شاید شنیده باشید که بیماریهای روانپزشکی مانند اختلال پانیک ناشی از عدم تعادل شیمیایی در مغز است، اما این دقیقا به چه معناست؟ اصطلاح “تعادل شیمیایی” به معنای تعامل پیچیده و تعادل ظریف سیستم های انتقال دهنده عصبی در مغز است که برای حفظ سلامت روان لازم است.
در ادامه تئوری عدم تعادل شیمیایی و سایر عواملی که ممکن است بر ایجاد اختلال پانیک تأثیر بگذارند، توضیح می‌دهد.
نظریه “عدم تعادل شیمیایی”.
بر اساس تئوری های عدم تعادل شیمیایی، علائم اختلال پانیک به عدم تعادل در پیام رسان های شیمیایی طبیعی در مغز به نام انتقال دهنده های عصبی مربوط می شود . اینها به انتقال اطلاعات بین سلول های عصبی مغز در سراسر مغز کمک می کنند.
تصور می‌شود که مغز انسان دارای صدها نوع مختلف از این انتقال‌دهنده‌های عصبی است و تئوری‌های عدم تعادل شیمیایی نشان می‌دهند که اگر یک یا چند نفر از این انتقال‌دهنده‌های عصبی متعادل نمانند، فرد می‌تواند بیشتر مستعد ابتلا به علائم اختلال پانیک شود.
انتقال دهنده های عصبی سروتونین، دوپامین، نوراپی نفرین و گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) به طور خاص با اختلالات خلقی و اضطراب مرتبط هستند . این انتقال دهنده های عصبی مسئول تنظیم عملکردهای مختلف بدن و ذهن هستند.
سروتونین یک انتقال دهنده عصبی است که تا حد زیادی با خلق، خواب، اشتها و سایر عملکردهای تنظیمی در بدن مرتبط است. کارشناسان همچنین دریافته اند که کاهش سطح سروتونین با افسردگی و اضطراب مرتبط است.
انتقال دهنده عصبی دوپامین نیز ممکن است به علائم کمک کند. دوپامین، در میان سایر عملکردها، بر سطوح انرژی، توجه، پاداش ها و حرکت فرد تأثیر می گذارد.
نوراپی نفرین همچنین با اضطراب مرتبط است زیرا در پاسخ جنگ یا گریز یا پاسخ فیزیولوژیکی آنها به استرس آزاد می شود . در نهایت، گابا در متعادل کردن هیجان یا تحریک و القای احساس آرامش و آرامش از طریق اثر بازدارنده خود نقش دارد.
سایر نظریه ها
نظریه های دیگر در مورد علل اختلال پانیک به احتمال تأثیرات ژنتیکی یا محیطی می پردازند. نظریه های ژنتیکی مبتنی بر شواهد محکمی از پیوند خانوادگی اختلال پانیک است.
شش مطالعه کنترل‌شده نشان می‌دهند که در یکی از بستگانی که از این بیماری نیز رنج می‌برند، خطر ابتلا به اختلال پانیک بین 5.7 تا 17.3 درصد افزایش می‌یابد.
تئوری های دیگر به عوامل محیطی، مانند تربیت فرد یا عوامل استرس زای فعلی زندگی، به عنوان عوامل کلیدی در ایجاد اختلال پانیک نگاه می کنند.
به عنوان مثال، مشکلات در دوران کودکی، مانند بزرگ شدن توسط والدین بیش از حد محافظ و مضطرب، مسائل دلبستگی، و تجارب سوء استفاده یا بی توجهی، ممکن است فرد را در مراحل بعدی زندگی تحت تاثیر قرار دهد. تجربه استرس‌ها و تغییرات سخت زندگی، از جمله غم و اندوه و سوگ یا سایر تغییرات عمده زندگی، می‌تواند بر سلامت و آسیب‌پذیری فرد در برابر ابتلا به یک بیماری روانی تأثیر بگذارد.
تعریف، علل و درمان اختلال پانیک
ترکیبی از عوامل موثر
در حال حاضر، اکثر متخصصانی که اختلال پانیک را درمان می کنند، برای درک علل علائم پانیک و اضطراب ، به یک نظریه چند بعدی تکیه می کنند .
سایر تأثیرات، مانند ژنتیک و عوامل محیطی تا حدودی مقصر باشند و احتمالاً در تجربه یک فرد با اختلال پانیک نقش دارند.
درمان ها
اگر گزینه های درمانی را در نظر می گیرید ، پزشک یا درمانگر شما ممکن است رویکرد درمانی را دنبال کند که به عوامل چند بعدی می پردازد. تشخیص و تشخیص زودهنگام در تعیین برنامه درمانی مناسب برای نیازهای خاص شما مهم خواهد بود.
رایج ترین گزینه های درمانی برای اختلال پانیک شامل دارو ، روان درمانی و استراتژی های خودیاری است.
داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی و بنزودیازپین ها ممکن است برای بازگرداندن تعادل به انتقال دهنده های عصبی شما تجویز شوند. روان درمانی ممکن است به مقابله با آسیب های گذشته، عبور از چالش های زندگی و غلبه بر افکار و رفتارهای منفی کمک کند. تکنیک‌های خودیاری می‌توانند آرامش، مدیریت استرس و غلبه بر اضطراب را به صورت روزانه افزایش دهند.
سخن پایانی
پزشک یا درمانگر شما به احتمال زیاد ترکیبی از گزینه های درمانی را برای کمک به مدیریت علائم خود توصیه می کند. اگرچه علت دقیق اختلال پانیک هنوز ناشناخته است، اما این درمان ها در کمک به افراد با علائم اختلال پانیک موفقیت آمیز بوده اند.