وسواس کمال گرایی که به آن وسواس “درست درست” نیز اطلاق می شود ، زیرشاخه ای از اختلال وسواس فکری- اجباری است که شامل افکار وسواسی و رفتارهای اجباری برای تکمیل چیزها است.
این شکل از وسواس اغلب با نیاز به انجام کارها به طور کامل یا صحیح مشخص می شود. می تواند منجر به وسواس شدید و رفتارهای بررسی شود. مردم همچنین احساس اضطراب در موارد عدم وجود بی نقصی را تجربه می کنند.
در یک نگاه
کنار آمدن با کمال گرایی به تنهایی به اندازه کافی دشوار است، اما همچنین مدت ها تصور می شد که نقشی در ایجاد و حفظ اختلال وسواس فکری اجباری (OCD) و سایر اشکال بیماری روانی ایفا می کند. به مطالعه این مقاله ادامه دهید تا در مورد رابطه بین وسواس و کمال گرایی و کارهایی که می توانید برای مقابله با آن انجام دهید بیشتر بدانید.
کمال گرایی چیست؟
قبل از اینکه در مورد کمال گرایی و وسواس صحبت کنیم ، مهم است که کمال گرایی را تعریف کنیم. کمی کمال گرایی می تواند مفید باشد و شما را با وجدان تر و هدفمندتر کند. از سوی دیگر، کمال‌گرایی بیش از حد می‌تواند شما را در الگوی انتظارات غیرواقعی گیر کند که تأثیر منفی بر رفاه و توانایی شما دارد.
بنابراین چگونه می توانید بدانید که چه چیزی خوب است (و نه تنها خوب، بلکه ایده آل) و چه چیزی نیست؟ تحقیقات در مورد کمال گرایی نشان می دهد که دو نوع اصلی کمال گرایی وجود دارد : کمال گرایی سازگارانه/سالم و کمال گرایی ناسازگار/ناسالم.
کمال گرایی سازگارانه/سالم
کمال گرایی سازگارانه/سالم با بهزیستی روان خوب و موفقیت بالا هم در مدرسه و هم در محل کار مرتبط است. این نوع کمال گرایی با موارد زیر مشخص می شود:
- وظیفه شناسی
- رفتار هدفمند
- مهارت های سازمانی خوب
- استانداردهای بالا برای خود و دیگران
- پایداری در برابر ناملایمات
کمال گرایی ناسازگار/ناسالم
از سوی دیگر، کمال گرایی ناسازگار/ناسالم با پریشانی، عزت نفس پایین و علائم بیماری روانی همراه بوده است. این نوع کمال گرایی با موارد زیر مشخص می شود:
- سرمایه گذاری سنگین روی انتظارات بالای دیگران، مانند والدین یا کارفرمایان
- شک در مورد اینکه آیا کاری را به درستی انجام می دهید یا خیر
- اشتغال بیش از حد به کنترل
- اشتغال بیش از حد به اشتباهات گذشته
- ترس از انجام اشتباهات جدید
وسواس و کمال گرایی
شکل ناسالم کمال گرایی به شدت با اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) مرتبط است. اگر نیاز شدید به انجام کارها «درست» یا نیاز به اطمینان دارید، به نظر می رسد کمال گرایی به ویژه قوی است.
به نیاز به قطعیت گره خورده است
به عنوان مثال، اگر احساس کنید که اجبارهای شما باید دقیقاً به روش درست انجام شوند، کمال گرایی ناسالم بسیار بالا می رود . در این موارد، باور اینکه اگر اجبار به طور کامل انجام شود، از یک نتیجه ترسناک مانند مرگ یکی از عزیزان جلوگیری می شود، غیر معمول نیست.
ممکن است رفتارهای بررسی را افزایش دهد
اگر علائم وسواس حول محور بررسی باشد، کمال گرایی ناسالم بیشتر می شود . به طور خاص، اگر مطمئن نیستید که در را قفل کرده اید یا اجاق گاز را خاموش کرده اید، ممکن است برای بررسی مکرر این موارد برگردید.
ترس بیش از حد از انجام یک اشتباه فاجعه بار به این موضوع گره خورده است. ممکن است نگران چیزهایی مانند باز گذاشتن درب در تمام روز یا سوختن خانه با روشن گذاشتن اجاق گاز باشید.
بررسی مکرر این ایده را تقویت می کند که شما کامل نیستید یا احتمالاً “عقل خود را از دست داده اید”. این می تواند باعث شود شما حتی بدتر و اعتماد به نفس کمتری داشته باشید که می تواند رفتار چک کردن را بدتر کند.
می تواند وسواس را تشدید کند
کمال گرایی ناسالم ممکن است به تداوم وسواس کمک کند . برای مثال، مانند بسیاری از افراد مبتلا به وسواس، ممکن است فکر کنید که باید کنترل کاملی بر افکار خود داشته باشید.
هنگامی که یک فکر عجیب و غریب یا ناراحت کننده به طور سرزده به ذهن شما خطور می کند، به این افکار برچسب خطرناکی می زنید زیرا خارج از کنترل شما هستند. این باعث می شود که شما فکر را با دقت بیشتری زیر نظر بگیرید، که می تواند به ایجاد وسواس کمک کند.
مقابله با وسواس کمال گرایی
برای مقابله با وسواس کمال گرایی چه کاری می توانید انجام دهید؟ اولین قدم این است که وسواس را در خود و همچنین تمایلات کمال گرا خود بشناسید. چند چیز وجود دارد که می تواند به طور خاص در مقابله موثر باشد.
موضعی آگاهانه اتخاذ کنید
تمرکز حواس بر این است که کمتر روی افکارمان «سرمایه گذاری» کنیم. پذیرش اینکه کنترل کمتری نسبت به آنچه فکر می کنیم بر افکارمان داریم می تواند در کاهش پریشانی که اغلب همراه با افکار مزاحم است بسیار مفید باشد. تمرینات مدیتیشن ذهن آگاهی می تواند به ارتقای آگاهی عینی تر از افکار و احساسات روزمره ما کمک کند.
تکنیک های شناختی رفتاری
تکنیک هایی که اغلب در درمان شناختی رفتاری (CBT) استفاده می شوند نیز می توانند مفید باشند. تکنیک‌هایی مانند بازسازی شناختی و آزمایش‌های رفتاری می‌توانند در یادگیری ارزیابی عینی احتمال و/یا پیامدهای انجام اشتباهات فاجعه‌بار یا حتی جزئی مفید باشند.
شناخت درمانی همچنین می تواند ابزار مفیدی برای بررسی انتقادی باورهایی باشد که در مورد خود و دیگران داریم. با کار با یک درمانگر، می توانید یاد بگیرید که این باورها و رفتارهای ناسالم را شناسایی کرده و تغییر دهید.
کنار گذاشتن کنترل را تمرین کنید
به عنوان بخشی از درمان شناختی رفتاری و/یا درمان پیشگیری از مواجهه و پاسخ ، ممکن است از شما خواسته شود در تمریناتی که برای ایجاد تحمل پریشانی طراحی شده است شرکت کنید . این ظرفیت شما برای تحمل از دست دادن کنترل است.
مثال‌ها شامل مواردی است که شامل ممانعت از بررسی چیزی یا تنظیم چیزی تا زمانی که “درست” باشد، می‌شود. اگرچه این در ابتدا می تواند بسیار ناراحت کننده باشد، اما با گذشت زمان، اعتماد بیشتری به توانایی خود در تحمل از دست دادن کنترل خواهید داشت.
صحبت کردن با یک درمانگر یک راه عالی برای به دست آوردن درک بیشتر از وضعیت شما است و بازخورد مورد نیاز را در حین کار برای کاهش تأثیر بر زندگی شما ارائه می دهد.
زندگی با وسواس کمال گرایی
اقداماتی وجود دارد که می توانید برای رفع هر دو نشانه وسواس و همچنین کمال گرایی انجام دهید. چند ایده:
- استراتژی های خودیاری را امتحان کنید . بسیاری از رفتارهای خودیاری که به افراد در مقابله با وسواس کمک می کند ممکن است به کمال گرایی نیز کمک کند.
- روی تغییر کمال گرایی ناسالم کار کنید . به طور خاص، پرداختن به کمال گرایی مرتبط با این وضعیت احتمالاً به بسیاری از جنبه های این اختلال کمک می کند.
- روی رفتارهای بیش از حد کار کنید . تکنیک هایی که به افراد موفق کمک می کند تا کمال گرایی را برطرف کنند نیز ممکن است با وسواس تفاوت ایجاد کنند.
با این حال، شاید مهم ترین نکته توجه به نقش کمال گرایی با وسواس ، تشخیص اینکه چگونه وسواس برای همه متفاوت است. هر ویژگی شخصیتی که فرد داشته باشد می تواند در این اختلال نقش داشته باشد.
خلاصه
اگر برای علائم وسواس ، کمال گرایی یا هر دو به کمک نیاز دارید، با پزشک خود یا یک متخصص سلامت روان صحبت کنید. یک درمانگر می تواند به شما کمک کند تا در مسیر زندگی خود با وسواس حرکت کنید. مطالعات نشان می دهد که بین 32٪ تا 70٪ از افراد مبتلا به این بیماری می توانند به بهبودی برسند، و بقیه آنها می توانند علائم خود را تسکین دهند.