آیا می خواهید دست از خودزنی و خودآزاری بردارید؟ با خواندن این مقاله، در مورد آسیب زدن به خود و اینکه چگونه می توانید بدون آسیب رساندن به خود احساس بهتری داشته باشید، مطالب بیشتری بیاموزید.
خودزنی یا خودآزاری چیست؟
خودآزاری می تواند راهی برای مقابله با پریشانی عمیق و درد عاطفی باشد. ممکن است به شما کمک کند احساساتی را که نمی توانید در کلمات بیان کنید، بیان کنید، حواس شما را از زندگی تان پرت کند، یا درد عاطفی را از بین ببرید. پس از آن، احتمالاً احساس بهتری خواهید کرد – حداقل برای مدت کوتاهی. اما پس از آن احساسات دردناک باز می گردند، و شما احساس می کنید که دوباره به خودتان صدمه بزنید.
خودآزاری شامل هر کاری است که برای آسیب رساندن عمدی به خود انجام دهید. برخی از راه های رایج تر عبارتند از:
- بریدن یا خاراندن شدید پوست
- سوزاندن یا سوختن خود
- ضربه زدن به خود یا ضربه زدن به سر
- مشت زدن به اشیا یا پرتاب بدن به دیوار و اجسام سخت
- چسباندن اشیا به پوست شما
- جلوگیری از بهبود عمدی زخم ها
- بلعیدن مواد سمی یا اشیاء نامناسب
خودآزاری همچنین می‌تواند شامل راه‌های کمتر آشکار آسیب رساندن به خود یا به خطر انداختن خود باشد، مانند رانندگی بی‌احتیاطی، مصرف زیاد الکل ، مصرف بیش از حد مواد مخدر، یا داشتن رابطه جنسی ناایمن.
چرا مردم به خود آسیب می زنند
آسیب رساندن به خود اغلب تنها راهی است که می دانید چگونه:
- با احساساتی مانند غم و اندوه، نفرت از خود، پوچی، گناه و خشم کنار بیایید.
- احساساتی را بیان کنید که نمی توانید در کلمات بیان کنید یا درد و تنشی را که در درون خود احساس می کنید رها کنید
- احساس كنترل كنيد، احساس گناه كنيد يا خود را تنبيه كنيد
- حواس خود را از احساسات طاقت فرسا یا شرایط دشوار زندگی منحرف کنید
- باعث شود به جای احساس بی حسی، احساس زنده بودن کنید یا به سادگی چیزی را احساس کنید
دلایل خودآزاری هرچه که باشد، مهم است که بدانید اگر می‌خواهید این کار را متوقف کنید، کمکی در دسترس است. شما می توانید راه های دیگری را برای کنار آمدن با هر چیزی که در درون می گذرد بیاموزید، بدون اینکه به خودتان صدمه بزنید.
چرا مردم خودزنی یا خودآزاری می کنند: به قول خودتان
“این یک نشانه ای از آنچه من در درون احساس می کنم می باشد!”
“این راهی برای کنترل بدنم است زیرا نمی توانم هیچ چیز دیگری را در زندگی خود کنترل کنم.”
من معمولاً احساس می‌کنم در گودال شکمم سیاه‌چاله‌ای دارم، حداقل اگر احساس درد می‌کنم بهتر از احساس هیچ‌چیزی است.»
بعد از بریدن احساس آرامش می کنم و کمتر مضطرب می شوم. درد عاطفی به آرامی به درد جسمی فرو می‌رود.»
عواقب خودزنی و خودآزاری
تسکین ناشی از بریدن یا آسیب رساندن به خود فقط موقتی است و مشکلاتی بسیار بیشتر از حل کردن آن ایجاد می کند.
رهایی از بریدگی یا خودآزاری کوتاه مدت است
و به سرعت با احساسات دیگری مانند شرم و گناه همراه می شود. در همین حال، شما را از یادگیری استراتژی های موثرتر برای احساس بهتر باز می دارد.
حفظ راز خودآزاری سخت است و شما تنها می مانید.
شاید شما احساس شرمندگی می کنید یا شاید فقط فکر می کنید که هیچ کس متوجه نمی شود. اما پنهان کردن اینکه چه کسی هستید و چه احساسی دارید، کار دشواری است. در نهایت، پنهان کاری و احساس گناه بر روابط شما با دوستان و اعضای خانواده و احساس شما در مورد، خود تأثیر می گذارد.
شما می توانید به شدت به خودتان صدمه بزنید، حتی اگر قصد ندارید.
به راحتی می توان با یک زخم عفونی مواجه شد یا عمق بریدگی را اشتباه ارزیابی کرد، به خصوص اگر از مواد مخدر یا الکل نیز استفاده می کنید.
شما در معرض خطر مشکلات بزرگتر هستید.
اگر راه های دیگری برای مقابله با دردهای عاطفی را یاد نگیرید، خطر افسردگی شدید، اعتیاد به مواد مخدر و الکل و خودکشی را افزایش می دهید.
خودآزاری می تواند اعتیادآور شود.
ممکن است به‌عنوان یک انگیزه یا کاری که انجام می‌دهید برای احساس کنترل بیشتر شروع شود، اما به زودی احساس می‌شود که بریدگی یا آسیب رساندن به خود شما را کنترل میکند. اغلب به یک رفتار اجباری تبدیل می شود که توقف آن غیرممکن به نظر می رسد.
نکته اصلی این است که بریدن و آسیب رساندن به خود به شما در مورد مسائلی که در وهله اول شما را وادار به آسیب رساندن به خود کرده است کمکی نمی کند. مهم نیست که در حال حاضر چقدر تنها، بی ارزش یا گرفتار شده اید، راه های بسیار موثر دیگری برای غلبه بر مسائل اساسی وجود دارد که باعث آسیب رساندن به خود می شود.
نحوه متوقف کردن خودزنی و خودآزاری. نکته 1: به کسی اعتماد کنید
اگر آماده دریافت کمک برای بریدن یا آسیب رساندن به خود هستید، اولین قدم این است که به شخص دیگری اعتماد کنید. صحبت کردن در مورد چیزی که برای پنهان کردنش خیلی زحمت کشیده‌اید می‌تواند ترسناک باشد، اما همچنین می‌تواند تسکین بزرگی باشد که بالاخره راز خود را رها کنید و آنچه را که از سر گذرانده‌اید به شخص امین دیگری بگویید.
تصمیم گیری در مورد اینکه چه کسی می توانید با چنین اطلاعات شخصی اعتماد کنید می تواند دشوار باشد. کسی را انتخاب کنید که قرار نیست شایعه سازی کند یا سعی در کنترل بهبودی شما نداشته باشد. از خود بپرسید چه کسی در زندگی تان باعث می شود که شما احساس پذیرش و حمایت کنید. این می تواند یک دوست، معلم، رهبر مذهبی، مشاور یا خویشاوند باشد. اما لزوماً مجبور نیستید فردی را که به او نزدیک هستید انتخاب کنید. گاهی ساده‌تر است که با کسی که به او احترام می‌گذارید، مثلاً یک معلم، رهبر مذهبی، یا مشاور، صحبت کنید که کمی از موقعیت فاصله دارد و عینی بودن برایش سخت نیست.
هنگام صحبت در مورد خودزنی و خودآزاری به خود:
روی احساسات خود تمرکز کنید.
به جای به اشتراک گذاشتن گزارش های دقیق از رفتار آسیب رساندن به خود، بر احساسات یا موقعیت هایی تمرکز کنید که منجر به آن می شود. این می تواند به فردی که به او اعتماد می کنید کمک کند بهتر بفهمد از کجا آمده اید. همچنین کمک می کند که به شخص بفهمانید چرا به او می گویید. آیا از آنها کمک یا راهنمایی می خواهید؟ آیا می خواهید شخص دیگری بداند تا بتوانید راز را رها کنید؟
به هر شکلی که احساس راحتی می کنید ارتباط برقرار کنید.
اگر خیلی عصبی هستید که نمی توانید حضوری صحبت کنید، در نظر بگیرید که مکالمه را با یک ایمیل، متن یا نامه شروع کنید (اگرچه مهم است که در نهایت با یک مکالمه رو در رو ادامه دهید). برای به اشتراک گذاشتن چیزهایی که آمادگی صحبت کردن در مورد آنها را ندارید، تحت فشار نباشید. لازم نیست جراحات خود را به فرد نشان دهید یا به سوالاتی که برای پاسخ دادن به آنها احساس راحتی نمی کنید پاسخ دهید.
به فرد زمان بدهید تا آنچه را که به او می گویید پردازش کند.
همانقدر که باز کردن صحبت برای شما دشوار است، ممکن است برای فردی که به او می گویید نیز سخت باشد، به خصوص اگر دوست صمیمی یا یکی از اعضای خانواده باشد. گاهی اوقات، ممکن است از نحوه واکنش فرد خوشتان نیاید. سعی کنید به یاد داشته باشید که واکنش هایی مانند شوک، عصبانیت و ترس ناشی از نگرانی شماست. ممکن است چاپ این مقاله برای افرادی که انتخاب می‌کنید به شما کمک کند. هر چه آنها بریدن و خودآزاری را بهتر درک کنند، بهتر می توانند از شما حمایت کنند.
صحبت در مورد خودآزاری می تواند بسیار استرس زا باشد و احساسات زیادی را به همراه داشته باشد. اگر درست پس از به اشتراک گذاشتن راز برای مدت کوتاهی وضعیت بدتر شد، ناامید نشوید. رویارویی با عادات دیرینه و تغییر آن ناراحت کننده است. اما هنگامی که از این چالش های اولیه عبور کردید، احساس بهتری خواهید داشت.
اگر در بحران هستید:
اگر در حال حاضر احساس خودکشی دارید و به کمک نیاز دارید، راهنمای خودکشی را بخوانید.
نکته 2: محرکهای خودزنی و خود آزاری را شناسایی کنید
شناسایی اینکه چه چیزی باعث می‌شود شما خودزنی کنید یا به خود آسیب بزنید، گامی حیاتی به سمت بهبودی است. اگر بتوانید بفهمید که خودآزاری شما چه عملکردی دارد، می‌توانید راه‌های دیگری را برای برآورده کردن این نیازها بیاموزید که به نوبه خود می‌تواند تمایل شما برای آسیب رساندن به خودتان را کاهش دهد. خودآزاری اغلب راهی برای مقابله با درد عاطفی است. چه احساساتی باعث می شود که بخواهید خود را بریده و یا صدمه بزنید؟ غمگینی؟ اضطراب؟ عصبانیت؟ تنهایی؟ شرم؟ پوچی؟
اگر به سختی می توانید احساساتی را که باعث میل شما به بریدن می شود، مشخص کنید، ممکن است لازم باشد روی آگاهی عاطفی خود کار کنید . آگاهی عاطفی یعنی اینکه بدانید چه احساسی دارید و چرا. این توانایی شناسایی و بیان احساسات خود از لحظه به لحظه و درک ارتباط بین احساسات و اعمالتان است. احساسات اطلاعات مهمی هستند که بدن ما به ما می دهد، اما نباید منجر به اعمالی مانند بریدن یا آسیب رساندن به خود شود.
ایده توجه به احساساتتان – به جای بی حس کردن آنها یا رها کردن آنها از طریق آسیب رساندن به خود – ممکن است برای شما ترسناک به نظر برسد. ممکن است بترسید که غرق شوید یا در درد گیر کنید. اما حقیقت این است که احساسات اگر اجازه دهید به سرعت می آیند و می روند. اگر سعی نکنید به خاطر این احساس دعوا کنید، قضاوت کنید یا خودتان را مورد ضرب و شتم قرار ندهید، متوجه می شوید که به زودی محو می شود و احساس دیگری جایگزین آن می شود. تنها زمانی که بر این احساس وسواس دارید، آن احساس تداوم می یابد.
نکته 3: تکنیک های جدید مقابله با خودزنی و خودآزاری را بیابید
خودآزاری روش شما برای مقابله با احساسات ناخوشایند و موقعیت های دشوار است. اگر می‌خواهید دست از کار بکشید، باید راه‌های جایگزینی برای مقابله داشته باشید تا زمانی که می‌خواهید خود را بریده‌اید یا صدمه بزنید، بتوانید واکنش متفاوتی نشان دهید.
اگر برای ابراز درد و احساسات شدید به خود آسیب می زنید، می توانید:
- با جوهر قرمز یا رنگ روی یک تکه کاغذ بزرگ نقاشی کنید، بکشید یا خط خطی کنید
- دفترچه ای را برای بیان احساسات خود تهیه کنید
- شعر یا آهنگی بسازید تا احساس خود را بیان کنید
- هر گونه احساس منفی را یادداشت کنید و سپس کاغذ را پاره کنید
- به موسیقی گوش دهید که بیانگر احساس شما باشد
در صورتیکه برای آرام کردن و تسکین خود به خود آسیب می زنید، می توانید:
- حمام یا دوش آب گرم بگیرید
- با سگ یا گربه حیوان خانگی یا نوازش کنید
- خود را در یک پتوی گرم بپیچید
- گردن، دست ها و پاهای خود را ماساژ دهید
- به موسیقی آرامش بخش گوش دهید
اگر به دلیل احساس بی‌حسی یا بی‌حسی به خود آسیب می‌زنید، می‌توانید:
- با یک دوست تماس بگیرید (لازم نیست در مورد خودآزاری صحبت کنید)
- دوش آب سرد بگیرید
- یک تکه یخ را در گوشه بازو یا پای خود نگه دارید
- چیزی با طعم بسیار قوی بجوید ، مانند فلفل چیلی، نعناع فلفلی یا پوست گریپ فروت
و اگر برای رهایی از تنش یا تخلیه خشم به خود آسیب می زنید، می توانید:
- به شدت ورزش کنید – بدوید، برقصید، طناب بزنید یا به کیسه بوکس ضربه بزنید
- یک کوسن یا تشک را بکوبید یا به بالش خود جیغ بزنید
- یک توپ استرس را فشار دهید یا خمیر بازی یا خاک رس را له کنید
- چیزی را پاره کنید (ورق های کاغذ، مجله)
- کمی سر و صدا ایجاد کنید (یک ساز بزنید، در قابلمه ها و تابه ها را بکوبید)
جایگزین هایی برای احساس برش
- از یک خودکار قرمز رنگ برای کشیدن روی پوست خود در جایی که معمولاً ممکن است برش دهید، استفاده کنید.
- تکه های یخ را روی پوست خود بمالید، جایی که معمولاً ممکن است برش دهید.
- نوارهای لاستیکی را روی مچ دست، بازوها یا پاهای خود قرار دهید و به جای بریدن، آنها را ببندید.
درمان حرفه ای برای خودزنی و خودآزاری
کمک و حمایت یک متخصص آموزش دیده می تواند به شما کمک کند تا برای غلبه بر عادت آسیب رساندن به خود تلاش کنید، بنابراین با یک روانپزشک صحبت کنید. یک درمانگر می‌تواند به شما کمک کند تا تکنیک‌ها و استراتژی‌های مقابله‌ای جدیدی را برای جلوگیری از آسیب‌رسانی به خود ایجاد کنید، در حالی که به شما کمک میکند ریشه‌ای برای اینکه چرا به خودتان صدمه می‌زنید، پیدا کنید.
به یاد داشته باشید، خودآزاری در خلاء رخ نمی دهد. در زندگی واقعی وجود دارد. این بیان بیرونی درد درونی است که اغلب ریشه در اوایل زندگی دارد. اغلب ارتباطی بین خودآزاری و آسیب های دوران کودکی وجود دارد . خودآزاری ممکن است راه شما برای مقابله با احساسات مربوط به سوء استفاده گذشته، فلاش بک ها، احساسات منفی در مورد بدنتان یا سایر خاطرات آسیب زا باشد، حتی اگر آگاهانه از این ارتباط آگاه نباشید.
یافتن درمانگر مناسب
پیدا کردن درمانگر مناسب ممکن است کمی طول بکشد. بسیار مهم است که درمانگری که انتخاب می کنید تجربه ای در درمان تروما و آسیب به خود داشته باشد. اما کیفیت رابطه با درمانگر شما به همان اندازه مهم است. به غرایز خود اعتماد کنید. درمانگر شما باید کسی باشد که خودآزاری را بدون چشم پوشی از آن بپذیرد و مایل باشد به شما کمک کند تا با سرعت خود در جهت توقف آن تلاش کنید. شما باید احساس راحتی کنید، حتی زمانی که در مورد شخصی ترین مسائل خود صحبت می کنید.
علائم هشدار دهنده مبنی بر اینکه یکی از عزیزان در حال خودزنی و خودآزاری است
در حالی که بریدن و خودآزاری بیشتر در نوجوانان و بزرگسالان جوان رخ می دهد، ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد. از آنجایی که لباس می‌تواند آسیب‌های جسمی را پنهان کند و آشفتگی درونی را می‌توان با حالتی به ظاهر آرام پنهان کرد، تشخیص آسیب به خود در یک دوست یا یکی از اعضای خانواده دشوار است. در هر شرایطی، لازم نیست مطمئن باشید که می دانید چه اتفاقی در حال رخ دادن است تا بتوانید با کسی که نگرانش هستید تماس بگیرید. با این حال، پرچم های قرمز وجود دارد که می توانید به دنبال آنها باشید:
زخم ها یا اسکارهای غیر قابل توضیح ناشی از بریدگی ها، کبودی ها یا سوختگی ها، معمولاً روی مچ دست، بازوها، ران ها یا قفسه سینه.
لکه های خون روی لباس، حوله یا ملافه؛ بافت های آغشته به خون
اشیاء تیز یا ابزارهای برش مانند تیغ، چاقو، سوزن، خرده شیشه یا درب بطری در وسایل فرد.
«تصادفات» مکرر شخصی که به خود آسیب می زند ممکن است ادعا کند که دست و پا چلفتی است یا با مشکلات زیادی روبرو شده است تا بتواند جراحات را توضیح دهد.
پوشاندن. فردی که به خود صدمه می زند ممکن است حتی در هوای گرم بر پوشیدن آستین بلند یا شلوار بلند اصرار کند.
نیاز به تنها ماندن طولانی مدت، به خصوص در اتاق خواب یا حمام.
انزوا و تحریک پذیری. فرد مورد علاقه شما درد درونی زیادی را تجربه می کند – و همچنین احساس گناه از اینکه چگونه سعی می کند با آن کنار بیاید. این می تواند باعث کناره گیری و منزوی شدن آنها شود.
درک اینکه چرا یکی از عزیزان شما خودزنی و خودآزاری میکند.
از آنجایی که بریدن و خودآزاری معمولاً موضوعاتی تابو هستند، بسیاری از مردم در مورد انگیزه یا وضعیت روحی دوستان یا اعضای خانواده خود سوءتفاهمات جدی دارند. اجازه ندهید این افسانه های رایج مانع کمک به کسی که به او اهمیت می دهید، شود.
| چهار باور اشتباه در مورد بریدن و خودآزاری |
| باور اشتباه1: افرادی که بریده می شوند و به خود صدمه می زنند سعی در جلب توجه دارند. واقعیت: حقیقت دردناک این است که افرادی که به خود صدمه می زنند عموماً در خفا به خود صدمه می زنند. آنها سعی نمی کنند دیگران را دستکاری کنند یا توجه را به خود جلب کنند. در واقع، شرم و ترس می تواند جلو آمدن و درخواست کمک را بسیار دشوار کند. |
| باور اشتباه 2: افرادی که به خود صدمه می زنند دیوانه و/یا خطرناک هستند. واقعیت: درست است که بسیاری از افرادی که به خود آسیب می رسانند از اضطراب، افسردگی، اختلالات خوردن یا یک ضربه قبلی رنج می برند – درست مانند میلیون ها نفر دیگر در جمعیت عمومی. اما این آنها را دیوانه یا خطرناک نمی کند. خودآزاری نحوه مقابله آنهاست. چسباندن برچسبی مانند “دیوانه” یا “خطرناک” بر روی یک فرد دقیق یا مفید نیست. |
| باور اشتباه 3: افرادی که به خود صدمه می زنند می خواهند بمیرند. واقعیت: وقتی افراد به خود آسیب می زنند، معمولاً سعی در کشتن خود ندارند، بلکه سعی می کنند با مشکلات و دردهای خود کنار بیایند. در واقع، خودآزاری ممکن است راهی برای کمک به ادامه زندگی باشد. با این حال، همیشه خطر آسیب شدیدتر از آنچه در نظر گرفته شده وجود دارد و در درازمدت، افرادی که به خود آسیب می رسانند، در معرض خطر بسیار بالاتری برای خودکشی هستند، به همین دلیل است که کمک گرفتن بسیار مهم است. |
| باور اشتباه 4: اگر زخم ها بد نیستند، آنقدرها هم جدی نیست. واقعیت: شدت زخم های یک فرد ارتباط چندانی با میزان رنج آنها ندارد. تصور نکنید که چون زخم ها یا جراحات جزئی هستند، جای نگرانی وجود ندارد. |
کمک به کسی که خودزنی می کند یا به خود صدمه می زند
شاید شما متوجه جراحات مشکوک در یکی از نزدیکان خود شده اید، یا آن شخص به شما اعتراف کرده است که در حال خودزنی است. در هر صورت، ممکن است از خود مطمئن نباشید. چه باید گفت؟ چگونه میتوانی کمک کنی؟
با احساسات خود کنار بیایید.
ممکن است از رفتارهای آسیب زننده به خود شوکه، گیج یا حتی منزجر شوید – و در مورد پذیرش این احساسات احساس گناه کنید. به رسمیت شناختن احساسات خود اولین قدم مهم برای کمک به عزیزتان است.
در مورد مشکل یاد بگیرید.
بهترین راه برای غلبه بر هرگونه ناراحتی یا تنفری که در مورد خودآزاری احساس می کنید، یادگیری در مورد آن است. درک اینکه چرا عزیزتان به خود صدمه می زند می تواند به شما کمک کند دنیا را از چشم او ببینید.
قضاوت نکن
از نظرات و انتقادهای قضاوت کننده بپرهیزید – آنها فقط اوضاع را بدتر می کنند. به یاد داشته باشید، فرد آسیب‌رسان به خود از قبل احساس ناراحتی، شرم و تنهایی میکند.
ارائه پشتیبانی، نه اولتیماتوم.
این طبیعی است که بخواهیم کمک کنیم، اما تهدید، تنبیه و اولتیماتوم نتیجه معکوس دارد. نگرانی خود را ابراز کنید و به آن شخص اطلاع دهید که هر زمان که بخواهد صحبت کند یا نیاز به حمایت داشته باشد، در دسترس هستید.
ارتباط را تشویق کنید.
فرد مورد علاقه خود را تشویق کنید تا هر آنچه را که احساس می کند بیان کند، حتی اگر چیزی باشد که ممکن است از آن ناراحت باشید. اگر آن شخص در مورد آسیب رساندن به خود به شما چیزی نگفته است، موضوع را به شیوه ای مراقبانه و بدون برخورد مطرح کنید: “من متوجه جراحات روی بدن شما شده ام و می خواهم بفهمم که در چه شرایطی هستید.”
اگر یکی از اعضای خانواده خودزنی می کند، خود را برای رسیدگی به مشکلات خانواده آماده کنید. این در مورد سرزنش نیست، بلکه بیشتر در مورد برقراری ارتباط و برخورد با مشکلات به روش های بهتر است که می تواند به نفع کل خانواده باشد.