
روانپزشکی از راه دور در درمان اختلال دوقطبی و PTSD موفقیت آمیز بوده است. در این مقاله به بررسی یک مقاله در این زمینه می پردازیم.
مطالب کلیدی
- یک مطالعه پنج ساله نشان داد که روانپزشکی از راه دور راهی بسیار موفق برای درمان اختلال دوقطبی و اختلال استرس پس از سانحه در جوامع روستایی محروم است.
- نتایج شواهد بیشتری برای اثربخشی درمان مجازی ارائه میدهند که در طول همهگیری محبوبیت فزایندهای پیدا کرده است.
- گسترش روانپزشکی از راه دور ممکن است به کاهش نابرابریهای سلامت روان در مناطقی که دسترسی محدود به مراقبت دارند کمک کند. اما کارشناسان میگویند این تنها بخشی از مسأله است.
بین کمبود مزمن درمانگر، دسترسی محدود به حمل و نقل و انگ، مردم در جوامع روستایی اغلب با موانع قابل توجهی برای حمایت از سلامت روان روبرو هستند. با توجه به نتایج یک آزمایش پنج ساله اخیر، درمان از راه دور یا تله تراپی ممکن است نقش مهمی در پر کردن شکاف داشته باشد.
تحقیقات منتشر شده توسط مجله JAMA Psychiatry در اواخر آگوست نشان داد که روانپزشکی از راه دور در مناطق روستایی محروم” یک موفقیت چشمگیر ” در میان افراد مبتلا به اختلال دوقطبی و/یا اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) بود.
نتایج شواهد بیشتری برای اثربخشی درمان مجازی ارائه میکند، که به روشی فزاینده مهم برای مردم در سراسر کشور برای دریافت حمایت در طول همهگیری تبدیل شده است، و دیدگاه هایی در مورد چگونگی کاهش نابرابریها در سلامت روان ارائه میدهد.
مطالعه
برای این مطالعه که در نوامبر 2016 آغاز شد. محققان 1004 نفر را از 24 کلینیک مراقبت های اولیه در 12 مرکز بهداشتی فدرال واجد شرایط در مناطق روستایی واشنگتن، آرکانزاس و میشیگان انتخاب کردند.
همه شرکتکنندگان از نظر PTSD یا اختلال دوقطبی مثبت بودند ، اما در زمان استخدام هنوز تحت درمان با نسخهای از یک متخصص سلامت روان نبودند. بیش از 70 درصد از شرکت کنندگان زن، 66 درصد سفیدپوست و میانگین شرکت کننده 39 سال سن داشتند. به گفته محققان، اکثر این شرکت کنندگان بعید بود که از یک متخصص سلامت روان بدون روانپزشکی از راه دور مراقبت دریافت کنند.
محققان بهطور تصادفی شرکتکنندگان را به دریافت مراقبتهای ارجاعی پیشرفته روانپزشکی/روانشناسی از راه دور اختصاص دادند. آنها با یک روانپزشک یا روانشناس از طریق ویدئو یا تلفن، یا مراقبتهای مشارکتی روانپزشکی از راه دور، که شامل مشاوره روانپزشک با مراقبتهای اولیه شرکتکنندگان بود، با روانپزشک یا روانشناس ملاقات کردند.
نتایج مطالعه
تیم شرکت کنندگان نظرسنجی ها را در ابتدای مطالعه و همچنین 6 و 12 ماه بعد تکمیل کردند. نتایج نشان داد که روانپزشکی از راه دور منجر به بهبود معنیداری در شرایط شرکتکنندگان شد. و همچنین به کاهش میزان عوارض جانبی داروهای روانپزشکی کمک کرد. همچنین شرکت کنندگان در هر دو گروه، افزایش قابل توجهی را در دسترسی به حمایت سلامت روان و کیفیت کلی زندگی تجربه کردند.
این یک واقعیت ثابت شده است که افراد اغلب در ابتدا به عنوان دارای علائم بیماری روانی در مراکز مراقبت اولیه شناسایی می شوند. همچنین اغلب ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی اولیه در تشخیص، درمان و مدیریت بیماری های روانی جدی مهارت ندارند.
او ادامه میدهد: «به نظر میرسد رویکردهایی مانند [روشهایی که در این مطالعه] در واقع از نتایج بالینی بهبود یافته برای مبتلایان به بیماریهای روانی جدی حمایت میکنند، و مراکز مراقبتهای بهداشتی علاقهمند به ارائه خدمات مراقبتهای بهداشت روانی باید اتخاذ هر یک از این رویکردها را در نظر بگیرند.»
روانپزشکی از راه دور ممکن است به کاهش نابرابری ها کمک کند
روانپزشکی از راه دور چیزی بیش از یک روش مؤثر برای درمان برخی شرایط است. همچنین ممکن است با کاهش موانع مراقبت، بهویژه در جوامع روستایی، به کاهش نابرابریهای سلامت روان کمک کند.
الیزابت نترتون عنوان میکند: «مردم در جوامع روستایی با تعدادی چالش در دسترسی به خدمات بهداشت روانی مواجه هستند. از جمله عدم دسترسی به هیچ پزشک بهداشت روان، زمان انتظار طولانی برای ویزیت، و دسترسی محدود به مراقبتهای بعدی».
در واقع، یک مقاله Perspective که در مجله پزشکی نیوانگلند در سال 2016 منتشر شد. این مقاله اشاره کرد که کمتر از یک روانپزشک به ازای هر 30000 نفر در بیشتر مناطق روستایی آمریکا وجود دارد. این بدان معناست که فردی که نیاز به مراقبت دارد ممکن است هیچ گزینه ای از متخصص روانپزشکی پیش رو ندارد تا اینکه بخواهد آن را پیدا کند.
دکتر نترتون میگوید: «مراقبتهای سلامت روان بهشدت منحصر به شرایط بیمار است. لذا بدون در دسترس بودن چندین ارائهدهنده برای انتخاب، ممکن است افراد به سرعت از دریافت مراقبتهایی که نیاز دارند محروم شوند. زیرا ارائهدهنده مورد نیاز خود را نمی یابند. به عنوان مثال، بسیاری از بیمارانی که من از آنها مراقبت می کنم، زنانی هستند که سابقه تجاوز جنسی دارند. آنها اغلب به من می گویند که وقتی فقط ارائه دهندگان مرد در دسترس هستند. لذا به جای دریافت خدمات مورد نیاز، از مراقبت چشم پوشی می کنند.”
روانپزشکی از راه دور میتواند به افراد ساکن در مناطق محروم نه تنها دسترسی به فردی را که میتواند کمک کند. بلکه احتمالاً انتخاب روانپزشکان متعددی را ارائه دهد که یکی از آنها ممکن است مناسبتر از دیگران باشد.
دکتر دادلی همچنین میگوید:
«مراقبت مجازی به طیف وسیعتری از متخصصان سلامت روان در خارج از ایالت اجازه میدهد تا افراد ساکن در مناطق روستایی را بدون نیاز به ارائهدهندگان و یا بیماران به صورت حضوری درمان کنند.» طیف وسیعتر متخصصان سلامت روان، امکان مشارکت بیشتر متخصصان با صلاحیت فرهنگی را در درمان جمعیتهای مختلف فراهم میکند.»
علاوه بر این، روانپزشکی از راه دور و سایر خدمات سلامت روان مجازی می تواند به محافظت از حریم خصوصی افرادی که در جوامع فشرده زندگی می کنند، کمک کند. لذا ممکن است بیماران احساس راحتی بیشتری داشته باشند. دکتر دادلی اضافه می کند که دریافت ویزیت از راه دور ممکن است از نظر لجستیکی برای کسانی که دسترسی محدودی به وسایل حمل و نقل و مراقبت از کودکان دارند آسان تر باشد.
مراقبت مجازی به تنهایی ممکن است کافی نباشد
علیرغم مزایای روانپزشکی از راه دور ، راه مناسبی برای ارائه و دریافت حمایت از سلامت روان نیست.
دکتر نترتون میگوید: «یک نقطه ضعف عمده مراقبت از سلامت روان مجازی میتواند نگرانی بیماران در مورد توانایی ارتباط با ما به عنوان ارائهدهندگان آنها باشد. “ملاقات افراد از طریق صفحه نمایش می تواند سخت باشد.”
افراد ممکن است دسترسی محدود یا غیرقابل اعتمادی به فناوری مورد نیاز برای تله روانپزشکی داشته باشند که می تواند درمان آنها را مختل کند. دکتر دادلی میگوید به علاوه، روانپزشکی از راه دور ممکن است بهاندازه مراکز درمانی مرسومتر، مجموعهای از خدمات قوی را برای شرایط خاص ارائه نکند.
افرادی که مبتلا به PTSD و اختلال دوقطبی تشخیص داده می شوند، می توانند نیازهای متعددی داشته باشند تا سلامت روان خود را بهبود بخشند. او توضیح میدهد که امکانات حضوری آجر و ملات برای ارائه خدمات جامع، مانند مدیریت پرونده، خدمات پرستار در منزل و خدمات بحران سیار مناسبتر است.
الیزابت نترتون عنوان میکند:
ساده لوحانه است که فرض کنیم مراقبت های بهداشتی از راه دور همه چالش های دسترسی به مراقبت را که جوامع روستایی با آن مواجه هستند حل می کند.
کارشناسان می گویند روانپزشکی از راه دور برای گسترش دسترسی به مراقبت در جوامع محروم موقعیت منحصر به فردی دارد. اما این تنها یکی از بسیاری از کارهایی است که باید برای کاهش نابرابری های سلامت روان انجام شود.
سادهلوحانه است که فرض کنیم مراقبتهای بهداشتی از راه دور همه چالشهای دسترسی به مراقبت را که جوامع روستایی با آن مواجه هستند حل میکند. چالشهای دسترسی به خدمات اورژانسی و بستری در بیمارستان، همراه با نابرابری در منابع مالی که مانع از همه اشکال ویزیتهای پزشکی و توانایی پر کردن مداوم داروها پس از مراجعه به ارائهدهنده میشود، وجود دارد.» با این حال، در دسترس بودن این خدمات مطمئناً یک مزیت است. و همچنین تحقیقات مستمر از ارائه دهندگان راه دور حمایت می کند. چراکه ما به کار برای بهبود مراقبتی که ارائه می کنیم ادامه می دهیم.
این چه معنایی برای شما دارد؟
دسترسی به خدمات مرسوم سلامت روان در جوامع روستایی می تواند بسیار دشوار باشد. اما تحقیقات اخیر نشان می دهد که مراقبت مجازی ممکن است یک جایگزین موثر باشد. این مطالعه پنج ساله نشان داد که روانپزشکی از راه دور در ارائه درمان برای افرادی که مبتلا به PTSD و/یا اختلال دوقطبی در مناطق محروم زندگی میکنند، که ممکن است به هیچ حمایت دیگری دسترسی نداشته باشند، «یک موفقیت چشمگیر» است.
درمان مجازی اگرچه مفید است، اما جنبه های منفی خود را نیز دارد. افراد ممکن است در ارتباط با درمانگر پشت صفحه نمایش، دسترسی به فناوری قابل اعتماد یا پرداخت هزینه خدمات دچار مشکل شوند. با این حال، کارشناسان می گویند که می تواند نقش مهمی در کاهش نابرابری های سلامت روان در بسیاری از زمینه ها ایفا کند.
Telepsychiatry Can Successfully Treat Bipolar Disorder and PTSD, Study Shows