وقتی کسی که به او اهمیت می‌دهید افسرده است، توصیه یا حکمت ممکن است کاری باشد که فقط با نیت خوب انجام می‌دهید. با این حال، کلماتی که استفاده می‌کنید ممکن است پیامی را که می‌خواهید ارسال کنید، منتقل نکنند – به خصوص اگر ماهیت افسردگی و بیماری روانی را درک نکردید. در هر حال باید بدانید که چه چیزهایی نباید به فرد افسرده بگویید.
مهم است که به یاد داشته باشید که افسردگی یک اختلال پزشکی است که نیاز به درمان دارد، چه با دارو، چه رواندرمانی یا هر دو. وقتی با یکی از عزیزانتان در مورد افسردگی او صحبت می کنید، تکرار رکیک می تواند باعث شود کسی احساس کند که احساسات او را به حداقل می رساند.
هنگامی که احساسات خود را بیان می کنید، عباراتی که استفاده می کنید ممکن است از دیدگاه شما واضح و دقیق به نظر برسند، اما فرد مبتلا به افسردگی که در سمت گیرنده قرار دارد ممکن است احساس کند مورد حمله قرار گرفته، سوء تفاهم شده است یا عمیقا آسیب دیده است.
انجام ندهید:
- احساسات آنها را کم جلوه ندهید
- علائم آنها را نادیده نگیرید
- احساسات آنها را انکار نکنید
- احساسات آنها را با دیگران مقایسه نکنید
- ابراز بی علاقگی نکنید
- آنها را خودخواه تلقی نکنید.
انجام دهید:
- به او بگو که اهمیت میدی
- بپرسید چگونه می توانید کمک کنید
- به کارهایی مانند کارهای خانگی یا وظایف رسیدگی کنید
- برای کمک به آنها در یافتن کمک پیشنهاد دهید
- ابراز همدردی و تفاهم کنید
- حامی باشید
چیزهایی که نباید به فرد افسرده گفت
مهم است که درباره سلامت روان با افرادی که به آنها اهمیت می دهید صحبت کنید، اما اگر از درایت و مهربانی استفاده نکنید، تلاش شما برای کمک ممکن است بیشتر از اینکه فایده داشته باشد ضرر داشته باشد. در زیر برخی از عادت هایی که باید از آنها خودداری کنید و نظراتی که باید از آنها در هنگام صحبت با فرد مبتلا به افسردگی اجتناب کنید، آورده شده است.
نباید به فرد افسرده بگویید که بیشتر تلاش کنند
از بیان نظراتی مانند:
- “افسرده نباش!”
- “بیشتر تلاش کن!”
اینکه کسی به شما بگوید در زمانی که تمام تلاش خود را می کنید بیشتر تلاش کنید، می تواند روحیه شما را تضعیف کند و ممکن است باعث شود فرد مبتلا به افسردگی احساس کند وضعیتش ناامید کننده است.
دلایل زیادی برای ایجاد افسردگی وجود دارد و فرد نمی تواند لزوماً تمام عوامل خطر دخیل را کنترل کند . زمانی که یک فرد افسرده شده است، مشکل این نیست که فقط او دارد در مورد افسردگی صحبت میکند.
مانند دیابت یا کم کاری تیروئید، افسردگی نیز می تواند اتفاق بیفتد زیرا بدن به اندازه کافی مواد مورد نیاز خود را برای عملکرد صحیح تولید نمی کند. فرد مبتلا به دیابت نمی تواند بدن خود را بخواهد انسولین بیشتری بسازد.
فردی که افسردگی را به دلیل سطوح پایین انتقال دهنده های عصبی تجربه می کند ، نمی تواند به سادگی خود را به داشتن بیشتر فکر کند.
مشابه اینکه افراد مبتلا به دیابت ممکن است به درمان با انسولین نیاز داشته باشند، افرادی که افسردگی دارند نیز به مداخله و حمایت پزشکی نیاز دارند. برای برخی از افراد، این ممکن است به معنای مصرف داروهایی باشد که عدم تعادل شیمیایی را که می تواند به این بیماری کمک کند، برطرف می کند.
نباید برای فرد افسرده بیش از حد ساده سازی کنید
توصیه های خوش نیت شما برای “شوق کردن” یا “لبخند زدن” ممکن است برای شما دوستانه و حمایت کننده باشد، اما احساس غم و اندوه مرتبط با افسردگی را بیش از حد ساده می کند.
همانطور که فردی که افسرده است نمی تواند مغز خود را مجبور کند که سروتونین بیشتری بسازد، نمی تواند فقط “تصمیم بگیرد” شاد باشد. در حالی که مطمئناً تمرین تفکر مثبت فوایدی دارد، اما برای درمان افسردگی کافی نیست.
صورت مسأله را پاک نکنید
گلنون دویل نویسنده آمریکایی می گوید: افرادی که به کمک نیاز دارند اغلب شبیه افرادی هستند که نیازی به کمک ندارند. به عبارت دیگر، اینکه چگونه یک فرد در بیرون ظاهر می شود لزوماً احساس او در درون را منعکس نمی کند. این در مورد بسیاری از بیماری های روانی صدق می کند، اما همچنین در مورد بیماری ها و شرایط مزمنی که گاهی اوقات نامرئی تلقی می شوند نیز صادق است. بنابراین از بیان جملاتی مانند:
- “اما تو افسرده به نظر نمیرسی!”
- “شما غمگین به نظر نمی رسید!”
- “من هم با تو تفاوتی ندارم.”
برای افراد مبتلا به افسردگی و اضطراب غیر معمول نیست که خیلی سخت تلاش کنند “چهره ای خوب” بگذارند و پنهان شوند که واقعاً از دیگران احساس می کنند. این افکار می توانند بسیار شدید شوند و در واقع مشخصه افسردگی هستند – حتی اگر واقعیت را منعکس نمی کنند.
برخی از دلایلی که ممکن است افراد سعی کنند احساسات خود را پنهان کنند:
- آنها ممکن است خجالت ، گیج ، گناهکار ، شرمنده یا ترس از آنچه اتفاق می افتد اگر افراد دیگر بدانند افسرده هستند.
- آنها ممکن است نگران باشند که در محل کار یا به عنوان والدین ناتوان دیده شوند.
- آنها ممکن است نگران باشند که همسر ، خانواده و دوستانشان از دوست داشتن آنها دست بکشند.
فقط به این دلیل که فردی افسرده سعی می کند آن را بپوشاند، به این معنی نیست که وقتی تصمیم می گیرد در مورد احساس واقعی خود صحبت کند، می خواهد نادیده گرفته شود. این شجاعت طول می کشد که آشکارا در مورد دردی که احساس می کنند صحبت کنیم. اگر کسی با شک و یا کفر پاسخ دهد ، ممکن است باعث شود احساس کنند که در مورد افسردگی خود صحبت می کنند ، ایمن نیست.
همچنین می تواند آنها را به خود شک کند. هنگامی که با ننگ متصل به بیماری روانی جفت می شوید ، این احساس شک ممکن است باعث شود آنها تمایلی به جستجوی درمان نداشته باشند.
درد آنها را نادیده نگیرید.
وقتی با دوستی صحبت می کنید که افسرده است یا دوران سختی را پشت سر می گذارد، در مقابل وسوسه مقایسه درد مقاومت کنید. به یاد داشته باشید که درد (عاطفی و فیزیکی) نه تنها ذهنی بلکه نسبی است.
از نظرات مانند:
- “این که بد نیست.”
- “این میتوانست بدتر باشد.”
- «فکر می‌کنی وضعیت بدی داری… »
افراد مبتلا به افسردگی همچنین فاقد منابع داخلی مورد نیاز برای مقابله با استرس به روشی موثر و سالم هستند. برای شما، یک رویداد یا موقعیتی که باعث آزار یا ناراحتی جزئی می شود، ممکن است مانند یک مانع غیرقابل عبور برای فرد مبتلا به افسردگی باشد.
اگر افراد «دلیل» واضحی برای افسردگی خود نبینند ، اغلب نگران هستند و ندانستن چرایی افسردگی می‌تواند اوضاع را بدتر کند. این که زندگی یک فرد در بیرون چگونه به نظر می رسد، همیشه احساس او را در درون منعکس نمی کند یا تغییر نمی دهد.
افسردگی نیاز به توجیه ندارد این تجربه بسیار شخصی است، و حتی اگر به کسی اهمیت می دهید و می خواهید کمک کنید، آگاه باشید که هرگز نمی توانید با اطمینان بدانید که بودن او چه احساسی دارد.
شاید زندگی یک فرد بدتر باشد ، اما افسردگی به این نیست که چقدر چیزها بد هستند، بلکه به این است که در آن لحظه چقدر نسبت به آن شخص احساس بدی دارند.
نباید از مقایسه کردن یا برگزاری «مسابقه» برای اینکه چه کسی بدترین احساس را دارد برای فرد افسرده استفاده کنید. انجام این کار مفید نیست و می تواند باعث شود فرد مبتلا به افسردگی احساس کند که تجربه او را به حداقل می رسانید یا واقعاً به آنچه که به شما می گویند گوش نمی دهید.
سرزنش نکنید
در حالی که کمبود مواد تنظیم کننده خلق از نظر فنی در ذهن رخ می دهد، عبارت “همه چیز در سر شما” تمایل به رد کردن دارد. افرادی که این عبارت را می شنوند نیز ممکن است احساس کنند مورد حمله قرار گرفته اند، گویی متهم به “ساختن آن” هستند یا درباره احساس خود دروغ می گویند. پس از بیان مواردی مانند:
- “همه چیز در ذهن توست.”
- “اشتباه توست.”
- “شما چیزهایی را تصور می کنید.”
علاوه بر این، افسردگی اغلب نه تنها در سر فرد، بلکه در بدن او نیز وجود دارد. علائم فیزیکی بسیاری از افسردگی از جمله درد مزمن وجود دارد که بسیار واقعی هستند. افسردگی یک وضعیت پزشکی است که بدون درمان نمی توان انتظار داشت که بهبود یابد.
افسردگی بیماری نیست که افراد آن را انتخاب کنند، و در حالی که محققان همه علل بالقوه را درک نمی کنند، می دانند که عوامل زیادی وجود دارد.
برخی از عوامل کلیدی که به افسردگی کمک می کنند عبارتند از:
- ژنتیک . برخی از عوامل محیطی نیز ممکن است با ایجاد یک آسیب پذیری ارثی در برابر افسردگی، نقش داشته باشند.
- فاکتورهای محیطی . مانند ژنتیک، افراد همیشه نمی‌توانند محرک‌های محیطی مانند نوع محیط خانه را که در آن بزرگ شده‌اند کنترل کنند. به خوبی شناخته شده است که افرادی که در دوران کودکی آسیب‌های روحی یا بدرفتاری را تجربه کرده‌اند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به افسردگی در آینده هستند.
- استرس. استرس مزمن روزانه، مشکلات شخصی و رویدادهای مهم زندگی می توانند در بروز علائم افسردگی نقش داشته باشند.
برخی از عوامل خطر و تغییرات سبک زندگی قابل اصلاح وجود دارند که می‌توانند بر علائم تأثیر بگذارند، اما صرفاً توصیه کردن تغییرات سبک زندگی که ممکن است برای آنها آماده نباشند نیز می‌تواند مفید نباشد. علائم افسردگی (مانند خستگی و بی انگیزگی) می تواند فعالیت ذهنی و بدنی را طاقت فرسا و طاقت فرسا کند.
بی تفاوت نباشید
وقتی فردی افسرده است، ممکن است دارای احساس گناه و شرم باشد. آنها ممکن است احساس کنند که باری برای افراد زندگی خود هستند و این احساسات می تواند افسردگی را بدتر کند و حتی ممکن است به افکار خودکشی یا رفتارهای خودآزاری منجر شود .
به حداقل رساندن درد شخص دیگری مفید نیست. برای افرادی که با افسردگی دست و پنجه نرم می کنند، می تواند بسیار مضر و مضر باشد.
وقتی از کسی که افسرده است مراقبت می کنید (و در مورد او) ممکن است وقتی احساس ناامیدی یا نگرانی می کنید چیزهای آزاردهنده ای بگویید. اگر متوجه شدید که فکر می کنید “چه کسی اهمیت می دهد؟” وقتی به حرف یکی از عزیزان گوش می‌دهید، متوجه شوید که ممکن است نشانه‌ای از فرسودگی باشد .
قبل از اینکه بتوانید به دیگران کمک کنید باید از سلامت عاطفی و روانی خود مراقبت کنید. اگر احساس ناامیدی، عصبانیت یا درماندگی می‌کنید، با خود تماس بگیرید و مطمئن شوید که از حمایت لازم برخوردار هستید.
خجالت نکشید
ممکن است گاهی به نظر برسد که فردی که افسرده است، بسیار درگیر زندگی خود (یا به طور خاص، افکار خود) است، اما این او را خودخواه نمی کند . اجتناب از اظهار نظرهایی که باعث شرمساری آنها به خاطر احساسشان می شود، مانند:
- “تو فقط به فکر خودت هستی.”
- افراد دیگر نیز مشکلاتی دارند.
- “تو بیش از حد به خودت فکر می کنی.”
دلالت بر این که یک فرد مبتلا به افسردگی به دیگران اهمیت نمی دهد، هیچ آرامشی ایجاد نمی کند و تنها احساس سرزنش، شرمساری و گناه را دامن می زند. افرادی که افسردگی را تجربه می کنند هنوز به دیگران اهمیت می دهند.
آنها را نادیده نگیرید
حتی اگر خودتان افسردگی بالینی را تجربه کرده باشید، ممکن است تجربه شما با دیگران متفاوت باشد. اگر هرگز افسردگی نداشته اید، ممکن است همدلی برای شما سخت باشد. در هر صورت، اگر کسی که دوستش دارید افسرده است، بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که باز باشید و مایل به یادگیری باشید.
به‌جای اینکه با گفتن «نمی‌فهمم» گفتگو را کنار بگذارید – یا بگویید متوجه می‌شوید در حالی که واقعاً نمی‌فهمید ، با اطمینان دادن به عزیزتان شروع کنید که به او اهمیت می‌دهید.
اگر در تلاش برای درک نیاز آنها هستید، صادق باشید. با آرامش توضیح دهید، سپس صبور باشید و آماده گوش دادن باشید.
پرهیز از بی ادبی
اگرچه این ممکن است درست باشد، فردی که افسرده است ممکن است دیدگاه لازم برای سرگرم کردن این ایده را نداشته باشد – چه رسد به اینکه آن را باور کند. افراط و تفریط، کلیشه ها و اظهارات مبهم چیز زیادی را برای کسی ارائه نمی دهد که از نظر امیدواری به آن پایبند باشد. بنابراین از بیان جملاتی مانند:
- “این نیز بگذرد.”
- “رهایش کن.”
- “تو از پسش برمیای.”
فردی که افسرده است ممکن است برای تصور آینده مشکل داشته باشد زیرا تحت تأثیر زمان حال است. همچنین “رها کردن” یا “فرار از” گذشته آسان نیست، به خصوص برای کسی که از دست دادن یا ضربه را تجربه کرده است.
ممکن است احساس کنید که با گفتن این که در نهایت، اوضاع بهتر خواهد شد، امیدواری ایجاد می‌کنید – اما فردی که افسرده است ممکن است از این فکر کند که چقدر باید منتظر بماند.
آنچه شما می توانید انجام دهید
به جای اینکه آنها را وادار کنید تا روی آینده تمرکز کنند یا گذشته را فراموش کنند:
- تمام تلاش خود را بکنید که در لحظه در کنار آنها حضور داشته باشید.
- فقط کنارشان بنشین و سعی کن نگران گفتن حرف درست یا غلط نباشی .
- ممکن است مفیدترین کاری که می توانید انجام دهید این است که گوش دهید.
سخن پایانی
یافتن کلمات مفید برای فردی که احساس افسردگی می کند، دشوار است. از گفتن این که «در حال حاضر مطمئن نیستم چه بگویم» نترسید. به خاطر داشته باشید که کلماتی که می دانید می توانند تفاوت بزرگی ایجاد کنند. و اگر مراقب نباشید، ممکن است کلمات شما بیشتر از اینکه فایده داشته باشند ضرر داشته باشند.
اگر فکر می کنید در گذشته چیزی آزاردهنده گفته اید، عذرخواهی کنید. توضیح دهید که مطمئن نبودید چه بگویید یا اینکه متوجه نشدید. اگر کلمات شما در گذشته مفید نبوده اند، عذرخواهی می تواند به کسی کمک کند تا احساس بهتری داشته باشد.
چگونه به فرد مبتلا به افسردگی کمک کنیم