اعتیاد کودکان به بازیهای کامپیوتری مشکلی است که با دیجیتالی شدن عصر حاضر علاوه بر پیامدهای خوب آن، ایجاد شده است. باید واقع بین باشیم بازیهای کامپیوتری جالب هستند. کودکان حرکات تولید شده توسط خودشان شکلها و تصاویر صداها امتیاز آوردن ،خودکار مهارتهایی که به دست می آورند و هیجان بردن و یا بیشتر کردن امتیازاتشان را دوست دارند. بعضی از بازیهای کامپیوتری جنبۀ آموزشی نیز دارند. آنها هماهنگی بین دستها و چشمها را بیشتر کنند. همچنین توانایی پردازش اطلاعاتی را که از چند راه مختلف ،حسی همزمان وارد مغز می شوند بیشتر میکنند. از طرف دیگر زمان واکنش به محرکها را کاهش میدهند. همچنین آنها کامپیوتر را به نحو شیرینی به کودک معرفی میکنند
از سوی دیگر کودکان گاهی ساعات بیشتری از آنچه والدینشان مایلند صرف بازیهای کامپیوتری میکنند. این امر باعث میشود که در انجام فعالیتهای مهم دیگر نظیر تکالیف مدرسه کوتاهی کنند. اگر احساس میکنید که کودکتان بیش از حد با این قبیل بازی ها مشغول شده ،است باید با آن جدی برخورد کنید. با این حال در مورد بسیاری از کودکان جالب بودن و جذابیت بازیها در ابتدا بیشتر است و به مرور زمان کم می شود.
محققان در حال مطالعه این موضوع هستند و در مورد اینکه چه کسی و چرا در معرض خطر است بیشتر تحقیق می کنند. در طی یک مطالعه شش ساله، آنها متوجه شدند که حدود 10 درصد از نوجوانان علائم بازی های ناسالم را داشتند که با گذشت زمان این علائم بدتر شد. به نظر می رسد این بچه ها چند چیز مشترک دارند:
- بیشتر پسر هستند.
- آنها به بهای تکالیف، خواب، ورزش یا روابط با خانواده و دوستان، بازی های ویدیویی انجام می دهند.
- آنها ممکن است افسردگی، اضطراب، کمرویی، پرخاشگری و مشکلات استفاده بیش از حد از تلفن همراه داشته باشند. کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD) ممکن است به ویژه آسیب پذیر باشند.
علائم اعتیاد به بازیهای کامپیوتری
هیچ تشخیص رسمی برای اختلال بازی وجود ندارد، اما ممکن است به زودی تشخیص داده شود. در اینجا مواردی وجود دارد که ممکن است نشان دهد کودک عادات ناسالم بازی دارد:
- به بازی وسواس دارد و وقتی بازی را کنار می‌گذارند غمگین، تحریک‌پذیر یا مضطرب است.
- زمان بازی بیشتری میخواهد و نمی‌تواند بازی را کاهش دهد یا ترک کند.
- دیگر به فعالیت های دیگری که قبلاً از آنها لذت می برد علاقه مند نیست.
- دروغ می گوید که چقدر زمان صرف بازی می کند.
- از بازی برای تسکین روحیه بد استفاده می کند.
مواجهه با اعتیاد کودک به بازیهای کامپیوتری
همراه کودک بازی کنید.
اگر تاکنون بازیهای کامپیوتری نکرده اید، قضاوت در مورد آنها را به بعد از آزمایش آنها موکول کنید. در این صورت متوجه خواهید شد که بعضی از آنها واقعاً به کودک کمک میکنند که برخی از موضوعات و مهارتهای ضروری را یاد بگیرد. یک گردش به باشگاه محلیتان ترتیب دهید و به کودک اجازه دهید که بازیهای مورد علاقه اش را به شما نشان دهد. خودتان هم آنها را یکبار امتحان کنید تا یک حالت رقابت پدید آورید. اگر خودتان در خانه کامپیوتر دارید با یکدیگر به یک مغازه فروش نرم افزار بروید. بازی هایی را انتخاب کنید که علاوه بر دارا بودن ارزش آموزشی جذاب باشند. هر دو شما از چنین برنامه هایی که منطق ریاضی را به کار میگیرد لذت خواهید برد.
از بازیهای کامپیوتری به عنوان جایزه استفاده کنید.
از این برنامه ها به عنوان انگیزه هایی برای انجام کارهایی نظیر تکالیف مدرسه یا کارهای منزل استفاده کنید:
عزیزم،میتونی بعد از این که مشق هات رو نوشتی و ما آنها را دیدیم نیم ساعت بازی کنی
یا اینکه به کودک در مقابل انجام دادن مقدار بیشتری از کارهای خانه پول بدهید تا بتواند در باشگاه یا مراکز تفریحی دیگر بازی کند.
اجازه دهید کودک از بازی با کامپیوتر سیر شود.
اگر کودک شما میخواهد به قیمت انجام ندادن کارهای دیگر به بازیهای کامپیوتری بپردازد، با او قراری بگذارید. بدین ترتیب که بعد از ظهر روزهای تعطیل هر چقدر که دوست دارد بازی کند و حتی تا دیر وقت بازی کند. البته در باشگاه با نظارت مسئولان یا این که با او مسابقه ای بگذارید. بدین ترتیب که کدام یک از شما میتواند مدت زمان بیشتری بازی کند به او این فرصت را بدهید که تا جایی که دوست دارد بازی کند و از بازی کردن، «سیر» شود.
به کودک بگویید بازی کامپیوتری باید در معرض دید همگان باشد.
نوجوانان با تلفن‌های هوشمند خود به اتاق‌های خود می‌روند و تکالیف مدرسه را با لپ‌تاپ‌های خود انجام میدهند، بنابراین پیگیری هر کاری که انجام میدهند تقریباً غیرممکن است. اما سعی کنید فعالیت را در جایی نگه دارید که همه بتوانند ببینند.
روی بازی های دنیای واقعی برای کودکان کوچکتر تمرکز کنید.
کودکان خردسال وقتی با دیگران ارتباط برقرار می کنند چیزهای زیادی یاد می گیرند. آنها را به بازی با اسباب بازی ها، کتاب ها و مداد رنگی تشویق کنید.
پی آمدهای منفی اعتیاد به بازی کامپیوتری را به کار گیرید.
هنگامی که تمام روشهای دیگر ناموفق بودند کامپیوتر را قفل کنید. یا اینکه سیم آن را بیرون بکشید تا کودک مجبور شود اجازه بازی کردن را کسب کند. به تدریج به او بفهمانید که نتایج سوء استفاده از امکانات چه خواهد بود. دقیقا مدت زمانی را که در اثر سوء استفاده، کامپیوتر مهر و موم خواهد شد مشخص کنید. سپس پیگیری کنید که تا چه حد، از دستورات شما پیروی میکند.