده‌ای بی نظمید، یا فراموشکارید و به این فکر می‌کنید که آیا اختلال بیش‌فعالی کمبود توجه (ADHD) عامل آن است؟ آیا به کودک غیر قابل کنترل و پریشان نگاه می کنید و فکر می کنید ممکن است ADHD باشد؟ قبل از نتیجه گیری سریع، به خاطر داشته باشید که تشخیص ADHD چندان ساده نیست. به خودی خود، هیچ یک از علائم اختلال کمبود توجه غیرطبیعی نیست. اکثر مردم گاهی اوقات احساس پراکندگی، عدم تمرکز یا بی قراری می کنند. حتی بیش فعالی مزمن یا حواس پرتی لزوما برابر با ADHD نیست.
هیچ آزمایش پزشکی، فیزیکی یا دیگری برای تشخیص ADHD وجود ندارد که قبلا به عنوان ADD شناخته می شد. برای تعیین اینکه آیا شما یا فرزندتان مبتلا به ADHD هستید یا خیر، باید یک پزشک یا سایر متخصصان بهداشتی در این زمینه شرکت کنند. می توانید از آنها انتظار داشته باشید که از تعدادی ابزار مختلف استفاده کنند: چک لیست علائم، پاسخ به سؤالات مربوط به مشکلات گذشته و حال، یا یک معاینه پزشکی برای رد سایر علل علائم.
به خاطر داشته باشید که علائم ADHD، مانند مشکلات تمرکز و بیش فعالی، می تواند با سایر اختلالات و مشکلات پزشکی، از جمله ناتوانی های یادگیری و مسائل عاطفی اشتباه شوند، که نیاز به درمان های کاملا متفاوتی دارد. فقط به این دلیل که به نظر می رسد ADHD به این معنی نیست که وجود دارد، بنابراین ارزیابی و تشخیص کامل مهم است.
تشخیص اختلال کم توجهی / بیش فعالی
ADHD در هر فردی متفاوت به نظر می رسد، بنابراین طیف گسترده ای از معیارها برای کمک به روانپزشکان برای رسیدن به تشخیص وجود دارد. بسیار مهم است که با متخصصی که ارزیابی شما را انجام می دهد صادق باشید تا آنها بتوانند به دقیق ترین نتیجه برسند.
برای دریافت تشخیص ADHD، شما یا فرزندتان باید ترکیبی از علائم مشخصه ADHD قوی، یعنی بیش فعالی، تکانشگری، یا بی توجهی را نشان دهید. روانپزشکان که این مشکل را ارزیابی می کند به عوامل زیر نیز توجه خواهد کرد:
شدت علائم چقدر است؟ برای تشخیص ADHD، علائم باید بر زندگی شما یا فرزندتان تأثیر منفی بگذارد. به طور کلی، افرادی که واقعاً مبتلا به ADHD هستند ، در یک یا چند زمینه از زندگی خود مشکلات عمده ای دارند، مانند شغل، امور مالی یا مسئولیت های خانوادگی.
علائم از چه زمانی شروع شد؟ از آنجایی که ADHD از دوران کودکی شروع می شود ، پزشک یا درمانگر به بررسی زودهنگام بروز علائم می پردازد. اگر بالغ هستید، آیا می توانید علائم را به دوران کودکی خود ردیابی کنید؟
چه مدت است که علائم شما یا فرزندتان را آزار می دهد؟ علائم باید حداقل 6 ماه قبل از تشخیص ADHD ادامه داشته باشد.
علائم کی و کجا ظاهر می شود؟ نشانه های ADHD باید در چندین موقعیت مانند خانه و مدرسه وجود داشته باشد. اگر علائم فقط در یک محیط ظاهر شوند، بعید است که ADHD مقصر باشد.
علائم شایع ADHD
با توجه به معیارهای DSM-5 برای ADHD، علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
علائم بی توجهی
- اغلب به جزئیات توجه نمی کند یا اشتباه می کند
- اغلب در حین انجام وظایف یا شرکت در فعالیت ها در حفظ توجه مشکل دارد
- اغلب به نظر می رسد وقتی مستقیماً با او صحبت می شود گوش نمی دهد
- اغلب دستورالعمل ها را دنبال نمی کند و در انجام تکالیف مدرسه یا وظایف محل کار شکست می خورد
- اغلب در سازماندهی وظایف و فعالیت ها مشکل دارد
- اغلب از درگیر شدن در کارهایی که نیاز به تلاش ذهنی مداوم دارند، اجتناب می کند، دوست ندارد یا تمایلی ندارد
- مواد لازم برای کارها یا فعالیت ها را از دست می دهد
- به راحتی توسط محرک های خارجی منحرف می شود
- اغلب در فعالیت های روزانه فراموشکار است
علائم بیش فعالی و تکانشگری
- اغلب دست ها و پاها را تکان میدهند یا به آن ضربه می زند، یا روی صندلی تکان می خورد
- اغلب در شرایطی که انتظار می رود نشستن باقی بماند، صندلی را ترک می کند
- اغلب نمی تواند بی سر و صدا بازی کند یا در فعالیت های اوقات فراغت شرکت کند
- اغلب در موقعیت هایی که نامناسب است می دود و بالا می رود (در نوجوانان یا بزرگسالان، ممکن است به احساس بی قراری محدود شود)
- اغلب “در حال حرکت” است، به گونه ای عمل می کند که گویی “با یک موتور هدایت می شود”
- اغلب قبل از اینکه یک سوال کامل شود، پاسخ ها را واضح می کند
- اغلب در انتظار نوبت خود مشکل دارد
- اغلب صحبت های دیگران را قطع می کند یا به آنها نفوذ می کند
- اغلب بیش از حد صحبت می کند
یافتن متخصصی که بتواند اختلال کم توجهی / بیش فعالی را تشخیص دهد
متخصصان واجد شرایطی که در تشخیص ADHD آموزش دیده اند می توانند شامل پزشکان یا روانپزشکان باشند. انتخاب متخصص در ابتدا ممکن است گیج کننده به نظر برسد. مراحل زیر می تواند به شما کمک کند تا فرد مناسبی را برای ارزیابی شما یا فرزندتان پیدا کنید.
دریافت توصیه ها پزشکان، درمانگران و دوستان مورد اعتماد شما ممکن است شما را به متخصص خاصی ارجاع دهند. از آنها در مورد انتخاب خود سؤال بپرسید و توصیه آنها را امتحان کنید.
گواهینامه حرفه ای و مدرک دانشگاهی متخصصان مورد نظر خود را بیابید. در صورت امکان، با بیماران و مشتریان قبلی صحبت کنید و تجربه آنها را دریابید.
احساس آرامش. احساس راحتی با متخصص بخش مهمی از انتخاب فرد مناسب برای ارزیابی شما است. سعی کنید خودتان باشید، سوال بپرسید و با حرفه ای صادق باشید. ممکن است لازم باشد قبل از یافتن فردی که برای شما بهترین است، با چند متخصص صحبت کنید.
قیمت و بیمه را چک کنید. دریابید که متخصص چقدر هزینه می گیرد و آیا بیمه درمانی شما بخشی یا تمام ارزیابی ADHD را پوشش می دهد. برخی از بیمه نامه ها ارزیابی ADHD را از یک نوع متخصص پوشش می دهند، اما از سوی دیگری نه.
تشخیص اختلال کم توجهی / بیش فعالی در بزرگسالان
بسیاری از مردم تنها زمانی که بالغ می شوند متوجه می شوند که ADHD دارند. برخی پس از دریافت تشخیص فرزندانشان متوجه می شوند. همانطور که آنها در مورد این وضعیت آموزش می بینند، متوجه می شوند که آن را دارند. برای دیگران، علائم در نهایت از مهارت های مقابله ای آنها پیشی می گیرد و به اندازه کافی در زندگی روزمره آنها مشکلات قابل توجهی ایجاد می کند که به دنبال کمک هستند. اگر علائم و نشانه های ADHD را در خود می شناسید ، برای ارزیابی با یک روانپزشک برنامه ریزی کنید. هنگامی که آن قرار اولیه را می گیرید، احساس تا حدودی عصبی در مورد آن طبیعی است.
اگر می دانید چه انتظاری دارید، فرآیند ارزیابی ADHD گیج کننده یا ترسناک نیست. بسیاری از متخصصان با درخواست از شما برای پر کردن و بازگرداندن پرسشنامه ها قبل از ارزیابی شروع می کنند. احتمالاً از شما خواسته می شود که نام یکی از نزدیکان خود را که در برخی از ارزیابی ها نیز شرکت خواهد کرد، نام ببرید. برای تعیین اینکه آیا شما ADHD دارید، می توانید از متخصصی که ارزیابی را انجام می دهد انتظار داشته باشید که یکی یا همه موارد زیر را انجام دهد:
- از شما در مورد علائمتان، از جمله مدت زمانی که آنها شما را آزار میدهند و مشکلاتی که در گذشته ایجاد کرده‌اند، بپرسند.
- تست های ADHD مانند چک لیست علائم و تست های دامنه توجه را انجام دهید.
- در مورد علائم خود با اعضای خانواده یا یکی از نزدیکان خود صحبت کنید.
- برای رد سایر علل فیزیکی علائم، یک معاینه پزشکی به شما بدهید.
آیا باید برای ADHD بزرگسالان آزمایش شود؟
اگر با هر یک از دسته بندی های زیر مشکلات قابل توجهی دارید، ممکن است بخواهید از نظر ADHD ارزیابی شوید:
- شغل یا شغل: از دست دادن یا ترک مکرر شغل
- کار یا مدرسه: به اندازه ظرفیت یا توانایی شما عمل نمی کند
- کارهای روزمره: ناتوانی در انجام کارهای خانه، پرداخت به موقع قبوض، سازماندهی کارها
- روابط: فراموش کردن چیزهای مهم، مشکل در انجام وظایف، ناراحت شدن به خاطر مسائل جزئی
- احساسات: تجربه استرس و نگرانی مداوم به دلیل عدم دستیابی به اهداف یا انجام مسئولیت ها
تشخیص اختلال کم توجهی / بیش فعالی در کودکان
هنگامی که به دنبال تشخیص برای فرزند خود هستید ، داشتن “ذهنیت تیمی” ممکن است کمک کند. شما تنها نیستید و با کمک دیگران می توانید به دردسرهای فرزندتان برسید. همراه با متخصصانی که در زمینه تشخیص ADHD آموزش دیده اند، می توانید به یک ارزیابی سریع و دقیق که منجر به درمان می شود کمک کنید.
نقش شما به عنوان والدین
هنگامی که به دنبال تشخیص برای فرزند خود هستید، شما بهترین مدافع و مهمترین منبع حمایت از فرزند خود هستید. به عنوان والدین در این فرآیند، نقش های شما هم احساسی و هم عملی است. تو می توانی:
- در طول فرآیند تشخیص، از کودک خود حمایت عاطفی کنید
- اطمینان حاصل کنید که فرزندتان به متخصص مناسب مراجعه کرده و در صورت لزوم نظر دوم را دریافت کنید
- اطلاعات منحصر به فرد و مفیدی را برای پزشکان/متخصصان ارائه دهید، از جمله پاسخ های باز و صادقانه به سوالات مربوط به تاریخچه کودک و سازگاری فعلی
- بر سرعت و دقت ارزیابی نظارت کنید
نقش پزشک یا متخصص
معمولاً بیش از یک متخصص کودک را از نظر علائم ADHD ارزیابی می کنند. پزشکان، روانشناسان بالینی و مدرسه، مددکاران اجتماعی بالینی، آسیب شناسان گفتار زبان، متخصصان یادگیری و مربیان ممکن است هر کدام نقش مهمی در ارزیابی ADHD ایفا کنند.
همانند بزرگسالان، هیچ آزمایش آزمایشگاهی یا تصویربرداری برای تشخیص وجود ندارد. در عوض، پزشکان نتیجه گیری خود را بر اساس علائم قابل مشاهده و با رد سایر اختلالات استوار می کنند. متخصصی که ارزیابی فرزند شما را انجام می دهد طیف وسیعی از سوالات را از شما می پرسد که باید صادقانه و آشکار به آنها پاسخ دهید. آنها همچنین ممکن است:
- یک سابقه پزشکی و خانوادگی کامل به دست آورید
- دستور یا انجام یک معاینه فیزیکی و/یا عصبی عمومی
- یک مصاحبه جامع با شما، فرزندتان و معلم(های) فرزندتان انجام دهید.
- از ابزارهای غربالگری استاندارد برای ADHD استفاده کنید
- کودک خود را در بازی یا مدرسه مشاهده کنید
- از تست های روانشناسی برای اندازه گیری IQ و ارزیابی سازگاری اجتماعی و عاطفی استفاده کنید
ارزیابی فرزندتان از نظر ADHD
پزشکان، متخصصان، آزمایش‌های ADHD – ممکن است پیگیری تشخیص برای فرزندتان کمی سخت باشد. با گام‌های عملی زیر می‌توانید بسیاری از هرج و مرج را از این فرآیند دور کنید.
با یک متخصص قرار ملاقات بگذارید. به عنوان والدین، می‌توانید آزمایش ADHD را از طرف فرزندتان آغاز کنید. هرچه زودتر این قرار را تعیین کنید، زودتر می توانید برای ADHD آنها کمک بگیرید.
با مدرسه فرزندتان صحبت کنید. با مدیر فرزندتان تماس بگیرید و مستقیماً و آشکارا در مورد پیگیری خود برای تشخیص صحبت کنید. به عنوان مثال، مدارس دولتی در ایالات متحده طبق قانون ملزم به کمک به شما هستند و در بیشتر موارد، کارکنان می خواهند به بهبود زندگی فرزند شما در مدرسه کمک کنند .
تصویر کامل را به حرفه ای ها ارائه دهید. وقتی سوالات سختی در مورد رفتار فرزندتان از شما پرسیده می شود، حتما صادقانه پاسخ دهید. دیدگاه شما برای فرآیند ارزیابی بسیار مهم است.
کارها را در حرکت نگه دارید. شما وکیل فرزندتان هستید و این قدرت را دارید که از تاخیر در تشخیص بیماری جلوگیری کنید. مرتباً با پزشکان یا متخصصان تماس بگیرید تا ببینید در کجای این فرآیند هستید.
در صورت لزوم، نظر دوم را دریافت کنید. اگر شک دارید که فرزند شما ارزیابی کامل یا مناسبی را دریافت کرده است، می توانید از یک متخصص دیگر کمک بگیرید.
درک تشخیص اختلال کم توجهی / بیش فعالی
طبیعی است که از تشخیص ADHD احساس ناراحتی یا ترس داشته باشید. اما به خاطر داشته باشید که تشخیص می تواند اولین گام برای بهبود زندگی باشد. هنگامی که بدانید با چه چیزی سر و کار دارید، می توانید شروع به درمان کنید – و این به معنای کنترل علائم و احساس اطمینان بیشتر در هر زمینه از زندگی است.
تشخیص ADHD ممکن است مانند یک برچسب به نظر برسد، اما ممکن است مفیدتر باشد که آن را به عنوان یک توضیح در نظر بگیرید. این تشخیص توضیح می‌دهد که چرا ممکن است با مهارت‌های زندگی مانند توجه کردن، پیروی از دستورالعمل‌ها، گوش دادن دقیق، سازماندهی – چیزهایی که به نظر می‌رسد به راحتی برای افراد دیگر به دست می‌آیند، دست و پنجه نرم کرده باشید.
از این نظر، تشخیص می تواند یک تسکین باشد. با دانستن اینکه تنبلی یا کمبود هوش سر راه شما یا فرزندتان قرار نگرفته است، بلکه اختلالی است که می توانید نحوه مدیریت آن را یاد بگیرید، آسوده خاطر میشوید.
همچنین به خاطر داشته باشید که تشخیص ADHD یک جمله برای یک عمر رنج نیست. برخی از افراد فقط علائم خفیف دارند، در حالی که برخی دیگر مشکلات فراگیرتری را تجربه می کنند. اما صرف نظر از جایی که شما یا فرزندتان در این طیف قرار می گیرید، اقدامات زیادی وجود دارد که می توانید برای مدیریت علائم خود بردارید.
شرایط همزمان و ADHD
درک این نکته مهم است که تشخیص ADHD سایر شرایط سلامت روان را رد نمی کند. اختلالات زیر بخشی از تشخیص ADHD نیستند، اما گاهی اوقات با ADHD همراه هستند یا با آن اشتباه گرفته می شوند:
اضطراب – نگرانی بیش از حدی که اغلب رخ می دهد و کنترل آن دشوار است. علائم عبارتند از: احساس بی قراری یا بی قراری، خستگی آسان، حملات پانیک، تحریک پذیری، تنش عضلانی و بی خوابی.
افسردگی – علائم شامل احساس ناامیدی، درماندگی و نفرت از خود و همچنین تغییر در عادات خواب و خوردن و از دست دادن علاقه به فعالیت هایی است که قبلاً از آن لذت می بردید.
اختلالات یادگیری – مشکلات خواندن، نوشتن یا ریاضیات . هنگامی که آزمون های استاندارد داده می شود، توانایی یا هوش دانش آموز به طور قابل توجهی بالاتر از موفقیت آنها است.
سوء مصرف مواد – تکانشگری و مسائل رفتاری که اغلب با ADHD همراه است می تواند منجر به مشکلات الکل و مواد مخدر شود .
دریافت کمک پس از تشخیص اختلال کم توجهی / بیش فعالی
تشخیص ADHD می‌تواند یک زنگ بیدارباش عالی باشد – می‌تواند فشار بیشتری را به شما بدهد تا برای علائمی که مانع شادی و موفقیت شما می‌شوند کمک بگیرید. اگر در شما یا فرزندتان ADHD تشخیص داده شد، منتظر شروع درمان نباشید. هرچه زودتر شروع به درمان علائم کنید، بهتر است.
مدیریت ADHD کار می خواهد. یافتن درمان های مناسب برای شما یا فرزندتان فرآیندی است که به زمان، پشتکار و آزمون و خطا نیاز دارد. اما می‌توانید با در نظر گرفتن اهداف زیر در این راه به خود کمک کنید: یادگیری تا آنجا که می‌توانید در مورد ADHD، دریافت حمایت فراوان و اتخاذ عادات سبک زندگی سالم.
ADHD قابل درمان است . امید خود را از دست ندهید با درمان و حمایت مناسب، شما یا فرزندتان قادر خواهید بود علائم ADHD را تحت کنترل داشته باشید و زندگی مورد نظر خود را بسازید.
درمان مسئولیت خود شماست. این به شما بستگی دارد که برای مدیریت علائم ADHD اقدام کنید. متخصصان می توانند کمک کنند، اما در نهایت، مسئولیت در دستان شماست.
یادگیری هر آنچه که می توانید در مورد ADHD مهم است. درک این اختلال به شما کمک می کند تا در مورد تمام جنبه های زندگی و درمان خود یا فرزندتان تصمیمات آگاهانه بگیرید.
پشتیبانی همه تفاوت را ایجاد می کند. در حالی که درمان بستگی به خود شما دارد، حمایت دیگران می تواند به شما کمک کند انگیزه خود را حفظ کنید و در شرایط سخت گذرانده باشید.
منبع