ملال جنسیتی به احساسات پریشانی و ناراحتی اشاره دارد که یک فرد زمانی تجربه می کند که جنسیت معین با هویت جنسی او مطابقت نداشته باشد. افرادی که ملال جنسیتی را تجربه می‌کنند ممکن است نسبت به تضاد بین ویژگی‌های جنسی بدن فیزیکی خود و احساس و تفکری که در مورد خود دارند احساس ناراحتی و ملال کنند.
آنها همچنین ممکن است احساس پریشانی یا ناراحتی نسبت به نقش های جنسیتی سنتی که از جنسیت معین انتظار می رود را تجربه کنند.
اثرات ملال جنسیتی می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. برای برخی افراد، این احساسات تعارض ممکن است بر روی تصویر و رفتار آنها تأثیر بگذارد. یک فرد مبتلا به ملال جنسیتی ممکن است با تغییر بیان جنسیت، بازنمایی جنسیتی یا تخصیص جنسیتی خود از جنسیت معین در بدو تولد، با ناراحتی کنار بیاید. آنها همچنین ممکن است در ظاهر فیزیکی خود تغییراتی ایجاد کنند.
کودکانی که ملال جنسیتی را تجربه می‌کنند ممکن است تمایل خود را برای داشتن جنسیت مخالف ابراز کنند و بر اسباب‌بازی‌ها، مدل مو و لباس‌هایی که معمولاً با جنس مخالف مرتبط است اصرار دارند.
همه افراد مبتلا به ملال جنسیتی خود را تراجنسیتی نمی شناسند ، اما بسیاری از افرادی که مبتلا به ملال جنسیتی تشخیص داده شده اند، خود را تراجنسیتی، سیال جنسیتی یا ناسازگار با جنسیت می شناسند .
علائم ملال جنسیتی
علائم ملال جنسیتی می تواند شامل احساس شدید ناراحتی یا ملال نسبت به جنسیت تعیین شده باشد. برخی از علائمی که نشان می دهد فردی دچار ملال جنسیتی می شود عبارتند از:
- تمایل به اینکه دیگر ویژگی های جنسی اولیه جنسیت تعیین شده در تولد خود را نداشته باشند
- تمایل به اینکه با شما به عنوان جنس مخالف رفتار شود
- تمایل به داشتن ویژگی های جنسی اولیه و ثانویه هویت جنسی ترجیحی خود
- اصرار بر اینکه آنها جنسیتی متفاوت از جنسیت تعیین شده برای تولد خود دارند
- ترجیحات برای نقش‌هایی که با نقش‌هایی که از جنسیت آنها در بدو تولد تعیین شده است متفاوت است
- طرد شدید اسباب‌بازی‌ها، بازی‌ها و سایر مواردی که معمولاً با جنسیت تعیین‌شده در هنگام تولد مرتبط است.
- استفاده از لباس هایی که معمولاً مربوط به جنس مخالف است
افرادی که ملال جنسیتی را تجربه می کنند ممکن است اغلب ابراز کنند که می خواهند جنس مخالف باشند. آنها اغلب با نقش‌های جنسیتی و بیان جنسیتی جنسیت تعیین‌شده در هنگام تولد احساس ناراحتی می‌کنند. این ممکن است در رفتارهایی مانند لباس پوشیدن به عنوان جنسیت ترجیحی آنها، بازی با اسباب بازی هایی که معمولاً با جنس مخالف مرتبط است و رد بسیاری از رفتارهای کلیشه ای جنسیتی آشکار شود.
ملال جنسیتی به گرایش جنسی فرد ارتباطی ندارد. افرادی که اختلال جنسیتی را تجربه می‌کنند ممکن است مستقیم، همجنس‌گرا، لزبین یا دوجنس‌گرا باشند. افرادی که احساس ملال جنسیتی دارند ممکن است ناسازگار با جنسیت یا ترنسجندر نیز باشند. با این حال، مهم است که بدانیم همه افرادی که تراجنسیتی یا ناسازگار با جنسیت هستند، ملال جنسیتی را تجربه نمی کنند.
هویت جنسی در مقابل جهت گیری جنسی
همچنین توجه به تمایز بین هویت جنسی و هویت جنسی مهم است.
هویت جنسی به احساس درونی یک فرد از جنسیت اعم از مرد، زن یا خارج از دوتایی جنسیتی اشاره دارد . جهت گیری جنسی به جذابیت جسمی، عاطفی یا عاشقانه فرد نسبت به افراد دیگر اشاره دارد.
در جایی که جنسیت به شخصیت شما مربوط می شود، تمایلات جنسی به این بستگی دارد که چه کسی جذب شما می شود. برخی از افراد مبتلا به ملال جنسیتی بخشی از جامعه LGBTQ+ هستند ، اما تجربه ملال جنسیتی به این معنا نیست که یک فرد همجنس‌گرا، لزبین یا دوجنس‌گرا است.
تشخیص ملال جنسیتی
ملال جنسیتی در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) موجود است . در نسخه قبلی DSM، به عنوان اختلال هویت جنسی شناخته می شد. این در سال 2013 تغییر کرد تا ننگ مرتبط با نام آن را یک اختلال حذف کند. در جایی که قبلاً به عنوان یک اختلال مرتبط با هویت ارائه شده بود، DSM-5 رویکرد توصیفی تری دارد که بر ناراحتی و ناراحتی ناشی از نارسایی تمرکز دارد.
در سال 2022 اصطلاحات DSM-5-TR (بازبینی متن)، ملال جنسیتی به‌روزرسانی شد تا از استفاده از زبان کمتر انگ و حساس‌تر از نظر فرهنگی اطمینان حاصل شود. DSM اکنون از عبارات «جنسیت با تجربه»، «درمان هورمونی تأییدکننده جنسیت»، «مرد اختصاص داده شده به فرد در بدو تولد» و «تخصیص زن در هنگام تولد» استفاده می‌کند.
شیوع
در نوجوانان و بزرگسالان
برای تشخیص ملال جنسیتی در نوجوانی یا بزرگسالی، یک فرد باید ناراحتی یا اختلالات بالینی قابل توجهی را در زمینه های اجتماعی، شغلی و سایر زمینه های مهم زندگی تجربه کند. این احساسات باید حداقل شش ماه طول بکشد و حداقل با دو مورد از موارد زیر همراه باشد:
- عدم تطابق معنی دار بین ویژگی های جنسی اولیه و ثانویه و جنسیت تجربه شده فرد
- تمایل آشکار برای خلاص شدن از ویژگی های جنسی اولیه یا ثانویه
- تمایل به داشتن ویژگی های جنسی اولیه یا ثانویه جنسیت با تجربه خود
- تمایل به جنسیت با تجربه آنها
- آرزوی این که با آنها به عنوان جنسیت باتجربه رفتار شود
- اعتقاد به این که رفتارها، احساسات و واکنش هایی دارند که از ویژگی های جنسیت تجربه شده آنهاست
در کودکان
کودکان همچنین می توانند ملال جنسیتی را تجربه کنند. این غیر معمول نیست که بچه ها رفتارهای ناسازگار با جنسیت از خود نشان دهند. بنابراین، تمایز بین رفتارهای معمول دوران کودکی و ملال جنسی واقعی مهم است.
مانند بزرگسالان، کودکان نیز باید دچار اختلالات عملکردی یا پریشانی قابل توجهی شوند که حداقل شش ماه طول بکشد. آنها همچنین باید حداقل شش مورد از علائم زیر را تجربه کنند:
- اصرار بر اینکه آنها جنس مخالف هستند یا تمایل به جنسیت مخالف
- ترجیح برای درگیر شدن در بازی فانتزی یا ساختگی به عنوان نقش جنسیتی مخالف
- ترجیح برای لباس معمولاً با جنس مخالف
- ترجیح اسباب‌بازی‌هایی که به طور کلیشه‌ای توسط جنس مخالف ترجیح داده می‌شود
- رد اسباب‌بازی‌ها یا فعالیت‌هایی که معمولاً با جنسیت تعیین‌شده مرتبط هستند
- ابراز بیزاری از خصوصیات جنسی جسمانی خود
- تمایل به داشتن ویژگی های جنسی که با هویت جنسی آنها مطابقت دارد
- ترجیح بازی با کودکان دیگر از جنس مخالف
علائم نارسایی جنسیتی در کودکان می تواند در اوایل سن 4 سالگی ظاهر شود. این علائم اغلب با بزرگتر شدن کودکان، به ویژه زمانی که تغییرات فیزیکی مرتبط با بلوغ را تجربه می کنند، شدیدتر می شوند.
ناهنجاری جنسیتی در مقابل عدم انطباق جنسیتی
توجه به این نکته ضروری است که ناهنجاری جنسیتی و عدم انطباق جنسیتی یکسان نیستند. عدم انطباق جنسیتی شامل رفتارها و عبارات جنسیتی است که با هنجارهای کلیشه ای مرتبط با جنسیت اختصاص داده شده به تولد فرد مطابقت ندارد. عدم انطباق جنسیتی یک اختلال روانی محسوب نمی شود.
علل ملال جنسیتی
علل دقیق ملال جنسی به طور کامل شناخته نشده است، اما عوامل متعددی ممکن است نقش داشته باشند. ژنتیک، تأثیرات هورمونی در دوران رشد دوران بارداری و عوامل محیطی ممکن است در این امر دخیل باشند.
شروع ملال جنسیتی اغلب در اوایل دوران کودکی است. در حالی که مکانیسم های دقیق نامشخص است، می دانیم که وقتی بچه ها به دنیا می آیند، بر اساس آناتومی فیزیکی به آنها جنسیت می دهند. جنسیتی که به کودک در بدو تولد اختصاص می‌یابد، اغلب تعیین می‌کند که چگونه بزرگ شوند و دیگران چگونه با آنها تعامل دارند. همانطور که بزرگتر می شوند، ممکن است شروع به احساس عدم تطابق بین هویت جنسی و جنسیت تعیین شده خود کنند. در برخی موارد، این عدم تطابق می تواند منجر به احساس ملال جنسیتی شود.
درمان ملال جنسیتی
درمان ملال جنسی به شدت فردی و بر اساس نیازهای منحصر به فرد هر فرد است. معمولاً بر کمک به فرد برای کشف هویت جنسی خود تمرکز می کند، اغلب با اجازه دادن به آنها برای بیان جنسیت خود به گونه ای که با حس درونی آنها از جنسیت مطابقت دارد. این می تواند شامل لباس پوشیدن به گونه ای باشد که با هویت جنسی آنها هماهنگ باشد، استفاده از نام ها و ضمایر مختلف یا انجام اقدامات پزشکی برای تغییر بدن از نظر فیزیکی.
علاوه بر مشاوره، درمان ملال جنسیتی ممکن است شامل هورمون‌ها و جراحی تغییر جنسیت باشد.
گزینه های پزشکی
برخی از افراد مبتلا به ملال جنسی ممکن است درمان گسترده‌تری را که شامل درمان هورمونی تأییدکننده جنسیت و روش‌های پزشکی تأییدکننده جنسیت باشد، ترجیح دهند. درمان همچنین ممکن است شامل تغییراتی در بدن باشد که به تطابق ظاهر ظاهری فرد با هویت جنسی درونی او کمک می کند.
هورمون درمانی و جراحی دو راه برای انجام این کار هستند. اما باز هم، درمان باید با نیازها و اهداف فرد منطبق باشند. برخی از افراد ممکن است بخواهند به یک انتقال کامل به جنسیتی که با آن هویت می‌دهند دست یابند. برخی دیگر ممکن است بخواهند ویژگی‌های جنسی ثانویه مانند موهای صورت یا سینه‌ها را که با هویت جنسی آنها همخوانی ندارد، به حداقل برسانند.
مهم است که به خاطر داشته باشید که در حالی که جراحی تایید جنسیت یک گزینه است، همه افراد مبتلا به ملال جنسیتی این انتخاب را انجام نمی دهند. جراحی گران است و معمولا تحت پوشش بیمه قرار نمی گیرد و همه نمی خواهند تغییر جنسیت کامل داشته باشند. هورمون درمانی ممکن است به برخی افراد کمک کند، در حالی که برخی دیگر ممکن است ظاهر جنسی و لباس ظاهری خود را تغییر دهند تا با حس درونی هویت جنسی خود مطابقت داشته باشد.
با این حال، افرادی که نمی توانند هیچ یک از این مراحل را انجام دهند، ممکن است شروع به افزایش پریشانی روانی، از جمله احساس اضطراب و افسردگی کنند. در چنین مواردی، روان درمانی ممکن است به افراد در بیان احساس درونی جنسیت راحت‌تر کمک کند و بهزیستی روانی را بهبود بخشد.
روان درمانی
درمان های روان درمانی برای ملال جنسیتی سعی در تغییر هویت جنسی افراد ندارد. در عوض، روان درمانی بر کمک به افراد برای احساس راحتی بیشتر در هویت و بیان جنسیت تمرکز دارد.
هدف کمک به مردم این است که احساس رضایت بیشتری داشته باشند و کیفیت زندگی خود را با کاهش احساس ملال بهبود بخشند. این گاهی اوقات توسط:
- بررسی هویت و بیان جنسیتی
- آموزش روش های مدیریت استرس
- تمرین پذیرش خود
- ایجاد یک شبکه پشتیبانی
- تصمیم گیری در مورد گزینه های انتقال
- بهبود روابط
درمان می تواند به افراد در کاهش احساس ملال کمک کند، اما همچنین می تواند به افراد در هر مرحله از فرآیند کمک کند تا کیفیت زندگی و رفاه خود را بهبود بخشند.
چالش ها
افرادی که با جنسیت ناسازگار هستند و خانواده هایشان به دلیل هویت جنسیتی خود اغلب در معرض خطر بیشتری در معرض انگ و تبعیض قرار دارند. افراد مبتلا به ملال جنسیتی که تراجنسیتی یا ناسازگار با جنسیت هستند نیز در معرض خطر بیشتری قرار دارند که قربانی خشونت یا قلدری شوند.
کسانی که به دنبال درمان های پزشکی مانند هورمون ها یا روش های جراحی هستند نیز ممکن است در دسترسی به مراقبت های بهداشتی و پوشش بیمه ای مناسب برای درمان خود با مشکل مواجه شوند.
احساس ناراحتی همراه با فقدان حمایت اجتماعی اغلب می تواند به پریشانی روانی و سایر مسائل کمک کند. برخی از اختلالات مرتبط با ملال جنسیتی عبارتند از افسردگی، اضطراب، سوء مصرف مواد، خودآسیبی و سایر مشکلات سلامت روان.
مقابله با ملال جنسیتی
مقابله با احساس ملال جنسیتی معمولاً شامل درمانی است که بر کمک به افراد در احساس راحتی بیشتر با هویت جنسی متمرکز است. برخی از استراتژی‌های دیگر که می‌توانند به افراد در مدیریت احساس ملال جنسی کمک کنند عبارتند از:
- پشتیبانی را پیدا کنید : سعی کنید به یک گروه پشتیبانی بپیوندید و با همسالانی که تجربیات مشابهی داشته اند صحبت کنید.
- کاهش ناراحتی : از شیوه‌هایی مانند بستن سینه یا بستن ناحیه تناسلی برای به حداقل رساندن ویژگی‌های فیزیکی که به احساس ملال کمک می‌کنند، استفاده کنید.
- از خود مراقبت کنید : مراقبت از خود و سلامت عاطفی را در اولویت قرار دهید، از جمله انجام کارهایی که به شما احساس خوبی نسبت به خود و بدنتان می دهد.
- هویت خود را تأیید کنید : سعی کنید کارهای کوچکی انجام دهید که به تأیید هویت جنسی شما کمک می کند. این ممکن است شامل پوشیدن لوازم جانبی خاص، تغییر مدل مو یا درخواست از دیگران برای اشاره به شما با ضمایر مورد نظر شما باشد .
- برای آینده برنامه ریزی کنید : افراد همچنین ممکن است گزینه های قانونی را برای انتقال به جنسیت مورد نظر خود و انتقال در محیط های اجتماعی دنبال کنند. در مورد مراحل تحقیق کنید و برنامه‌ای تهیه کنید که به شما کمک می‌کند تا به سمت اهداف بلندمدت خود کار کنید، خواه این اهداف شامل یک انتقال پزشکی، اجتماعی یا قانونی باشد.
ضمایر
برخی از افراد مبتلا به ملال جنسی ممکن است ترجیح دهند از ضمایر مطابق با هویت جنسی خود استفاده کنند. یا ممکن است استفاده از ضمایر مفرد «آنها»، «آنها»، «آنها» را ترجیح دهند.
همانطور که برای نیل به اهداف بلندمدت خود کار می کنید، به دنبال راه حل هایی باشید که به شما کمک کند در کوتاه مدت با احساس ملال خود کنار بیایید. این ممکن است شامل پوشاندن یا به حداقل رساندن تماس شما با ویژگی های جنسی اولیه یا ثانویه باشد که باعث ایجاد احساس ناراحتی می شود. زمانی را صرف بررسی هویت خود و روش های بیان آن کنید که برای شما مناسب است.
اصطلاحات مهم برای دانستن
برخی از اصطلاحات کلیدی مرتبط با ملال جنسی عبارتند از:
- Cisgender : فردی را توصیف می کند که هویت جنسیتی با جنسیتی که در بدو تولد به او اختصاص داده شده است.
- بیان جنسیت : روش هایی که افراد به صورت ظاهری هویت جنسی خود را اغلب از طریق پوشش، ظاهر بدنی، رفتار و سایر ویژگی های خود بیان می کنند.
- هویت جنسی : حس درونی و تجربه یک فرد از جنسیت خود
- غیر دودویی : اصطلاحی جامع برای توصیف افرادی که خارج از جنسیت باینری سنتی مرد/زن هستند.
- تراجنسیتی : اصطلاحی جامع برای توصیف فردی که جنسیتی متفاوت از جنسیتی که در بدو تولد به او اختصاص داده شده است.
واژه نامه اصطلاحات هویت جنسیتی که باید بدانید