درمان یکپارچه یک مکتب فکری روانشناسی است که تکنیک ها و شیوه های متعدد گفتار درمانی را می پذیرد و از آنها به روش های مختلف استفاده می کند. همچنین به عنوان روان درمانی یکپارچه یا ادغام روان درمانی نیز شناخته می شود.
این رویکرد نسبت به سایر رویکردهایی که تمایل به محدود شدن به مرزهای سفت و سخت مدل‌های نظری خود دارند، انعطاف‌پذیرتر و فراگیرتر است.
این مقاله مفهوم درمان یکپارچه، شرایطی که درمان می کند، فرآیند، انواع مختلف و موارد دیگر را توضیح می دهد.
درمان یکپارچه چیست؟
یکپارچه‌درمانی یک رویکرد روانشناختی است که بسته به نیاز بیمار از چندین مدل رواندرمانی استفاده می کند.
روانشناسی بیش از 400 مدل یا تنوع در مدل ها دارد. هر کدام به گروهی از رویکردها تعلق دارند. در حالی که برخی از متخصصان سلامت روان تنها با یک گروه از رویکردها کار می کنند، سایر متخصصان انعطاف پذیرتر هستند و رویکرد درمانی یکپارچه را اتخاذ می کنند.
4 رویکرد کلیدی درمان یکپارچه
درمان یکپارچه یکی از چهار رویکرد مختلف را اتخاذ می کند:
- ادغام نظری : استفاده از یک رویکرد که مدل های مختلف را در نظر گرفته و گرد هم می آورد
- التقاط فنی : انتخاب دقیق تکنیک ها از مکاتب فکری مختلف برای رسیدگی به یک مورد پیچیده
- ادغام جذبی : استفاده از یک رویکرد به عنوان روش اولیه و کشیدن قطعات دیگر از رویکردهای مختلف
- رویکرد عامل مشترک : استفاده از بخش هایی از چندین رویکرد که بین آنها یکسان است
مزایای درمان یکپارچه
یکپارچه‌درمانی نوعی روان درمانی یا گفتار درمانی است. مانند سایر اشکال گفتار درمانی، می تواند بسیاری از اختلالات مختلف سلامت روان را درمان کند. همچنین می تواند مسائل مربوط به سلامت جسمانی مانند درد مرتبط با سرطان را درمان کند . حتی زمانی که تشخیص یا وضعیت سلامت خاصی وجود ندارد، تکنیک‌های درمانی یکپارچه می‌توانند به بهبود روابط، تجربیات و کیفیت زندگی کمک کنند.
یکپارچه‌درمانی می تواند برای مسائل زیر مفید باشد:
همچنین می تواند به مشکلات سلامتی و بیماری های مزمن مانند فشار خون بالا کمک کند.
معایب درمان یکپارچه
از آنجایی که درمانگران یکپارچه از جنبه‌هایی از مدل‌های درمانی مختلف استفاده می‌کنند، برای آنها مهارت داشتن در هر یک از مدل‌هایی که استفاده می‌کنند یا حتی برخی از آنها می‌تواند چالش برانگیز باشد.
همچنین این نگرانی وجود دارد که یکپارچه‌درمانی ممکن است چند نکته سطحی را از هر مدل بگیرد و نتواند به عمق درمان لازم دست یابد. برخی از مدل‌های درمانی نیز بسیار متفاوت از یکدیگر هستند که نمی‌توانند به طور مؤثر برای یک مورد استفاده شوند.
اغلب، درمان‌ها به‌عنوان یک روش درمانی دستی یا کامل مبتنی بر شواهد هستند، بنابراین مشخص نیست که تا حدودی تکنیک‌ها یا درمان‌های فردی تا چه حد مؤثر یا مبتنی بر علم هستند.
چگونه درمان یکپارچه کار می کند
فرآیند خاص یکپارچه‌درمانی به ارائه‌دهنده سلامت روان و نحوه عملکرد آنها، تنظیم مراقبت، موقعیت و نیازهای فردی فرد حمایت‌کننده بستگی دارد.
به عنوان مثال، درمان یکپارچه ممکن است در یک محیط بیمارستان، مطب پزشکی یا با فناوری کنفرانس ویدیویی ارائه شود. ممکن است به موارد زیر ارائه شود:
- یک مراجع انفرادی یا بیمار یک به یک
- یک زوج صمیمی
- کودکی با پدر و مادر
- خانواده به عنوان بخشی از خانواده درمانی
- گروهی از افراد در گروه درمانی
همانند سایر رویکردهای گفتار درمانی، یکپارچه‌درمانی مبتنی بر گفتگو است. این فرآیند ممکن است با ملاقات بیمار یا مشتری با یک متخصص بهداشت روان و بحث در مورد رویدادها یا چالش های اخیر آغاز شود.
انواع درمان یکپارچه
به دلیل ماهیت درمان یکپارچه و نحوه ترکیب آن با سایر رویکردهای درمانی، انواع مختلفی وجود دارد. هر یک از این انواع مختلف دارای ویژگی های متفاوتی هستند که بسته به موقعیت و نیاز افراد به روش های مختلفی در خدمت افراد هستند.
- درمان شناختی رفتاری (CBT) : CBT ترکیبی از درمان شناختی و رفتار درمانی است و بر ارتباط بین افکار، احساسات و رفتارها و اینکه چگونه می توانند بر فرد و زندگی او تأثیر بگذارند، تمرکز دارد. امواج متعددی از CBT وجود دارد، از جمله درمان پذیرش و تعهد (ACT)، کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی (MBSR)، و رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT). همه امواج مبتنی بر شواهد هستند و بنابراین برای بسیاری از اختلالات توصیه می‌شوند و نگرانی‌ها را به‌عنوان درمان اساسی با برخی از تکنیک‌ها ادغام می‌کنند.
- درمان سیستم های خانواده : نظریه سیستم های عمومی، سایبرنتیک، نظریه توسعه خانواده، نظریه روابط شی و نظریه یادگیری اجتماعی را برای پرداختن به تعاملات و روابط خانوادگی ترکیب می کند.
- گشتالت درمانی : تمرکز بر خودآگاهی، افکار، احساسات و رفتارهایی است که در لحظه حال اتفاق می‌افتند، و اینکه چگونه این چیزها بر واقعیت فرد تأثیر می‌گذارند.
- درمان روان پویایی : بر شناسایی ریشه‌های رفتارها از جمله افکار ناخودآگاه، شخصیت، نگرش و احساسات تمرکز دارد.
ممکن است انواع تکنیک های مختلف برای پاسخگویی به نیازهای فرد دریافت کننده درمان معرفی شوند. تکنیک های مورد استفاده ممکن است از این رویکردها و سایر رویکردهای روانشناختی ناشی شوند. به عنوان مثال، یک ارائه دهنده ممکن است از تکنیک های درمان شناختی رفتاری (CBT) استفاده کند و ذهن آگاهی را نیز معرفی کند.
چگونه یک درمانگر یکپارچه پیدا کنیم
متخصصان بهداشت روان یکپارچه‌درمانی را انجام می دهند. این ممکن است شامل روانشناسان و درمانگران باشد. سایر متخصصان، مانند مشاوران حرفه ای دارای مجوز یا مددکاران اجتماعی بالینی دارای مجوز ، ممکن است درمان یکپارچه را انجام دهند.
ارائه دهندگان یکپارچه‌درمانی ممکن است در سیستم های بیمارستانی، مراکز مراقبت های بهداشتی خصوصی یا امکانات تخصصی کار کنند. آنها همچنین ممکن است در محیط های دیگر مانند مدارس یا سازمان های خصوصی خدمات ارائه دهند.
خلاصه
درمان یکپارچه یک رویکرد روانشناختی است که رویکردهای درمانی متعددی را در نظر می گیرد و از آن استفاده می کند. یک درمانگر یکپارچه از تکنیک های خاصی از رویکردهای مختلف استفاده می کند، مانند استفاده از یک رویکرد اولیه و اضافه کردن قطعات کوچک دیگر. درمانگر بسته به تخصص خود و نیازهای بیمار یا مراجع، روش های خاصی را انتخاب می کند.
بسیاری از بیماری‌های جسمی و روانی را می‌توان با درمان یکپارچه درمان کرد، از جمله اضطراب، افسردگی، سوگ، درد، خواب، استرس و ضربه.
درمان یکپارچه توسط متخصصان سلامت روان مانند روانشناسان و درمانگران ارائه می شود. CBT، سیستم خانواده درمانی، گشتالت درمانی و روان پویشی درمانی نمونه هایی از درمان یکپارچه هستند.